Tot de komst van Lord of the Rings en Harry Potter hadden fantasiefilms het moeilijk om een publiek te vinden. Dat was echter niet echt het geval op het kleine scherm, omdat het medium vanaf het allereerste begin populaire fantasy-tv-shows had. Ed, Bewitched, Beauty and the Beast en Charmed vonden allemaal een enthousiast publiek dat geen moeite had om hun magische en soms griezelige verwaandheid te accepteren. Fantasie blijft natuurlijk een groot televisiepubliek houden, met shows zoals Supernatural en Once Upon a Time die nog steeds hondsdolle volgelingen hebben.
Maar toch, zoals het geval is met elk televisiegenre, bevolken een aantal ook-rans en nooit-weres TV's kelder van vergeten shows. Sommigen werden geconfronteerd met hevige concurrentie van andere, meer gevestigde series. Een paar kwamen technische problemen tegen waardoor ze niet konden doorgaan. En natuurlijk waren er vanaf het begin gewoon een paar goede ideeën. De shows waarnaar hier wordt verwezen, bevatten van elk een voorbeeld. Vaak goed geproduceerd en met royale budgetten om op te starten, hebben ze nooit helemaal hun positie gevonden, of, wat dat betreft, hun publiek. Hier ingediend voor je plezier, spot en algemene verbazing, bekijk deze 15 fantasieshows die je helemaal bent vergeten.
15 Kindred: The Embraced
In navolging van de vampiergekte uit de jaren 90 die in 1994 met Interview with the Vampire van start ging, leende Kindred: The Embraced van de populaire rollenspel Vampire: The Masquarade. Meer een menigte-soap dan een traditionele vampier-fantasieshow, de serie was gericht op C. Thomas Howell's detective Frank Kohenek terwijl hij vijf vampierclans in San Francisco onderzocht. Zijn onderzoek leidde hem naar een langbenige menselijke verslaggever (gespeeld door Kelly Rutherford van Gossip Girl) voor wie hij romantische gevoelens koesterde, en naar een soort vampier maffia don genaamd de Prins.
Kindred: The Embraced had in 1996 slechts acht afleveringen op Fox. Tijdens de hele serie kwamen nietjes van tv-sci-fi en fantasy terug in terugkerende rollen, waaronder Kate Vernon van Battlestar Galactica en Titus Welliver of Lost. De show begon een behoorlijke aanhang te ontwikkelen, hoewel de plotselinge dood van ster Mark Frankel, die de vampier Prince speelde, ervoor zorgde dat het netwerk en de producenten de serie verlieten.
14 Camelot
Camelot debuteerde op het kabelnetwerk Starz, het kanaal achter andere periodeseries als Spartacus en Da Vinci's demonen. Camelot zette de traditie van de fantasie uit de periode voort en vertelde de Arthur-legende opnieuw met meer seksuele en politieke boventonen. De cast had een hoge stamboom: Joseph Fiennes als Merlin, Eva Green als Morgan en Jamie Campbell Bower als King Arthur. Tijdens de 10-aflevering van de show zou Arthur de dood van zijn vader, koning Uther, onderzoeken, de jonge dame Guinevere berechten, en kwaadaardige plannen van Morgan afwijzen om zich de troon toe te eigenen.
Camelot debuteerde in 2011 met een sterke ontvangst. Critici roemden de dramatische, zij het zeepachtige, verhaallijn, de cast en het productieontwerp van de show. Verschillende commentatoren merkten ook op dat de show een belangrijke rivaliteit zou vormen voor HBO, die op dat moment op het punt stond om Game of Thrones te debuteren. Ondanks het vinden van een publiek, heeft Starz de show geannuleerd, onder vermelding van productiekosten en planningsproblemen. Fiennes, Green en Bower ontvingen allemaal talloze filmaanbiedingen, waardoor het filmen van een ander seizoen bijna onmogelijk was.
