The Lord of the Rings- films van Peter Jackson vormen misschien wel de beste fantasietrilogie die ooit is gemaakt. Toegankelijk voor nieuwkomers, terwijl ze grotendeels trouw blijven aan de romans van JRR Tolkien, trouwden de films van Lord of the Rings met ongelooflijk spektakel en verbluffende beelden met echte, oprechte emotie.
Toen werd aangekondigd dat Jackson naar Midden-aarde zou terugkeren om een prequel-trilogie rond The Hobbit te sturen, waren de verwachtingen van de fans begrijpelijkerwijs hoog. Helaas, hoewel de The Hobbit- films commercieel enorm succesvol waren, was de reactie van het publiek deze keer veel lauwer.
Het meer liefdadige oordeel is dat - hoewel de films hun momenten hebben - het een misplaatste poging is om een kort kinderverhaal om te zetten in een groot verhaal voor volwassenen.
Om eerlijk te zijn, liet Jackson zijn werk voor hem uitknippen, aangezien The Hobbit een bedrieglijk moeilijk boek is om aan te passen. Naast zijn lichtere, meer jeugdige toon, heeft het ook 15 gegoten kernleden, van wie 13 bijna identieke dwergen zijn!
Niettemin lijken andere problemen met de films te voorkomen - en de belangrijkste daarvan is hoe vaak ze de logische test niet doorstaan.
Met dit in gedachten, zijn hier 20 dingen die niets zeggen over de Hobbit-trilogie.
20 Smaug is zich bewust van actuele zaken in Middle-Earth
Tot zijn ontmoeting met Bilbo in The Desolation of Smaug , is de draak Smaug in feite het vuurademende antwoord van Midden-aarde op Howard Hughes. Hij is een superrijke ingeslotene die geen contact heeft met de buitenwereld, tevreden om zijn gestolen dwergachtige rijkdom te overwinteren als een door goud geobsedeerde Yogibeer.
Dat maakt het des te verrassender wanneer - nadat hij uit zijn tientallen jaren lange slaap is voortgekomen - de kwade worm een gedetailleerde kennis van het huidige reilen en zeilen buiten zijn hol vertoont. Heel verontrustend vertelt Smaug dat hij zich (op een bepaald niveau tenminste) bewust is van de plannen van de duistere heer Sauron om Midden-aarde te veroveren.
Om eerlijk te zijn, zou dit niet mogelijk moeten zijn. Het is waar dat Smaug in het oorspronkelijke verhaal wordt afgebeeld als milde telepathische krachten (een talent voor hypnose eigenlijk), en het is mogelijk dat Sauron op deze manier met hem communiceerde terwijl hij sliep. Maar ons is nooit verteld dat dit gebeurde, waardoor de kennis van Smaug een echte headscatcher werd.
19 Gandalf loopt opzettelijk de val van Sauron binnen
Kijk, er is dapper en dan is er stom. Gandalf die willens en wetens in een val van Sauron voor hem loopt, kwalificeert absoluut als dom. Geconfronteerd met de keuze om te wachten op collega-tovenaar Radagast om versterkingen te verzamelen of alleen aan te vallen om een tegenstander te ontmoeten wiens krachten de zijne ver overtreffen, kiest hij nog steeds de laatste!
Dit was om verschillende redenen roekeloos. Allereerst is Gandalf een waardevol figuur in de strijd tegen de vijand - dus solo afrekenen op een risicovolle missie is nauwelijks een slimme zet. Ten tweede draagt hij in het geheim Narya, de Elfenvuurring, nauwelijks iets dat iemand in de greep van de duistere heer wil vallen.
Natuurlijk had Gandalf geen definitief bewijs dat de Sauron zelf aanwezig was, maar hij had een behoorlijk grote indruk dat dit het geval was. Voor een slimme kerel maakte Gandalf bij deze gelegenheid een echt dom telefoontje.
18 Thorin And Company wint de oorlog
Er is een moment in The Battle of the Five Armies waar de vooruitzichten voor de good guys er op zijn zachtst gezegd grimmig uitzien. De gecombineerde krachten van Men, Elves en Dwarves lijken volledig overweldigd te zijn door de Orc hordes, en het is moeilijk voor te stellen dat ze het nog veel langer volhouden. Maar dan gaan Thorin Oakenshield en de compagnie het slagveld op om de mensen om hen heen te inspireren om hun tweede wind te vinden en het goede gevecht nog wat langer voort te zetten.
