De Razzie Awards worden elk jaar rond dezelfde tijd uitgereikt als de Oscars. Ze vieren schijnbaar de slechtste films en filmische uitvoeringen van de afgelopen twaalf maanden. Hoewel puur bedoeld als leuk, zijn de Razzies in sommige kringen een beetje controversieel geweest. Alles wat een high-profile box office flop is, is ongetwijfeld iets waar ze zich op zullen richten, zelfs als er in de loop van het jaar veel slechtere films zijn uitgebracht. Ze zien vaak het echte ergste van het ergste over het hoofd voor het kiezen van laaghangend fruit. Wanneer iemand als Paris Hilton of Kim Kardashian opduikt in een film, weet je zeker dat Razzie-kiezers ze ook zullen herkennen.
De goedkope opnamen van de organisatie voelen vaak ontworpen om aandacht te trekken. Overweeg de 2004 Razzies, die de Worst Actor-prijs gaf aan voormalig president George W. Bush voor de documentaire Fahrenheit 9/11 van Michael Moore. Minister van Defensie Donald Rumsfeld kreeg dat jaar Worst Supporting Actor voor dezelfde film en versloeg Jon Voight in Superbabies: Baby Geniuses 2.
De Razzies vinden het vooral leuk om aandacht te krijgen door geweldige acteurs te porren. Iedereen wiens carrière een soort van levensduur geniet, zal af en toe een clunker worden. In plaats van dat te erkennen, schieten de Razzie-stemmers in en bieden ze snelle, zelfvoldane veroordeling. Hieronder staan vijftien universeel geprezen acteurs die zich op een bepaald moment in het vizier van de groep bevonden.
Dit zijn 15 uitstekende acteurs die zijn genomineerd voor een Razzie.
15 Robert DeNiro
We hoeven niet ver te zoeken naar ons eerste voorbeeld. De Razzie-nominaties voor dit afgelopen jaar in film omvatten de legendarische Robert DeNiro als Worst Actor voor Dirty Grandpa. DeNiro speelt Dick, de smerige, door seks geobsedeerde grootvader van Jason van Zac Efron. De twee maken een pelgrimstocht naar Daytona Beach voor de voorjaarsvakantie nadat de grootmoeder van Jason / Dick's vrouw is overleden. Eenmaal daar sluit Dick aan op Lenore (Aubrey Plaza), een feestmeisje met een serieuze fetisj voor oude mannen.
Toegegeven, Dirty Grandpa staat ver af van DeNiro-klassiekers zoals Taxi Driver, Raging Bull en Goodfellas. De eerste keer dat we hem in de film zien, zit zijn personage te luieren in een ligstoel, zichzelf verwoed bevredigend. Eerlijk gezegd is het een beetje gênant om zo'n geweldige acteur te zien herleiden tot het optreden in dit soort jeugdkomedie. Desalniettemin geeft DeNiro alles wat hij nodig heeft, volledig toegewijd aan de oude perv die hij uitbeeldt. Is commitment geen fundamenteel onderdeel van acteren? Gezien het feit dat sommige acteurs vorig jaar door hun rollen leken te wandelen (oh, hoi, Kevin Spacey in Nine Lives), is dit nauwelijks iets om zo verontwaardigd over te zijn.
14 Christopher Walken
Als je aan Christopher Walken denkt, wat denk je dan? Zijn ongewone vocale cadans? Zijn vermogen om dreigende personages effectief te spelen? Zijn Oscar-winnende beurt in The Deer Hunter? Zijn droge gevoel voor humor, dat zo goed is gebruikt in foto's als True Romance en Pulp Fiction? Eerlijk gezegd, denk je waarschijnlijk aan al deze dingen en meer. Walken is een van die zeldzame acteurs die allerlei films maakt en elk van hen verheft. Zelfs in een vreselijke film brengt zijn aanwezigheid een glimlach.
Geloof het of niet, Walken is meer dan eens genomineerd voor een Razzie. In 2002 ging hij op voor Worst Supporting Actor voor zijn rol in de Disney-themapark-attractie-draaide-film, The Country Bears. Een jaar later kreeg hij dezelfde prijs voor twee verschillende films: Kangaroo Jack en Gigli. Zijn dit de beste films van zijn carrière? Nee, duidelijk niet. Maar heb je ze gezien? Christopher Walken is het beste in elk van hen! Waarom hem straffen omdat hij het enige waardevolle element in afval is?
