Zonder Arrow zou het geweldige superhelduniversum op The CW gewoon niet bestaan. De geaarde en grimmige benadering van het Green Arrow-personage sloeg precies op het juiste moment op het netwerk, en het is sindsdien uitgegroeid tot een ongelooflijk leuk multiversum van onderling verbonden helden die allemaal pleather of iets dergelijks dragen. Vanwege deze prestatie is het gemakkelijk om met veel plezier aan Arrow te denken. Dit geldt vooral na het ervaren van seizoen 5, want het was zonder twijfel het beste seizoen in Arrow's 100+ afleveringsgeschiedenis. Het is echter een lange en rotsachtige weg geweest met Oliver Queen.
Zoveel als we allemaal de donkere eeuwen die seizoenen 3 en 4 waren, wilden vergeten, het blijven blights in de geschiedenis van de show - blights die enkele echte kerels in de aflevering van de serie bleken te zijn. Hoewel die middenseizoenen Arrow's blindspots zijn, zijn ze niet de enige slechte plekken in de reis van Oliver Queen. Elk seizoen, zelfs seizoen 5, heeft een aantal slechte afleveringen gehad.
Zelfs met al dat Arrow superheldenfans heeft gegeven, in de onsterfelijke woorden van het themalied Feiten van het leven, moet je het goede met het slechte nemen. We hebben de beste afleveringen van Arrow al afgeteld, dus zonder verder oponthoud zijn hier de 15 ergste afleveringen van Arrow.
15 "Elf Fifty-Nine" (4x18)
Arrow-fans wisten dat een personage, waarschijnlijk een heel belangrijk personage zou sterven voordat alles in seizoen 4 werd gezegd en gedaan, omdat de première sloot op een flash-forward van Oliver (en Barry Allen) voor iemands graf. Tegen het einde van het seizoen heeft de show eindelijk haar onheilspellende belofte waargemaakt, maar het liet veel fans wensen dat ze niet eens de moeite hadden genomen.
In een mondaine confrontatie met schurk Damien Darhk werd Laurel Lance, ook bekend als de Zwarte Canarische, neergestoken en stierf later in het ziekenhuis. Laurel's ondergang komt eindelijk in "Eleven Fifty-Nine", een aflevering helemaal rond schokwaarde gemaakt.
Hoewel de uitvoeringen in Laurels laatste aflevering sterk zijn en de emotie van haar plotselinge vertrek goed voelbaar is, is het geen bevredigend einde van het personage. Laurel ontmoet haar maker omdat een personage moest sterven vanwege de flash-forward. Over het algemeen is het een zeer zwakke dood voor een personage zo iconisch als Black Canary. Damien Darhk steekt Laurel in de zijkant, en Arrow-personages hebben zich hersteld van veel erger dan de ogenschijnlijk fatale klap van Laurel. Arrow leek ook de fout te herkennen van het vermoorden van Laurel, omdat Katie Cassidy snel werd teruggebracht op The Flash als een Earth-2-versie van Laurel, en later lid werd van Arrow seizoen 5 als hetzelfde personage.
14 "The Sin-Eater" (5x14)
In het geweldige seizoen 5 had "The Sin-Eater" een even geweldige aflevering moeten zijn. "The Sin-Eater" zag vrouwelijke schurken uit het verleden van Arrow (Cupido, China White en Lady Cop) samenwerken om de nieuwe Team Arrow aan te gaan. Alle slechte dames waren onopvallend of ronduit irritant in hun solo-optredens, maar de combinatie had ze beter kunnen maken dan de som van hun delen. Het kwam niet, zelfs niet in de buurt.
"The Sin-Eater" krijgt punten voor het geven van een aantal nieuwe Black Canary-actie met dank aan Dinah Drake, en voor het toevoegen van enkele logboeken aan het Prometheus-verhaal, maar verder niets. De connectie om Lady Cop aan Quentin Lance te binden en zijn werk met Damien Darhk valt plat. Cupido is net zo raspend als altijd, en China White voegt zoals gewoonlijk heel weinig toe. Er wordt gesuggereerd dat de dames aan het einde van de aflevering weer zouden kunnen samenwerken, maar het is beter voor alle betrokkenen als ze zo ver mogelijk van elkaar (en het publiek) blijven.
