Zelfs vandaag, in een tijd waarin films grotendeels onorigineel zijn, is er nog steeds een zekere mate van risico bij het maken van een vervolg. Wat bedoeld was als een uitbreiding van het universum van de film, kan vaak overkomen als een zinloze herhaling van het origineel. In sommige gevallen is een vervolg eenvoudig en duidelijk een geldkoe van begin tot eind. In zeldzame gevallen zien we de tweede film overeenkomen met de eerste, en nog zeldzamer is het vervolg dat zijn voorganger volledig uit het water blaast.
Als we alleen naar directe vervolgingen kijken, zijn we erin geslaagd om de 15 films uit te graven die het beste bij deze beschrijving passen. Ondanks hun overduidelijke succes, zullen vervolgstukken zoals Aliens, The Godfather: Part II en Toy Story 2 genoegen moeten nemen met de eervolle vermeldingenlijst, omdat ze zo nauw zijn afgestemd op hun respectieve originelen dat het onmogelijk is om ze als definitief betere films te kwalificeren. Laten we eens kijken naar de 15 films die beter zijn dan het origineel.
15 Hellboy II: The Golden Army
De originele Hellboy van Guillermo del Toro was een verrassing in 2004, met zijn droge humor en zorgvuldig ontworpen actiescènes die goed samengaan met critici. Vier jaar later keerde del Toro terug met ster Ron Perlman voor Hellboy II: The Golden Army, en met een groter budget kwamen nog inventievere decorstukken. Waar Hellboy II zich echt onderscheidt van zijn voorganger is in zijn uitvoeringen. Perlman voegt een dieptelaag toe aan Hellboy die er niet was in de eerste film, terwijl Selma Blair en Doug Jones hun twee cent toevoegen aan een leuke cast.
Guillermo del Toro, die tot op de dag van vandaag campagne voert voor een derde Hellboy-film, is een enorme aanwezigheid achter de camera, en hoewel Hellboy II grotendeels wordt vergeten in de superheldenfilms van vandaag, houdt het nog steeds stand. De film scoort indrukwekkend hoge scores op sites zoals Rotten Tomatoes en IMDb en overtreft de originele Hellboy over de hele linie.
14 Superman II
De eerste twee films in de Superman-franchise van Christopher Reeves staan vandaag op als een van de beste superheldenfilms ooit gemaakt. Beiden kregen de hoogst mogelijke beoordeling van gewaardeerde filmcriticus Roger Ebert, en elk zit rond de 90% goedkeuringsmarkering op Rotten Tomatoes. Op het eerste gezicht is er heel weinig om de twee films van elkaar te scheiden, maar we geven het randje aan het vervolg om een aantal redenen.
Superman II is nog steeds een van de weinige stripfilms die echt de titel "wat het betekent een held te zijn" is. Voor alle klachten dat Superman een oninteressant personage is in recente afbeeldingen op groot scherm, is hij net zo overtuigend als superhelden in Superman II komen en afstand doen van de Superman-titel om zich te vestigen met Lois Lane. Dat is totdat General Zod, tot in de perfectie gespeeld door Terence Stamp, arriveert om een einde te maken aan Clark's vervroegde uittreding.
Het is de Superman-film die zijn hoofdpersonage het best begrijpt en hij scoort bonuspunten als een van de eerste superheld-vervolgjes ooit.
13 Mad Max 2: The Road Warrior
Een hele 33 jaar vóór Mad Max: Fury Road keerde Mel Gibson terug voor slechts de tweede film in de franchise. The Road Warrior heeft niet alleen zijn voorganger ver vervangen, het blijft tot de dag van vandaag een van de beste in de Mad Max-saga; de film heeft zelfs een hoger Rotten Tomatoes goedkeuringspercentage (98%) dan de Best Picture Academy Award genomineerde Fury Road (97%).
De opvolger van het origineel uit 1979 is op passende schaal groter. Het sterk verbeterde budget zorgt voor meer bloedig geweld en algehele decorstukken, zonder ooit de ernst of karaktermomenten op te offeren. In feite is Max zelf op zijn best in The Road Warrior, die evenveel als een karakterstudie dient. Omdat Max's natuurlijke instinct om anderen te helpen zijn bescheiden ambivalentie te overwinnen, Gibson op de een of andere manier weet te voorkomen dat hij niet charismatisch is, in plaats van genoegen te nemen met iets dat op het punt van afstand staat, in een uitvoering die hem aantoonbaar op weg naar internationaal sterrendom zette.
