Lang geleden - 1977, om precies te zijn - opende de eerste Star Wars-film in theaters over de hele wereld. Een paar lichtjaren verwijderd van de meer omslachtige titel Star Wars: Episode IV - A New Hope, werd Star Wars al snel de bestverkopende film in de geschiedenis van Hollywood (overtreft Jaws, die slechts twee jaar eerder een nieuw record had gevestigd) en heeft een hele generatie filmmakers en fans aanzienlijk geïnspireerd. De film werd ook een culturele toetssteen en een lettertype van triviale bezigheden - om nog maar te zwijgen van het feit dat het een media- en merchandisingimperium lanceerde.
Interesse in alles met betrekking tot het ontstaan, de productie en de invloed van de film blijft tot op de dag van vandaag onverminderd. Hier zijn een paar feiten die niet zo algemeen zijn erkend als enkele van de meer alwetende weetjes rondom de saga. Bekijk deze 15 dingen die je nog niet wist over de originele Star Wars.
15 Mark Hamill is een belangrijke sciencefictionnerd
Voordat Star Wars van hem een nachtelijke ster maakte, had de 25-jarige Mark Hamill de afgelopen zeven jaar uitsluitend op televisie gewerkt en op gastrollen gestaan, zoals Night Gallery, The Bill Cosby Show en The Partridge Family. Hij speelde ook samen met Gary Busey over de korte levensduur - zeer korte levensduur, zoals in acht afleveringen - sitcom The Texas Wheelers. Maar zoals elke jonge kerel in stripboeken, werd Hamill enthousiast toen hij hoorde over een nieuw sciencefiction-epos dat binnenkort zou worden gefilmd.
"Ik dacht dat als ze een grote fantasiefilm zouden maken, ik tevreden zou zijn als ik zou zien hoe een deel ervan werd opgenomen, " zei hij in een interview. "Ik vroeg mijn agent zelfs of ze me op de set kon krijgen, zodat ik kon zien hoe sommige speciale effecten werden uitgevoerd."
Onnodig te zeggen dat Hamill veel meer deed dan alleen kijken.
14 Vroege fans begrepen het perceel verkeerd
Forrest J Ackerman, de geliefde redacteur van de invloedrijke Famous Monsters of Filmland (Steven Spielberg, Peter Jackson en Guillermo del Toro behoren tot degenen die opgroeiden met het verslinden van elk nummer), was een grote fan van Star Wars. Hij stopte het herhaaldelijk op de omslag van het tijdschrift, schreef talloze artikelen over het fenomeen en sponsorde zelfs een lezerswedstrijd.
Toch wist Forry (zoals hij door zijn fans werd genoemd) niet veel over de foto voordat deze werd uitgebracht, en de amusante flauwte die verscheen in een artikel in september 1976 "komende attracties" was niet helemaal correct: " STAR WARS, met in de hoofdrol Alec Guinness, wordt een extravaganza van de 21st-Century-Fox die $ 8 miljoen kost en het verhaal vertelt van een gepensioneerde generaal die ooit grote galactische veldslagen heeft bedacht. ” Het volgende stukje was tenminste correct: "Ruimtewezens zullen worden gecreëerd door Stuart Freeborn, die de prachtige aap-make-up voor 2001 deed."
Overigens werd deze beschrijving in het preview-artikel onmiddellijk gevolgd door deze lekkernij: "SLUIT ONTMOETING MET DE DERDE SOORT gaat over een dreiging vanuit de ruimte."
13 Lucas is geen filmregisseur
Het is geen geheim dat George Lucas zich nooit op zijn gemak voelde als regisseur. Hij is vooral terughoudend rond acteurs, waardoor Richard Dreyfuss, de ster van Lucas 'klassieke Amerikaanse Graffiti uit 1973, eens grapte dat hij bijna een maand aan de film werkte voordat hij zich realiseerde dat de regisseur Engels kon spreken.
Natuurlijk waren zowel American Graffiti als zijn vorige foto, de THX-1138 van 1971, kleinschalig in vergelijking met de enorme omvang van Star Wars. Zoals Lucas destijds in een interview zei: “Ik vond de ervaring [van regisseren] verschrikkelijk pijnlijk, en ik heb ontdekt wat ik altijd al wist: ik ben geen filmregisseur. Ik ben een filmmaker."
