Het turn-based karakter van veel RPG's is een stijl van spelen die tot op de dag van vandaag nog steeds wordt genoten door games zoals Octopath Traveler die het genre levend houden en bewijzen dat er nog steeds een sterke dorst is naar fantasy RPG's.
Er zijn enkele bedrijven die RPG's hebben gemaakt vanwege de technische beperkingen van oudere systemen waardoor ze niet het soort games konden maken dat ze wilden maken, waardoor ze het RPG-genre verlieten ten gunste van actiegerichte titels.
We hebben gezien dat veel klassieke RPG's flauw en vreselijk vervolg kregen omdat ontwikkelaars in een drastisch andere richting dan de originele game wilden gaan of volledig probeerden over te schakelen naar nieuwe genres.
De drastische veranderingen in hardware door de jaren heen hebben er ook toe geleid dat heel wat vervolgpartijen inferieur zijn geworden, omdat ontwikkelaars niet de tijd hebben om goed te leren hoe ze de nieuwe technologie kunnen gebruiken die nu voor hen beschikbaar was.
We zijn hier vandaag om te ontdekken welke geweldige RPG's werden gevolgd door afval - van het bizarre avontuur van Vincent Valentine's tot het vervolg dat het verhaal van een van de beste games aller tijden vernietigde.
Hier zijn twintig notoriously bad sequels to Awesome RPG Games! RPG
20 Mass Effect 3
Mass Effect 3 is een geweldig spel … tot de laatste tien minuten. De laatste tien minuten van Mass Effect 3 zijn zo slecht dat ze met terugwerkende kracht een hele trilogie van games verpesten.
De hele trilogie van Mass Effect-games was gebaseerd op een enkele keuze tussen drie verschillende uitkomsten, wat resulteerde in drie enigszins verschillende tussenfilmpjes die geen verklaring boden over het uiteindelijke lot van Commander Shepard.
De terugslag van de fan tegen het verschrikkelijke einde van Mass Effect 3 resulteerde in de toevoeging van extra tussenfilmpjes om te proberen deze uit te breiden, maar de schade aan de reputatie van de serie was al aangericht.
19 Dragon Age 2
Dragon Age 2 werd in ontwikkeling gebracht na het succes van Dragon Age: Origins, wat misschien de reden is waarom het zo half gebakken is.
Een van de ergste problemen met Dragon Age 2 is het gebrek aan variëteit aan kerkers, tot het punt waar je kunt zien waar delen van de kerker zijn afgesloten, omdat die secties zijn gepland voor gebruik in verschillende missies.
Dragon Age 2 negeerde ook veel van de keuzes die je aan het einde van het eerste spel maakte (zoals het bevrijden van de magiërs van de Chantry als je de heersende monarch om die gunst vroeg) en de twee facties waar je aan toe kunt gaan worden geleid door karakters die besluiten om volledige JRPG-schurk te worden en zonder goede reden in vreselijke monsters veranderen.
18 Paper Mario: Sticker Star
Super Paper Mario op de Nintendo Wii was een afwijking van de eerdere games in de serie, omdat het de RPG-elementen bagatelliseerde door meer te focussen op actie en verkenning.
Paper Mario: Sticker Star ging terug naar de wortels van de serie door een volledige RPG te zijn, maar het kreeg kritiek op de veranderingen die het in het vechtsysteem had geïntroduceerd.
Sticker Star stond de speler toe stickers te gebruiken in de strijd, die je maar een eindig aantal tegelijk had. De stickers maakten de gevechten te gemakkelijk, behalve de eindgevechten van de baas, die voor altijd voortduurden vanwege hun hoge HP-tellingen die je dwongen om ze met stickers weg te knabbelen.
17 Kingdom Hearts Re: gecodeerd
De fans wachten al heel lang op Kingdom Hearts III, dat onlangs eind januari werd uitgebracht. Ze hebben het beste deel van vijftien jaar besteed aan het spelen van spin-off-titels tijdens het wachten, met Kingdom Hearts Re: gecodeerd als een van de slechtste.