13 Holbewoners
Nu is hier een show voor de boeken, hoewel zeker niet om te bekijken!
Herinner je je die GEICO verzekeringsreclames uit het midden van de jaren 00 met een groep holbewoners? Op het moment dat ze renden, waren ze immens populair bij het publiek
zozeer zelfs dat ABC besloot om een sitcom op dezelfde personages te baseren! Holbewoners volgden de broers Andy & Joel en hun kamergenoot Nick - alle drie de holbewoners van de titel. Elke week lijden ze door de zwakheden van het leven, zoals het vinden van nieuwe banen, dating en af en toe een ziekte.
Als het uitgangspunt niet zo grappig klinkt, wacht even, het wordt erger. De makers van Cavemen wilden transparant de titelpersonages portretteren als een etnische minderheid: het ene personage schrijft een proefschrift over hoe de popcultuur alles van de caveman-cultuur heeft gestolen, een ander beschuldigt een man van een "scheerapparaat" (een gesloten caveman die zich voordoet als een homo -sapien) en caveman-personage proberen een stand-up comedy routine wordt beschuldigd van het promoten van negatieve stereotypen! Een eerste pilot-aflevering die zich afspeelde in Atlanta kwam zelfs niet in de lucht nadat focusgroepen dachten dat de holbewoners Afro-Amerikanen parodieerden. Een tweede piloot ontving een negatieve ontvangst. Zes afleveringen uitgezonden in de VS voordat het publiek walgde en een hoog productiebudget (dankzij de intense make-up-eisen) gedoemd de show tot uitsterven.
12 avonturen in Wonderland
Disney probeerde het publiek in Sesamstraat te veroveren met een van de vele programmeerpogingen voor kleine kinderen, Adventures in Wonderland. Zoals de titel al aangeeft, is de show geïnspireerd op de romans van Lewis Caroll, Alice's Adventures in Wonderland en Through the Looking Glass. De serie combineerde live-acteurs en poppenspel in muzikale afleveringen. De meeste verhalen zouden rond Alice draaien en haar vrienden in Wonderland helpen problemen op te lossen, die haar dan inzicht zouden geven in haar eigen leven in de echte wereld.
Vanaf 1992 had Adventures in Wonderland 100 volledige afleveringen op The Disney Channel. Disney produceerde en filmde de show oorspronkelijk in hun themapark in Florida, de Disney-MGM Studios (zoals het toen heette), in een poging het park te legitimeren als een studio in plaats van een toeristische attractie (een thema dat in dit artikel terugkomt)). Latere afleveringen opgenomen in Los Angeles. De show kreeg zes Emmy Awards tijdens zijn run voordat hij in 1995 afsloot.
11 The Ghost & Mrs. Muir
Fox Studios had een hitfilm in 1947 met The Ghost & Mrs. Muir, een romantische komedie met Rex Harrison en Gene Tierney. Meer dan 20 jaar later probeerde NBC het succes van de film te heroveren met een sitcom met dezelfde naam. Het speelde Hope Lange en probeerde hetzelfde publiek aan te raken als Bewitched en I Dream of Genie, twee andere populaire fantasieshows van die tijd. De serie volgde het dagelijkse leven van schrijver en moeder Carolyn Muir, terwijl ze woonde in een huisje dat werd achtervolgd door de geest van een dode 19e - eeuwse zeekapitein.
De Geest en mevrouw Muir stonden vanaf het begin voor zware concurrentie. Gepland tegen populaire shows My Three Sons en The Lawrence Welk Show, had het moeite om een aanzienlijk publiek te vinden. Een overwinning van Emmy voor Lange hielp de show in leven te houden, zelfs nadat NBC deze had geannuleerd. ABC pakte The Ghost & Mrs. Muir voor een tweede seizoen, hoewel het opnieuw te maken kreeg met zware concurrentie van het CBS-drama Family Affair. De show ging de weg van de geest na het tweede seizoen in 1970, hoewel het nog steeds een cult-aanhang heeft.