13 "Blast Radius" (2x10)
Arrow is geen onbekende voor acteurs met een nerdvriendelijke achtergrond. Het was geen verrassing toen Sean Maher van Firefly bekendheid kreeg om de schurk Shrapnel te spelen in seizoen 2. Zo goed en griezelig als Maher was als Shrapnel, de aflevering om hem heen is een totale verspilling. Arrow probeert de inzet te verhogen voor een op zichzelf staande schurk, waarbij Shrapnel een hele bemanning dreigt op te blazen en Oliver zichzelf, maar het gaat nooit echt af, op meer dan één manier. Maher krijgt niet genoeg schermtijd voordat hij snel wordt verzonden.
Het helpt niet dat 'Blast Radius' ook valt in die tijd waarin seizoen 2 enkele van de zwakste verhaallijnen had. Roy probeerde dom zijn waakzame activiteiten voor Thea te verbergen en faalde, terwijl Laurel in haar extreme anti-Arrow-mindset was en het publiek helemaal niet in de oren sloeg. Arrow seizoen 2 is over het algemeen heel sterk, maar "Blast Radius" bevat enkele van zijn zwakste elementen in één ellendig pakket.
12 "The Magician" (3x04)
De terugkeer van Nyssa al Ghul naar Arrow in het begin van seizoen 3 had een reden moeten zijn om te juichen. In plaats daarvan is "The Magician", die dient als de eerste aflevering van Nyssa van het rommelige seizoen 3, een verwarrende sleur.
Nyssa komt aan in Star (leng) stad nadat ze heeft gehoord dat Sara Lance is vermoord. Ze gaat er terecht van uit, hoewel niemand haar gelooft, dat Malcolm Merlyn Sara heeft vermoord, dus Nyssa wordt een sloopploeg voor vrouwen die op zoek is naar de moordenaar van Sara. 'The Magician' maakt van Ra's al Ghul's jongste dochter, een gecompliceerd en ongelooflijk cool karakter, een gewelddadige machine van één noot.
"The Magician" dient ook als een keerpunt in het karakter van Malcolm Merlyn. Hij was begonnen als een vermakelijke, terugkerende tegenstander, maar "The Magician" zet het toneel voor Malcolm en wordt een frequente, zij het ongemakkelijke bondgenoot van Team Arrow. Het is een alliantie die Oliver op zijn best roekeloos maakt en in het slechtste geval ronduit dwaas. De grootste fout is echter dat het een deel van de mystiek wegneemt die Malcom in het begin zo boeiend maakte.
11 "Suïcidale neigingen" (3x17)
Ondanks zijn onheilspellende naam, is dit de aflevering waarin Lyla en Dig trouwen. Maar zoals je je kunt voorstellen, betekent een aflevering met de naam "Suïcidale neigingen" dat het niet goed gaat voor de herenigde dwergpapegaaien - of voor iedereen die thuis kijkt, eigenlijk.
'Suïcidale neigingen' is geen slechte aflevering, maar veeleer een rommelige en gehaaste. Het idee dat Dig en Lyla moeten deelnemen aan een supergeheime missie als onderdeel van Amanda Waller's Suicide Squad is zeker interessant. De aflevering heeft gewoon te veel tonale veranderingen en grote momenten die veel te snel bij het publiek komen. Het gaat met alarmerende snelheid van bruiloft naar missie naar de grote verrassingsdraai van Floyd Lawton AKA Deadshot.
Hoewel de dood van Lawton verrassend emotioneel is, voelt het nog steeds goedkoop en gehaast. Het voelde alsof Arrow hem gewoon van het bord veegde, omdat de film Suicide Squad van de DCEU aan de horizon stond, wat natuurlijk later werd bevestigd door de cast en crew van Arrow, die aangaven dat de TV Suicide Squad niets meer was dan een test voor de film. De show kon de groep of zijn personages niet gebruiken in toekomstige uitstapjes vanwege overlap met de film, en "Suicidal Tendencies" is de slordige en voortijdige afronding van hun subplot.
