Hoewel reshoots vaak worden gezien als een teken dat een productie in de problemen zit, is de realiteit dat de meeste grote films ze in een of andere vorm hebben. De filmmakers willen misschien een scène toevoegen die een plotpunt verduidelijkt, of een actiesequentie herwerken om het groter te maken, en meestal profiteren de films van de toegevoegde beelden.
Dat gezegd hebbende, kan een productie soms zo helse zijn dat de resulterende film een puinhoop is en er drastische maatregelen moeten worden genomen. World War Z schopte beroemd zijn oorspronkelijke derde actiegevecht zodra het creatieve team zich realiseerde dat het niet werkte, en een gloednieuwe finale werd toegevoegd tegen hoge kosten. Dat leek overdreven volgens Hollywood-normen, maar in vergelijking met sommige films ging het gemakkelijk.
In sommige extreme omstandigheden kan een hele film worden gesloopt en opnieuw worden opgenomen, hetzij halverwege het filmen of zelfs nadat het hele ding is opgenomen. Dit is meestal het resultaat van een regisseur die in botsing komt met producers of de studio, maar het kan ook het gevolg zijn van epische pech. Het is zeldzaam dat een hele film in de prullenbak belandt, maar deze 15 films die volledig opnieuw moesten worden afgeleverd, bewijzen dat soms het worst case scenario uitkomt.
15 kaken 2
Omdat Jaws de eerste kaskraker van de zomer was, is het logisch dat Jaws 2 ook de blauwdruk zou instellen voor een hitfilm om een franchise te worden. Spielberg weigerde ronduit terug te keren na de nachtmerrieproductie van het origineel, en een zeer terughoudende Roy Scheider kwam pas terug nadat hem een lieve deal was aangeboden.
Volgens alle verslagen was de eerste versie van Jaws 2 een ramp, waarbij de originele regisseur John D. Hancock voortdurend in botsing kwam met leidinggevenden over het verhaal. Zijn versie was donkerder, met Amity die bijna failliet was na de gebeurtenissen van Jaws, en de burgemeester die samenzweerde met de maffia om een luxe resort te bouwen. Daarom wil niemand Brody geloven dat er een nieuwe haai aankomt. De producers hielden niet van de vreugdeloze toon van de versie van Hancock en de spanningen waren hoog op de set, wat ertoe leidde dat de regisseur na een maand filmen werd ontslagen.
Na een mislukte poging om Spielberg terug te lokken, werd een nieuwe regisseur aangenomen, het script werd haastig herschreven om lichter van toon te worden en alle opnames van Hancock werden geschrapt en zijn nog steeds niet vrijgegeven tot op de dag van vandaag.
14 Fantastic Four (2015)
Op een dag zal het volledige, ongesneden verhaal verschijnen van wat er gebeurde tijdens de 2015-reboot van Fantastic Four, en het zal gemakkelijk vermakelijker zijn dan de verminkte puinhoop die de film uiteindelijk werd. Zelfs als kijkers de film binnenwandelden zonder kennis van de productieproblemen, zou het duidelijk zijn geweest uit de schokkend mix van tonen, plotgaten en de afschuwelijke pruik van Kate Mara.
De eerste shoot lijkt onrustig te zijn, waarbij regisseur Josh Trank vecht met de studio, de producenten, de acteurs en waarschijnlijk zelfs de horecamensen. Hij wilde een donker drama creëren met tinten van vroege David Cronenberg, wat niet de voor de hand liggende formule is voor een kaskraker. Fox was behoorlijk geschokt door zijn eerste snit en eiste ingrijpende herbewerkingen en opnames om het in een meer traditionele zomerfilm te verwerken.
Er gaan geruchten dat Matthew Vaughn deze nieuwe scènes kwam besturen, die werden toegevoegd om de hoeveelheid actie te vergroten. Veel scènes werden ook getrimd, waaronder de Fantasticar en The Thing die een terroristische basis plunderden. De resulterende film draagt de littekens van deze enorme facelift, maar Trank en Doctor Doom-acteur Toby Kebbell handhaven de oorspronkelijke snit was geweldig; we zullen waarschijnlijk nooit weten hoe dan ook.
13 Exorcist: The Beginning
De wereld had geen prequel nodig voor The Exorcist, laat staan twee verschillende versies van die prequel. Het begin vertelt over de eerste botsing van pater Merrin met de demon Pazuzu, en de originele versie werd geregisseerd door Paul Schrader, die een langzaam brandende psychologische koelmachine maakte zonder schrik of schrik.