12 Bruid van Frankenstein
Bride of Frankenstein is een van de eerste vervolgstukken ooit gemaakt. Het is verreweg de oudste film op deze lijst en de hoogste beoordeling voor Rotten Tomatoes met een verbluffende 100%. Vier jaar na Frankenstein, 1931, kwamen regisseur James Whale en ster Boris Karloff terug met misschien wel de grootste van vele live-actie-opnames van het legendarische monster van Mary Shelley.
Het vervolg grenst aan surrealistisch en belandt zoveel lach als schrik, terwijl Karloffs gretigheid om indruk te maken op zijn bruid de film blijft meesleuren. Karloff zelf schijnt, nu in een hoofdrol, een toon van subtiele tragedie injecterend in een anders chaotische rol.
De film was Whale's laatste in het horrorgenre. Met het regisseren van credits, waaronder The Invisible Man en The Old Dark House, was Whale een pionier in het genre, die toezicht hield op films die nog steeds meer dan 80 jaar bestaan - waarvan vele het hoogtepunt van horrorfilms vertegenwoordigen. Bride of Frankenstein is geen uitzondering.
11 The Dark Knight
De tweede film in Dark Knight Trilogy van Christopher Nolan, The Dark Knight is nog steeds de film waarmee alle stripboekfilms worden vergeleken. Dit vervolg op Batman Begins werd pas de vijfde film die in 2008 $ 1 miljard passeerde aan de wereldwijde box office, en het staat momenteel op de vierde plaats in IMDb's Top 250-films ooit gemaakt. De enige reden dat het zo laag op deze lijst staat, is vanwege de kwaliteit van zijn voorganger. Batman Begins vervolmaakte het oorsprongsverhaal dat zo vaak wordt gerecycled in moderne stripboekaanpassingen, en dus zijn de films nauwelijks mijlen verwijderd.
De reden dat The Dark Knight een voorsprong heeft op Begins is - onvermijdelijk - de slechterik. Ondanks alles wat goed is aan de film, is niets boeiender dan de prestaties van Heath Ledger als de Joker. Ledger is magnetisch op het scherm, houdt de film zelfs op de langzaamste punten bij elkaar en voert het uitgebreide plan van de Joker perfect uit om Batman te bewijzen dat zelfs de beste mannen criminelen kunnen worden.
De film breidt niet alleen de Nolan-franchise uit, maar het stripgenre als geheel, en verdient zijn plaats als een van de beste aller tijden.
10 Shrek 2
Shrek is een parodische en inventieve kijk op wat uiteindelijk een voorspelbaar verhaal is, terwijl de opvolging ervan geen invloed heeft op meta-humor en de toevoeging van sprookjesfiguren tot het punt dat je letterlijk geen idee hebt waar het je naartoe zou kunnen brengen. De personages die terugkomen van het origineel spelen ook een belangrijke rol in hun spel. Shrek en Donkey's heen en weer is op zijn best sprankelend nadat het paar het drankje Happily Ever After drinkt, terwijl de opname van Puss in Boots Shrek - van alle mensen - in het middelpunt zet van een hilarische rivaliteit waarvan niemand wist dat die eraan kwam.
De climax van de film is een van de meest opwindende laatste acts die je ooit zult zien, met een infiltratie in Mission Impossible-stijl uitgevoerd door Pinocchio en de Three Blind Mice (onder andere), een af te sluiten American Idol-parodie en een gigantische Gingerbread Man in het midden van alles.
Shrek 2 vertegenwoordigt het best de eindeloze mogelijkheden van animatie en bevestigt zijn positie als het hoogtepunt van de meest winstgevende franchise van DreamWorks.
9 Uw Dragon trainen 2
DreamWorks Animation komt niet in de buurt van vergelijkbaar met Disney als het gaat om kritisch en financieel succes, maar waar het wel het voordeel is, is de mogelijkheid om een vervolg te maken (hoewel als Shrek de Derde iets is om aan te doen - ze is misschien beter gewoon vasthouden aan het vervolg). Kung Fu Panda 2 was een andere kanshebber, maar beide How to Train Your Dragon-films zijn crimineel ondergewaardeerd, en vooral de tweede verdiende een plaats op deze lijst.