Het feit dat Re: cod werd uitgebracht op de Nintendo DS was een groot probleem, omdat het gebrek aan joysticks het toch al moeilijke vechtsysteem van de Kingdom Hearts-serie moeilijker te besturen maakte.
Het verhaal van Re: coded bestaat uit vernieuwde hoofdstukken uit andere Kingdom Hearts-spellen, met als enige echte vermakelijke nieuwe toevoeging een verbeteringssysteem dat vergelijkbaar was met de Sphere Grid van Final Fantasy X.
16 Lightning Returns: Final Fantasy XIII
Final Fantasy XIII was een polariserend spel, wat ertoe leidde dat Final Fantasy XIII-2 een enorme verbetering was ten opzichte van zijn voorganger, omdat de ontwikkelaars luisterden naar de klachten van de fans en een spel maakten dat aan hun verwachtingen voldeed.
Lightning Returns: Final Fantasy XIII probeerde een actie-RPG-versie van The Legend of Zelda: Majora's Mask te maken, terwijl ook de fan-service stapelde op Lightning, een personage dat dat soort aandacht in het verleden had vermeden.
Het echte probleem met Lightning Returns is het verwarrende verhaal en een einde zo onzinnig dat veel fans zich na het zien beledigd voelden.
15 Star Wars Knight Of The Old Republic II: The Sith Lords
De eerste Star Wars Knights of the Old Republic-game was een van de beste RPG's van zijn tijd, tot op het punt dat sommige fans het naast de originele filmtrilogie plaatsten bij het beschrijven van de beste Star Wars-verhalen aller tijden.
Het is duidelijk voor degenen die het speelden dat Star Wars Knights of the Old Republic II: The Sith Lords een onvoltooid product is, dat te wijten was aan het feit dat het veel te vroeg de deur uit was gehaast om op tijd uit te zijn voor Kerstmis.
Mensen hebben misschien geklaagd over het slechte einde van Mass Effect 3, maar het had er tenminste één, in tegenstelling tot Knights of the Old Republic II dat werd afgesloten met een korte tussenfilm.
14 Dirge Of Cerberus
De fans van Final Fantasy VII schreeuwden al bijna tien jaar om een vervolg voordat Square eindelijk hun wens beantwoordde met Advent Children, een film die een aantal van de aanhoudende vragen rond het einde van Final Fantasy VII beantwoordde, maar niet de waar vervolg waar fans om hadden gevraagd.
Dirge van Cerberus: Final Fantasy VII werd een jaar na Advent Children uitgebracht en het was een middelmatige actie / shooter-titel, die zelfs minder relevant was voor de fans van Final Fantasy VII dan Advent Children was.
13 Parasite Eve II
De originele Parasite Eve is een van de onbezongen juweeltjes van de originele PlayStation, omdat het een spannende RPG-verhaallijn naar een eigentijdse setting bracht, terwijl gunplay- en body horror-monsters werden gecombineerd met het ATB-systeem beroemd gemaakt door de Final Fantasy-serie.
Parasite Eve II liet alles vallen wat de originele game zo uniek maakte, ten gunste van het om te zetten in een middelmatige Resident Evil-kloon met een paar RPG-elementen en een aantal fanservice die voor een goede maatregel werd ingezet.
Moeten we zelfs vermelden hoe slecht de 3e verjaardag was?
12 Final Fantasy IV: The After Years
Er zijn verschillende vervolgjes op Final Fantasy-games geweest, waarvan sommige goed waren (zoals Final Fantasy X-2) en sommige die slecht waren (zoals Dirge of Cerberus.)
Final Fantasy IV: The After Years valt volledig in de tweede categorie, omdat het uitkomt als een lang stuk fictie van fans dat in een game is veranderd met behulp van RPG Maker.
Final Fantasy IV: The After Years is slechts een vernieuwing van de eerste game en hergebruikt de meeste kerkers, vijanden en verhaallijnen uit Final Fantasy IV.
