Fargo van de gebroeders Coen is een van de grootste kanshebbers voor de grootste film van de regisseur. No Country for Old Men, Miller's Crossing en Raising Arizona zijn allemaal sterke kanshebbers, maar iets over de combinatie van sombere landschappen, pikzwarte humor en een verwrongen misdaadverhaal in Fargo doet het voelen als het hoogtepunt van de iconische stijl van de broers.
Sinds het verbluffen van critici en bioscoopbezoekers in 1996, heeft Fargo een tv-bloemlezingenreeks geïnspireerd op basis van zijn unieke stijl. Hoe die stijl door de Coens werd ontwikkeld, is een reeks fascinerende verhalen. Dus, hier zijn 10 feiten over Chilly Behind-The-Scenes over Fargo.
10 Frances McDormand's babybuil was gemaakt van vogelzaad
Toen Frances McDormand optrad als de zwangere politieagent Marge in Fargo, droeg ze een 'zwangerschapskussen' om op een babybuil te lijken. Het was gevuld met vogelzaad dat ongeveer hetzelfde woog als een groeiende foetus, dus McDormand hoefde niet opzettelijk zwanger te lijken - het kwam gewoon met het toegevoegde gewicht.
Ter voorbereiding op de rol werkte McDormand met een zwangere politieagent in St. Paul. Op een dag, tijdens het fotograferen, liet McDormand haar prothetische zwangerschapspak een nacht lang in haar koude trailer liggen. De volgende ochtend waren de siliconenborsten bevroren, en een van hen eindigde met knallen.
9 William H. Macy wilde heel graag Jerry spelen
William H. Macy deed oorspronkelijk auditie om de staatstrooper in Fargo te spelen. Na twee metingen voor de rol van Jerry Lundegaard te hebben gedaan, raakte Macy ervan overtuigd dat hij de perfecte keuze voor het onderdeel was. De Coens zagen het niet zo en kwamen nooit terug bij Macy over zijn auditie. In plaats daarvan wilden ze Richard Jenkins casten.
Dus vloog Macy naar New York, waar de Coens op het punt stonden in productie te gaan, en vertelde ze dat het castreren van iemand anders als Jerry een grote fout zou zijn en dat ze de hele film zouden verknoeien als ze dat deden. Hij was misschien hyperbolisch, maar het landde hem het deel.
8 Fargo is gevuld met verwijzingen naar Stanley Kubrick-films
De gebroeders Coen nemen vaak verwijzingen naar de films van Stanley Kubrick op in hun werk. In Fargo vermeldt het personage van Steve Buscemi 'het oude in-en-uit', wat een slangterm is die wordt gebruikt in A Clockwork Orange. Het nummer “These Boots Are Made For Walkin '” speelt op een gegeven moment op een autoradio, wat een verwijzing is naar de opname op de soundtrack van de Full Metal Jacket.
De meest voor de hand liggende visuele referentie is het kadreren van bepaalde opnamen tijdens de ontvoeringsscènes, die werd beïnvloed door The Shining. Wanneer Gaear bijvoorbeeld de deur afbreekt, wordt het op dezelfde manier ingekaderd als Kubrick het 'Hier is Johnny!' tafereel.
7 Alle stotteringen van Jerry waren geschreven
Jerry Lundegaards stotterende, stoppende, nerveuze manier van spreken heeft geleid tot een wijdverbreide misvatting dat William H. Macy veel van zijn lijnen in Fargo improviseerde, maar hij improviseerde nauwelijks een van zijn lijnen. In feite werd elk van Jerry's nerveuze stotteren rigoureus geschreven door de gebroeders Coen.
Gewoonlijk houden acteurs niet van schrijvers die hen vertellen hoe ze de dialoog in het script moeten brengen, maar ze zullen een uitzondering maken voor de gebroeders Coen. Het is eerlijk om te zeggen dat de gebroeders Coen een sterk karakter hebben. Bovendien spelen sommige acteurs gewoon een personage volgens de visie van de schrijver.
6 Frances McDormand en John Carroll Lynch verzonnen een achtergrondverhaal voor hun personages
In Fargo spelen Frances McDormand en John Carroll Lynch respectievelijk de zwangere politieagent Marge en haar echtgenoot Norm. Voordat Fargo in productie ging, vroeg regisseur Joel Coen de twee acteurs om een achtergrondverhaal te bedenken voor hun personages.
