Het later opnieuw bekijken van de geliefde films van je jeugd met een volwassen mentaliteit kan een gekke, ontnuchterende en regelrechte belachelijke ervaring zijn. Als volwassenen is het niet ongewoon dat we volledig genieten van films die zijn gemaakt en bedoeld voor kinderen - er waren in feite alleen al vorig jaar verschillende kinderfilms waar we van hielden. Een volwassene zijn, komt echter over het algemeen met bepaalde analytische en kritische denkvaardigheden die kinderen gewoon niet hebben ontwikkeld en / of waar ze zich niet mee bezig kunnen houden.
Dus hoewel er enkele kinderfilms zijn die mensen zowel jong als oud angst aanjagen, zijn er ook veel films waar kinderen absoluut dol op zijn en die volwassenen tegelijkertijd in pure angst bekijken. Dit zijn films die kinderen terloops bekijken terwijl ze aan hun sapdozen nippen, nooit in de gaten houden, helemaal vermaakt, terwijl volwassenen die exact dezelfde film kijken afwisselend zullen verliezen en proberen hun verstand uit te zetten, omdat ze gewoon te veel last hebben van wat ze zien en horen.
Zonder verder adieu, hier is onze lijst van 15 films Kids Love That Terrify Adults:.
15 Paranorman
Dit is weer een geweldige film met thema's en scènes die volwassenen veel ongemakkelijker maken dan de kleintjes. Het onderwerp is zwaar, zelfs voor volwassenen, maar kinderen, gelukzalig onbewust van de geschiedenis, zullen waarschijnlijk niet aanslaan.
Paranorman heeft een Sixth Sense-sfeer; de hoofdpersoon van de film, Norman, is een jonge jongen die dode mensen kan zien en ermee kan communiceren. Zijn oom Prenderghast (geuit door de altijd perfecte John Goodman), die ook met de doden kan communiceren, vertelt Norman dat het binnenkort zijn taak is om de stad te beschermen kort voordat hij aan een beroerte sterft. Oom Prenderghast keert vervolgens terug in geestvorm om zijn neef te vertellen een boek te halen dat nodig is voor een ritueel dat de stad zal redden. Norman haalt het boek wel op - uit het lijk van zijn oom - en begint aan een angstaanjagende reis met het rennen van een lynch menigte gevormd door boze stedelingen (die ook op zombies jagen).
Nogmaals, deze film is een kwaliteitsfoto, met sterke thema's tegen pesten en een doordacht onderzoek naar de manier waarop we onze identiteit vormen. Maar wanneer het schoolstuk de eeuwenoude lynch van de stad van een 11-jarig meisje belicht en Norman zelf van John Carpenter-films houdt, vinden volwassenen de film een beetje freaker dan kinderen.
14 Alleen thuis
Deze kerstklassieker blijft een genot voor kinderen van alle leeftijden en een nachtmerrie voor hun ouders, of iemand die niet tussen de 5 en 13 jaar oud is. Niet alleen is bijna elk element van het complot ongeloofwaardig (Macaulay Culkin's Kevin kan bij de supermarkt stoppen, maar niet bij het politiebureau?), Maar je kunt alleen iemand zo vaak met een stoomstrijkijzer zien raken.
Kevin doet alles wat kinderen van hun ouders NIET wordt verteld, van een scherp scheermes voor zijn gezicht tot het beklimmen van een boekenplank die op hem neervalt. Hij is geobsedeerd door een oude zwart-witte gangsterfilm die veel te gewelddadig lijkt voor een 8-jarige om letterlijk te citeren, vooral gezien de gewelddaden die hij in de film pleegt. Hij verwart de inbrekers met verfblikken. Hij schiet het personage van Daniel Stern op het voorhoofd met een BB-pistool, en straalt later een brander uit om de bovenkant van Joe Pesci's hoofd te verbranden. Het is allemaal een beetje veel, vooral als je de realistische gevolgen van dergelijke wreedheden overweegt.
Alleen thuis blijft een must-watch voor velen tijdens de vakantie, maar terwijl kinderen ervan genieten, kijken volwassenen (en opnieuw kijken) met gefronste wenkbrauwen.