De echte misdaad van de After Years heeft minder te maken met zijn zelfgenoegzame verhaal dan met de implicaties van zijn schurk, omdat er wordt gesuggereerd dat The Creator terugging en de werelden van de pre-Final Fantasy VII-games in de serie vernietigde om claim hun kristallen.
11 Neverwinter Nights 2
Neverwinter Nights 2 paste de regels van de derde editie van Dungeons & Dragons aan in een videogame, terwijl hij ook probeerde een technisch en visueel indrukwekkendere game te zijn dan zijn voorganger.
Er zijn twee redenen waarom Neverwinter Nights 2 op deze lijst is beland, met als eerste dat het misschien de slechtste camerabesturing heeft in de geschiedenis van videogames. De echte vijand in dit spel zijn geen draken of orcs, maar de ongehoorzame camera.
De tweede reden is dat de laatste kerker- en eindbaasgevecht zo frustrerend moeilijk zijn dat de meeste spelers hun toevlucht nemen tot cheats om te winnen, gewoon zodat ze een van de meest beledigende eindes in de geschiedenis van videogames kunnen zien.
10 Shin Megami Tensei: Devil Survivor 2
Shin Megami Tensei: Devil Survivor voor de Nintendo DS heeft een geweldig uitgangspunt, met de hoofdpersonages gevangen in Tokio met een klok boven hun hoofd die hen vertelt hoeveel dagen ze nog hebben om te leven. De enige manier waarop ze de tijd kunnen verlengen, is door missies te voltooien en de stad te redden.
Shin Megami Tensei: Devil Survivor 2 gebruikt exact hetzelfde uitgangspunt zonder iets nieuws aan de tafel toe te voegen. De echte reden waarom het als een stap terug wordt beschouwd, is te wijten aan de brutale moeilijkheid van de gevechten, die al zwaar waren in de originele Devil Survivor maar in het vervolg nieuwe frustraties bereikten.
9 Final Fantasy XII: Revenant Wings
Final Fantasy XII: Revenant Wings begon als een totaal ongerelateerde game die niet eens deel uitmaakte van de Final Fantasy-serie … en dat is te zien.
Revenant Wings speelt zich af op een drijvend continent dat niets te maken heeft met de gebeurtenissen in de vorige game, waarbij de personages uit Final Fantasy XII een bovennatuurlijke rechter tegenkomen.
De gameplay van Revenant Wings is totaal anders dan Final Fantasy XII, omdat de game tot het real-time strategiegenre behoort, wat betekent dat er niet veel is voor fans van de originele game.
8 Eye Of The Beholder III: Assault On Myth Drannor
De stad Myth Drannor uit de campagne Vergeten rijken in Dungeons & Dragons was ooit een toevluchtsoord voor allerlei demonen en krachtige monsters, waardoor het een populaire site voor avonturiers was, omdat veel van de schat van de verloren elven beschaving werd gezegd nog steeds binnen de grenzen van de stad.
De derde game in de Eye of the Beholder-serie speelde zich af in Myth Drannor, wat kan verklaren waarom de game zo bruut moeilijk is (zelfs voor de serie) vanwege het feit dat je een hele groep avonturiers in realtime moet besturen terwijl de computer bestuurt groepen vijanden tegelijk, die nu bestaan uit krachtige monsters op hoog niveau.
7 Vandal Harten II
Final Fantasy Tactics wordt vaak beschouwd als de beste tactische RPG op de PlayStation, maar er was een sterke mededinger in de vorm van de originele Vandal Hearts, die veel van de politieke intriges deelde in een fantasiesetting van zijn meer beroemde tijdgenoot.
Vandal Hearts II werd bekritiseerd omdat hij een minder interessant verhaal had dan zijn voorganger, dat werd verergerd door het feit dat het veel langer was.
Het vechtsysteem in Vandal Hearts II werd ook bekritiseerd vanwege zijn onhandige controles en voor gevechten die veel langer duurden dan nodig was.