Nu houdt iedereen van een spetterende strijdlast, maar het is onwaarschijnlijk dat een dozijn dwergen van een bakker - zelfs dwergen onder leiding van een inspirerende koning als Thorin - de kans op zo'n eenzijdige verloving drastisch veranderen. In een fantasiefilm om realisme vragen, klinkt misschien wat onhandig, maar aan het einde van de dag is het moeilijk om naar te kijken en jezelf niet te bedenken hoe onzinnig deze scène is.
17 Insta-Love Romance van Kili en Tauriel
Romantiek beweegt sneller in films dan in het echte leven - het moet, gezien de liefde maanden, jaren of zelfs decennia kan duren om te groeien. Maar zelfs rekening houdend met deze noodzakelijke compressie, is de tijd die Kili en Tauriel nodig hebben om voor elkaar te vallen in de Hobbit- trilogie niet helemaal waar. Met het speeddating-concept tot een extreem punt, ontmoeten de twee sterrenkruisenliefhebbers slechts twee keer voordat ze lange, humeurige blikken beginnen uit te wisselen, wat een beetje schandalig lijkt!
We zeggen niet dat er geen reden is dat het paar tijdens hun korte momenten samen geen aantrekkingskracht kon voelen. Zoals Dwarves gaan, is Kili tenslotte een vrij knappe kerel (met schimmige charme te sparen), terwijl Tauriel ook dapper, gepassioneerd en adembenemend mooi is. Ja, een attractie is logisch - maar veel geluk om ons te overtuigen dat het meer was dan dat.
16 De Orcs komen veel te snel bij het bedrijf
Aan het einde van een verwachte reis wordt het bedrijf gered van Azog de Defiler en zijn Orc-volgelingen door de Great Eagles (meer hierover later). De overmaatse vogels dragen vervolgens Bilbo, Gandalf, Thorin en de rest van de bende vele mijlen weg en laten hun aanvallers ver achter zich.
Het is een beetje verwarrend dat wanneer The Desolation of Smaug van start gaat, de Orcs nu weer aan de hielen van het bedrijf nippen!
Ja, Azog en zijn goons waren gemonteerd op hun wolfachtige Warg-bergen, die de grond minstens even snel kunnen bedekken als een paard. We kunnen echter moeilijk accepteren dat ze zo snel de kloof tussen zichzelf en hun steengroeve hebben kunnen dichten, zelfs als ze opgezadeld waren. Toegegeven, als het bedrijf de bedreigde film opnieuw start, zorgt dat voor geweldig drama - het is gewoon niet logisch.
15 Gandalf borgt voortdurend het bedrijf
We hebben al gezegd dat Jackson geconfronteerd werd met een aantal horden bij het vertellen van verhalen over het aanpassen van het verhaal van The Hobbit voor het grote scherm. Een goed voorbeeld hiervan is hoe de directeur moest omgaan met de neiging van Gandalf om het bedrijf af te zetten wanneer hij de drang voelde.
In alle eerlijkheid tegenover Jackson en zijn scenarioschrijfteam, doen ze een bewonderenswaardige taak door de herhaalde afwezigheden van de tovenaar in de films te rechtvaardigen en het te koppelen aan zijn zoektocht naar antwoorden rondom de Necromancer.
Toch zijn er grenzen aan wat zelfs slimme scripting te bereiken, en er zijn verschillende punten in de trilogie - zoals wanneer Gandalf stormachtig weg stormt in een onverwachte reis - die de oude codger beschilderen als een beetje een vlok. De enige conclusie die kijkers kunnen trekken, is inderdaad dat Gandalf zich te veel heeft gecommitteerd en de taak moet volhouden. Serieus: één ding tegelijk!
14 De dwergen proberen Smaug met goud te verslaan
Laten we hier een korte samenvatting maken: Smaug is een draak. Draken ademen vuur, dat ze stoken in hun buik. Het is dan ook logisch dat draken zoals Smaug zich weinig zorgen hoeven te maken als het gaat om intense hitte. Wat de vraag oproept - waarom probeerden Thorin en het bedrijf de overwoekerde hagedis te vermoorden met behulp van gesmolten goud?
Natuurlijk is de geschubde huid van Smaug misschien niet zo resistent tegen witgloeiende stoffen als zijn binnenkant - je kunt aan het goud zien dat hem blijkbaar op zijn minst enig ongemak bezorgt.