Hoe je je Dragon 2 kunt trainen is donkerder dan de eerste, en gaat zelfs zo ver dat het een hoofdpersonage vermoordt, maar het houdt zijn doelgroep betrokken door de focus te verschuiven van Hiccup naar Toothless en de draken. Terwijl Toothless Berk redt door het Bewilderbeast te verslaan, behandelt het het thema van verlossing met een volwassen vervolg dat nog steeds grappiger is dan de eerste. En we hebben nog niet eens gezegd dat het enkele van de beste animaties ooit op film bevat.
8 X2: X-Men United
In een franchise die roemt in zijn eigen inconsistenties, is het gemakkelijk om te vergeten hoe goed de eerste twee X-Men-films eigenlijk zijn. Zelfs met het succes van de reboot-serie, wordt X2 nog steeds beschouwd als een van de beste inzendingen in de X-Men-saga. De filmwerken zijn de ideale films in een trilogie. Het is groter en luider dan het origineel, met de bijbehorende actie, en bevat net genoeg conflict tussen de hoofdpersonen om een laatste hoofdstuk op te stellen - dat helaas nooit helemaal is afgeleverd.
De film is misschien ook wel de beste live-action analyse van de X-Men als afzonderlijke personages, waarbij het team worstelt met het idee van wat het betekent om een mutant te zijn. De karakterstudies worden zorgvuldig in kaart gebracht tussen memorabele actiescènes, zoals de ongelooflijke invasie van Nightcrawler in het Witte Huis. Een jaar voor Spider-Man 2 zette X2 de standaard voor moderne superheld-vervolg.
7 Terminator 2: Dag des Oordeels
De originele Terminator houdt vandaag stand als een van de beste scifi-films ooit gemaakt. Destijds was het moeilijk voor te stellen dat het ooit zou worden aangevuld, laat staan door een film in dezelfde franchise. Voer James Cameron in, wiens record wat sci-fi vervolg betreft ongeëvenaard is. Naast de baanbrekende visuele effecten, die thuis zouden zijn in elke moderne actiefilm, is Terminator 2 de definitie van uitbreiding op de originele film.
Deze keer keert Arnold Schwarzenegger terug naar het verleden om de toekomstige verzetsleider John Connor te beschermen, terwijl de slechterik T-1000 zijn filmdebuut maakt. In de eerste paar scènes van de film heeft Cameron alles wat je weet over de Terminator-serie op zijn kop gezet, zonder ooit te verliezen wat de eerste zo speciaal maakte.
In plaats van het origineel te kopiëren, neemt Cameron de tijd om het te begrijpen, en maakt vervolgens de film die hij wil maken, wat een lange manier is om zijn ongeëvenaarde succes in het genre te verklaren.
6 Dawn of the Planet of the Apes
Rise of the Planet of the Apes is een visueel verbluffende en verrassende prequel die uit het niets kwam om de Apes-franchise te verjongen. Het hoogtepunt van de eerste film is het optreden van Andy Serkis als Caesar, wiens innerlijke conflict volledig te zien is in een van de beste rollen tot nu toe van Serkis. Toen Dawn of the Planet of the Apes drie jaar later viel, met nog beter motion capture-werk en Caesar zelf in een grotere rol, deed de film het onmogelijke en verbeterde alles wat we leuk vonden aan het origineel.
10 jaar na de gebeurtenissen van Rise, terwijl de apen - geleid door Caesar - tot leven komen in het wild, doen hun verschillende uitingen van wantrouwen, verraad en afkeer bijna je vergeten dat ze helemaal geen mens zijn. De karakters zijn zo goed afgerond; zelfs de apen die geen spreekrol hebben, hebben duidelijk gedefinieerde persoonlijkheden in het kamp. Het is een vervolg dat een franchise over pratende apen naar een donkerder en meer tot nadenken stemmend niveau brengt, en blijft misschien wel de beste Planet of the Apes-film ooit gemaakt.
5 Spider-Man 2
Sam Raimi bracht in 2002 een revolutie teweeg in Spider-Man, maar twee jaar later volgde een vervolg waarvan velen nog steeds geloven dat het de definitieve superheldenfilm is. Spider-Man 2 vindt precies de juiste balans tussen hoge inzetten en cheesiness van stripboeken, terwijl Doctor Octopus van Alfred Molina een van de weinige single-film Marvel-schurken is die recht doet aan zijn tegenhanger in stripboeken. De film verhoogt de schaal qua actie, met een van de beroemdste setstukken die Marvel ooit heeft gefilmd, terwijl de erfenis van de eerste film werd gehandhaafd en zelfs het oorsprongverhaal werd uitgebreid dat in Spider-Man werd verteld.