De terughoudendheid van Lucas om terug te keren naar de stoel van de regisseur, verklaart waarom hij hulptaken overhandigde aan Irvin Kershner voor The Empire Strikes Back en Richard Marquand voor Return of the Jedi - inderdaad, het leek er kort op uit Films maken in Hollywood. Zoals hij in een ander interview vertrouwde: 'Ik wil teruggaan naar wat ik op de filmschool aan het verkennen was. Een combinatie van visuele toongedichten en bioscoopverite. Ze zullen mensen hebben, maar geen plots of karakters. Ik speel graag met pure film. ”
Helaas, Lucas 'dromen om weer een Stan Brakhage of Maya Deren te zijn, zijn nooit uitgekomen - het voortdurende succes van de franchises van Star Wars en Indiana Jones heeft daartoe bijgedragen.
12 Alec Guinness veranderde Obi-Wan
Hoewel Mark Hamill, Harrison Ford en Carrie Fisher allemaal hun dialoog mochten wijzigen (vooral nadat ze bij George Lucas hadden geklaagd over de onhandige uitwisselingen in zijn script), had alleen Alec Guinness inspraak over het fundamenteel veranderen van het personage dat hij speelde. In feite weigerde hij aanvankelijk de rol van Obi-Wan Kenobi, omdat hij het gevoel had dat het niet goed voor hem was.
Ben Kenobi werd oorspronkelijk geschreven als een gestoorde oude man die alleen maar helderder werd naarmate het verhaal vorderde. Guinness schuwde dit, en omdat hij de diensten van een Oscar-winnende legende niet wilde missen, stemde Lucas in met de eisen van de acteur dat Kenobi overal wijs zou zijn.
Zelfs die afwisseling belette Guinness niet later te betreuren dat hij meer aan deze film zou worden herinnerd dan aan andere projecten waar hij trotser op was. Maar ongeacht zijn eigen persoonlijke gevoelens ten opzichte van het materiaal ("onzin" was hoe hij Lucas 'dialoog beschreef), bleek hij een anker op de set te zijn en zijn mede-sterren te inspireren om te proberen zijn professionaliteit na te streven.
11 Het was te gewelddadig voor Scandinavië
Het is niet bepaald het laatste nieuws dat het Amerikaanse publiek traditioneel veel comfortabeler is geweest met geweld op het scherm dan seks op het scherm - zoals schrijver-regisseur Philip Kaufman beroemd verklaarde toen zijn film Henry & June uit 1990 de eerste werd die de stigmatiserende NC-17 kreeg ondanks dat hij geen geweld of gore, "Je kunt een borst afsnijden maar je kunt het niet strelen." In veel andere landen over de hele wereld geldt het tegenovergestelde. Toen Star Wars en The Happy Hooker Goes naar Washington werden uitgebracht in de Scandinavische landen Denemarken, Noorwegen en Zweden, werden hun beoordelingen dus beslist teruggedraaid.
The Happy Hooker Goes to Washington was een vervolg op de hit The Happy Hooker uit 1975. Terwijl Lynn Redgrave Hollander in het origineel afbeeldde, essayeerde Joey Heatherton de rol in het vervolg, dat de status R kreeg van talloze scènes met vrouwen die cavotten terwijl ze topless waren. Maar in de bovengenoemde Noordse landen had de PG-beoordeling (in de meeste landen) Star Wars een beperktere beoordeling dan The Happy Hooker Gaat naar Washington vanwege het geweld.
10 Brian de Palma Herschreef de Opening Crawl
Star Wars-fans zijn vrij bekend met het verhaal van hoe George Lucas en Brian De Palma gezamenlijke audities hielden bij het casten voor respectievelijk Star Wars en Carrie. William Katt was bijvoorbeeld finalist voor de rol van Luke Skywalker, maar speelde uiteindelijk Carrie's sympathieke jock Tommy Ross. Evenzo probeerde Amy Irving voor Leia, maar werd uiteindelijk gegoten door De Palma in de rol van de gezonde Sue Snell.