13 Julianne Moore
Julianne Moore wordt vaak een 'indie-schat' genoemd vanwege de vele, vele hoogwaardige uitvoeringen die ze in onafhankelijke films geeft. Far From Home, Boogie Nights, The Kids Are Alright, Magnolia - dat zijn slechts enkele voorbeelden van haar enorme talent. En laten we haar Oscar-winnende werk in het Alzheimer-drama Still Alice niet vergeten. Tegelijkertijd is Moore niet bang om aan boord van reguliere projecten te springen. Ze verscheen in The Lost World: Jurassic Park, The Hunger Games: Mockingjay en de remake van Carrie. Het is moeilijk te beweren dat ze niet een van de meest veelzijdige en getalenteerde actrices is die er is.
Dus wilden de Razzies Moore natuurlijk wat schaduw geven. Ze werd genomineerd voor Worst Supporting Actress voor de zevende zoon van 2015. Die film werd meerdere keren rond het releaseschema gebonsd - zelden een goed teken - en toen het eindelijk in de theaters arriveerde, waren de recensies vernietigend. Niemand zou het verwarren met een goede film, maar het was meer misleid dan wat dan ook. Het potentieel was er voor iets interessants; ze hebben het gewoon niet gehaald. Gelukkig verloor Moore de Razzie, die naar Kaley Cuoco ging voor zowel The Wedding Planner als haar stemwerk in Alvin and the Chipmunks: The Road Chip.
12 Laurence Olivier
Laurence Olivier is de typische klassieke Britse acteur. Afgezien van een fenomenaal succesvolle carrière in het theater, werd hij genomineerd voor maar liefst tien Academy Awards, en won hij de beste acteur Oscar in 1948 voor het spelen van de titelrol in een schermaanpassing van Hamlet. Hij ontving ook een ereprijs van de Academie in 1947, plus een levenslange prestatieprijs in 1979. De geloofsbrieven van Olivier zijn onberispelijk.
Behalve die twee Razzie-overwinningen wist hij zich te redden. Zoals met veel acteurs, had hij moeite om kwaliteitsrollen te vinden naarmate hij ouder werd. Zijn eerste knik kwam voor de Neil Diamond-remake van 1980 met The Jazz Singer. Het was het eerste jaar dat de Razzies bestonden, en ze gaven Olivier de prijs voor Worst Supporting Actor, die hij deelde met John Adames voor Gloria van John Cassavetes (wat eigenlijk best een goede film is). Twee jaar later won hij Worst Actor voor zijn werk bij het spelen van generaal Douglas MacArthur in de oorlogsfilm Inchon, waarbij hij onder andere Willie Aames in Zapped versloeg! Sir Laurence Olivier en Willie Aames in dezelfde acteercategorie plaatsen? Die Razzies zijn echt gek!
11 Michael Caine
Michael Caine werkt al meer dan zestig jaar in films. In die tijd werd hij genomineerd voor zes Oscars en won hij er twee, de eerste voor de Woody Allen-komedie Hannah and Her Sisters uit 1987, de tweede voor The Cider House Rules uit 2000. Het verbazingwekkende aan Caine is dat hij altijd zeer productief is geweest. Er staan op dit moment 163 credits op zijn filmografie. Zijn meest recente werk omvat het spelen van Alfred in de Dark Knight-trilogie van Christopher Nolan en Arthur Tressler in Now You See Me en het vervolg.
Omdat hij in zoveel projecten is geweest, heeft Caine zijn aandeel in de afgelopen decennia verdiend, hoewel hij nooit heeft geprobeerd het feit te verbergen dat hij bepaalde films gewoon voor een salaris heeft genomen. Een van die foto's was 1987's Jaws: The Revenge, waarvoor hij een nominatie verdiende voor Worst Supporting Actor bij the Razzies. ("Ik heb het nog nooit gezien, maar volgens alle verhalen is het verschrikkelijk. Ik heb echter het huis gezien dat het heeft gebouwd en het is geweldig", zei de acteur beroemd.) Enkele jaren eerder was hij een mededinger voor Worst Acteur in twee films: de avonturenfilm The Island en Brian DePalma's nu beschouwd als een klassieke thriller, Dressed to Kill. Gezien zijn voorliefde voor zelfverwijderende humor, betwijfelen we dat Caine hier alle slaap over verliest.