6 Breath Of Fire: Dragon Quarter
De Final Fantasy-serie heeft zijn best gedaan om alle spellen verschillend van elkaar te laten voelen, wat hetzelfde principe is dat de Breath of Fire-serie vernietigde toen Capcom hetzelfde probeerde.
Breath of Fire: Dragon Quarter is de vijfde game in de Breath of Fire-serie en het was een enorme afwijking van de eerdere games.
Dragon Quarter heeft het misschien beter gedaan als het als een geheel nieuwe franchise werd verkocht, maar fans van Breath of Fire wisten niet wat ze moesten maken van een game die zo anders was dan de rest van de serie.
De reactie op Dragon Quarter was zo negatief dat het vaak werd aangehaald als de reden waarom de serie zo lang in winterslaap ging, waarbij de naam Breath of Fire alleen de afgelopen jaren werd gebruikt voor onvoldoende mobiele games.
5 Suikoden IV
De eerste drie Suikoden-games zijn enkele van de beste JRPG's aller tijden, waarbij Suikoden II wordt uitgekozen als een van de beste games op de originele PlayStation.
Suikoden IV is het punt waarop de meeste fans het erover eens zijn dat de serie in kwaliteit begon te verminderen, vanwege het feit dat de game ongelooflijk kort was (vooral volgens de JRPG-normen), maar toch verschrikkelijke pacing had die geen respect had voor de vrije tijd van de speler.
Suikoden IV werd ook fel bekritiseerd vanwege het hoge aantal vijandelijke ontmoetingen, waardoor de enkele kerkers in het spel een klomp werden.
4 Ultima IX: Ascension
Ultima IX: Ascension was bedoeld om de serie in een echte 3D-wereld te brengen, maar uiteindelijk werd de Ultima-franchise buiten de online spin-offs begraven.
Ultima IX bracht jaren in de ontwikkelingshel door en onderging vele verschillende revisies voordat het werd uitgebracht, wat leidde tot een product dat nauwelijks werkte en niet leuk was om te spelen. De productie van Ultima IX was zo onrustig dat tijdens de ontwikkelingscyclus veel personeelsleden wegliepen.
Het grootste probleem met Ultima IX was het totale gebrek aan respect voor de overlevering van de serie, wat het vaak ronduit tegensprak, zoals te zien is in de vernietigende videoreview van Noah Antwiler van de game.
3 Deus Ex: Invisible War
Er wordt gezegd dat wanneer Deus Ex op internet wordt vermeld, iemand wordt gevraagd het opnieuw op zijn computer te installeren. Hetzelfde geldt niet voor zijn vervolg, Deux Ex: Invisible War, dat zonder meer de meest vergeetbare game in de serie is.
Deus Ex: Invisible War is technisch en visueel geavanceerder dan zijn voorganger, maar de gameplay en het verhaal liggen ver onder de normen van de eerste Deux Ex.
De fans geloofden dat Deus Ex: Invisible War was gedumpt voor een meer informeel publiek, dat mogelijk is beïnvloed door het succes van de originele Deus Ex op de PlayStation 2 en de wens dat de game toegankelijker zou zijn voor consolespelers.
2 Wilde armen 2
De eerste Wild Arms-spellen combineerden de 2D-sprites van oude JRPG's voor zijn overworld met 3D-modellen voor zijn vechtsysteem, wat resulteerde in een hybride spelstijl die sindsdien niet meer is gezien.
Wild Arms 2 verliet veel van wat het eerste spel uniek maakte en verminderde de moeilijkheid tot het punt waarop de speler de reguliere aanvallen kon spammen om elk gevecht te winnen, zonder de noodzaak van enige vorm van strategie of voorbereiding.
Wild Arms 2 heeft ook nooit de moeite genomen om de beelden veel van de eerste game bij te werken, waardoor het er verouderd uitzag in vergelijking met de Final Fantasy-titels op dat moment.