Lucas hield een vroege screening voor De Palma, Steven Spielberg en een handvol andere vrienden en medewerkers. Velen in de kamer wisten niet goed hoe ze moesten reageren zodra de lichten uitgingen. (Naar verluidt was Spielberg de enige die het enorme potentieel van de foto herkende.)
Wat niet zo bekend is, is dat De Palma actief een hand had bij het maken van Star Wars. Een van zijn grootste klachten over de film was de openingstekstcrawl, die niet alleen onnodig uitgebreid bleek, maar ook aan de droge kant. Beslissend om zijn vriend George te helpen, nam De Palma die krabbeling en hielp hem om te vormen naar de beter beheersbare intro die het in theaters maakte.
9 George Takei heeft de film beoordeeld
George Takei heeft schermonsterfelijkheid bereikt dankzij zijn werk als Hikaru Sulu in Star Trek en geniet ook bekendheid als iconische aanwezigheid op sociale media. De filosofische neiging in veel van zijn politieke posts op Facebook en Twitter bracht ook zijn mening over Star Wars op de hoogte kort nadat het werd vrijgegeven. Terwijl hij de film bestempelde als "heel leuk" en toegaf dat hij "meegesleept werd door het pure romantische escapisme van dit alles", was hij ook "ontzet over de fantasmagorische geweldtechnologie die we tot onze beschikking kunnen stellen", terwijl hij overgaat in een vermelding van de echte -levens nucleaire initiatieven worden onderzocht door zowel de Verenigde Staten als de Sovjetunie.
Takei had duidelijk gemengde gevoelens over de foto: "Star Wars is de meest belachelijk afleidende galactische escapade en tegelijkertijd het meest afschuwelijk geloofwaardige deel van de toekomst tot nu toe. Het is meer dan science fiction; Ik denk dat het een fictieve realiteit is … Ik hoop dat de schoonheid van de effecten onze gevoeligheid voor geweld niet heeft verdoofd. '
Hij dacht ook niet veel aan de hoofdpersonen, en beschreef Luke als 'een mooie maar gemakkelijk geleide jeugd zonder een echte filosofie om hem te begeleiden', Han Solo als 'een door en door gierige huurling' en Leia als 'kil'. In plaats daarvan reageerde hij positiever op R2-D2 en C-3PO: “Ze toonden echte genegenheid voor elkaar en af en toe een poutiness. Ze vertoonden een gevoel van trouw en standvastigheid. De machines waren gehumaniseerd en de mensen leken daarentegen mechanisch. '
8 De eerste Star Wars Club kostte $ 5 om mee te doen
Tegenwoordig zijn er schijnbaar zoveel Star Wars-fanclubs over de hele wereld als er midichlorians in het lichaam van Anakin Skywalker zijn. Sommigen zijn officieel, anderen niet - in ieder geval is de proliferatie ver verwijderd van de scène in '77. Terwijl fanclubs vrijwel onmiddellijk begonnen op te springen (zoals The Royal Order of the Rebel Forces), was er slechts één officieel gesanctioneerde - en het kostte slechts $ 4, 95 om lid te worden.
Voor minder dan vijf zouden de leden zes nieuwsbrieven ontvangen (oorspronkelijk naamloos, het zou later Bantha Tracks worden genoemd), een full-size poster van Luke die door de loopgraven van de Death Star slentert, een grote kleurenfoto van Luke, Leia, Han en Chewbacca, een portemonnee-formaat foto van Luke, een geborduurde "Official Star Wars Fan Club" patch om op een jas te naaien, een afbeelding van een X-wing jager en een TIE-jager om op een T-shirt te strijken, een zelf -stick kleurenplaatje met een tekening van Ralph McQuarrie, een boekomslag van de "Officiële Star Wars Fanclub" en een lidmaatschapskaart met de tekst "Charter Member" en "May The Force Be With You".
Veel van deze vintage items zijn overigens nog steeds verkrijgbaar
op eBay, waar ze je veel meer dan $ 4, 95 kosten.
