Acht jaar voordat Marvel Studios het gedeelde universum-sjabloon perfectioneerde, huurde 20th Century Fox Bryan Singer in om een all-star cast te leiden, waaronder een Patrick Stewart, Ian McKellan, Rebecca Romijn, Halle Berry, James Marsden en een toen onbekende Hugh Jackman, en de X-Men- franchise was geboren.
De originele film was een enorm succes bij critici en publiek, en wordt door velen gecrediteerd met de jump-start van de superheld-filmboom die vandaag voortduurt.
De film verpletterde de box office (verdiende $ 296 miljoen wereldwijd met een budget van $ 75 miljoen), dus maakte Fox natuurlijk een vervolg (X2: X-Men United). Toen maakten ze er nog een (X-Men: The Last Stand). Daarna maakten ze een Wolverine-oorsprongfilm (X-Men Origins: Wolverine). Toen kwam een prequel die de franchise opnieuw startte (X-Men: First Class).
Dan nog een Wolverine-solo-film (The Wolverine) gevolgd door een vervolg op de reboot prequel met zowel de originele als nieuwe casts (X-Men: Days of Future Past).
Toen kwam er een spin-off voor een personage dat jaren eerder grof verkeerd werd gebruikt (Deadpool), gevolgd door een andere prequel in de jaren 1980 (X-Men: Apocalypse), en vervolgens de conclusie van de Wolverine-trilogie (Logan), en nog een vervolg (Deadpool 2).
Zoals je misschien al hebt geraden, is de franchise niet bepaald goed gepland.
In plaats daarvan vlogen producenten in wezen langs hun stoel, wat leidde tot een reeks films die, hoewel ze vooral vermakelijk zijn, niet erg logisch zijn - en we hebben de memes om het te bewijzen.
Hier zijn de 25 memes die TheX-Men Movies Make No Sense tonen.
25 professor x denkt niet out of the box
Er zijn zeer weinig castingaankondigingen zo gevierd als die van Patrick Stewart toen werd onthuld dat hij professor Charles Xavier tot leven zou brengen op het grote scherm in X-Men uit 2000. (Zelfs Hugh Jackman, wiens portretten als Wolverine sindsdien het spul van de legende zijn geworden, werd oorspronkelijk uitgelachen omdat hij te lang was voor de rol.)
Stewart bracht gravitas echter naar een rol die het hard nodig had. Immers, wie is er beter om de leider van de X-Men te spelen dan Jean-Luc Picard zelf. (Plus, Stewart wiegde de kale look al een tijdje.)
Het is echter niet allemaal voor de hand gelopen voor professor X, aangezien de man nogal wat opzichten heeft gehad in zijn rol als leider van de X-Men. Eerst en vooral is zijn onvermogen om zijn telepathie te gebruiken om Magneto te vinden en een einde te maken aan de schurken van de supervillain.
In de originele film zegt Xavier dat hij Magneto niet kan vinden vanwege de helm van laatstgenoemde, die de geest van Magneto afschermt van het vermogen van Xavier.
Dit verklaart echter niet waarom Xavier zich niet eenvoudigweg richt op de onbeschermde geest van Magneto's bekende handlangers Sabretooth, Toad of Mystique om de Brotherhood of Mutants te vinden.
Heck, Magneto heeft die helm blijkbaar al sinds de jaren zestig. Je zou denken dat Xavier op dit punt zou hebben ontdekt dat als hij eenvoudigweg Mystique volgt, hij Magneto zal vinden.
24 gemiddelde wolverine
Hugh Jackman's Wolverine heeft de karakterboog in de loop van zijn negen (ja, negen) optredens in X-Men-films gehad. Hij werd in de originele film afgeschilderd als een bondige en niet-apologetische kooi-vechtende eenling en evolueerde geleidelijk aan tot een zorgzame teamleider aan het einde van de originele trilogie.
Vervolgens liet X-Men Origins: Wolverine het publiek een kijkje in zijn verleden zien, waar we hem moedig in oorlog na oorlog zagen vechten naast zijn broer Sabretooth en een liefdevolle en zorgzame relatie met Kayla Silverfox aangingen.
De Wolverine toonde de kwetsbare kant van het personage toen hij werd gedwongen zijn genezingsvermogen te verliezen, en toen Logan, nou, nam Logan zo ongeveer alles van hem af, niet?
Een van de betere scènes die uit X-Men Origins komen: Wolverine is de montage van de openingskredieten die hem en Sabretooth laat zien vechten in de Amerikaanse burgeroorlog, beide wereldoorlogen en de oorlog in Vietnam.
Wat in deze reeks verloren gaat, is het feit dat Wolverine eigenlijk Canadees is, dus het was aardig van hem om vrijwilligerswerk te doen in zowel de Amerikaanse burgeroorlog als de Vietnamoorlogen.
De film gaat over het burgerschap van Wolverine later wanneer William Stryker hem probeert te rekruteren voor het "Weapon X" -programma, roepend: "Uw land heeft u nodig!" waarop Wolverine antwoordt: "Ik ben Canadees."