De producers hebben het 'slow burn'-gedeelte van zijn worp gemist en waren verbijsterd dat zijn snee geen traditionele sprongen of bloedvergieten had. Ze debatteerden over het toevoegen van enkele extra scènes om de schrikfactor te versterken, voordat ze zich op het duurdere pad bevonden om Schrader te ontslaan en Renny Harlin inhuren om een hele nieuwe film te sturen. Stellan Skarsgard bleef de hoofdrol spelen, maar buiten het uitgangspunt zijn de twee films totaal verschillend.
De Harlin-versie kreeg vernietigende recensies en flopte snel, wat leidde tot Warner Bros. waardoor Schrader zijn deel op dvd kon uitbrengen om er geld aan te verdienen (een echte zeldzaamheid in de moderne filmindustrie). Het kreeg iets betere beoordelingen, maar wordt nog steeds als een zwakke inspanning beschouwd.
12 Fitzcarraldo
Fitzcarraldo claimt een van de beroemdste onaangename producties in de filmgeschiedenis, waar regisseur Werner Herzog een stoomschip van 320 ton over een heuvel probeerde te slepen omdat het verhaal daarom vroeg. Voorspelbaar, dit bleek helse te zijn, en Herzog vocht constant met vijandige leidende man Klaus Kinski.
Kinski zelf was een vervanging voor acteur Jason Robards, die het hoofdpersonage vroeg in de productie speelde. Deze versie was lichter van hart dan het eindproduct en had Mick Jagger als Wilards assistent van Robards. Ongeveer veertig procent van de film werd opgenomen voordat Robards ernstig ziek werd en moest buigen. Jagger moest toen ook vertrekken voor een Rolling Stones-tournee, en Herzog was zo verpletterd dat hij zijn uitvoering verloor, dat hij het gedeelte volledig uit het script sneed.
Uiteindelijk herschikte hij de film met Kinski aan de leiding en moest hij voor de continuïteit opnieuw beginnen. De film wordt beschouwd als een van de beste van Herzog, dus de pijn was het uiteindelijk waard.
11 Hannah en haar zussen
Woody Allen heeft de reputatie grote delen van zijn films opnieuw te vullen wanneer hij niet tevreden is met de beelden. Hij ontsloeg beroemd Michael Keaton van Purple Rose van Caïro en zou Bruce Willis van Cafe Society hebben laten vallen toen de ster van Die Hard zich zijn regels niet kon herinneren.
Opnieuw fotograferen is een vaste praktijk voor de filmmaker omdat hij het leuk vindt om samen een film te knippen en vervolgens te beslissen wat hij moet repareren nadat hij deze heeft bekeken. Dit breidde zich uit tot een van zijn meest populaire films, Hannah And Her Sisters, waar hij zo ongelukkig was met de eerste opnames dat hij er ongeveer tachtig procent van opnam. Dit had vooral te maken met het in balans brengen van de verschillende verhaallijnen en het consistent houden van de toon.
Het is moeilijk te argumenteren met zijn zoektocht naar perfectie in dit geval, gezien de bijval die de film ontving, met co-sterren Michael Caine en Dianne Wiest die zelfs Oscars wonnen voor hun werk.
10 vijandelijke mijn
Deze cult sci-fi edelsteen speelt Dennis Quaid als een jachtpiloot in een intergalactische oorlog die gestrand raakt op een planeet naast een vijandige alien, waarbij de twee langzaam vrienden worden terwijl ze worstelen om te overleven. De oorspronkelijke regisseur was Richard Loncraine, die één versie van Enemy Mine opnam op locaties als IJsland en Boedapest.
Loncraine hielp het ongeveer zes weken lang, maar toen de studio niet tevreden was met de beelden die hij afleverde (en verschillende kostenoverschrijdingen), vuurden ze hem af en stopten de productie volledig. Ze huurden vervolgens Wolfgang Petersen in om het over te nemen, die de originele beelden in de prullenbak gooide en helemaal opnieuw begon.
Deze nieuwe versie werd voornamelijk op sets opgenomen en Petersen had alles opnieuw ontworpen. De studio vond ook de grammatica van de titel verwarrend en stond erop een letterlijke vijandelijke mijn toe te voegen aan de derde act. Dit verdubbelde het budget en hoewel de film enkele goede recensies ontving, leek het niet op een hit en verdiende het minder dan de helft van het prijskaartje van $ 29 miljoen. Geen van de originele opnames is opnieuw verschenen, en zelfs Dennis Quaid is nieuwsgierig naar hoe het eruit ziet.
9 dodelijke vriend
De overleden, geweldige Wes Craven had tijdens zijn hele carrière veel vervelende run-ins met studio-executives - check entry drie voor meer informatie - en hij had een bijzonder slechte ervaring met Deadly Friend. De film was oorspronkelijk een zacht sci-fi liefdesverhaal genaamd Friend, over een tiener die zijn vriendin nieuw leven inblaast met een microchip. Het was Craven's eerste studiofilm en hij deed een bewuste poging om weg te stappen van het horrorgenre.