13 Chitty Chitty Bang Bang
Dit is een van de meest geliefde musicals en familiefilms uit de jaren 60. Het is ook angstaanjagend en bizar op alle verkeerde manieren. Met muzikale nummers van dezelfde mensen die Mary Poppins scoorden, een sjofele familie onder leiding van Dick Van Dyke's gekke uitvinder Caractacus Potts, en een scenario dat mede werd geschreven door Roald Dahl, voelt de film in het begin heerlijk eigenzinnig. Maar zodra we horen dat de naam van de vrouwelijke hoofdrolspeler in de film Truly Scrumptious is, zijn we veel meer offput dan we vroeger waren (serieus - en het is niet echt ironisch genoeg gebruikt, het is geen effectieve lopende grap, en het heeft niet eens een grote uitbetaling - het is niets anders dan goed ouderwets seksisme).
De titel van de film verwijst naar een auto met rommel die ooit dagen van glorie had in het racen. Wanneer Caractacus de auto koopt en Truly en zijn kinderen meeneemt op een picknick, worden ze uiteindelijk onderdeel van een verhaal dat hij hen vertelt over een slechte Baron. Wanneer ze mannen ontvluchten die de baron achter hen heeft aangestuurd, rijden ze letterlijk van een klif af en de auto ontspruit vleugels en begint te vliegen. Het meest angstaanjagende deel van deze film komt waarschijnlijk in de vorm van de Baron's Child Catcher, wiens koets eigenlijk een kooi is die wordt gebruikt om kinderen gevangen te zetten. Kinderen nemen hem over het algemeen niet al te serieus, maar wanneer hij stopt bij de winkel van een toymaker (waar de mensen in de kisten echte mensen zijn) en praat over stinkende kinderen, kruipt onze huid er bijna af.
12 The Monster Squad
Deze hedendaagse cultklassieker is geliefd bij veel volwassenen die zijn opgegroeid in de jaren '80, maar ze zijn niet bepaald jockeyers om het aan hun kinderen te laten zien. The Monster Squad is geschreven door Shane Black en is de enige PG-13-film op de lijst. Het overschrijdt de grenzen van die beoordeling. Tieners en jonge tieners vinden het wild vermakelijk, maar ouders kunnen last hebben van het gemak waarmee kinderen in de film worden bedreigd.
De titulaire groep jongens komt samen om hun liefde voor alle griezelige dingen te bespreken en te vieren, dus het is vanzelfsprekend dat Dracula snel nota neemt van zichzelf, vermomt zich als een leraar op hun middelbare school (Mr. Alucard - Dracula achteruit gespeld, natuurlijk) en belt een van de jongens thuis. Maar de klimatologische gebeurtenissen in de film zijn wat volwassenen echt angst aanjaagt. Om Dracula en zijn monsterlijke kwaadaardige cohort te sturen, moeten de jongens een magisch amulet in handen krijgen EN een vrouwelijke maagd krijgen om een fragment uit het dagboek van Van Helsing te lezen, wat allemaal leuk en leuk is totdat het meisje dat voor de taak is gekozen het vijf jaar oude kleine zusje van een groepslid. Dit moment alleen beangstigt volwassenen later veel meer dan tijdens hun eerste bezichtigingen.
11 kippenvel
Ouders zijn altijd meer bang geweest voor deze franchise dan hun kinderen, en de filmversie is geen uitzondering. De film Goosebumps uit 2015 speelt Jack Black als maker en schrijver van de kinderboekenreeks RL Stein en de primaire antagonist van Mr. Stein in de film is echt angstaanjagend. Als algemene regel zijn buikjes van buiksprekers altijd raar, maar Slappy the Dummy is een enge pop. Slappy verschijnt zowel in de boekenreeks als in het tv-programma en in de film kan hij ook teleporteren, wat hem nog enger maakt. Hij is een pop die een hut in het bos ontketent, zoals talloze monsters en boemanjes op de goeden. Oh, en hij breekt Stein's vingers later met een typemachine, zodat hij niet meer kan schrijven. Plus, die ogen - ze zijn enorm en kraal tegelijk, en altijd vol dreiging en haat.
Wanneer de credits rollen, vertrekken kinderen verrukt, terwijl volwassenen vertrekken met visioenen van Slappy's ogen dansen in hun hoofd.