Ondanks dit alles zegt Wolverine niet één keer in een van de films "sorry". En als er één ding is waar Canadezen bekend om staan, is het hun beleefdheid. Vergeet nooit wie je bent, Logan.
23 arme kolos
Piotr "Peter" Nikolayevich Rasputin, beter bekend onder zijn alias Colossus, is een favoriet onder X-Men-fans sinds hij voor het eerst werd geïntroduceerd in 1975.
Hij heeft ook de eer om een van de zes speelbare personages te zijn die te zien zijn in The Uncanny X-Men, het verbazingwekkende arcadespel dat voor het eerst werd geproduceerd door Konami in 1992. (Voor degenen die zich afvragen, zijn de andere vijf Cyclops, Wolverine, Storm, Nightcrawler en Dazzler.)
Het personage heeft ook een grote rol gespeeld in de Deadpool-films, waardoor Wade een aantal broodnodige spieren heeft in gevechten tegen Angel Dust in Deadpool en een andere beroemde X-Men-schurk in Deadpool 2 (die naamloos zal blijven om spoilers te voorkomen).
Helaas verandert deze verschijning niets aan het feit dat het personage een volledige bijzaak was in de oorspronkelijke trilogie.
Colossus verschijnt voor het eerst in X2: X-Men United met Daniel Cudmore in de rol. Het publiek kreeg voor het eerst een glimp van het personage met een grootbeeldtelevisie met gemak voordat hij later terugkeert om verschillende soldaten van William Stryker te verslaan.
Hij biedt aan om Wolverine te helpen in zijn strijd tegen de rest van de soldaten, maar wordt afgewezen en verschijnt niet voor de rest van de film.
Hij heeft een iets grotere rol in X-Men: The Last Stand en verschijnt kort in Days of Future Past, maar doet weinig aan beide films, wat jammer is gezien de rijke geschiedenis van het personage.
22 ondergewaardeerde storm
Ororo Munroe (ook bekend als Storm) werd voor het eerst gemaakt in 1975 en heeft een behoorlijke geschiedenis achter de X-Men-strips, animatieseries en videogames.
In de strips is ze een van de krachtigste mutanten ter wereld die het weer kan manipuleren met mogelijk catastrofale gevolgen. Ze heeft aangetoond dat ze de temperatuur, vochtigheid en neerslag kan beheersen en kan orkanen en tornado's veroorzaken.
In de films wordt ze echter afgeschilderd als nogal zwak. Natuurlijk is dit essentieel om de films aantrekkelijk te maken, omdat het alternatief is dat ze naar believen krachtige stormen oproept, waardoor ze almachtig wordt en alle inzetten uit het verhaal worden verwijderd. Helaas gingen de films te ver in de andere richting.
Voor het bewijs hiervan, zoek niet verder dan de originele film wanneer zij en Cyclops het opnemen tegen Toad en Sabretooth in Grand Central Terminal.
Sabretooth grijpt Storm bij de keel en slaat haar hoofd tegen een glazen raam. Ze is absoluut machteloos totdat Cyclops per ongeluk een gat in het plafond blaast (waarschijnlijk honderden mensen verwond tijdens het proces) en haar in staat stelt een storm te toveren en Sabretooth met een bliksemschicht op te blazen.
Door deze logica wordt Storm onbruikbaar gemaakt wanneer ze binnen is. Toch overleeft ze tot het einde van de franchise. (Tenminste tot Logan. Niemand overleeft Logan.)
21 Valse reclame
De X-Men-franchise heeft over het algemeen goed werk verricht door consequent nieuwe en intrigerende personages aan zijn vervolg toe te voegen. Het origineel introduceerde ons uiteraard in één klap in veel van de belangrijkste personages van de franchise, zoals Wolverine, Cyclops, Storm, Jean Gray, Rogue, Professor X, Magneto en Mystique.
Elk volgend vervolg is toegevoegd aan de X-Men-roloproep. X2: X-Men United introduceerde Kurt Wagner (aka Nightcrawler) en Yuriko Oyama (aka Lady Deathstrike), en gaf het publiek een eerste glimp van Colossus.
X-Men: The Last Stand, intussen, introduceerde de wil van Hank McCoy (aka Beast), Cain Marko (aka Juggernaut), en Warren Worthington III (aka Angel).
Angel (gespeeld door Ben Foster) was prominent aanwezig in bijna alle marketingmaterialen van de film. Hij staat net achter Wolverine in veel van de posters van de film (en voor veel prominente personages zoals Professor X, Beast, Cyclops en Jean Gray) en speelt een grote rol in de trailers.
In feite bevat de trailer verschillende dramatische scènes van Angel die de mutantkuur weigert, zijn vleugels heldhaftig spreidt, en door een raam crasht en onbevreesd vliegt (terwijl een Wolverine-voice-over spreekt over de problemen die voortvloeien uit "het kooi van het beest").
Uiteraard leidde dit alles ertoe dat het publiek een grote rol voor Angel in de film op zich nam - maar nee.