Helaas voor hem toonde de studio zijn aandacht aan jonge fans van zijn vorige werk, en ze haatten het dat het geen gore ontbrak. Warner Bros dwong hem toen om zes bloederige sterfgevallen toe te voegen om een beroep te doen op zijn fanbase, en een paar nachtmerrie-sequenties om het horror-element op te stoten. Ze lieten hem ook een aantal belangrijke personagescènes verwijderen, die het beoogde liefdesverhaal afzwakte.
Met al het opnieuw schieten en knutselen leek Deadly Friend nauwelijks op de oorspronkelijke bedoelingen van de regisseur, wat ertoe leidde dat hij het afzette. Het is uiteindelijk geen geweldige film, maar het heeft de wereld wel de beruchte basketbaldood gegeven, dus daar gaat het om.
8 The Rage: Carrie 2
Noch Stephen King noch Brian De Palma fans schreeuwden om een laat vervolg op Carrie, omdat het verhaal effectief was verteld met de aanpassing uit 1976. Natuurlijk, waar geld is, zal een zinloos vervolg meestal een manier vinden om te ontsnappen.
The Rage: Carrie 2 begon eigenlijk als een originele horrorfilm genaamd The Curse, maar producenten realiseerden zich dat het zo op Carrie leek dat het net zo goed een vervolg kon zijn. Na de nodige herschrijvingen, begon het te filmen onder leiding van Robert Mandel, maar na enkele onverklaarbare creatieve verschillen, werd hij na een paar weken gedwongen het te verlaten.
Vervanging directeur Katt Shea werd snel opgesteld om hem te vervangen, maar ze had slechts een week om voor te bereiden. Ze moest ook al het werk van Mandel opnieuw fotograferen en de film een vreemde hybride maken van een zeepachtig tienerdrama en een vervolg op een geliefde horrorklassieker. Uiteindelijk slaagde The Rage er niet in zijn budget terug te verdienen, maar het heeft een aantal fans die het een onderschat juweeltje vinden.
7 september
De beroemde filmmaker Woody Allen verschijnt opnieuw op onze lijst, dit keer met een nog extremer voorbeeld van zijn nieuwe opnamemethode. Hij wilde dat zijn ingehouden familiedrama September zou voelen als een gefilmd stuk, met lange opnames en een opzettelijk gebrek aan filmmakersflare, wat betekent dat hij zwaar op zijn acteurs moest vertrouwen om het gewenste effect te bereiken.
Dit werkte niet zoals hij had gehoopt, en na een bewerking van de film te hebben onderzocht, besloot hij het hele ding te schrappen. Hij herschreef sleutelrollen bij verschillende acteurs - nadat hij Christopher Walken al had ontslagen tijdens de oorspronkelijke shoot - en filmde een geheel nieuwe versie van het materiaal, die vervolgens middellange beoordelingen en een besparing van minder dan $ 500.000 ontving.
Allen heeft sindsdien beweerd dat hij de vrijgegeven versie van september graag zou schrappen en helemaal opnieuw zou beginnen, maar er is geen teken dat dit binnenkort zal gebeuren. Omdat het nu in wezen is vergeten, is dat misschien het beste.
6 Smokey And The Bandit deel 3
Burt Reynolds wilde na deel twee niets meer met de Smokey and the Bandit-films, omdat hij zin had in een uitverkoop bij het maken van het eerste vervolg. De studio vond dat er nog een film uit het concept moest worden geperst en besloot in plaats daarvan de focus te verleggen naar co-star en komische legende Jackie Gleason.
Gleason speelde de sheriff die geobsedeerd was door het vangen van The Bandit, en de studio ging uit van het bizarre idee dat de acteur beide personages speelde voor de derde film. Het werd gefilmd onder de titel Smokey IS the Bandit, en een teaser-trailer bevestigt dat dit de originele aanpak was. Testvertoningen van deze versie waren desastreus, waarbij kijkers in de war raakten door het idee.
In een blinde paniek huurde de studio Jerry Reed in - die een ondersteunende rol speelde in de eerste twee films - om de nieuwe Bandit te spelen, waardoor grote stukken opnieuw moesten worden opgenomen. Ze slaagden er ook in om Reynolds in een verrassende, niet-gecrediteerde cameo te binden in de laatste scène. De definitieve versie is nog steeds verwarrend en is geen patch voor de eerste twee vermeldingen.
5 Hellraiser: Bloodline
Hellraiser: Bloodline had het meest ambitieuze concept van de serie, dat was verdeeld over drie verschillende tijdlijnen; een verleden segment dat de maker van de puzzel volgt, een hedendaags gedeelte dat zijn voorouder volgt, en een futuristisch segment met een andere afstammeling die Pinhead voor eens en voor altijd probeert te vernietigen.