10 Gewoon ons geluk
ABC had in de jaren zeventig en tachtig een geweldige run met op jeugd gerichte komedies met shows als Three's Company, Laverne & Shirley en Happy Days. In 1983 vond echter een culturele verschuiving plaats naar meer actiegerichte tarieven zoals Knight Rider. In de hoop zijn komische blok op te frissen, verlicht ABC Green Just Just Luck, een bizarre remake van I Dream of Jeanie.
De serie volgde de tegenslagen van tv-verslaggever Keith Burrows in Los Angeles, die een genie in een fles tegenkomt terwijl hij op Venice Beach is. Shabu, de geest, biedt aan Burrows voor de rest van zijn leven te dienen, hoewel de meeste werken van Shabu bestaan uit het spelen van praktische grappen over zijn meester.
Net tegen de NBC-krachtpatserreeks The A-Team, worstelde Just Our Luck vanaf het begin met het vinden van een publiek. Negatieve beoordelingen hielpen niet, noch beschuldigingen van racisme. Een aantal critici, evenals de NAACP, beschuldigden de show van het stereotyperen van Afro-Amerikanen door het genie te personifiëren als een jive-sprekende zwarte man. De show duurde 13 afleveringen voordat de controverses - evenals de zware concurrentie van The A-Team - gedoemd waren te annuleren.
9 dagen pauze
De veelgeprezen acteur Taye Diggs kopte Day Break, een fantasiedrama dat op ABC werd uitgezonden in 2006. Diggs speelde LA-agent Brett Hopper, een man voor de moord op de assistent van de stad DA Vanwege onbekende krachten blijft Hopper dezelfde dag herleven als hij probeert om de echte moordenaars van de DA te ontdekken, en die hem hebben ingelijst.
Als het uitgangspunt een beetje klinkt, nou ja, repetitief of verwarrend, dan is het dat wel. Kijkers wisten niet goed wat ze ervan moesten denken, en het herhalen van dezelfde dag met subtiele variaties in elke aflevering maakte de show moeilijk te volgen. Ondanks de aanwezigheid van andere genre-veteranen - met name Adam Baldwin en Mitch Phileggi van The X-Files - heeft de show nooit voet aan de grond gekregen bij het publiek. Omdat ABC het als een vervanging voor het middenseizoen had gepland, terwijl de hitshow Lost op pauze stond, trok het netwerk de stekker eruit nadat slechts zes afleveringen waren uitgezonden. ABC verbrandde later de laatste afleveringen voor de paar die-hard fans van de show via hun website voordat hij Day Break degradeerde naar de hal van tv-rans.
8 Ghostwriter
PBS slaagde erin de lat voor kinderprogrammering opnieuw te verhogen met Ghostwriter, een tv-serie uit 1992 gericht op adolescenten. De show volgde een groep uiteenlopende kinderen die mysteries oplosten met behulp van een ongeziene entiteit - tenminste niet zichtbaar voor de andere kinderen. Voor kijkers verscheen hij als een gigantische geanimeerde stip. Ghostwriter zou de kinderen helpen bij het oplossen van alles, van schoolgrappen tot misdaden, en kon alleen communiceren door bestaande brieven te herschikken (slechts een enkeling kon zijn berichten zien). Verhalen draaien meestal vier tot vijf delen in een geserialiseerd formaat.
Ghostwriter won veel bijval toen het op PBS debuteerde voor zijn weergave van realistische tieners en voor zijn sterke schrijven. De show liep drie seizoenen en ontwikkelde een loyale fanbase, genoeg dat tie-in boeken en games begonnen te schappen in de winkelrekken. Toen, in 1995, brak de show abrupt uit toen de financiering voor de serie op was. Geen fondsen meer gematerialiseerd, wat uiteindelijk leidde tot de annulering.