Het vervolg is eigenlijk de laagste opbrengst van de trilogie, hoewel het zijn budget nog steeds meer dan verdubbelde met een wereldwijde $ 783 miljoen. De critici waren veel vriendelijker dan het publiek, maar verdienden de film een nieuwe beoordeling van 93% op Rotten Tomatoes. Roger Ebert gaf de film zijn hoogst mogelijke rangschikking van 4/4 sterren, vergeleken met de 2, 5 die hij het origineel had toegekend.
4 Het rijk slaat terug
Een van de meest iconische vervolg ooit gemaakt, The Empire Strikes Back heeft de Star Wars-franchise aantoonbaar veranderd in de (ahem
.) kracht is het vandaag. Het volgt op A New Hope, dat nog steeds een hoofdbestanddeel van de filmgeschiedenis is, maar niet zonder problemen is. De film lijdt soms aan een overvloed aan dialoog met George Lucas, terwijl het een prequel van 2016 nodig had om enkele van de plotgaten te vullen.Lucas zou later Lawrence Kasdan aan boord brengen van Aflevering V. Kasdans (vaak verkeerd geciteerde) dialoog, gecombineerd met het idee van Lucas en de visie van regisseur Irvin Kershner, zorgt voor een film die niet alleen als de grootste in de Star Wars-saga wordt beschouwd, maar een van de beste van allemaal tijd.
De legendarische wending sluit de meest wanhopige twee uur in de serie af, omdat het goed versus kwaad verhaal van A New Hope uit elkaar wordt gehaald en wordt vervangen door een somberheid die Return of the Jedi de uitbetaling geeft die het verdient.
3 Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2
Als een direct vervolg op Deathly Hallows: Part 1, in plaats van een vervolg op de voorgaande Harry Potter-films, is het tweede deel van Harry Potter and the Deathly Hallows een veel betere filmervaring. Terwijl Deel 1 in wezen is opgebouwd naar aanleiding van het hoofdevenement, levert Deathly Hallows: Deel 2 een karaktergerichte conclusie die gelijke delen opwindend en volledig brutaal is, terwijl Harry en de bende zich voorbereiden op een totale oorlog tegen Voldemort.
Naast het feit dat het bekijken van het totaal van acht films uiteindelijk op een bevredigende manier zijn vruchten afwerpt, legt Deel 2 de lat voor de franchise aanzienlijk hoger qua tempo, terwijl de actie en score beter zijn dan alles wat de serie tot nu toe had samengesteld. Het verschil tussen de twee films is duidelijk zowel aan de kassa als bij critici. Deel 1 blijft de gezamenlijk laagste beoordeelde Harry Potter-film op Rotten Tomatoes, terwijl het vervolg veruit het hoogst is, met maar liefst 96% en volledig verdiend.
2 Star Trek II: The Wrath of Khan
Na 13 films, vijf televisieseries en nog veel meer van een van 's werelds meest geliefde sciencefictionfranchises, om te zeggen dat The Wrath of Khan misschien wel het hoogtepunt is van live-actie Star Trek-entertainment is het grootste compliment waarvan we zijn in staat. In navolging van Star Trek: The Motion Picture, een film die te ondergedompeld is in zijn eigen dialoog om zijn ambities volledig te realiseren, zet The Wrath of Khan het verhaal op de eerste plaats, en ondanks enkele flagrante pogingen om op het budget te besparen, is het des te beter.
Zelfs afgezien van het feit dat het de belofte waarmaakt om een van de grootste schurken van de franchise aan te passen, gaat de film uiteindelijk over de ingewikkelde relatie tussen zijn twee hoofdpersonen. William Shatner en Leonard Nimoy geven hun A-game aan een al sterk script, terwijl Kirk en Spock zich vestigen als een legendarisch duo met groot scherm. Het vervolg levert waar The Motion Picture faalt, en meer dan 30 jaar later scoort The Wrath of Khan (88%) op een Rotten Tomatoes-score bijna het dubbele van zijn voorganger (46%).