In plaats daarvan ontving het personage zeer weinig minuten schermtijd, verscheen in het begin kort en kwam uiteindelijk terug, en dat is het zowat.
20 20.
Na de enorme successen die X-Men en X2: X-Men United waren, nam de franchise een beetje een dip in kwaliteit. Terwijl de eerste twee inzendingen 81% en 85% ontvingen op Rotten Tomatoes (wat aangeeft dat ze over het algemeen genoten werden door critici en publiek), ontving X-Men: The Last Stand slechts 58% (wat aangeeft dat dat niet zo was).
De dip werd toegeschreven aan het verlies van regisseur Bryan Singer (die de eerste twee inzendingen hielp voordat hij vertrok naar Superman Returns) die werd vervangen door Brett Ratner.
De film draait om de ontwikkeling van een remedie tegen het mutante X-gen, waardoor de mogelijkheden van die geïnjecteerde mutanten zouden verdwijnen.
Natuurlijk is Rogue, wiens vermogen zo sterk is dat ze alles wat ze aanraakt, vernietigt, geïntrigeerd door het vooruitzicht van een remedie. Storm, die het weer kan beheersen en niemand bedreigt, tenzij ze daarvoor kiest, is ertegen en probeert Rogue ervan te overtuigen dat ze beter af is met haar vermogen dan zonder.
Storm moet hier echt rekening mee houden. We hebben het niet over de mogelijkheid om het te laten regenen. Rogue is letterlijk niet in staat een normaal leven te leiden. Ze kan mensen niet raken zonder ze pijn te doen.
Snijd het kind een pauze en laat haar de remedie gebruiken.
19 Mislukking en aflossing
Hoe belangrijk de dip in kwaliteit tussen X2 en The Last Stand ook was, deze verbleekt in vergelijking met de daling tussen The Last Stand en X-Men Origins: Wolverine.
Over het algemeen beschouwd als de zwakste van de X-Men-films tot nu toe, zou Origins de eerste zijn in een reeks X-Men-spin-offs die de oorsprongsverhalen van de populairste personages van de franchise zouden vertellen.
Toen de film aan de kassa flopte, schraapte 20th Century Fox snel de plannen voor X-Men Origins: Magneto en in plaats daarvan groen verlichte X-Men: First Class.
Oorsprong faalde bij schijnbaar elke gelegenheid. Het vertroebelde de continuïteit van de franchise door Sabretooth en Wolverine broers te maken (een feit dat volledig wordt genegeerd in de originele film), verspilde fan-favoriet Gambit en mishandelde een geweldige uitvoering van Ryan Reynolds als Wade Wilson (aka Deadpool).
Het leek erop dat er na deze puinhoop van een film geen verlossing was voor de franchise of het personage. Gelukkig hielp First Class de serie in zijn oude glorie te herstellen en was The Wolverine een solide inzending voor Wolverine zelf.
Toen kwam Logan, wat de gruizige, bloederige, niet-apologetische, R-Rated filmfans en critici wilden. Het was een uitstekende film die Origins verloste en het personage de uitstraling gaf die hij verdiende.
18 oud versus nieuw deadpool
X-Men Origins: Wolverine heeft veel gebreken. De grootste is verreweg de afhandeling van Wade Wilson (ook bekend als Deadpool). Ryan Reynolds is geweldig in de rol (als hij in ieder geval aan de praat komt) en liet een glimp zien van wat het personage 7 jaar later in zijn solo-film zou worden.
Helaas werkte niets anders aan het personage.
In plaats van trouw te zijn aan de strips en het karakter de vaardigheden te geven die fans gewend zijn, maakten de mociw Deadpool een samensmelting van een stel verschillende helden.
Hij kwam uitgerust met zwaarden die uit zijn knokkels steken (wat het voor hem onmogelijk had moeten maken om zijn ellebogen te buigen nadat de bladen in zijn arm waren teruggetrokken), kon de afstoterstralen van Cyclops uit zijn ogen schieten en kon zelfs teleporteren.
Het ergste van alles was dat de filmmakers zijn mond dichtvielen. Dat is juist. Ze naaiden de mond van de Merc met een mond dicht. Dat nam alle mogelijkheden weg dat hij grappig was of de vierde muur brak, wat hem het unieke karakter maakt dat hij is.
Dus in plaats van het publiek een epische confrontatie te geven tussen Wolverine en de echte Deadpool (waar fans nog steeds om roepen), leverde de film een flauw gevecht op met een personage dat helemaal niet leek op wat fans wilden.
Gelukkig heeft Deadpool in 2016 het goed gedaan.
17 darwin past zich niet aan
In 2009 bevond 20th Century Fox zich een beetje in de problemen. Zijn eens zo geweldige franchise had zijn dieptepunt bereikt met X-Men Origins: Wolverine, die met critici gebombardeerd en teleurgesteld was aan de kassa, en zijn plannen voor een reeks originfilms over individuele personages moesten worden geschrapt.