10 "Schism" (4x23)
Neal McDonough was fantastisch als Damien Darhk, en dat is ongeveer de enige lof die kan worden gegeven aan de finale van seizoen 4, "Schism." Met Darhk schreef Arrow zichzelf in een hoek door hem veel te macht te geven voor Oliver om het neer te halen, dus er zijn een heleboel gemakken in de seizoensfinale om Darhk's ondergang te veroorzaken. Dit omvat winnende momenten zoals Oliver die de hele stad ronddraait met een overweldigende speech, of Felicity en Curtis die hun hackvaardigheden laten upgraden naar in principe magie.
Het ergste deel van "Schism" is echter hoe het allemaal afloopt. De showdown van Damien en Oliver bevat enkele van de meest luie choreografieën in de geschiedenis van de show. Het is alsof je naar twee peuters met nauwelijks ontwikkelde motorfuncties kijkt, niet naar twee volwassen mannen die beiden werden getraind door de League of Assassins. Zodra Darhk is overwonnen, ruimt Arrow snel op met het team en verstrooit ze weg. Thea besluit te reizen om zichzelf te vinden, Quentin slaat de stad over met Donna en Dig kiest ervoor om dichter bij zijn familie te zijn - door zich bij het leger aan te sluiten en van hen de halve wereld over te reizen.
9 "Verbrand" (1x10)
Zoals de meeste series, probeerde Arrow zichzelf echt te vinden in seizoen 1. Er waren tal van dingen waarmee werd geëxperimenteerd, en de meeste duurden niet lang. (Shoutout naar Oliver's lastige vertelling, die na een paar afleveringen werd afgebroken.) Met "Burned" probeerde de show nog steeds uit te vinden hoe zelfstandige schurken konden worden geïntroduceerd die niet echt verbonden waren met het seizoenlange verhaal. Er waren blijkbaar slechts twee opties open voor Arrow met betrekking tot een schurk van het weekformaat: ze waren leuk en licht of helemaal donker en serieus. In "Burned" wordt deze laatste benadering gevolgd, met verschrikkelijke resultaten.
"Burned" neemt een Batman-schurk, Firefly, en probeert zijn campiness in melodramatisch gruis te veranderen. Het werkt niet. Arrow seizoen 1 ging altijd voor een geaarde optie wanneer mogelijk, maar om een schurk zo dom als Firefly te nemen en hem in een tragische figuur te veranderen was lachwekkend. "Burned" is een echt zware aflevering, zonder enige vorm van leven of momentum. De slechterik wordt aan het einde gestopt, maar niet op een manier waardoor iemand het gevoel heeft dat Ollie iets geweldigs heeft bereikt.
8 "The Secret Origin of Felicity Smoak" (3x05)
Het is jammer dat Felicity, die gemakkelijk een van de toppersonages van de show is, zo'n slecht verhaal over de oorsprong kreeg. Er is niets mis met de aflevering op papier. De ex-vriend van Felicity uit haar quasi-criminele verleden komt terug om haar en het team te achtervolgen. Felicity komt op tegen hem en laat haar groei zien, niet alleen van dit verleden dat we niet wisten, maar van haar eerste verschijning op Arrow. Al dat goede spul zit in "The Secret Origin of Felicity Smoak", maar het is begraven onder een zeer slechte uitvoering.
De college-leeftijd Felicity en haar goth uiterlijk is een complete grap. Arrow's flashback-pruiken zien er weer lelijk uit en het hele flashback-verhaal is gewoon ronduit cheesy. Het helpt niet dat de kwaadaardige ex-vriend van Felicity, Cooper, een van de dunst getekende personages ooit is.
"The Secret Origin of Felicity Smoak" lijkt ook niet echt te begrijpen wat haar zo'n goed karakter maakt. Het besteedt veel tijd aan Felicity's relatie met de mannen in haar leven en bijna niets anders. Felicity is een volledig ontwikkeld en zelfstandig personage; het heeft niets te maken met haar romantische relaties.