7 Meeste critici vonden het geweldig … Meeste
Star Wars was duidelijk een hit bij het publiek, want het werd al snel de best scorende film van die tijd. Het was ook een favoriet in de industrie, zoals blijkt uit de 10 Academy Award-nominaties en zes overwinningen (zeven, als we de speciale prestatieprijs voor de geluidseffecten van Ben Burtt opnemen). Maar hoe verging het de critici?
Heel goed, bedankt. TIME magazine tagde het als "De beste film van 1977." Gene Siskel en Roger Ebert namen het allebei op in hun lijsten van de 10 beste films van het jaar, en de Los Angeles Film Critics Association verkoos het als beste foto voor favorieten als Annie Hall en Julia.
Toch waren er enkele opvallende verschillen tussen de gelederen. Beruchte curmudgeon John Simon, die voor het tijdschrift New York schreef, greep dat Star Wars 'net zo opwindend was als de weerberichten van vorig jaar' en verwierp Harrison Ford als 'adequaat', Mark Hamill als 'ongeïnspireerd' en Carrie Fisher als 'ellendig'. (Simon had blijkbaar een slecht 1977 - hij vernietigde ook Annie Hall, de winnaar van de beste foto Oscar die door bijna iedereen werd aanbeden.)
Dan was er Pauline Kael, recensent voor The New Yorker en vaak beschouwd als de meest invloedrijke filmcriticus ooit om pen op papier te zetten. Kael's recensie was net zo afwijzend als die van Simon, hoewel natuurlijk beter geschreven. Ze was van mening dat de foto 'geen lyriek' bezat
geen emotionele grip 'en dat' Lucas de toon van slechte films heeft gekregen '.
6 Biggs Darklighter werd uit de film gesneden
Omdat tie-in-innovaties vaak vóór de films zelf worden uitgebracht, is het niet ongebruikelijk dat scènes op de afgedrukte pagina verschijnen die niet op het grote scherm verschijnen. Dat was het geval met Star Wars - uitgebracht in 1976 onder de titel Star Wars: From the Adventures of Luke Skywalker, deze paperback-editie (toegeschreven aan Lucas maar eigenlijk ghostwritten geschreven door Alan Dean Foster) bevatte de vroege reeks waarin Luke rondhangt met zijn beste vriend Biggs terwijl hij nog steeds op Tatooine zat.
De scène werd tijdens de pre-productie uit de film gesneden, dus crestfallen fans konden zich alleen maar voorstellen hoe deze reeks eruitzag
tenminste tot april 1978. Dat was het moment waarop Random House The Star Wars Storybook publiceerde, waarin de saga werd geassocieerd met bijbehorende foto's uit de film. En omdat die Biggs-reeks nog steeds als onderdeel van het verhaal was opgenomen, bevatte het slanke hardcover-boek een paar stills van Luke en Biggs samen, lang voordat ze herenigd werden om het rijk en de imposante Death Star op zich te nemen.
5 De studio had geen vertrouwen erin
20th Century Fox was niet de eerste studio die een scheur kreeg in Star Wars - George Lucas bracht zijn idee aanvankelijk over naar Universal en United Artists, die beide de financiering van de film doorgaven. Maar alleen omdat Fox accepteerde, betekende dit niet dat ze bijzonder enthousiast waren over het project.
De studio had zelfs meer vertrouwen in zijn andere sciencefictionfilm van de periode: Damnation Alley, een post-apocalyptische odyssee die is aangepast aan de roman van Roger Zelazny. Productieproblemen zorgden ervoor dat de film uit zijn slot van december 1976 werd gestoten, maar de studio had nog steeds vertrouwen in zijn project voor huisdieren. Dat geloof ging uit het raam toen Star Wars openging en studiokostuums zich realiseerden dat ze het verkeerde paard hadden gesteund.
Fox kostte moeite om een steeds moeilijker te worden beeld te redden en besloot aanzienlijke bezuinigingen door te voeren. Toen Damnation Alley in oktober 1977 eindelijk in de bioscoop kwam, waren de recensies wreed en bleef het publiek weg. Om nog erger te maken, publiceerde Zelazny publiekelijk het eindresultaat, omdat het aanzienlijk verschilde van zijn bronmateriaal. Alles bij elkaar heeft Damnation Alley ongeveer $ 17 miljoen gekost om te produceren en slechts $ 8 miljoen bruto.