10 Barbra Streisand
Voor een goed voorbeeld van Razzie Awards-waanzin, zoek dan niet verder dan het geval van Barbra Streisand. Het is niet zo dat ze de geliefde actrice / zangeres hebben genomineerd voor meerdere prijzen (Slechtste bijrolactrice voor Little Fockers, Slechtste actrice voor The Guilt Trip en 1981's All Night Long). Geen van die films zijn bijzonder goed, maar het zijn ook niet het soort dingen waardoor je je eigen ogen uit wilt steken met een spork.
Nee, het serieuze, diep gekke ding dat de Razzies deden was om Streisand te nomineren voor Yentl uit 1983, een passieproject dat ze ook regisseerde. De film gaat over een joods meisje dat zichzelf vermomt als een jongen zodat ze zich kan inschrijven voor een religieuze school die niet toegankelijk is voor vrouwen. Vanwege deze cross-dressing hoek, vonden de Razzies het grappig om haar te benoemen als Slechtste Acteur. (Het is een flauwe grap waar ze door de jaren heen herhaaldelijk op zijn teruggevallen. Tyler Perry wordt bijvoorbeeld vaak genomineerd als Slechtste actrice wanneer hij zijn Madea-personage speelt.) In elk geval heeft Babs niet gewonnen. De prijs ging dat jaar naar Christopher Atkins voor het mannelijke stripper-drama, A Night in Heaven.
9 Sean Penn
Sean Penn is een acteur van grote intensiteit. Zelfs wanneer hij in een komedie is, is er iets aan hem dat een beetje gevaarlijk aanvoelt. Deze kwaliteit heeft hem goed gediend en heeft hem geholpen twee Oscars te verdienen voor zijn werk in Mystic River en Milk. In 1986 was hij echter nog niet SEAN PENN. De acteur had populair succes behaald als Jeff Spicoli in Fast Times op Ridgemont High, en kritische toejuiching in kunstzinnige gerechten zoals The Falcon and the Snowman en At Close Range, maar hij stond zowel bekend om zijn huwelijk als om zijn werk.
Dat komt omdat hij destijds getrouwd was met Madonna, de grootste vrouwelijke popster van het universum op dat moment. Ze stond te popelen om een acteercarrière te lanceren, dus de twee speelden samen in Shanghai Surprise, een zwakke komedie / avontuur / romantiek over een oplichter en een zendingsverpleegkundige die hun krachten bundelden om een gestolen voorraad opium te vinden. Het bleek een van de meest spraakmakende kerels van het jaar te zijn, waardoor de Razzies Penn een knikje gaven als Slechtste Acteur. Hij verloor in Under the Cherry Moon van een andere pop-superster, Prince. Madonna kreeg ondertussen de ergste actrice (on) eer voor haar optreden. Je moet je afvragen hoe ze die situatie thuis bespraken.
8 Halle Berry
Halle Berry krijgt vaak een zwerver rap. Ze heeft veel films gemaakt die, laten we zeggen, niet erg goed zijn. Maar dat komt omdat filmmakers niet altijd weten hoe ze effectief gebruik kunnen maken van haar talenten, wat betekent dat ze niet altijd de beste rollen krijgt aangeboden. Wanneer iemand haar iets geeft om echt mee te werken, is Berry heel goed in staat het uit het park te slaan. Haar Emmy voor de introductie van Dorothy Dandridge en haar Oscar voor Monster's Ball leveren daarvan het bewijs.
Er zijn niet genoeg van die films in haar cv, en als we eerlijk zijn, zijn er teveel zoals Catwoman, waarvoor de Razzies haar Slechtste actrice noemde in 2005. Ooit de goede sport, Berry kwam opdagen om de prijs te accepteren. Haar openhartige acceptatietoespraak omvatte een uitdrukking van dank aan haar manager, van wie ze zei: "Hij houdt zoveel van me dat hij me overtuigt om projecten te doen, zelfs als hij weet dat het [afval] is." We houden van haar omdat ze dat zegt en we hopen oprecht dat ze nu een nieuwe manager heeft.
