Final Fantasy bestaat al bijna 30 jaar. In die tijd heeft de serie gamers kennis laten maken met enkele van de grootste helden en schurken die er zijn, niet alleen van videogames, maar op elk medium. We kijken er naar uit om Final Fantasy XV voort te zetten in de traditie van de franchise van gebrekkige maar deugdzame protagonisten die tegen hun eigen innerlijke demonen vechten, naast bedreigingen voor het wereldwijde bestaan.
Great Final Fantasy-helden zijn onbaatzuchtig, rechtvaardig en bezitten uitzonderlijke vechtvaardigheden, evenals innerlijke kracht van hart. Ze kunnen vechten tegen onoverkomelijke kansen, en ze kunnen zelfs falen in hun speurtochten en hun leven verliezen, maar het punt is dat ze probeerden, dat ze harder duwden dan iemand anders en dat ze weigerden zich terug te trekken tegen de opleggen van macht van het kwaad. Dit zijn de personages die hun games gedenkwaardig hebben gemaakt, die al generaties lang heldhaftigheid hebben bepaald voor fans van de serie en dat tot het einde der tijden zullen blijven doen. Hier zijn de 15 grootste helden van Final Fantasy. Hoewel we de gloednieuwe Final Fantasy XV niet zouden verwennen, pas op voor ongemarkeerde SPOILERS voor eerdere games in de serie. Je bent gewaarschuwd!
15 Cloud
Wat, verwachtte je dat deze stekelige blonde droomboot iets dichter bij de voorkant van de roedel zou komen? Hij heeft een stijlvolle uitstraling, een enorm zwaard en staat centraal in Final Fantasy VII's grootste plotwending. Aanvankelijk gepresenteerd als een ijskoude huurling, wordt later ontdekt dat hij lijdt aan een diepe psychose; hij was nooit een SOLDIER 1e klasse, het was zijn vrolijke beste vriend Zack. Nadat Zack stierf om hem te beschermen, nam Cloud echter in wezen zijn identiteit aan, maar met een veel meer serieuze toon.
Final Fantasy VII is uiteindelijk het verhaal van Cloud's wedergeboorte, van het vormen van een identiteit voor zichzelf door zijn verleden weg te snijden - en daarbij de wereld te redden. Ondanks de wonderbaarlijk driedimensionale weergave van Cloud in het spel, is er één element van zijn karakter (en dat van Barret en Tifa) dat ernstig wordt gebagatelliseerd: zijn connectie met de massamoord milieu-terroristische groep, AVALANCHE. Barret geeft lippendienst aan het idee dat hij de nevenschade van zijn eco-terreur bomaanslagen betreurt, maar Cloud geeft nooit spijt voor zijn acties. De game zelf zegt nooit hoeveel burgers er zijn gedood bij de explosies van Sector 1 en Sector 5, maar Cloud en zijn vrienden zijn direct verantwoordelijk voor elk van die doden. We zijn absoluut nieuwsgierig om te zien hoe de aanstaande remake van Final Fantasy VII deze gebeurtenissen zal verwerken, vooral gezien de wereldwijde opkomst van terrorisme in de decennia sinds de release van het origineel.
14 Edgar
In Final Fantasy VI beschermt koning Edgar van Figaro zijn volk tegen de toorn van het rijk door zich publiekelijk aan te passen aan de kwaadaardige keizer Gestahl en in het geheim steun te verlenen aan de rebellengroep, The Returners. Echter, zodra de slechterik generaal Kefka het kasteel van Figaro aanvalt, hekelt Edgar het rijk publiekelijk en treedt hij toe tot de partij als een speelbaar personage.
Hoe groot zijn eerste boog ook is, Edgar staat op deze lijst omdat hij bereid was zijn vrijheid op te offeren om zijn broer Sabin te beschermen, die ook deel uitmaakt van het speelbare roster van FFVI. Nadat hun vader stierf, moest een van de broers koning worden. Geen van beiden wilden de verantwoordelijkheid, en Sabin kwam op het idee dat ze samen weg moesten rennen en vrij moesten zijn van de last om een koninkrijk te regeren.