7 "De jaagster keert terug" (1x17)
Zoals vermeld in onze beste afleveringen van Arrow list, is de inleidende aflevering van Huntress / Helen Bertinelli een solide. Het was de eerste keer dat fans Oliver Queen van Stephen Amell echt konden zien openen, en Helena van Jessica De Gouw toonde veel potentieel. In "The Huntress Returns" wordt al dat potentieel van Helena verspild.
Elke diepte gevonden in Helena's eerste optreden is verloren gegaan. De gecompliceerde vrouw uit "Vendetta" is vervangen door een ongelooflijk gedreven maar ongelooflijk saai karakter in "The Huntress Returns." Eerlijk gezegd is ze meer een plotapparaat dan dat ze een persoon is.
Arrow probeert het publiek te laten investeren in Oliver's romantische verleden met Helena, maar het faalt jammerlijk. Jaagster is te wild en te gevaarlijk om sympathiek te zijn - of geloofwaardig als een mens. Ondanks het feit dat Helena een gevestigde achtergrond heeft in de show, komt ze er ongelooflijk eendimensionaal uit. Een diepe zucht van opluchting werd ingeademd toen de credits rolden, maar alleen omdat het leek dat deze verhaallijn voorbij was.
6 "Dit is je zwaard" (3x22)
De voorlaatste aflevering van seizoen 3 hangt af van de wending dat Oliver echt is gehersenspoeld door de League of Assassins. Hoewel er enkele coole vechtscènes zijn waar Oliver zijn team volledig ontmantelt, zijn deze sequenties niet genoeg om een aflevering rond te bouwen, en Oliver is ook geen hersenspoeling. Er is nooit enige echte spanning aan het verraad, vooral omdat het helemaal niet geloofwaardig is dat Oliver echt de donkere kant heeft gekeerd. Als gevolg hiervan wordt het publiek gewoon getrakteerd op Team Arrow, voornamelijk Felicity, huilend en schreeuwend naar Oliver voor het verraden van hen voor een hele aflevering.
"This is Your Sword" introduceert ook het masterplan van Ra's al Ghul. Ra vertelt Oliver dat hij zijn geboortestad moet vernietigen om het volgende hoofd van de League of Assassins te worden. Dit steelt niet alleen een enorme pagina van Batman Begins, waar het idee veel effectiever wordt overgenomen, maar het druist in tegen alles wat we wisten over het personage van Ra tot op dat moment op Arrow. De wijze maar meedogenloze krijger wordt vervangen door nog een andere schurk met ontwerpen over het vernietigen van Oliver's stad. De aanloop naar een seizoensfinale zou de kijker moeten opwinden, maar "This is Your Sword" doet bijna alles om interesse en opwinding te ruïneren.
5 "Vertigo" (1x12)
De eerder genoemde "Burned" neemt een campy schurk en probeert hem zanderig en realistisch te maken. "Vertigo" gaat precies in de tegenovergestelde richting, en het resultaat is nog afschuwelijker. De aflevering introduceert Arrow's eerste versie van Count Vertigo, gespeeld door Seth Gabel. Hoewel Gabel duidelijk de tijd van zijn leven heeft om The Count te spelen, is hij waarschijnlijk de enige die ervan geniet.
Deze versie van Vertigo is zo overdreven en luid dat hij zich beter voelt voor de Joel Schumacher-versie van Batman-films, niet voor Arrow. Vertigo is een slechterik die het publiek verslagen wil zien, maar alleen omdat hij zo vervelend is. Elke scène met zijn zenuwachtige, energieke uitvoering is een oefening in geduld. Gelukkig zou Oliver in seizoen 2 uiteindelijk Vertigo doden, maar niet nadat hij het publiek door deze stinker van een aflevering liet zitten.