De studio herstelde zich echter mooi door regisseur Matthew Vaughn in te schakelen en sterren als James McAvoy, Michael Fassbender en een relatief onbekende (maar bijna ongelooflijk bekende) Jennifer Lawrence te casten.
Het resultaat was de X-Men: First Class van 2011, die tot op de dag van vandaag de op twee na hoogst gewaardeerde X-Men-film is volgens Rotten Tomatoes (achter Logan en Days of Future Past).
De film is echter verre van perfect. Het bevat een van de grootste logische blunders van de franchise door aan te tonen dat Hank McCoy de persoon is die Cerebro heeft gemaakt - en daarmee de verklaring van professor X uit de eerste film die hij en Magneto hebben gebouwd, rechtstreeks tegenspreekt. (Manier om de glorie van Beast te stelen, Charles.)
Dan is er de kwestie van Armando Muñoz (ook bekend als Darwin) die zijn codenaam krijgt op basis van zijn vermogen om, zoals hij het zegt, zich aan te passen om te overleven.
Deze aanpassingen omvatten groeiende kieuwen terwijl zijn hoofd onder water staat en zijn huid verharden om een aanval van Havok te overleven.
Helaas is hij de enige goede kerel die het einde van de film niet heeft overleefd, waardoor zijn codenaam volkomen onzin is.
16 een nieuw begin
Toen de trailer voor X-Men: Apocalypse voor het eerst in première ging eind 2015, was het op zijn zachtst gezegd behoorlijk intrigerend.
Het begint traag, met zachte muziek en voice-over van Apocalypse zelf waarin alle namen worden genoemd die hij door de jaren heen is genoemd ("Ra", "Krishna" en "Yahweh", die de goden van verschillende culturen vertegenwoordigen).
Toen hoorde het publiek van Charles zelf dat Apocalyps 'sterker is dan wij' en dat Charles 'nog nooit eerder zo'n macht heeft gevoeld'. Het creëerde anticipatie op wat zeker een knock-down-drag-out gevecht tussen Xaviers X-Men en de vier ruiters van de Apocalyps zou zijn.
Het hoogtepunt van de trailer komt wanneer Apocalypse stoutmoedig verklaart: "Alles wat ze hebben gebouwd zal vallen, en uit de as van hun wereld zullen we een betere bouwen."
Hij spreekt natuurlijk over het veroorzaken van totale vernietiging op aarde, maar de lijn past, verrassend genoeg, ook goed in de reboot van de franchise in vergelijking met de films die ervoor kwamen.
Natuurlijk, X-Men en X2 waren geweldig, maar The Last Stand en Origins waren behoorlijk verschrikkelijk. Hoewel Apocalypse uiteindelijk een teleurstellend publiek zou worden, waren First Class en Days of Future Past behoorlijk geweldig.
Dan is er Deadpool, die universeel wordt geprezen voor het eindelijk recht doen aan het karakter.
Over het algemeen waren de recente films beter dan de oudere.
15 Verbazingwekkend vermogen van Kitty Pride
Kitty Pride (ook bekend als Shadowcat) heeft een lange geschiedenis in de X-Men-filmfranchise. In feite verscheen het personage in zowel X-Men als X2: X-Men United lang voordat Ellen Page in de rol werd gegoten.
Ze wordt voor het eerst genoemd door senator Kelly in de originele film, wanneer hij een meisje noemt dat door muren kan lopen voordat ze later in de film verschijnt en gemakkelijk door een muur gaat, tot de uiterste schok van een kijkende Wolverine.
Ze verschijnt in X2 tijdens de scène waarin de strijdkrachten van Stryker het X-landhuis inhalen en te zien zijn terwijl ze door haar bed en de vloer loopt terwijl ze aan de soldaten van Stryker ontsnapt.
Pas in The Last Stand kreeg haar personage een prominentere rol in de franchise.
Ze wordt niet alleen de derde kant van een liefdesdriehoek met Iceman en Rogue, maar is ook de Juggernaut te slim af en redt Jimmy (aka Leech) uit de klauwen van de Brotherhood of Mutants tijdens de climax van de film.
Het was toen ze terugkeerde in X-Men: Days of Future Past dat haar krachten een beetje gek werden. Tot die tijd was het vermogen van Shadowcat vrijwel beperkt tot het passeren van fysieke objecten en het toestaan van degenen die ze aanraakte hetzelfde te doen.
In Days of Future Past heeft ze echter plotseling het vermogen om het bewustzijn van anderen terug in de tijd te sturen.
Natuurlijk blijft dit concept enigszins trouw aan de strip waarop de film is gebaseerd, maar het komt nog steeds uit het niets in het universum van de films.
14 Super kwikzilver
Oh, Quicksilver. Wat zouden we zonder jou doen? Pietro Maximoff van Evan Peters (aka Quicksilver) steelt absoluut de show in zowel X-Men: Days of Future Past als X-Men: Apocalypse.