Het gesmolten goud zou vrijwel zeker nooit genoeg schade aanrichten om een draak te doden.
Je hoeft alleen maar te kijken hoe moeiteloos Smaug uiteindelijk zijn glimmende nieuwe coating ophaalt om te begrijpen hoe bot een idee dit was.
13 Ringwraiths zijn zombies
Iets waar zowel de boek- als de filmversie van The Lord of the Rings mee eens zijn, is dat de meest gevreesde dienaren van Sauron, de Nazgûl, mannen waren die uiteindelijk in een wraith-achtige vorm vervaagden. Als zodanig zijn ze nooit echt in de traditionele zin gestorven, maar vervaagd eerder uit het bestaan.
Dit staat allemaal op zijn kop in de Hobbit- trilogie, waar we ontdekken dat de Ringwraiths blijkbaar een fysieke dood stierven voordat ze spook werden, met hun geketende lichamen begraven in betoverde graven. Uiteraard is dit volledig in tegenspraak met de eerder vastgestelde continuïteit - het is echter gemakkelijk te begrijpen waarom Jackson deze wijziging heeft aangebracht.
Onderzoek naar de verbinding tussen de Necromancer en de Nazgûl biedt Gandalf tenslotte een halfwaardig excuus om de compagnie te redden. Als de Ringwraiths dood zijn, worden ze weer tot leven gebracht. Dit geeft ook een verklaring voor Saurons Necromancer-alias, wat ook geen pijn doet.
12 Legeless 'Pointless Ride
Voor iemand die niet eens voorkomt in de originele roman van Tolkien, maakt Legolas een grote indruk in de Hobbit- trilogie. Dit omvat zijn confrontatie met Azog's zoon, Bolg, wanneer deze een inval in Lake-town leidt in The Desolation of Smaug .
Nadat het tweetal tegen een patstelling heeft gevochten, besluit Bolg het hoog te houden, met Legolas in de achtervolging. Met zijn kaak vastberaden en zijn paard in volle galop, zou het je vergeven zijn als je aanneemt dat de volgende keer dat we de Elfprins zien, hij met zijn lelijke tegenstander neer zal gooien.
In plaats daarvan, wanneer Legolas opduikt in De Slag om de Vijf Legers , is hij terug in de wildernis rond Lake-town, waardoor zijn rit nogal onzinnig lijkt, qua verhaal. Toegegeven, lippendienst wordt betaald aan Legolas die de achtervolging achter zich liet toen Bolg zich hergroepeerde met de rest van zijn troepen - hoewel dit uit karakter lijkt voor een Orc-moordmachine zoals hij!
11 Saruman gaat alleen achter Sauron aan
Tijdens de confrontatie tussen de White Council - voor de films: Galadriel, Elrond, Saruman en Gandalf - en Sauron in The Battle of the Five Armies , is het vrij duidelijk gemaakt dat alleen Galadriel een match is voor de Great Eye. Zelfs dan is er alles voor nodig dat de Vrouwe van Lórien kan verzamelen - aanzienlijk versterkt door de magie van Eärendil's Light - om Sauron in te pakken.
Waarom doet Saruman - die een moment eerder had gehurkt - vrijwilliger om alleen de duistere heer te achtervolgen? Misschien zou je deze kunnen opschrijven tot de groeiende arrogantie van de Witte Tovenaar - of zelfs als hij door hem gemotiveerd wordt nu in het geheim de wens heeft om zich te verenigen met Sauron, nu hij de ware kracht van zijn tegenstander heeft gezien. Wat er precies door Sarumans hoofd gaat, wordt veel te dubbelzinnig gelaten, wat betekent dat zijn beslissing niet echt oploopt.
10 Het hele punt van de zoektocht
Zoals het een verhaal voor kinderen betaamt, had Tolkiens roman een eenvoudig verhaal: het gaat over het doden van een draak en het terugwinnen van wat gestolen goud. Natuurlijk gebeurt er nog veel meer, maar in de kern is dat alles waar The Hobbit over gaat. Niet zo zijn filmische tegenhanger, die veel verschillende redenen biedt waarom het bedrijf de Lonely Mountain terugwint, is zo belangrijk dat dingen snel erg verward raken.