Uiteindelijk besloten ze dat slechts een van de broers hun vrijheid kon hebben, terwijl de andere gedwongen zou blijven om een bestemming van openbare dienst te omhelzen. Het lot van de broers zou worden bepaald door een simpele toss, waarbij de verliezer de troon van Figaro overneemt en de winnaar vrij om zijn eigen geluk in de buitenwereld na te streven. Sabin won de toss, maar geluk had er niets mee te maken; Edgar gebruikte een trickmunt, zodat hij zou verliezen. Deze onbaatzuchtige daad van broederlijke liefde en opoffering maakt Edgar een echte held.
13 Zell
Er is veel angst in Final Fantasy VIII., Omdat zowel Irvine als Squall op verschillende punten in het verhaal verlammende zenuwinzinkingen hebben. Door dit alles blijft Zell echter gefocust op maar twee taken: een held zijn en een aantal smakelijke hotdogs in handen krijgen … Dat is geen eufemisme, hij houdt gewoon echt van hotdogs (brood met smaak in de oorspronkelijke Japanse taal versie).
Het verhaal van Final Fantasy VIII vertelt een episch verhaal door de intieme lens van Squall en zijn vrienden. Ieder van hen heeft zijn eigen conflicten en problemen om te overwinnen. Iedereen, behalve Zell. Er is geen romantisch subplot voor Zell en hij wordt nooit gehinderd door een existentiële crisis zoals de andere partijleden. Hij wil alleen maar slechteriken slaan en de wereld redden. Hij hoeft geen reden te vinden om een held te zijn; voor Zell is heldendom zijn eigen beloning.
12 Tidus
Bestaat een man, zelfs als hij slechts een droom is van een groter geheel? Het zwaard van Tidus is scherp en zijn vastberadenheid is onwrikbaar, dus droom of niet, Tidus veranderde de wereld van Spira in Final Fantasy X. In het openingsuur van FFX wordt Tidus weggevoerd van zijn huis van Zanarkand naar het vreemde land van Spira, waar hij bodyguard (of Guardian) wordt voor de Summoner, Yuna.
Weinig weet hij dat haar zoektocht om het titanische monster Sin te verslaan niets anders is dan een schijnvertoning. Honderden jaren lang zijn Summoners op bedevaart gegaan om tegen Sin te vechten, maar het enige wat ze doen is een van hun Guardians opofferen, samen met zichzelf, om de schurken entiteit tijdelijk te sussen. Na een korte periode wordt de geofferde Wachter Zonde en herhaalt de cyclus zich.
Tidus weigert dit te accepteren, ondanks (of misschien vanwege) niet in de wereld van Spira, en werkt samen met zijn nieuwe vrienden om een manier te bedenken om de cyclus te doorbreken en Sin voorgoed te verslaan.
11 Yuna
Tidus is misschien het gezicht van Final Fantasy X, maar Yuna verdient een nog prominentere plek op de lijst vanwege haar innerlijke kracht. Voordat haar vrienden een manier bedenken om hun religieuze gebruiken te trotseren en het gevecht naar Sin te voeren zonder toevlucht te nemen tot de Final Summoning, is Yuna bereid haar eigen leven op te offeren om Sin op afstand te houden, zelfs al is het maar voor een korte tijd.
Na hun zegevierende overwinning is Yuna degene die Spira naar een gewaagd nieuw tijdperk leidt na het verslaan van zonde, voor eens en voor altijd. Ze is diep verdrietig omdat ze Tidus verloor in haar zoektocht om de wereld te redden, maar dat neemt niet weg dat Final Fantasy X-2 een vrolijke ravage is door een nieuw bevrijde Spira, compleet met meerdere lied- en dansnummers, gek subplots en een overvloed aan modieuze kostuumontwerpen. Yuna is een echte leider; ze heeft misschien pijn, maar ze draagt een moedig gezicht omwille van haar volk, en ze slaagt erin om haar tijd te verdelen tussen haar plichten in haar thuisland, haar persoonlijke zoektocht naar zelfontplooiing en haar kruistocht om haar verloren liefde terug te brengen.
10 Minwu
Final Fantasy II bevat vier gastpersonages die Firion en zijn feest even begeleiden voordat ze voortijdig eindigen. Hiervan is de meest opvallende Minwu, die al snel een favoriet bij fans werd, ondanks de relatief minimale screentime. Minwu is enorm krachtiger dan het feest van de speler in de vroege stadia van het spel, met toegang tot White Magic en veel indrukwekkendere basisstatistieken. Uiteindelijk wordt Minwu gedwongen elke laatste druppel van zijn kracht te gebruiken en zijn leven te geven om de deur naar de kamer met het Ultima Tomé te openen. In zijn laatste adem zegt hij tegen Firion dat hij zich er geen zorgen over hoeft te maken, want het was zijn bestemming om zijn leven voor hen te geven.