Hij is niet alleen een van de meer intrigerende personages in beide films, hij is ook de beste Quicksilver die ooit in de film is gezet (verslaat Aaron Taylor-Johnson's kijk op het personage, die verscheen in Avengers: Age of Ultron). Hij heeft ook twee van de beste scènes die ooit in een superheldenfilm zijn verschenen.
De eerste komt in DOFP wanneer hij professor X, Magneto en Wolverine in zijn eentje redt van de bewakers van het Pentagon. De tweede komt wanneer hij vrijwel iedereen redt van de explosie in de X-Mansion in Apocalypse.
In beide scènes laat Quicksilver zien dat zijn krachten ongeëvenaard en praktisch almachtig zijn, en daarom heeft de beslissing van professor X, Magneto en Wolverine om hem achter te laten voor de climax van DOFP geen zin.
Het is niet alsof Quicksilver iets beters te doen had dan de helden van de film te helpen. Hij was letterlijk in zijn kelder het spelen van videogames toen Wolverine hem in de eerste plaats benaderde. Waarom zou je hem niet meenemen op de missie en zijn ongelooflijke vaardigheden goed gebruiken?
Er zijn tal van logische manieren om het personage uit de climax te verwijderen. Dat de hoofdpersonen hem zonder goede reden gewoon achterlaten, is daar niet een van.
13 Het uiterlijk van Charles
De beslissing om in wezen de X-Men-franchise opnieuw op te starten met X-Men: First Class was duidelijk geweldig. De film was een hit bij critici en publiek en gaf 20th Century Fox de mogelijkheid om zijn originele en rebootcasts samen te brengen in het epische crossover-evenement Days of Future Past.
Dit was echter wanneer dingen een beetje verwarrend werden in termen van hoe verschillende karakters ouder werden.
Casting van James McAvoy en Michael Fassbender ter vervanging van respectievelijk Patrick Stewart en Ian McKellan, was prima sinds First Class plaatsvond in de jaren zestig en de voormalige acteurs voldoende tijd gaf om uit te groeien tot de laatste sterren.
Zelfs McAvoy en Fassbender laten zien in Days of Future Past (die plaatsvond in 1973) werkte goed sinds de originele trilogie plaatsvond in de jaren 2000, die nog steeds veel tijd tussen de twee films gaf.
Het probleem komt echter wanneer fans het feit overwegen dat Xavier in X-Men Origins: Wolverine verscheen (die plaatsvond in 1981) en veel meer op Patrick Stewart leek dan op James McAvoy, ondanks een leeftijdsverschil van slechts acht jaar tussen films.
Het is duidelijk dat de makers van Origins niet hadden kunnen weten dat Xavier in de volgende film zou worden herschikt, maar het was niet nodig hem in de film te sollen. De beslissing was op de lange termijn niet logisch.
12 En Sabah Ooze
Als het gaat om boeiende X-Men-schurken, is Magneto de Alpha en de Omega. Hij is het hoofd honcho, de slechterik die de rest het beste verslaat.
Maar buiten hem heeft het team van professor X een behoorlijk deel van de superschurken. De Juggernaut, Mr. Sinister en Onslaught zijn enkele van de betere die in me opkomen, maar Apocalyps moest de duidelijke nummer twee achter Magneto's nummer 1 zijn.
Apocalypse werd geboren als En Sabah Nur en debuteerde in 1986. Hij heeft het vermogen om zijn vorm naar believen te veranderen (waardoor hij zo groot kan worden als hij wenst), kan regenereren en heeft een super intellect.
Om een lang verhaal kort te maken, hij is een waardige vijand voor de X-Men, dat is waarom fans absoluut gek werden toen hij werd geplaagd aan het einde van Days of Future Past.
Het slotschot van een jonge Apocalyps die moeiteloos de Grote Piramiden van Egypte construeert, terwijl loyale volgelingen zijn naam zingen en zijn vier ruiters op de achtergrond kijken, was episch en zette het toneel voor wat zeker een epische ontmoeting in de volgende film zou zijn.
Helaas heeft de volgende film niet opgeleverd.
X-Men: Apocalypse heeft niets opgeleverd dat zelfs sterk lijkt op het personage uit de strips of uit de animatieserie.
In plaats daarvan kregen we een afzetterij van Ivan Ooze en een film die op bijna elk niveau zijn potentieel niet waarmaakte.
11 Benadrukte X-men
Zoals hierboven vermeld, begon het continuïteitsprobleem van de X-Men-franchise toen X-Men: Days of Future Past in de bioscoop kwam en liet zien dat professor X heel erg op James McAvoy leek in 1973 en op magische wijze in 1981 werd omgezet in Patrick Stewart.
Het probleem werd tien keer groter toen X-Men: Apocalypse in 2016 in de bioscoop kwam en liet zien hoe de rest van de X-Men er in de jaren tachtig uitzag. Helaas leken ze niets op de versies van de personages die we al in eerdere films hadden gezien.
X-Men: The Last Stand was losjes gebaseerd op de Dark Phoenix-saga, waardoor de film sterk moest focussen op het personage van Jean Gray, inclusief een flashback-scène van Jean als kind.