7 Peter O'Toole
Peter O'Toole is een van de echte reuzen van acteren. Hij is een eerbiedwaardige legende dankzij een verscheidenheid aan geweldige uitvoeringen, waaronder Oscar-genomineerde beurten in Becket, The Lion in Winter, Goodbye Mr. Chips, The Ruling Class, The Stunt Man, My Favorite Year, en natuurlijk een beetje foto genaamd Lawrence of Arabia waar je misschien van hebt gehoord.
Ondanks al zijn lof werd O'Toole bij twee verschillende gelegenheden opgemerkt door de Razzies. Hij verdiende een knik als Worst Actor voor de rampzalige Supergirl uit 1984, en een andere als Worst Supporting Actor voor de komedie Club Paradise uit 1986 (O'Toole is de scherp geklede heer rechts onderaan de foto hierboven). De laatste wierp hem tegenover een reeks komisch talent, waaronder Robin Williams, Rick Moranis, Eugene Levy en Andrea Martin. Zelfs de regisseur van de film, wijlen Harold Ramis, gaf toe dat het niet helemaal liep zoals hij had gehoopt. Toch is Club Paradise niet zo slecht, en O'Toole is prima. Zelfs een mislukte film kon het talent van de man niet laten verdwijnen. Gelukkig hebben de kiezers er uiteindelijk voor gekozen om hun prijs aan Jerome Benton te geven voor de door de prins geleide Under the Cherry Moon.
6 Jack Nicholson
Heeft Jack Nicholson ooit een authentiek vreselijke uitvoering gegeven? Hij heeft in de loop der jaren wat kerels gemaakt, maar kun je iets bedenken dat hij ooit heeft gedaan waardoor je zei: "Deze kerel weet niet wat hij doet?" Wij ook niet. Om een onbekende reden dachten de Razzies dat hij dat twee keer in 1992 had gedaan. Ze nomineerden hem als Slechtste Acteur voor zowel Man Trouble als Hoffa.
Het was een raar jaar voor die categorie. Man Trouble was weliswaar een bom, maar Nicholson kreeg een aantal fatsoenlijke berichten voor Hoffa, hoewel de film zelf met gemengde beoordelingen werd ontvangen. Bij hem in de categorie Worst Actor waren Kevin Costner in The Bodyguard (een enorme hit) en Michael Douglas in Basic Instinct (ook een grote hit) en Shining Through. De prijs ging uiteindelijk naar een veel meer verdienstelijke ontvanger: Razzie favoriete Sylvester Stallone voor Stop! Of mijn moeder schiet. Dat was een vreselijke uitvoering in een vreselijke film. Wat onze man Jack betreft, zijn "zonde" was blijkbaar gewoon het maken van twee niet-commerciële films in hetzelfde jaar.
5 Kirk Douglas
Saturn 3 is een sciencefictionfilm uit 1980 over twee wetenschappers die worden geterroriseerd door een robot van 8 voet op een onderzoeksbasis van Saturn. Er zijn veel absurde dingen aan deze Alien ripoff, waaronder de manier waarop co-ster Harvey Keitel zijn stem liet nagesynchroniseerd, de casting van 64-jarige acteerveteraan Kirk Douglas en de jaren '80 bom Farrah Fawcett (die toen 33 was) als liefhebbers, en de manier waarop het script gratis redenen vindt voor de actrice om kledingstukken te verwijderen. De film werd breed bespot, met Douglas die een knik als Worst Actor bij de Razzies veiligstelde. Hij verloor van Neil Diamond voor The Jazz Singer.
Dit is nog een ander geval waarin de acteur ten onrechte de schuld op zich nam voor de film zelf. Saturn 3 is een hete puinhoop, hoewel het weliswaar grappig is op een goedkope manier als het vandaag wordt bekeken. Het scenario is gevuld met onhandige dialoog, en regisseur Stanley Donen (Singin 'in the Rain) is ver uit zijn element en maakt een seks- en geweldgevuld scifi-avontuur. Douglas had duidelijk niet veel om mee te werken. Zijn pogingen om wat leven in de procedure te brengen zijn dapper, als het niet lukt.
