Wonder Woman Rebirth: The Perfect Origin Before The Film

[WAARSCHUWING: dit artikel bevat SPOILERS voor "Wonder Woman" # 4.]

-

Het is misschien niet de meest geruststellende, complementaire of zelfs verstandige manier van denken, maar het valt niet te ontkennen dat voor velen een stripboek-superheld die lofbetuigingen op de pagina verdient niet langer het hoogtepunt van hun potentieel is - die eer komt wanneer het personage beweert een hoofdrol op film, ook. En hoewel het misschien niet hun bedoeling was, heeft het zich ontwikkelende DC Extended Universe - zeer verdeeld - dat samenvalt met de lancering van de DC Comics Rebirth - zeer geprezen - het idee enigszins op zijn kop gezet. Omdat voor helden als Batman, Superman, Green Arrow en Wonder Woman hun stripboekavonturen in jaren niet zoveel opwinding hebben gewekt.

Natuurlijk neemt de druk toe voor één DC-held in het bijzonder: Wonder Woman. Als de filmlei van DC universeel werd geprezen, zou de inzet nog steeds hoog zijn voor regisseur Patty Jenkins en ster Gal Gadot - niet alleen rond het grote scherm Trinity van DC, maar doet hij recht aan de eerste en meest iconische vrouwelijke superheld in de geschiedenis (tegelijkertijd) wanneer de discussie rondom door vrouwen geleide films nog nooit zo heet is geweest).

Gelukkig hebben het creatieve team onder leiding van schrijver Greg Rucka en kunstenaars Nicola Scott en Liam Sharp het gesprek helemaal alleen gestimuleerd, met de aandacht voor "Wedergeboorte" om een ​​van DC's mooiste en krachtigste herlanceringen tot nu toe in te leveren. Maar nu het oorspronkelijke verhaal van Diana opnieuw is bedacht en vrijgegeven, hoeven fans die geïnteresseerd zijn in het eindelijk volgen van Wonder Woman niet op een film te wachten. Niet sinds Rucka en Scott erin geslaagd zijn om bijna elk klassiek facet van Diana's oorsprong opnieuw in te lijsten, niet alleen voor een modern publiek, maar doordrenkt van de vaardigheid, betekenis, emotie en kracht die elke toekomstige versie - film of anderszins - zou doen goed te volgen.

Diana & Steve

Het is bijna onvermijdelijk dat het eerste stripboek dat een vrouw in de schijnwerpers zette, ook verstrikt was in een nu-pijnlijk gedateerde houding tegenover mannen en vrouwen. In dit geval de onmiddellijke band tussen Steve Trevor en Diana (gevormd door haar vallende liefde met hem omdat hij, weet je, de eerste man was die ze zag). In eerdere uitgaven hebben Rucka en Scott dat idee geactualiseerd door te laten doorschemeren dat Diana niet één, maar mogelijk veel van haar mede-Amazones heeft liefgehad - waardoor ze niet alleen een empowered minnaar is geworden, maar ook betekenis toevoegt aan de gevoelens die we als lezer weten dat ze zal voel op een dag voor Trevor.

En in nummer 4 keert het verhaal terug naar de "Year One" -boog van Diana. En met de actie die vorige keer stopte toen Steve Trevor dicht bij de dood lag en de prinses van Themyscira om hulp smeekte, komt het terug door te verdubbelen op dat simpele feit: het is Steve Trevor die gered wordt in dit verhaal. Het lijkt misschien een subtiele verandering om Diana over Trevor te laten waken, niet uit toewijding of jonge liefde, maar met een gezicht verwikkeld in medelijden en bezorgdheid. Toch is de verschuiving in perspectief en keuzevrijheid in de situatie - in combinatie met het feit dat Steve niet in staat is de taal van de Amazones te spreken - een krachtige, die ervoor zorgt dat elke lezer, ongeacht geslacht, in de positie van Diana staat.

En ondanks de impliciete kracht en autoriteit, is het een positie gebaseerd op compassie en plicht - de twee kwaliteiten die Wonder Woman echt definiëren.