De film begint in 1986, waar we jongere versies van professor X en Magneto voor het eerst bij Jean zien. Dit was allemaal goed en wel totdat Apocalypse langs kwam en de continuïteit uit het raam gooide.
Apocalypse vindt plaats in 1983, een volledige drie jaar vóór de gebeurtenissen van de flashback-scène in The Last Stand, en toch speelt Sophie Turner in de rol van Jean Gray. Turner was toen 20, waardoor ze ongeveer acht jaar ouder was dan Jean in The Last Stand toen het personage drie jaar jonger had moeten zijn.
Er zijn inconsistenties in continuïteit, en dan is er een flagrante minachting voor de geschiedenis van een franchise. Dit is een voorbeeld van het laatste.
10 Gevangen Wolverine
Sommige memes schrijven gewoon zichzelf. Dit exemplaar van een teneergeslagen Hugh Jackman in karakter als Wolverine die een fles van wat wodka lijkt neer te slaan, is een perfecte microkosmos van Jackmans rol in de franchise als geheel.
Hugh Jackman is de X-Men-franchise. Er is gewoon geen andere manier om het te zeggen. Hij vestigde zich snel als de favoriet onder fans in de originele trilogie, daarom werd hij afgetapt voor zijn eigen serie solo-films beginnend met X-Men Origins: Wolverine in 2009.
Hoewel de film door critici werd gepand, deed het het goed aan de kassa, daarom bleef het personage terugkomen voor meer.
Hij maakte een cameo in First Class, toen was de primaire focus van Days of Future Past (een enorme afwijking van het bronmateriaal, waarin Kitty Pride terugging in de tijd), voltooide zijn eigen trilogie met The Wolverine en Logan, en was zelfs geschoeid in X-Men: Apocalypse.
Tegen de tijd dat Apocalyps in de bioscoop kwam, was het duidelijk dat fans hun vulling van Jackman in de rol hadden gekregen. Gelukkig heeft Logan zijn tijd als het personage op een hoge toon beëindigd.
De meme is echter nog steeds behoorlijk hilarisch, maar suggereert dat Jackman een gevangene van de studio is en dat elke poging om los te komen net eindigt met een nieuwe film. Met elf tot nu toe is de suggestie niet zo vergezocht.
9 Vreselijke continuïteit
Angel's tijdlijn binnen de X-Men-franchise is zo verschrikkelijk dat het niet alleen zijn eigen vermelding op onze lijst ontvangt, maar ook zijn eigen woord. Zoals deze meme zegt, "foxinuity" is wanneer de tijdlijn van een personage in een serie geen enkele zin heeft, zoals het geval is voor Angel in de X-Men-films.
Angel verscheen voor het eerst in X-Men: The Last Stand, die werd uitgebracht in 2003 maar waarschijnlijk een paar jaar daarna plaatsvindt (sinds de originele film werd uitgebracht in 2000 maar plaatsvond in de "niet al te verre toekomst").
Laten we omwille van het argument aannemen dat de film zich afspeelt in 2003. Volgens deze logica was Angel een tiener in 2003 en in 1983 (het jaar waarin X-Men: Apocalypse plaatsvindt).
Dit is zonder twijfel het slechtste voorbeeld van slechte continuïteit ooit gefilmd. Dit is erger dan dat James McAvoy in slechts een paar jaar in Patrick Stewart verandert, en nog erger dan dat Jean Gray tussen 1983 en 1986 jonger wordt.
Angel die niet ouder wordt van 1983 tot 2003 is gewoon belachelijk en absoluut dezelfde boodschap waard die Wolverine professor X en Magneto gaf toen ze probeerden hem in First Class te werven.
Van alle personages die Fox had kunnen kiezen om in Apocalypse te verschijnen, gingen ze met degene die het minst logisch is.
8 Dawn of the blue people
Strips zijn gevuld met personages van verschillende persoonlijkheden en vaardigheden, maten en kleuren. De persoonlijkheden en vaardigheden verschillen om de karakters van elkaar te onderscheiden, terwijl de maten en kleuren bedoeld waren om ze van de pagina te laten springen.
De Incredible Hulk is groen, Vision is rood, Adam Warlock is geel, Silver Surfer is Silver en Mystique is blauw (eigenlijk is ze welke kleur ze ook wil zijn, maar meestal neemt ze genoegen met blauw).
De X-Men-films hebben grotendeels de meer kleurrijke personages uit de strips genegeerd, met name voor één kleur: blauw.
Het begon subtiel genoeg met Mystique ver terug in de originele film. Vervolgens werd Nightcrawler aan de mix toegevoegd in X2 voordat hij werd geruild voor Beast in The Last Stand. Mystique en Beast keerden daarna terug in First Class waar Azazels rode huid voor wat afwisseling op het scherm zorgde.
Tegen de tijd dat X-Men: Apocalypse op de markt kwam, was er weer veel vraag naar blauw, waarbij Mystique, Beast, Nightcrawler en Apocalypse allemaal een cruciale rol speelden.