Het is een episch idee, maar het lage budget van de film veroorzaakte veel problemen en producenten werden ongerust toen ze zich realiseerden dat serie-mascotte Pinhead pas halverwege verscheen. Ondanks dat ze op tijd en binnen het budget kwamen, vroegen ze enorme veranderingen. De futuristische sectie werd een framing-apparaat zodat Pinhead veel eerder kon verschijnen, en de eerste sectie werd ingekort om dingen te versnellen. Originele regisseur Kevin Yagher vertrok na meningsverschillen met Dimension Films, en een nieuwe regisseur kwam een grote hoeveelheid gloednieuw materiaal opnemen.
Yagher was zo overstuur met de slecht aan elkaar genaaide bloedlijn dat hij zijn naam had laten verwijderen, en ondanks het unieke concept wordt de film nu afgedaan als de ingang die Pinhead de ruimte in stuurde.
4 Stalker
Stalker is losjes gebaseerd op de Russische sci-fi roman Roadside Picnic, die een "stalker" volgt die de in quarantaine geplaatste site van een buitenaards bezoek binnensluipt om waardevolle objecten te stelen. Andrei Tarkovsky regisseerde de aanpassing, die het boek in essentie buiten enkele sleutelconcepten negeerde.
De regisseur werkte bijna een jaar aan de film, maar had een testy relatie met de oorspronkelijke cinematograaf, die hij uiteindelijk ontsloeg. Later werd ontdekt dat de filmvoorraad onjuist was ontwikkeld, waardoor alle beelden feitelijk onbruikbaar waren geworden. Een verpletterde Tarkovsky was natuurlijk in de verleiding om het hele project af te schaffen, maar hij herstelde zich snel en besloot een nieuwe versie van het verhaal te ontwikkelen en het opnieuw te proberen.
Stalker wordt nu beschouwd als een invloedrijke klassieker, dus het is maar goed dat hij zich aan zijn wapens heeft vastgehouden. Roadside Picnic wordt aangepast in een tv-programma door Thor: The Dark World-regisseur Alan Taylor en zal ergens in 2017 worden uitgezonden.
3 Vervloekt
Als ooit een film toepasselijk werd genoemd, zou het Vervloekt zijn. De film kwam van hetzelfde team achter Scream en moest een slimme, postmoderne versie van de weerwolffilm zijn. Regisseur Wes Craven voltooide bijna het filmen op het originele script toen Dimension Films de productie stopzette en het een jaar vertraagde om wijzigingen aan te brengen.
De film werd uiteindelijk volledig opnieuw opgenomen, waarbij de helft van de originele cast werd ontslagen en een nieuwe versie van het script werd geschreven. Het originele verhaal bevatte drie vreemden die verenigd waren door een weerwolfaanval, maar de nieuwe versie maakte twee van hen broers en zussen en het derde personage - gespeeld door Skeet Ulrich - was volledig geknipt. De film werd ook afgezwakt van een R naar een PG-13, en special effects-kunstenaar Rick Baker werd uiteindelijk ingeblikt, waarbij zijn werk werd vervangen door waardeloze CGI.
Uiteindelijk duurde Cursed meer dan twee jaar om te maken, en de nieuwe versie leek nauwelijks op het script waarvoor Craven tekende. Net als verschillende andere filmmakers op onze lijst, haatte hij het eindproduct en het wordt als een van zijn zwakste films beschouwd.
2 Superman II
Een deel van de reden waarom de oorspronkelijke Superman werkte, is omdat regisseur Richard Donner het met hart doordrenkte en de meer fantastische elementen aan de grond zette. Hij werd ingehuurd om Superman en Superman II rug aan rug te schieten, maar tegen het einde van de shoot werd besloten dat de productieploeg zich zou moeten concentreren op het afronden van de eerste film en later zou terugkeren naar het vervolg.
Donner had echter een vreselijke relatie met de producenten van de serie, en nadat Superman werd uitgebracht en een monsterhit werd, werd de regisseur ontslagen uit het vervolg. Ondanks het feit dat hij al ongeveer 75% van de film had opgenomen, moest de nieuwe regisseur van Superman II het meeste opnieuw fotograferen om in aanmerking te komen voor een regisseur. Scènes werden opnieuw opgenomen en goofier gemaakt, en belangrijke momenten - waaronder een terugkeer van Jorlon El door Marlon Brando - werden volledig gesneden.
De uitgebrachte versie ontving nog steeds goede recensies en een gezond bespreekbureau, maar fans schreeuwden al tientallen jaren om de beelden van Donner te zien. Ze kregen hun wens in 2006, toen Donner toezicht hield op een gloednieuwe snit van Superman II met de beelden die hij opnam.