10 De pindakaasoplossing
Dit is een van de raarste films aller tijden. De jonge hoofdrolspeler van de film is Michael Baskin, een 11-jarige jongen uit een gemiddeld gezin. Op een dag, terwijl ze buiten spelen met zijn beste vriend Connie, komen de twee de verkoolde overblijfselen van een herenhuis tegen dat onlangs aan een brand was bezweken. Terwijl hij daar rondsnuffelt, rent Michael binnen met een paar behoorlijk angstaanjagende geesten, en hij en Connie vluchten. Maar als hij de volgende dag wakker wordt, heeft hij iets dat de film 'The Fright' noemt, wat blijkbaar gewoon betekent dat je helemaal kaal wakker wordt nadat je bang bent.
Een plotseling kale mens (veel minder een 12-jarige mens) voor kinderen is komisch goud, maar volwassenen zijn meteen in paniek. De remedie van de film voor kaalheid is verder leuk voor de kleintjes, en pure angst voor volwassenen: later komen de geesten in een droom naar Michael en vertellen hem dat de remedie pindakaas op zijn hoofd wrijft. Wanneer Michael de magische haarcrème probeert te maken, is zijn recept enigszins afwijkend, wat resulteert in grote haargroei die hij niet kan controleren. Connie besluit ondertussen dat hij extra lichaamshaar wil laten groeien en probeert ook deze magische pindakaasoplossing, dus gedurende een groot deel van de film rennen twee jonge jongens ongecontroleerd rond. Folliculaire dwaasheden zoals deze zijn leuk voor kinderen, maar voor volwassenen? Ze zijn gewoon raar en nogal vies.
9 auto's
Ten eerste is er het glimlachen. Het is meer dan verontrustend om de voorkant van een auto te zien, geanimeerd of niet, vervangen door een enorme, toothy, grijnzende mond. Dan wordt de voorruit vervangen door grote, expressieve ogen - het is allemaal een heel klein beetje moeilijk om aan te wennen. Er is ook realiteit: volwassenen kennen de zeer reële gevaren van auto-ongelukken, dus als ze scènes zien als, zeg, Mack achter zijn stuur in slaap vallen, zijn ze allebei bang voor de veiligheid van Mack, en ze zijn ook bang om de gevolgen van het echte leven uit te leggen dergelijk gedrag tegenover hun kinderen.
In veel opzichten is deze film geschreven voor volwassenen; de grappen over mannelijke auto's die weigeren om de weg te vragen, bijvoorbeeld, of het geklets van de hippie Volkswagon met de knapperige oude Jeep, zijn absoluut gericht op oudere menigten. En we zullen niet ontkennen dat veel volwassenen zeker genoten hebben van deze film. Maar als je de potentiële / vermeende rol van auto's en / of machines in het Pixar-universum opgooit, kunnen we het griezelige potentieel van deze film niet negeren.
8 Space Jam
De eerste 10 minuten van deze klassieker uit 1996 zijn in feite een eerbetoon aan Michael Jordan, compleet met eindeloze hoogtepunten, kinderfoto's en verwijzingen naar zijn kortstondige honkbalcarrière, dus er gebeurt niets te eng. En we kunnen omgaan met de manier waarop de kwaadaardige buitenaardse toons (ook bekend als de Monstars) de lichamen van NBA-spelers binnendringen om hun talent te overhevelen, maar wanneer de lichamen van de toons fysiek beginnen te veranderen, en ze veranderen in dinosaurus-wervelde wezens met kwade bedoeling, dingen beginnen snel raar te worden.
We leren dan het centrale conflict van het verhaal: Bugs Bunny en zijn bende Looney Toon-bende riskeren voor eeuwig tot slaaf te worden gemaakt door deze opgestapelde buitenaardse wezens als ze een basketbalspel voor hen verliezen. Bugs roept de hulp in van Zijn Luchtigheid, en in plaats van bescherming of comfort te bieden, wordt een ongemakkelijke hoeveelheid toon-op-toon geweld nog steeds toegebracht aan de goeden ondanks de aanwezigheid van Jordan. Tweety wordt tegen een muur geslagen, kleine toonmuizen worden onder basketballen geslagen en verschillende van onze helden worden herhaaldelijk omvergeworpen. Kinderen zijn er nog steeds dol op, maar volwassenen kunnen verschillende momenten in de film behoorlijk ongemakkelijk vinden, waaronder een scène tegen het einde waar Wayne Knight wordt opgeblazen om eruit te zien als een gigantische luchtballon.
We kunnen de metaforische implicaties van dit beeld nog steeds waarderen - we zien het liever nooit meer, omdat het te verontrustend is. We nemen genoegen met de eerlijke trailer.