Het feit dat de film zich afspeelt in de jaren tachtig is schadelijk voor de originele film, die zich afspeelde in de "niet al te verre toekomst" en toonde de onrust die voortkwam uit de aanwezigheid van mutanten. Hoe kan er in de toekomst onrust ontstaan terwijl er in de jaren 80 zoveel blauwe mensen rondrenden?
7 Mutant en niet zo trots
Nu is dit een voorbeeld van de sterkracht van een acteur die niet alleen hun schermkarakter schaadt, maar ook de continuïteit van hun franchise.
Jennifer Lawrence was relatief onbekend toen ze zich aanmeldde om Mystique te spelen in X-Men: First Class. Zoals de meeste filmcontracten tegenwoordig, bevatte Lawrence een optie voor toekomstige vervolgjes ergens op de weg als de film een succes bleek te zijn.
Niet alleen was First Class een succes, maar Lawrence's eigen sterrenmacht schoot het jaar daarop omhoog toen ze Katniss Everdeen speelde in The Hunger Games, en volgde dat vervolgens met een Academy Award-overwinning voor haar rol in Silver Linings Playbook.
Onnodig te zeggen dat Lawrence een van de grootste sterren ter wereld werd.
Met deze toename van roem kwam de mogelijkheid voor Lawrence om te dicteren hoe haar personage op het scherm verschijnt, inclusief of het al dan niet in de traditionele blauwe make-up van Mystique is.
In een interview met Entertainment Weekly zei Lawrence dat ze geen probleem had met de "dampen en gifstoffen" van de verf tijdens het filmen van First Class, maar: "Nu ben ik bijna 25 en heb ik zoiets van:" Ik kan niet spreek dit zelfs uit en dat gaat in mijn neus? Ik adem dat in? '”
Dit is de reden waarom het personage zelden wordt gezien in haar traditionele blauwe vorm (vooral in vergelijking met eerdere films).
Helaas is dit in tegenspraak met alles over haar karakterisering in de vorige film. Ze was "mutant en trots". Nu is ze alles behalve.
6 Familieproblemen
Als het gaat om het aanpassen van stripboeken aan films, moeten schrijvers kiezen welke aspecten van de strips ze willen introduceren en welke ze willen negeren.
Soms hebben schrijvers geen keus en moeten ze aspecten van het achtergrondverhaal van een personage negeren vanwege auteursrechtwetten.
In het Marvel Cinematic Universe worden Scarlet Witch en Quicksilver bijvoorbeeld "verbeterd" genoemd in plaats van mutanten, omdat 20th Century Fox de filmrechten op het woord bezit.
De afkomst van het paar is ook veranderd vanwege het feit dat hun vader in de strips Magneto is en Marvel Studios ook niet over de rechten voor hem beschikt. (Hoewel dat allemaal veranderde toen Disney eerder dit jaar 20th Century Fox verwierf.)
De schrijvers van de X-Men-franchise hebben ook hun deel van de vrijheden met de achtergrondverhalen van de personages overgenomen. Hoewel ze erkennen dat Quicksilver de zoon van Magneto is, negeren ze zijn zus Scarlet Witch volledig.
Ze negeren ook volledig de relatie van Nightcrawler met Mystique omdat hij haar zoon is in de strips, maar ze zijn niet verwant in de film (waarschijnlijk omdat de acteur die Nightcrawler speelt in het echte leven slechts zes jaar jonger is dan Lawrence).
Vandaar dat deze meme van Nightcrawler Mystique informeert dat zij in feite zijn moeder is en dat zij gepast reageert op het schokkende nieuws.
5 zelfspot
Het is waarschijnlijk veilig om aan te nemen dat er enige wrok is tussen Bryan Singer en Brett Ratner over hoe de X-Men-franchise tot nu toe heeft gespeeld.
Singer bracht de franchise tot leven door de eerste twee inzendingen te leiden voordat hij vertrok naar Superman Returns. Toen Singer weg was, stapte Ratner in om The Last Stand te regisseren.
Helaas waren de beoordelingen voor de derde X-Men-film slecht en verliet Ratner de franchise net zo snel als hij erbij kwam.
Jaren later werd Singer teruggebracht in de ploeg om Days of Future Past en vervolgens Apocalypse te regisseren, en kon het de verleiding niet weerstaan om plezier te steken in de mislukte poging van Ratner om de franchise over te nemen.
In de film laten Jean Gray en anderen een vertoning van Star Wars: Return of the Jedi achter als ze zegt: "Wel, we zijn het er in elk geval over eens dat de derde altijd de ergste is."
In de context van de film heeft Gray het over Jedi, de derde vermelding in de originele Star Wars-trilogie. Hoewel fans snel wezen op de ware intentie van de lijn, namelijk The Last Stand, de derde inzending in de originele X-Men-trilogie.
Helaas voor Singer wordt Apocalypse beschouwd als een derde vermelding op zichzelf sinds het First Class en Days of Future Past volgde. Gezien de slechte beoordelingen van Apocalypse, is het ook duidelijk het slechtste van de drie reboot-vervolg.