Zelfs na de dood zet Minwu zijn rechtvaardige strijd tegen de keizer voort. De Game Boy Advance-remake van de game introduceerde het Soul of Rebirth-epilooghoofdstuk, waarin de vier dode personages uit de hoofdgame als hoofdrolspelers stonden. Minwu leidt zijn kameraden door het hiernamaals om de strijd aan te gaan met de keizer van de hemel; nadat de helden de keizer in het hoofdspel hadden gedood, werd zijn ziel in tweeën gedeeld en naar zowel hemel als hel gestuurd. De helden van Final Fantasy II vernietigen de keizer van de hel, terwijl Minwu en zijn bondgenoten zorgen voor de keizer van de hemel. Ondanks zijn etherische naamgenoot is deze helft van de essentie van de keizer nog steeds onherstelbaar slecht.
9 Ramza
Sommige helden krijgen nooit hun geld in de geschiedenisboeken. In Final Fantasy Tactics positioneerde de hoofdmanipulator Delita Heiral zichzelf als de grote held van de War of the Lions. Historische records verdedigen hem als een sterke soldaat en een nobele koning die opstond uit een bescheiden begin om Ivalice te verenigen onder zijn welwillende heerschappij.
Het verhaal van Final Fantasy Tactics is een verhaal over de Durai Papers, een verloren kroniek van de ware oorlogsheld, Ramza Beoulve. De corrupte kerk van Glabados liet de auteur, Orran Durai, executeren, maar het verslag van Ramza's strijd tegen de geheime geschiedenis van Lucavi en Delita van gekonkel en achterbakse zou uiteindelijk het daglicht zien, eeuwen na het feit.
Ramza redde de wereld, maar werd nooit erkend voor zijn prestaties, althans niet in zijn leven. Hij wist dat zijn acties ervoor zouden zorgen dat de immens machtige kerk achter hem aan zou gaan, dus dook hij onder na zijn grote veldslagen, om nooit meer te worden gezien. Het voorkomen van demonische armageddon was zijn eigen beloning, zelfs als niemand ooit de waarheid zou ontdekken.
8 Kain
In Final Fantasy IV is Kain een beetje een klootzak voor Cecil en zijn vrienden. Vanwege zijn grote zwakte van trots, evenals zijn emoties ten opzichte van Cecil's belangrijkste squeeze, Rosa, wordt hij gemakkelijk gemanipuleerd door Golbez. Na veel heen en weer drama slaagt Kain er echter in de duisternis te doorbreken en zijn bondgenoten te helpen; dit is goed, omdat Kain als draken toegang heeft tot een aantal wreed krachtige bewegingen, waaronder zijn kenmerkende Jump-aanval.
Aan het einde van Final Fantasy IV trouwen Cecil en Rosa, maar Kain is afwezig op de bruiloft. In plaats daarvan vestigt hij een permanente verblijfplaats op de berg Ordeals, dezelfde plaats waar Cecil een Paladijn werd, in een poging om te proberen zijn vele tekortkomingen goed te maken. Of Kain zal slagen in zijn taak is onduidelijk, maar hij probeert het tenminste.
In het verre vervolg, Final Fantasy IV: The After Years, bijna 20 jaar na het einde van de originele game, helpt Kain Ceodore, de zoon van Cecil en Rosa. Tegen het einde verdient Kain zijn strepen als een Heilige Dragoon. Na decennia van berouw en toewijding bereikt Kain eindelijk de verlossing waarnaar hij had gezocht.
7 Steiner
Zidane is misschien de hippe jonge protagonist van Final Fantasy IX, die weinig meer verlangt dan goede tijden en grote schatten, maar Steiner is de nobele ridder die koste wat kost zijn prinses Garnet zal beschermen. Vanwege zijn humorloze karakter en ouderwetse gevoeligheden is Steiner het mikpunt van veel grappen van de jongere leden van de bemanning, maar zijn toewijding aan Garnet is onwrikbaar.