Maar op de echte Rucka-manier, het beeld van Steve Trevor, brengt de dappere soldaat gebogen in tranen getroost door de schone Amazone-prinses meer dan één boodschap. Op het eerste gezicht is het een uitspraak over kracht, en het feit dat Trevor's pijn voor zijn verloren vrienden zijn eigen pijn niet vermindert - tegelijkertijd is het een perfecte belichaming van het soort kracht dat alleen personages zoals Wonder Woman kunnen tonen. Diana is sterker, ouder, wijzer en meer gecomponeerd dan deze mannelijke vreemdeling, maar in dit geval is het het comfort dat ze biedt zonder een woord nodig of aangeboden, niet haar vechtvaardigheden die haar als krachtig definiëren.

In het geval dat de lezers aannamen dat het beeld dat beide sterke kanten sprak de enige was om mee te nemen, geeft het omringende verhaal een ietwat tegenstrijdig verhaal. Het vorige nummer maakte een punt van het parallel schrijven van Diana en Steve's training en rijping. Maar nu beginnen de verschillen zichtbaar te worden - in tegenstelling tot het bovenstaande beeld. Beiden hebben liefgehad en getraind voor een leven als krijger, maar Steve heeft zijn vrienden vader een kind gezien, gevochten in de strijd en zijn kameraden naast hem zien vermoorden - alle menselijke ervaringen die Diana nog moet meemaken.

Het komt neer op? Dit is een nieuwe band tussen de twee: de sterfelijke, eenzame, met littekens bedekte soldaat van de 'mannenwereld' wordt getroost door de grotere, oudere, koninklijke armen van een exotische prinses geliefd door haar volk … wie weet veel, veel minder van wat de wereld is echt.

Een kampioen kiezen

Hoewel de interacties tussen Steve en Diana het beste van beiden weerspiegelen (met name Diana's compassie en stoïcijnse kracht, die de Wonder Woman-film al vroeg lijkt te benadrukken), kloppen de plot van de oorsprong van het verhaal dat volgt niet, op het eerste gezicht, bieden veel ruimte voor diepere betekenissen of het verkennen van grotere thema's. Steve Trevor moet worden teruggebracht naar zijn wereld en een van de Amazones wordt gekozen om hen te vertegenwoordigen, aangezien hun bestaan ​​wordt onthuld bij aankomst.

In het gebruikelijke verhaal (of misschien alleen de bekendste), zoekt Diana het avontuur en gezelschap van haar nieuwe liefde, maar het is haar verboden om deel te nemen aan de spellen door haar moeder, koningin Hippolyta. Dit vereist dat Diana een vermomming draagt ​​en de wedstrijd wint. In het personagewerk van Themyscira en Hippolyta tot nu toe had Rucka kunnen vertrouwen op de overduidelijke en volledige liefde van de koningin voor haar dochter om de beslissing te rechtvaardigen (in deze versie wordt duidelijk gesteld dat geen enkele vrouw die het eiland verlaat mag terugkeren). In plaats daarvan weet Hippolyta - door haar luitenant en vriend Philippsus 'Lyta' genoemd - meteen dat haar dochter de beste van de Amazones is … en dat breekt haar hart.

Niet het idee dat ze haar zou kunnen verliezen, maar het feit dat ze moet. Het is een pijn die alle Amazones voelen, inclusief Diana terwijl de games en uitdagingen zich ontvouwen, met als hoogtepunt de laatste uitdaging: het wapen van de wereld van de mens afbuigen. Alle aanwezigen weten wat er zal gebeuren en Nicola Scott maakt van de gelegenheid gebruik om de meest iconische pose van Diana volledig opnieuw te contextualiseren (echt, het pronkt op dit moment alleen maar).

Zoals het geval was met de traditionele ontmoeting en het ontsteken van gevoelens tussen Steve en Diana, is het vermogen van het team om de klassieke oorsprong te nemen en het oneindig veel meer te maken, terwijl het trouw blijven aan het personage echt indrukwekkend is - en, in één voorbeeld, de een soort magie die de "Wedergeboorte" van DC wilde vastleggen. De beslissing van Diana om de uitdaging aan te gaan en haar huis - en haar onsterfelijkheid - te verlaten, staat ten dienste van haar moeder en haar mensen, niet gemotiveerd door jeugdverliefdeheid of zelfs een verlangen om de wereld te zien.