7 Spirited Away
Dit meesterwerk van Hayao Miyazaki uit 2001 is een prachtige film met verbazingwekkende en verfrissend originele momenten die meer dan een beetje enger zijn om te bekijken met volwassen ogen. Het hoofdpersonage van de film is een 10-jarig meisje met de naam Chihiro, en ze is onmiddellijk meer herkenbaar dan elke Disney-prinses die we ooit hebben ontmoet. Ze is noch slim noch starry-eyed, en ze gedraagt zich elk beetje het ongeduldige kind tijdens een lange, saaie autorit met haar ouders. Die saaie autorit leidt haar en haar ouders naar een verlaten pretpark, en wanneer ze het park binnenkomen wanneer het de volgende dag opent, worden ze letterlijk vervoerd naar een andere wereld - een die zeker meer gericht is op Chihiro en kinderen dan volwassenen.
Wanneer haar ouders belachelijke hoeveelheden voedsel in een winkel daar beginnen te eten, veranderen ze in varkens, en Chihiro, die niet rondkijkt, belandt in een gigantisch badhuis. Ze raakt gevangen in dit wild fantasierijke andere rijk, waar ze een baan krijgt (kinderarbeid is niet leuk voor volwassenen om naar te kijken) en een nieuwe naam (Sen). Ze heeft te horen gekregen dat ze haar ouders niet kan verlaten of redden tot ze zich haar oude zelf herinnert, wat voor haar steeds moeilijker wordt om te doen.
Het is een prachtige film waarvan volwassenen genieten; ze hebben de neiging om meer in paniek te raken door bijvoorbeeld karakters als No-Face, en ze hebben meer last van het idee en de betekenis van vervuilde rivieren die dingen inslikken. Die gigantische baby is trouwens pure nachtmerriebrandstof.
6 The Wizard of Oz
Deze klassieker is bijna een eeuw oud en het blijft een must-see film voor mensen van alle leeftijden. Dat gezegd hebbende, er is gewoon teveel gekte om over het hoofd te zien als je deze klassieker met oudere ogen opnieuw bekijkt. Veel volwassenen hebben horrorverhalen gehoord over de vele problemen die de acteurs tijdens de productie hebben doorgemaakt, van verwondingen tot gekke make-upvoorbereiding tot drugsverslaving.
Het kennen van deze dingen kan de kijkervaring later belemmeren, vooral gezien het feit dat zowel critici als academici de film hebben bekeken en hebben opgemerkt dat deze mogelijk versluierde verwijzingen naar psychedelische medicijnen heeft gehad. (De beruchte scène waarin Dorothy in een heel veld vol papavers terechtkomt die haar meteen laten verdwijnen, is het beroemdste moment dat dit idee ondersteunt.) Voor kinderen is Dorothy tijdelijk verdwaald en op avontuur. Voor volwassenen is ze een bang en verloren meisje met een hond, en ze hebben allebei voedsel en onderdak nodig. Bovendien zijn vliegende apen veel leuker om te zien als een kind. Als volwassene vullen ze ons met angst.
5 Howard Lovecraft & the Frozen Kingdom
Tijdens een bezoek aan zijn vader Winfield in het plaatselijke Sanitarium (je kunt zien dat het volwassen publiek vrij vroeg in hun zitplaatsen begint rond te schuiven), wordt Howard door zijn vader aangespoord om het Necronomicon te vernietigen. Het Necronomicon is een boek dat Winfield zelf heeft geschreven, en hij wordt helemaal over de top manieren wanneer hij Howard vertelt het te vernietigen, dus de nieuwsgierigheid van Howard is natuurlijk gewekt. Hij vernietigt het boek niet, maar leest in plaats daarvan passages hardop voor en hij wordt prompt getransporteerd naar een vreemde nieuwe wereld die kinderen bijna niet zo bang maakt als de volwassenen in de kamer bang maakt.
In deze nieuwe wereld, R'yleh, wordt Howard bijna opgegeten door een vreemd draakachtig wezen dat hij later bevriend raakt, en hij leert dat hij om degenen die vastzitten in het bevroren koninkrijk van R'yleh te bevrijden, nog een gevaarlijker moet verslaan en kwaadaardig wezen. De film is nog een ander escapisme-avontuur voor kinderen, terwijl volwassenen die meegaan voor de rit de hele tijd wit zijn.