4 nog steeds geen jubileum
Jubilation Lee (aka Jubilee) is relatief jong in vergelijking met veel van haar X-Men-cohorten. Terwijl personages als Angel, Beast, Cyclops, Jean Gray, Professor X en Magneto in het begin van de jaren zestig werden gemaakt en iconische personages als Wolverine en Sabretooth in de jaren 1970 kwamen, debuteerde Jubilee pas in 1989.
Ondanks dat hij zo laat bij het team kwam, was Jubilee prominent aanwezig in de X-Men Animated Series die liep van 1992 tot 1997 en werd al snel een favoriet onder fans.
Als het gaat om de X-Men-films, heeft het personage echter nog geen echte impact.
Net als Angel en Gambit is Jubilee naar de achtergrond gedwongen, terwijl franchisenemers als Professor X, Cyclops, Jean Gray en Wolverine alle actie krijgen.
Dit is jammer, want het vermogen van Jubilee om energiestoten te genereren en te beheersen (wat zij haar "vuurwerk" noemt) is zowel uniek als leuk. Bovendien zal de focus op haar personage het probleem van fanvermoeidheid aanpakken dat zich heeft voorgedaan sinds de films zich steeds opnieuw op dezelfde personages hebben geconcentreerd.
(Heck, de franchise staat op het punt Dark Phoenix uit te brengen, dat de Dark Phoenix-verhaallijn van de strips pas twaalf jaar nadat The Last Stand hetzelfde heeft gedaan zal aanpassen.)
Jubileum verscheen in Apocalyps, maar deed niets wezenlijks. Hopelijk krijgt ze meer te doen in toekomstige films.
3 verwarrende chronologie
Deze meme is vrij eenvoudig. Gezien het onderwerp lijkt het alleen maar gepast dat het beschikt over Iron Man, een personage uit het Marvel Cinematic Universe, een franchise die trots is op continuïteit en eenvoudige chronologie.
De MCU-films vonden het langst plaats in het jaar waarin ze werden uitgebracht. Iron Man was in 2008 in de bioscoop en vond plaats in 2008. The Avengers werd uitgebracht in 2012 en vond plaats in 2012.
Hoewel de chronologie van de MCU de laatste jaren verwarrend is geworden (met Spider-Man: Homecoming 8 jaar na The Avengers, hoewel het pas vijf jaar later werd uitgebracht, en Guardians of the Galaxy Vol. 2 werd uitgebracht in 2017 maar vond plaats in 2014), het is niets vergeleken met de tijdlijn van de X-Men-films.
X-Men werd uitgebracht in 2000 maar speelt zich af in de "niet al te verre toekomst". X2 en X-Men: The Last Stand vindt dan enkele jaren later plaats.
Dan springt de franchise naar 1981 voor X-Men Origins: Wolverine, vervolgens naar 1962 voor First Class, en vervolgens naar 1973 en 2023 gelijktijdig voor Days of Future Past (hoewel het einde rond 2006 lijkt plaats te vinden). Toen kwam de Apocalyps, die terugging naar 1983, en vervolgens Logan, die vooruit sprong naar 2029.
Dit begint zelfs niet de alternatieve realiteiten aan te pakken die binnen de franchise lijken te bestaan. Het is genoeg om je hoofd te laten draaien, of Tony Stark enigszins te verwarren.
2 2. altijd vergevingsgezinde Xavier
Professor X en Magneto hebben altijd een unieke en fascinerende relatie gehad, vooral op film. Patrick Stewart en Ian McKellan portretten de karakters af als gelijken in elke zin van het woord.
Ze waren vrienden met verschillende wereldbeelden, die elk van hun motivaties en acties vormden. Aan het einde van de dag deelden de twee een wederzijds respect, zoals vertegenwoordigd door het schaken in Magneto's plastic gevangeniscel aan het einde van de originele film.
James McAvoy en Michael Fassbender zetten de trend voort en lieten het publiek zien hoe professor X en Magneto elkaar ontmoetten en hoe hun vriendschap zich in de loop der jaren ontwikkelde.
In First Class zagen we dat ze hun krachten bundelden over een gemeenschappelijk doel voordat ze uiteindelijk hun eigen weg gingen vanwege verschillen in ideologie. Days of Future Past bracht meer van hetzelfde teweeg, waarbij de twee weer bij elkaar kwamen om hun verschillen opnieuw opzij te zetten voor het grotere goed.
Tegen de tijd dat X-Men: Apocalypse op de markt kwam, voelde het allemaal als een vermoeiend opnieuw betreden. Deze keer hielp Magneto Apocalyps bij het veroorzaken van totale chaos en veroorzaakte waarschijnlijk schade aan duizenden, mogelijk miljoenen mensen in het proces - en vervolgens vergeeft Xavier hem … opnieuw.
Nee, Charles. Magneto was behoorlijk verdomd slecht in deze. Misschien is het een goed idee om hem iets eerder in deze tijdlijn in de plastic gevangeniscel te gooien.