Het vorige hoofdstuk benadrukte wel de nieuwsgierigheid van Diana naar wat achter de horizon lag, maar dat is hier niet het middelpunt. Hier is het wat ze opgeeft dat het belangrijkst is. Het lijkt misschien vanzelfsprekend dat Diana van haar zussen en moeder zou houden, en in ruil daarvoor bemind zou worden, en de trailer van Wonder Woman is duidelijk op hetzelfde idee en toont haar Hippolyta die naar Diana verwijst als 'haar grootste liefde'.

De wedstrijd die is bedoeld om Diana van haar familie en mensen te scheuren, heeft onmiskenbaar een sombere toon, maar als iemand het verlies van liefde, onsterfelijkheid en thuis als een moedige beslissing kan laten lijken, is het Wonder Woman - omdat zij degene is die het voor zichzelf kiest. … in het hoofdstuk is Steve Trevor echt een voetnoot.

Dat beroemde pantser

Dus, hoe maak je het glimmende pantser van Wonder Woman, compleet met een gouden adelaar verspreid over de borst, met dezelfde grotere thema's en erfenis in het spel? Eenvoudig: door duidelijk te maken wat er echt wordt gecommuniceerd in de badges die door Steve Trevor en zijn mannen worden gedragen. De adelaar op hun insigne houdt misschien een drietand en een geweer vast, maar het is niet het vuurwapen of de verkeerd gelezen verwijzing naar Poseidon dat de aandacht van Hippolyta trekt. Nee, het is de houding van de adelaar, die de snelle, felle vechtkracht belichaamt van degenen die hem dragen, maar niet het soort krachten dat op zoek gaat naar monsters om te doden.

Het is logisch dat Hippolyta het zou moeten opmerken, omdat het dezelfde waarden zijn die haar dochter wordt verleend - beroemd samengevat in het motto van de Amazone van schrijver Gail Simone dat geen enkele krijger ooit zijn vuist mag opsteken voordat hij zijn hand uitstrekt. Het is met deze boodschap in gedachten dat kleding is gemaakt voor Diana, die dezelfde beelden neemt en het in haar eigen pantser verwerkt. Ze is een lust voor het oog en het feit dat haar glimmende goud een teken van vrede vóór conflict is, is een van de kernwaarden van Diana waartoe elke fan kan getuigen.

Ja, zelfs de onzichtbare jet

Op zoek naar een laatste stukje bewijs dat 'Wonder Woman: Rebirth' vastbesloten is om elk geliefd aspect van de mythologie de moderne tijd in te trekken, hoe belachelijk ook? Twee woorden: onzichtbaar vlak. Dat klopt, zelfs de gekste tool waar Wonder Woman beroemd om is, heeft de sprong gemaakt, met de Amazone-ingenieurs die reparaties en verbeteringen aan het vliegtuig maakten dat op het eiland neerstortte met Trevor en zijn mannen. Een enkel paneel toont de vrouwen die 'weegschalen' toepassen, wat resulteert in een volledig onzichtbare jet voor Trevor en Diana om terug te keren. We zijn er nog steeds niet van overtuigd dat deze plotbeat wijs zou zijn voor de komende Wonder Woman-inzending in de DCEU, maar … het is het enige deel van "Wedergeboorte" dat dat onderscheid verdient.

Het is onmogelijk om te weten hoe nauw de films zich aan het bronmateriaal zullen houden en een balans vinden tussen nostalgie en bijgewerkte thema's en berichten. Maar als "Wonder Woman: Rebirth" iets doet, laat het zien dat het verhaal van Diana vandaag net zo belangrijk is als het ooit was. En alleen omdat wijzigingen worden aangebracht in het belang van het bijwerken of moderniseren van een verhaal, hoeft het resultaat niet af te wijken van de geest van het origineel. Het beste nieuws? Hoe fans ook over de film denken, de toekomst is voor Diana nooit beter geweest op de pagina.

Wonder Woman # 4 is nu beschikbaar.

[vn_gallery name = "DC Comics Rebirth"]