7 Faerie Tale Theatre
Shelly Duvall overstijgde haar glanzende (en glanzende) wortels in groot scherm in 1982 toen ze het rijk van het produceren voor televisie binnenviel. Faerie Tale Theatre werd een van de eerste kindershows geproduceerd voor Showtime in 1982. Duvall verscheen in verschillende rollen in de serie en trok een overvloed aan Hollywood-talent voor de show. Oscarwinnaars Robin Williams, Jeff Bridges, Liza Minnelli, Tatum O'Neal, Susan Sarandon en Anjelica Huston speelden allemaal onder leiding van veelgeprezen regisseurs zoals Tim Burton en Francis Ford Coppola.
Faerie Tale Theatre had een geweldig seizoen van zes seizoenen tot 1987. De verschillende gaststerren hielpen de serie overeind te houden en populair te maken toen deze in herhalingen op PBS begon te draaien. Ongetwijfeld werd de show zelfs populairder op homevideo dan in de eerste runs op Showtime, omdat een groot deel van de VS tot eind jaren tachtig ontbrak aan kabeltelevisie. Toen de serie eindelijk eindigde, verdween deze in het duister, alleen herinnerd door een die-hard fanbase.
6 Over doen
In 2002 landde de sitcom Do Over op de WB. De show betrof een papieren verkoper genaamd Joel ontgoocheld met zijn leven. Hij is vrijgezel, eenzaam en zijn familie is een puinhoop, maar gelukkig stuurt een toevallige elektrische schok hem terug in de tijd in zijn 14-jarige lichaam. Joel is opgewonden om zijn leven opnieuw te beleven en merkt dat hij opnieuw moet lijden door de adolescentie en de school, hoewel zijn kennis van de toekomst hem kan helpen het leven voor zichzelf en zijn gezin te verbeteren. Tijdens de korte serie van de show probeerde hij zichzelf te verkopen als een punkrocker (met behulp van muziek van de toekomst geschreven door Green Day) en de loop van zijn dateringsgeschiedenis te veranderen.
Do Over arriveerde op een moment dat de WB worstelde om komische hits te vinden. De komedies Off Centre en The Jamie Kennedy Experiment tankten allebei en hoewel Do Over een sterke fanbase had, worstelde het op de ratingsafdeling. Do Over tegen de juggernauts van Survivor op CBS en Scrubs op NBC, duurde Do Over een schamele 11 afleveringen, waardoor vijf andere voltooide inzendingen onveranderd bleven. In tegenstelling tot het hoofdpersonage dat het afbeeldde, kreeg Do Over nooit een tweede kans op succes
5 Verloren meisje
Het Canadese netwerk Showcase werd in 2010 onwaarschijnlijk getroffen. Lost Girl volgde de avonturen van Bo, een biseksuele vrouwelijke succubus op zoek naar haar oorsprong. Haar aard dicteert dat ze zich moet voeden met mensen of andere "Fae" (feeënwezens zoals zij), hetzij door te kussen of seks met hen te hebben. Gedurende de show verkent Bo de Fae-wereld en raakt hij bevriend met mensen en andere Fae terwijl ze leert haar honger te beheersen. Ze moet ook partij kiezen: de Fae zijn in twee facties gebroken - licht en donker - en ze eisen dat Bo een standpunt inneemt in hun voortdurende oorlog.
Lost Girl werd een onmiddellijke hit in Canada en Australië, en won tijdens zijn run alle lof voor zijn afbeeldingen van seksualiteit en ongewone karakters. De show had vijf volle seizoenen voordat het in 2015 werd afgesloten. Het werd een culthit toen het in 2012 in de VS op SyFy debuteerde, zij het met enige censuur. Fans van de show in andere landen zouden later de schuld geven aan de bezuinigingen omdat de show geen grote hit in de VS zou worden, waar het nooit boven de cultstatus kwam.