4 De achternaam van Luke was oorspronkelijk "Starkiller"
In 1973 begon George Lucas voor het eerst aantekeningen te maken voor wat uiteindelijk Star Wars zou worden (in dit vroege stadium heette het Journal of the Whills). Het was pas in het volgende jaar dat hij de opdracht kreeg om een goed ontwerp te schrijven, maar, zoals bij elk stuk van het schrijven, ging het door talloze revisies (een met de naam The Adventures of Starkiller Episode I: The Star Wars) voordat het schepper voelde dat het klaar was.
Het is algemeen bekend dat het karakter van Luke Skywalker oorspronkelijk Luke Starkiller heette, maar de reden voor de naamsverandering is ontnuchterend. Naar verluidt had Lucas het gevoel dat zo'n gewelddadige naam ertoe zou leiden dat kijkers beelden opriepen van de moordende Charles Manson, die inderdaad een ster doodde (Sharon Tate).
Andere ideeën bleken even interessant. Han Solo was oorspronkelijk niet bedoeld als een knappe mens, maar als een critter met een groene huid met een platte neus en kieuwen (had Lucas net klaar met het kijken naar The Creature from the Black Lagoon in de late show toen hij deze versie bedacht?). Lucas speelde ook kort met het idee om van het personage Luke een vrouw te maken en later van hem een dwerg te maken. In plaats daarvan creëerde hij Leia Organa en redde zijn heldhaftige dwerg voor Willow.
3 Het was lastig om C-3PO te spelen
Schieten in de Tunesische woestijn was lastig voor alle betrokkenen, maar Anthony Daniels had het vooral moeilijk. De rol van C-3PO vereiste dat Daniels een 50-pond kostuum maakte van aluminium, staal, glasvezel, rubber en plastic - tussen het gewicht en de hitte, het is geen wonder dat hij bijna vier pond per dag zweette en herhaaldelijk zakte op de set.
Het was niet alleen de zinderende hitte die de shoot zo pijnlijk maakte. Zoals Daniels uitlegde: “Het gewicht van de benen van glasvezel van de C-3PO lag in mijn voeten en het hele gewicht van de armen was in mijn duimen. Mijn korte broek was van plastic en kon me als een schaar knippen. Er zaten wielen in de knieën en als ik meer dan 30 of 40 graden bewoog, raakten ze me over de knieschijven. '
Bovendien verbrijzelde de glasvezel in één been, waardoor scherven in de voet van de acteur terechtkwamen. Hij kon niet eens gaan zitten om het gewicht eraf te halen - omdat de outfit stijf was, moest hij tijdens pauzes tijdens het schieten worden gestut. Het is waarschijnlijk veilig om te zeggen dat geen enkele acteur op de Star Wars-set zoveel leed voor zijn kunst als Daniels.
2 George Lucas, de vrijgevige
Vandaag is het vermogen van George Lucas $ 4, 9 miljard. Veel van dat cijfer kwam van het verkopen van Lucasfilm en zijn bezittingen aan Disney, maar de filmmaker was nauwelijks een bedelaar voordat die kaskraker afliep. Maar vergeet even de sequels, de prequels, het speelgoed en al het andere - precies hoeveel geld heeft Lucas verdiend met de release van alleen de eerste Star Wars-foto?
Journalist Gerald Clarke rapporteerde wat de meest grondige cijfers leken te zijn, met het idee dat Lucas ongeveer $ 51 miljoen verdiende nadat de studio en de distributeurs allemaal hadden gesneden. Maar veel van dat bedrag ging naar belastingen, en een ander belangrijk deel ging naar vrienden, werknemers en collega's. Hij gaf Carrie Fisher bijvoorbeeld $ 320.000 bovenop het salaris dat ze al had ontvangen, en hij gaf zelfs ongeveer $ 6.000 per stuk uit aan al zijn kantoormedewerkers.
Nadat de rook was verdwenen, bleef Lucas achter met $ 12 miljoen, die hij meestal in The Empire Strikes Back investeerde.