Het is waar dat in fictie (net als in het leven) mensen meerdere redenen kunnen hebben om iets te doen - maar het enorme aantal concurrerende motivaties wordt moeilijk om recht te houden. Is het punt om de Arkenstone terug te winnen? Om het huis terug te nemen dat de Dwergen verloren? Om Smaug te overwinnen, voordat hij zich bij Sauron kan aansluiten? Misschien is het de strategische waarde van de berg?
Het doet ons allemaal verlangen naar het gestroomlijnde plot van The Lord of the Rings - breng de Ring naar een vulkaan, gooi hem erin - wat veel gemakkelijker te begrijpen was.
9 Radagast gaat AWOL
Sommige dingen in de Hobbit- trilogie kloppen niet vanwege de context van de bredere franchise. Neem Radagast the Brown, die een actieve rol speelt in de prequels, maar nergens te vinden is in de The Lord of the Rings- trilogie. Het lijkt meer dan een beetje verbijsterend dat een tovenaar die zich inzet voor de verdediging van Midden-aarde niet zou verschijnen voor het hoofdevenement!
Verdedigers zullen er snel op wijzen dat Radagast degene is die de Great Eagles op verschillende tijdstippen tijdens de War of the Ring stuurde, en dat hij waarschijnlijk op weg was naar het goede gevecht in het Noorden tijdens de gebeurtenissen van de vervolgfilms. Toch lijkt het erop dat deze natuurminnende tovenaar in de laatste drie films aan de zijlijn zat, wat vrij moeilijk te slikken is.
8 Het blijkt dat Elfen aangeschoten kunnen worden
Deze inzending draait om een kleine continuïteitbreuk die alleen hardcore fans bekend maakt die bekend zijn met de "Extended Edition" -versies van de films van Jackson. Als je deze lijst leest, is er een goede kans dat jij erbij hoort.
Hoe dan ook, het probleem hier is dat in de nog langere versie van The Return of the King , we via een drankwedstrijd tussen Legolas en Gimli leren dat Elven niet dronken kunnen worden. Wat het des te verrassender maakt wanneer we in The Desolation of Smaug verschillende Elven zien - Legolas 'Woodland-familie, niet minder! - zo gehamerd worden dat ze flauwvallen.
Toegegeven, Jackson moest bedwelmde elfjes verbeelden om trouw te blijven aan Tolkiens roman.
Misschien is het echte probleem hier dat hij niet dichter bij de gevestigde canon hakte bij het oorspronkelijk bedenken van de drinkwedstrijd, waarvan de afwezigheid dit onzinnige punt zou maken.
7 De trollen stelen de pony's van het bedrijf onopgemerkt
Wanneer u het woord "trol" hoort, is de kans groot dat u "onder andere", "zwaar" en "onsubiel" denkt. Omgekeerd zul je nauwelijks termen als 'sluipend' of 'sluipend' overwegen. Dat komt omdat deze gigantische bruten misschien de minst capabele wezens zijn om een taak ongemerkt in heel Midden-aarde uit te voeren - behalve voor die tijd dat drie van hen dat deden!
Dit onverklaarbare voorval vond plaats tijdens een onverwachte reis, toen een trio trollen erin slaagde de pony's van het bedrijf onder hun neus te stelen zonder enige aandacht op zichzelf te vestigen.
Nogmaals, ten minste een deel van de schuld voor dit ongeloofwaardige scenario kan worden toegeschreven aan het boek zelf - waar de dingen vrijwel hetzelfde zijn - en ja, we zijn meer dan een beetje nitpicky. Hoe dan ook, trollen met ninja-achtige vaardigheden zijn absoluut niet logisch.
6 Bilbo is duidelijk een dag oud tussen trilogieën
Toen we voor het eerst op de juiste manier kennis maakten met Bilbo in The Fellowship of the Ring , heeft hij de One Ring al 60 jaar in zijn bezit en wordt er veel rekening mee gehouden dat hij daardoor geen dag fysiek ouder is geworden. Snel vooruit (of moet dat "terugspoelen"?) Naar de Hobbit- trilogie, en dit concept wordt op de prullenbak gegooid.
Hier is de oudere incarnatie van Bilbo - zoals afgebeeld door Ian Holm - zichtbaar ouder dan zijn jongere zelf, gespeeld door Martin Freeman. De prozaïsche reden achter deze continuïteitstip is natuurlijk dat Jackson de Holm moest herschikken met een vrolijkere acteur.