4 Night Gallery
Net zoals Tales from the Crypt een succes zou worden in de jaren 1990, vond Night Gallery status als een griezelige, fantasierijke hit in de jaren 1970. De verhalen van Night Gallery, gecreëerd door Rod Serling, het genie achter de sciencefiction-anthologie The Twilight Zone, concentreerden zich op het bovennatuurlijke met een macabere twist. Het nam ook een anthologie-indeling aan en bevatte een roterende cast van gaststerren, schrijvers en regisseurs. Onder hen was Joan Crawford, die een hoofdrol speelde in de pilot-aflevering naast Happy Days-ster Tom Bosley. De piloot debuteerde ook een jonge, opkomende regisseur met de naam Steven Spielberg.
Night Gallery trok een sterke cult-aanhang en liep drie seizoenen op NBC. Na het krijgen van de bijl zou de show normaal gesproken in syndicatie zijn overgegaan. Omdat de show was begonnen als een serie van 60 minuten voordat deze in het laatste seizoen tot 30 minuten zakte, moesten afleveringen ingrijpend worden bewerkt om het Night Gallery-pakket levensvatbaar te maken voor gesyndiceerde markten. De afgeslachte afleveringen trokken brede kritiek en kunnen de populariteit van de show op de lange termijn hebben geschaad. Gelukkig herstelde een dvd-release alle afleveringen naar hun oorspronkelijke lengte, waardoor Night Gallery een kans op opstanding kreeg.
3 Tarzan
Telkens wanneer een andere incarnatie van Tarzan op het scherm verschijnt, hebben losse waarnemers (zoals wij hier bij Screen Rant) altijd dezelfde reacties: hebben we dit echt nodig?
Nooit eerder werd de vraag meer gesteld dan in 2003 toen de WB hun bizarre versie van het personage lanceerde. Tarzan stelde de klassieke Edgar Rice Burroughs-personages opnieuw voor in een moderne context, waarbij hij de show in New York City opnieuw instelde en het titelpersonage opnieuw vormde in de erfgenaam van een groot bedrijf. In plaats van van wijnstok naar wijnstok te slingeren, kon deze 'moderne' Tarzan echter van gebouw naar gebouw springen en zou New York patrouilleren als iets van een geklede, zeer rustige superheld
Travis Fimmel (Vikings) en Sarah Wayne Callies (The Walking Dead) speelden in de serie die werd ontwikkeld door Eric Kripke, die later de hitserie Supernatural zou maken. Kripke, van zijn kant, hekelde de show en noemde het 'onzin'. Trouw aan de WB-vorm bevatte elke aflevering een reeks pophits (of zogenaamde hits), meestal uitgevoerd door artiesten die niet zo toevallig waren getekend bij het platenlabel van Warner Bros. De WB sneed de wijnstok van Tarzan na acht afleveringen en liet deze puinhoop achter waar hij hoort: vergeten.
2 Sheena
Over wilde kinderen gesproken die in de jungle zijn grootgebracht, produceerde Disney de cultserie Sheena vanaf 2000. Gebaseerd op het obscure stripfiguur met dezelfde naam draaide Sheena rond een krijgersmeisje dat werd opgevoed door een mysterieuze jungle-stam na de dood van haar ouders. Haar opvoeding stelt haar in staat om magische geheimen van de jungle te leren, inclusief de mogelijkheid om met dieren te praten en te veranderen in elk wezen van haar keuze. Sheena woonde uitsluitend in de jungle tot ze een safaritycoon ontmoette, die haar uit haar schuilplaats dwong. Samen beschermen de twee de jungle tegen stropers, legers, dictators en UFO's.
Sheena speelde voormalig Baywatch-schoonheid Gina Lee Nolin in de hoofdrol. Gefilmd in de Disney-MGM Studios (zie hierboven), liep de show twee seizoenen in syndicatie. De serie heeft nooit een groot publiek gevonden en met de opkomst van de digitale kabel stond Sheena voor zware concurrentie. Disney annuleerde de show na een afgekort tweede seizoen toen de productie in het bovengenoemde themapark werd gesloten.