Simpel gezegd, Steiner zal de prinses hoe dan ook verdedigen; zelfs als hij de hele wereld van vernietiging moet redden, zal hij het doen, omdat het haar veiligheid zal waarborgen. De man is goed in zijn werk. In eerste instantie is Steiner's idee van bescherming om Garnet in wezen te smoren, maar naarmate het spel vordert en het gezelschap comfortabeler begint te worden met elkaar, begint Steiner Garnet te zien als een complete persoon, en niet alleen als een object dat moet worden beschermd alle kosten. Hij is misschien een totale sukkel, maar Adelbert Steiner is nog steeds een van de meest dappere en deugdzame personages in Final Fantasy.
6 Bliksem
In Final Fantasy XIII is Lightning een soort pil. Ze is stoïcijns van een fout, kraakt bijna nooit een glimlach en het duurt veel te lang voordat ze zich opent als een personage waarop het publiek zich kan verhouden. Haar beste scènes zijn die gedeeld met Hope, een moedig kind met een ontluikende wraakzucht. Ze neemt hem als het ware onder haar hoede en leert hem volwassen te worden.
Lightning verdient echter geen prominente plek op deze lijst voor haar rol in FFXIII; ze verdient het voor haar rol in Lightning Returns, het derde en laatste spel in de XIII-trilogie. Deze keer neemt Lightning de rol aan van Gods kampioen, de Verlosser, op een zoektocht om zoveel menselijke zielen te bevrijden als ze kan voordat de wereld wordt vernietigd en vervangen door een nieuwe, waarmee de cyclus van de heerschappij van de godheid over de mens opnieuw wordt gestart. Uiteindelijk doorziet ze echter Gods bedrog en kiest ze ervoor hem te vernietigen, zodat de nieuwe wereld niet wordt tegengehouden door Goden en religie. Ze bevrijdt de mensheid van religie en verdient eindelijk haar rust.
5 Vivi
In de wereld van Final Fantasy IX worden Black Mages niet geboren; ze zijn gemaakt met Mist en in wezen opgevoed als levende wapens. Vivi vormt de kern van het existentialisme van de game; naar alle waarschijnlijkheid heeft hij geen bestaansrecht, en zijn enige gebruik is als een massavernietigingswapen. Omdat hij echter in de shuffle was verloren (letterlijk uit een vrachtluchtschip viel), werd hij afgeleid van deze zware bestemming.
Uiteindelijk ontmoet Vivi Zidane en vergezelt hem in zijn zoektocht. Ondanks het gebrek aan zelfvertrouwen, komt de jonge jongen geleidelijk tot het besef dat hij net zo speciaal is als iemand anders. Hoewel hij niet zoals andere mensen is geboren en zijn levensverwachting tragisch kort is, kan hij zijn vrienden nog steeds helpen en zijn bestaan rechtvaardigen zonder een levend wapen te zijn. Dat gezegd hebbende, zijn destructieve vaardigheden met Black Magic maken hem ongelooflijk nuttig voor de speler.
Aan het einde van de game is Vivi het enige personage dat niet verschijnt, omdat de levensduur van een Black Mage maar een jaar is. Hij vertelt het einde van het spel buiten het graf en zei dat hij een goed leven leidde omdat hij vrienden had die hem hielpen zijn lot te trotseren en het soort leven te leiden dat hij zelf kon kiezen.
4 Galuf
Final Fantasy V wordt vaak over het hoofd gezien door moderne fans, en dat is gewoon jammer. Voor ons geld is V een van de sterkste titels in de serie, met een winnende mix van eindigende inzetten, lichtvoetige komedie, diepe gameplay en echt emotionele momenten. Een personage dat de kern van FFV belichaamt is Galuf. Wanneer hoofdrolspeler Bartz de oude man voor het eerst ontmoet, is hij geheugenverlies maar gemakkelijk in de omgang; een chagrijnige oude man die zich overgeeft aan zijn chagrijnigheid omdat hij weet dat hij oud genoeg is om ermee weg te komen.