In plaats van deze overduidelijke discontinuïteit simpelweg te verdoezelen, leunt de regisseur erin - Bilbo bewondert zelfs op een gegeven moment een schets van zijn lijnvrije gezicht! Dit betekent dat wanneer Gandalf later opmerkt over de bovennatuurlijke vitaliteit van Bilbo, het publiek zich afvraagt wat hij mogelijk zou kunnen betekenen.
5 Gandalf's krachten zijn wild inconsistent
Kijk, we snappen het: de bovennatuurlijke vermogens van elk personage in een fantasieboek of film nemen bijna altijd toe en af in kracht zonder dat er een rationele uitleg wordt gegeven. Op een bepaald niveau moet dit gebeuren - om spanning te laten bestaan, moet een magisch begaafd personage net zo krachtig (of machteloos) zijn als het verhaal op dit moment dicteert.
We begrijpen waarom Gandalf's betoverende dapperheid drastisch ebt en stroomt over de Hobbit- trilogie - op zijn hoogtepunt, met krachtige schokgolven, en op zijn dieptepunt, vlammende dennenappels. Dat betekent niet dat het fragmentarische magische trackrecord van de tovenaar - hier of in de Lord of the Rings- trilogie trouwens - zinvol is, althans vanuit een universumperspectief.
4 Waarom besluit Bilbo lid te worden van het bedrijf?
In de roman van Tolkien is het duidelijk waarom Bilbo besluit zijn lot in te gooien met Thorin en co. Hij doet het uit gewonde trots nadat de dwergen de gecharmeerde levensstijl van de hobbit bespotten.
Het is minder duidelijk waarom Master Baggins meedoet aan een onverwachte reis, in de mate dat het ronduit verwarrend is.
Zeker, het heeft laten doorschemeren dat Gandalf Bilbo's sluimerende gevoel van avontuur wakker maakte nadat hij hem over zijn boekenachtige manieren had bekeken en verhalen had verteld over zijn bizarre voorvader, Bullroarer Took. Ja, Bilbo zelf suggereert later dat hij meegaat uit sympathie voor het lot van de dwergen - enthousiast om hen te helpen hetzelfde thuisgevoel terug te winnen dat hij dierbaar is. Toch is het moeilijk om het feit te negeren dat de Bilbo naar bed ging de nacht voordat het bedrijf vastberaden optrad tegen het toetreden tot hun nummer, om 's ochtends een plotselinge draai van 360 graden te maken, die niet echt water vasthoudt.
3 Legolas wordt gestuurd om Strider te ontmoeten
Dit is meer een klacht voor fans van de boeken van Tolkien, maar wanneer de vader van Legolas, koning Thranduil, zijn zoon vraagt om Strider te zoeken tijdens de ontploffing van De Slag om de Vijf Legers , is het een bizar advies. Waarom? Volgens de tijdlijn die door professor Tolkien is vastgesteld, zou Strider (ook bekend als Aragorn) tijdens de evenementen van The Hobbit slechts 10 jaar oud zijn geweest.
De eenvoudigste manier om dit logische struikelblok uit te leggen - anders dan te suggereren dat Thranduil wilde dat Legolas zijn hand op oppasservice wilde uitleven - is te accepteren dat de films van Jackson duidelijk op een andere tijdlijn werken dan de romans. Hoe dan ook, het vertegenwoordigt een onnodige en ietwat onhandige poging om beide trilogieën met elkaar te verbinden, en kon waarschijnlijk het beste op de vloer van de snijruimte worden achtergelaten.
2 The Eagles Only Carry The Company To The Carrock
Ah, de Grote Adelaars van Midden-aarde: ieders favoriete deus ex machina en plothole allemaal samengevoegd. Niet alleen hebben deze gigantische vogels een talent om te verschijnen om onze helden te redden uit anders onontkoombare jam, ze weigerden ook vastberaden om voorafgaande hulp te bieden die deze jam in de eerste plaats zou hebben voorkomen!
Weet je nog hoe de Eagles binnen kwamen om het spek van de compagnie te redden aan het einde van een onverwachte reis en ze veilig naar de Carrock te transporteren? Nou, wat we willen weten is: waarom moesten ze daar stoppen? Volgens de canon van Tolkien zijn de Great Eagles natuurlijk een trotse soort die liever buiten de zaken van mannen, elven en dwergen blijft (alleen ingrijpend uit genegenheid voor Gandalf).
Maar echt, zou het zo moeilijk zijn geweest om het bedrijf de rest van de weg naar de Lonely Mountain te dragen?