4 De laatste eenhoorn
De Last Unicorn lijkt onschuldig genoeg als je deze film als kind bekijkt. Een eenhoorn leert dat alle andere eenhoorns bij elkaar zijn gehouden en gevangen zitten door een kwaadaardige stier, dus gaat ze op een magische zoektocht om ze te vinden en te redden - het is een reis die vrijwel elke andere held in fantasiefilms over het algemeen onderneemt.
Maar die reis voelt heel anders als we hem later in het leven zien ontvouwen, nadat we zelf een paar gevaarlijke reizen hebben gemaakt. Hoe gevaarlijk is deze reis precies? Tijdens haar trektocht wordt de eenhoorn gevangen genomen door de ne'er do heks, mama Fortuna (geen relatie met Bib, nemen we aan) die een vreselijk carnaval runt met dieren die daar gevangen zitten onder verschillende spreuken. De eenhoorn raakt bevriend met een onbeholpen goochelaar genaamd Schmendrick, en de twee ontsnappen samen aan Fortuna.
Dingen worden echt raar wanneer Schmendrick, die Orko van Masters of the Universe doet lijken op een stellaire goochelaar, de eenhoorn verandert in een menselijk meisje wanneer ze eindelijk de kwaadaardige rode stier tegenkomen. De stier is eigendom van een koning wiens zoon, een prins, vervolgens verliefd wordt op het eenhoorn / menselijke meisje, dat, helaas voor volwassenen in de kamer, zijn gevoelens teruggeeft. De eenhoorn is dus in conflict, verscheurd tussen haar gevoelens van menselijke liefde en haar verplichting om haar missie uit te voeren. Uiteindelijk wordt de eenhoorn teruggebracht naar haar oorspronkelijke vorm en vindt en laat ze de andere eenhoorns los, maar het gelukkige einde wordt overschaduwd door alle eerder genoemde freakiness.
3 Monster House
Hoewel sommige delen van deze film in 2006 sommige peuters bang kunnen maken, zijn de oudere kinderen er absoluut dol op, vooral rond Halloween. Volwassenen, die The Amityville Horror waarschijnlijk hebben gezien of gehoord, zijn enigszins meer van streek wanneer het titelhuis letterlijk jonge kinderen begint te consumeren. We zijn ook veel vreemder wanneer het huis later kinderen overgeeft, maar het echt angstaanjagende deel komt wanneer we ontdekken hoe de chagrijnige oude man die de plek bezat zijn geliefde vrouw verloor.
Blijkbaar gleed en viel zijn vrouw na het bouwen van het huis weg terwijl ze verbaal gewelddadige kinderen wegjaagde. Toen ze viel, landde ze in de kelder, waar ze verdronk in een vat met beton en een permanente inrichting van het huis werd. Huiseigenaren overal pauzeerden tijdens die scène, zich afvragend wat - of wie - misschien onder hun vloerplanken lag. Dit is weer een leuke, leuke film, maar het is ook enger voor degenen die oud genoeg zijn om een huis te kopen of te huren.
2 kleine monsters
Fred Savage speelt als Brian Stevenson, een jongen die ontdekt dat er een monster leeft onder het bed van zijn kleine broer Eric (zijn broer wordt gespeeld door echte broertje Cory Matthews Ben Savage). Het monster, gespeeld door Howie Mandell, noemt zichzelf Maurice, en als je Howie Mandell zelfs lichtjes raspt, ben je in voor een uur en 40 minuten pure marteling. Volwassenen kunnen nauwelijks door Little Monsters zitten, maar niet omdat het op enigerlei wijze eng is; de film is eigenlijk tam en tamelijk behalve voor een ontvoeringsplot halverwege.
De ware terreur komt met het kijken naar de capriolen van Maurice en Brian. Maurice neemt Brian mee naar de monsterwereld die bestaat onder Eric's bed, waar ze junkfood in overvloed eten en zich aan nulregels houden. Later spelen ze tonnen onbeleefde, onattente of grove grappen over Brian's buren (kinderen kunnen worden geamuseerd door hoe monsteroorwas eruit ziet, maar volwassenen kunnen alleen kronkelen en hun hoofd schudden). Later leren we dat Maurice eigenlijk een kind is dat gevangen zit in het lichaam van een monster, wat verklaart waarom hij zich gedraagt als een studentenhuis vol Drop Dead Fred knock-offs, maar dat maakt het niet minder verontrustend om naar te kijken.