Uiteindelijk komt de waarheid naar voren dat Galuf eigenlijk een koning is en, nog belangrijker, een van de vier legendarische Warriors of Dawn, die de wereld op ongeveer dezelfde manier heeft gered als Bartz en zijn vrienden goed op weg zijn om zichzelf te doen. Uiteindelijk valt Galuf ten strijde met de grote schurk van het spel, Exdeath. Na hem tot stilstand te hebben bevecht en Exdeath te hebben geschokt met zijn Herculean uithoudingsvermogen, moet Exdeath zich terugtrekken. De spanning van de strijd was echter te veel voor Galuf en hij stort in. Nadat hij sterft, verschijnt Galuf's geest aan zijn kleindochter, Krile, en schenkt haar alle krachten en mogelijkheden van Galuf (en EXP). Galuf verschijnt opnieuw in de laatste strijd van het spel, blijft vechten tegen Exdeath en verleent zijn hulp aan Bartz en zijn bedrijf. Uiteindelijk kan zelfs de dood Galuf er niet van weerhouden een ultieme badass te zijn.
3 Celes
Final Fantasy VI bevat een selectie van veertien speelbare personages, een van de grootste in de hele serie, en is een waar ensemble-stuk. Ondanks dat Terra veel voorkomt in een groot deel van het kunstwerk (en VI vertegenwoordigt in de spin-offserie van Dissidia), speelt elk personage een centrale rol in het verhaal. Celes is een voormalige keizerlijke generaal die gevangen komt te zitten na bezwaar te maken tegen hun onethische oorlogstijdpraktijken, en uiteindelijk merkt dat ze zich verenigt met de Returners, de helden van het spel.
Na de schokkende draai van Kefka die een groot deel van de wereld vernietigt, springt de game een jaar vooruit totdat Celes uit een coma ontwaakt. In haar wanhoop over de toestand van de wereld en de dood van haar vaderlijke figuur, Cid, verliest ze alle hoop. (Oké, technisch gezien kan Cid eigenlijk worden gered, maar het is echt moeilijk en er is heel weinig beloning, buiten persoonlijke tevredenheid en mis je een van de vetste en scherpste scènes ooit gemaakt voor een Super Nintendo-game.) Hoe dan ook, na alle hoop te hebben verloren, springt Celes van de zijkant van een berg in een poging om haar eigen leven te beëindigen, maar overleeft wonderbaarlijk in de oceaan beneden. Bij toeval vindt ze Locke's hoofdband en concludeert dat hij en de rest van hun bondgenoten misschien nog leven.
Het feit dat de wereld letterlijk is vernietigd, betekent niet dat de strijd tegen het kwaad voorbij is. Celes is een echte held omdat ze het einde van haar touw bereikt en eigenlijk toegeeft aan wanhoop, hoewel ze uiteindelijk haar leven omkeert en haar bondgenoten naar de grote laatste strijd leidt. Het is nooit te laat om te blijven vechten voor een betere wereld, en Celes belichaamt de heldhaftigheid van iemand die geconfronteerd wordt met een hopeloze situatie en nog steeds probeert te helpen.
2 Zack
Zack speelt een integrale rol in Final Fantasy VII, hoewel zijn schermtijd volledig wordt verbannen naar flashbacks en off-screen vermeldingen. Hij was de vriend en mentor van Cloud, een SOLDIER 1e klasse, terwijl Cloud zelf slechts een nederige grunt was. Tijdens het Nibelheim-incident werden hun beide bestemmingen echter voor altijd veranderd, door Sephiroth en Hojo. Uiteindelijk wordt Zack doodgeschoten door een Shinra-hitploeg terwijl Cloud ontsnapt, terwijl het trauma zijn herinneringen en persoonlijkheid herschrijft naar een koudere, meer afstandelijke versie van Zack zelf.
De spin-off prequel, Final Fantasy VII: Crisis Core, vult het karakter van Zack veel verder in. Hij is warm en vriendelijk, en hij draagt zijn heldhaftigheid op zijn mouw. Helaas dreigen Genesis en zijn ramblings over het Loveless-spel het hele spel te laten ontsporen, maar wanneer de focus op Zack en zijn vrolijke persoonlijkheid ligt, schijnt Crisis Core.
Crisis Core en de originele titel variëren in hun weergave van Zack's dood; in het origineel verschijnen er slechts een paar troopers die Zack off-guard vangen en hij wordt snel neergemaaid in Sonny Corleone-stijl. In Crisis Core ziet Zack de aanval aankomen en zorgt hij ervoor dat Cloud tegen kwaad beschermd wordt terwijl hij een massief Shinra-peloton in dienst neemt en ze bijna allemaal wegvaagt voordat hij bezwijkt voor zijn vele wonden.