4 Sandra Bullock
Wie houdt er niet van Sandra Bullock? Niemand, dat is wie. Ze is charmant, ze is grappig en ze is gek getalenteerd op het gebied van zowel komedie als drama. Met andere woorden, ze is precies het type geliefde ster waarop de Razzies zich graag richten. En richt haar op wat ze deden voor haar hoofdprestaties in de komedie 2009, All About Steve. Hoe je het ook snijdt, dit is een griezelige film. Bullock speelt een gekke kruiswoordpuzzelliefhebber die in wezen een man (Bradley Cooper) achtervolgt nadat hij ervoor kiest om niet met haar op een tweede date te gaan. Het is moeilijk om stalking grappig te maken - een feit dat deze foto op de harde manier ontdekt.
Bullock won de Worst Actress Award en versloeg bijvoorbeeld Beyonce (voor Obsessed) en Miley Cyrus (voor Hannah Montana: The Movie). De actrice, die de bewonderenswaardig lieve en bescheiden persoon is die ze is, accepteerde de Golden Raspberry persoonlijk. Beter nog, ze gaf dvd-kopieën van All About Steve aan de aanwezigen tijdens de ceremonie. De volgende nacht won ze een veel prestigieuzere prijs: een Academy Award voor haar werk in The Blind Side.
3 Al Pacino
Al Pacino is misschien de meest geëerde acteur voor geweldig werk en voor vreselijk werk. Hij is genomineerd voor acht Academy Awards, met één overwinning, voor Scent of a Woman. (Dat klopt, hij heeft niet gewonnen voor The Godfather of Dog Day Afternoon. Schokkend, hè?) Aan de andere kant heeft hij vier Razzie Award-nominaties ontvangen voor Revolution, Gigli, de 2009 één-twee-punch van 88 minuten en Righteous Kill, en de Adam Sandler-komedie Jack en Jill, waarvoor hij Worst Supporting Actor won.
Pacino is altijd een harde speler geweest om grip op te krijgen. Hij is natuurlijk buitengewoon getalenteerd, omdat zijn beste films glashelder zijn. Maar vooral in latere jaren heeft hij een voorliefde getoond voor overacteren, vaak met brede theatrale uitvoeringen die soms tot spot uitlokken. In het geval van Jack en Jill past zijn breedheid precies, gezien het feit dat hij zichzelf speelt en verplicht is om Sandler in romantiek te slepen. Overigens, de film veegde de Razzies dat jaar, het winnen van Worst Picture, Worst Actor (voor Sandler), Worst Actress (ook voor Sandler), Worst Supporting Actress (voor David Spade, ook in drag), Worst Screen Couple, Worst Director, Worst Scenario, Worst Screen Ensemble en Worst Prequel, Remake, Rip-off of Sequel. We zijn niet 100% zeker, maar we denken niet dat de Razzie-commissie die film erg leuk vond.
2 Diane Keaton
Amerika werd verliefd op Diane Keaton nadat ze de titelrol speelde in de romantische komedie Annie Hall van Woody Allen uit 1977. Ze was toen al bekend als Kay Adams in The Godfather en het vervolg, maar dit was iets heel anders. Mannen wilden met haar uitgaan, vrouwen wilden haar modestijl nabootsen en haar karakter werd een symbool van de moderne vrouw. De rol was ronduit baanbrekend en leverde haar uiteindelijk een Academy Award op.
Er waren nog drie Oscar-nominaties in de toekomst van Keaton, net als een Razzie-knik. De actrice kreeg een tip van de hoed voor haar hoofdrol in When I Said So, een kreupele komedie die haar als een eeuwige bemoeizuchtige moeder wierp die wanhopig haar gefrustreerde dochter (Mandy Moore) wilde opknappen met de juiste man. Het is een slecht geschreven foto, gevuld met verouderde slapstick. (Keaton's karakter is een taartdecorateur, en veel van de gags houden in dat uitgebreide cakes worden vernietigd.) Dat gezegd hebbende, Keaton doet precies wat het script haar opdraagt te doen; specifiek, speel een irritante, aanmatigende moeder. Gelukkig voor haar maakte Lindsay Lohan een "erotische" "thriller" genaamd I Know Who Killed Me dat jaar, zodat Keaton niet hoefde te zweten op een Razzie-overwinning.