Samen bedachten ze een lief verhaal over hoe de personages elkaar ontmoetten: Marge en Norm werden verliefd terwijl ze samen aan de politie werkten, en toen ze trouwden, besloten ze dat een van hen moest stoppen; omdat Marge de betere officier was, was Norm degene die stopte en begon met schilderen als hobby.
5 Het weer in Minnesota bleek een nachtmerrie voor de filmmakers
Toen Fargo in de winter van 1994 en 1995 in productie ging, ging Minnesota toevallig de zonnigste, warmste zomer in de geschiedenis door. Die winter bracht de laagste geregistreerde hoeveelheid sneeuwval ooit van de staat. Het hele punt van de film was om koud en meedogenloos te voelen, dus dit was nauwelijks handig voor de mensen die verantwoordelijk waren voor het componeren van elke opname.
Cinematograaf Roger Deakins slaagde erin om het onverwacht aangename weer te omzeilen, en slechts één scène in de hele film werd opgenomen op een zonnige dag. Maar Deakins haat nog steeds die ene zonnige scène, omdat het afbreuk doet aan het sombere gevoel van de film.
4 Steve Buscemi heeft meer dan negen keer zoveel lijnen als Peter Stormare
Het Fargo-personage Gaear van Peter Stormare staat bekend als zacht gesproken. Hij heeft slechts 16 regels dialoog in de film, en geen ervan bevat meer dan één samenhangende zin. Het personage Carl van Steve Buscemi daarentegen, die bekend staat om zijn mond te laten lopen, heeft meer dan 150 dialoogregels. Dus voor elke lijn van Stormare kreeg Buscemi ongeveer 9, 3 lijnen.
De rol van Carl is naar verluidt specifiek geschreven voor Buscemi, omdat hij een van de meest frequente medewerkers van de Coens is. Stormare ging verder met het vormen van een band genaamd Blond van Fargo in verwijzing naar zijn sterrende wending in deze film.
3 Doodling tussen William H. Macy's maakte het in de film
De scène waarin Jerry gedachteloos doodles stond niet in het originele script. William H. Macy was eigenlijk zelf wat doodles aan het maken tussen takes. De Coens merkten dit op en realiseerden zich dat doodling zou werken voor zowel de scène als het personage, en ze besloten de doodles van Macy in de film op te nemen.
Dit kan worden ingediend onder dezelfde categorie van filmtrivia als Matthew McConaughey's borstkloppende gezang in The Wolf of Wall Street, voortkomend uit het pre-filmeringsritueel van de acteur. Soms staat de ontbrekende gouden klomp om een goede scène geweldig te maken de hele tijd voor de filmmakers.
2 Niets van Fargo werd eigenlijk neergeschoten in Fargo
Fargo is vernoemd naar een stad in North Dakota, maar het grootste deel van de film speelt zich af in Minnesota. Fargo wordt zojuist terloops genoemd. Er is geen enkele scène in Fargo die daadwerkelijk is gefilmd in Fargo, North Dakota.
De Coens hadden oorspronkelijk de film Brainerd genoemd, genoemd naar de locatie van het grootste deel van het plot. Ze veranderden het alleen in Fargo toen ze zich realiseerden dat het klonk als een coolere filmtitel dan Brainerd.
De film Fargo is een controversieel onderwerp geworden in de stad Fargo, ondanks het feit dat de stad nauwelijks in de film wordt genoemd, buiten de titel om.
1 De Coens vertelden de cast en crew pas dat het een fictief verhaal was na drie weken fotograferen
Fargo's eerste titelkaart kondigt stoutmoedig aan dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Vermoedelijk vond het plaats in 1987, en de namen zijn veranderd, maar de gebeurtenissen zijn hetzelfde gebleven.
De Coens schreven het verhaal volledig als een fictief werk, maar ze waren zo toegewijd aan de 'ware verhaal'-leugen dat ze iedereen in de cast en crew lieten geloven dat ze een ware misdaadthriller maakten. Pas na drie weken in de opnames onthulden de broers dat de film fictief was. De 'true story'-epigrafie is overgenomen in de FX-anthologiereeks geïnspireerd op de film.