4 "Public Enemy" (3x18)
Om Oliver de plicht te geven om de League of Assassins te leiden, probeerde Ra's al Ghul Oliver's leven zo ellendig mogelijk te maken als de Arrow. In "Public Enemy", raamt Ra de hooded burgerwacht voor het aanvallen en doden van de burgemeester. Dit is een slimme zet die snel ongelooflijk dom wordt wanneer Quentin Lance, hoofd van de politie, volledig in de val steekt. Nadat hij het grootste deel van seizoen 2 en 3 Oliver's bondgenoot is geweest, maakt Lance op een grote manier opnieuw verbinding met zijn haat voor de Arrow.
Lance die de heksenjacht voor Oliver leidt, is een vermoeiende ervaring. Quentin doet niets anders dan schreeuwen voor bijna de hele aflevering, en komt af als een kleine idioot. Quentin gaat zo ver dat hij Ollie de schuld geeft voor alles wat verkeerd is in zijn leven, inclusief de dood van Sara, wat Sara vermindert als haar eigen persoon die haar eigen keuzes maakte.
"Public Enemy" laat Quentin er slecht uitzien, zeker, maar het gaat ten onder als een vreselijke aflevering van Arrow omdat het bijna drie seizoenen van karakterontwikkeling negeert. "Public Enemy" neemt Quentin meteen mee terug naar de onwaarschijnlijke en zeurderige vijandige rol die hij in het eerste seizoen vervulde. Het is een vreselijke vermindering en een volledige slechte service.
3 "Trek je boog terug" (3x07)
Het is gemakkelijk om te herkennen wat Arrow probeerde te doen door de slechterik Cupido in de serie te introduceren. Geloof het of niet, er is waarschijnlijk een wereld waar Cupido een belachelijke (maar nog steeds leuke) antagonist kan zijn voor Oliver en co. Arrow bestaat gewoon niet in die wereld.
"Draw Back Your Bow" is de eerste Arrow-aflevering van Cupido en het is een doozy op alle verkeerde manieren. De aflevering probeert haar op te bouwen als een serieuze bedreiging, maar ze is zo idioot dat niets dat ze doet serieus kan worden genomen. Cupido lijkt te fotograferen voor campy plezier, maar ze is irritanter dan iets anders.
Er is echter veel meer mis met deze aflevering dan de centrale schurk, want "Draw Back Your Bow" introduceert ook Thea's liefdesinteresse van het seizoen, Chase. Chase is een eikel die Thea helemaal niet moet verdragen, maar ze houdt hem in de buurt om redenen die we niet kunnen begrijpen. Ondertussen blijft Ray Felicity op de engste en meest onprofessionele manier raken. Maar de echte kers op de top van deze containerbrand arriveert wanneer Oliver een kinderlijke driftbui krijgt wanneer hij Felicity en Ray aan het einde van de aflevering ziet kussen.
2 "Broken Hearts" (4x16)
Nog een aflevering waarin Cupido veel voorkomt en een andere aflevering die een bijna compleet treinwrak is - we kunnen ons niet voorstellen dat je op dit moment al te geschokt bent. Hoewel de betrokkenheid van Cupido de situatie in "Broken Hearts" zeker niet helpt, is ze eigenlijk niet het probleem van de aflevering. Dit uitje zou het plotselinge uiteenvallen van Oliver en Felicity uit de vorige aflevering moeten aanpakken, maar het faalt op elk niveau.
Oliver en Felicity worden gedwongen hun huwelijk op te voeren om Cupido te vangen. In plaats van dat dit tot zinvolle gesprekken leidt, is het gewoon de definitie van onhandig. Felicity en Oliver maken elkaar rare gezichten of gaan eindeloze monologen over elkaar. Niets is opgelost, en oh hey, er gaat een uur van je leven!
De rest van het team is ook niet veel beter. Ze zijn allemaal veel meer gericht op het uiteenvallen van Oliver en Felcity dan op de gevaarlijke moordenaar waar ze op jagen. Uiteindelijk is 'Broken Hearts' een zeepachtige, onlogische warboel van een aflevering. Het is de show op zijn meest toegeeflijk en vermoeiend.
