Proost wordt al lang beschouwd als een van de grootste sit-coms aller tijden. Met zijn slimme schrijven, grote ensemble cast en herkenbare personages bracht het warmte en kameraadschap in de Amerikaanse woonkamer. Het publiek vergat hun ellende bij het kijken naar de tegenslagen van honkbalspeler-bar-eigenaar Sam Malone en de arbeiders en vaste gasten van de bar.
Toen het in 1993 eindigde, kreeg een van zijn meest onwaarschijnlijke personages een spin-off; Dr. Frasier Krane. Hij had zijn leven in Boston verlaten om radiopsychiater te worden in Seattle. In Frasier jongleerde hij zijn werk- en romantische leven met een luidruchtig thuisleven, vaak druk met zijn huisgenoten, een ex-politieagent en zijn verzorger, evenals zijn pretentieuze jongere broer. Waar Cheers de arbeidersklasse was, was Frasier de hogere klasse, maar beide hadden hun uitgesproken aantrekkingskracht. Beide duurden elf seizoenen en worden als meesterwerken beschouwd. Hieronder vindt u vijf redenen waarom elk het superieure programma is.
10 FRASIER: HET WAS RIDICULUSUS SLIM
Frasier staat bekend en wordt gerespecteerd voor zijn complexe verhaallijnen en farcical toon. Vanwege zijn behendige samensmelting van intellectuele grappen met slapstick gags, kan het de fysieke komedie van Cheers uitbreiden en naar een nieuwe hoogte van hilariteit brengen.
Hoewel het hielp om begrip te hebben voor opera, theater, wijn en 18e-eeuws Nederlands antiek om het humoristische geklets tussen Frasier en Niles te waarderen, kon een niet onbelangrijke hoeveelheid slimme humor worden afgeleid van het feit dat hun vader ze voor de gek hield.
9 CHEERS: HET HEEFT ZELF NIET TE SERIEUS GENOMEN
Een van de redenen waarom Cheers een stijging van het publiekaantal zag na een minder dan fantastisch eerste seizoen, was omdat kijkers zich realiseerden dat de show zichzelf niet al te serieus nam. Er zat één spul-shirt in de cast (Frasier) maar de rest was blauwe stijfjes.
Het was het lot van de werkende man en vrouw waarop Cheers zich concentreerde, niet de malaise van de hogere klasse. Het soort humor dat door de bar werd gegooid was slim, maar schunnig en kon een veel breder publiek aanspreken dan het genuanceerde joculariteitspatroon van Frasier.
8 FRASIER: ONTWIKKELING VAN KARAKTERS
Een gebied waar Frasier echt uitblonk was karakterontwikkeling. Gedurende de serie onderging alle hoofdcast echte veranderingen, waarbij elk van hun keuzes hun traject op de serie aanzienlijk beïnvloedde. Niles ging van zachtmoedig en timide met zijn afschuwelijke vrouw naar de moed om van haar te scheiden en zijn ware liefde na te streven, Daphne.
Roz, lang beschouwd als de taart in het kantoor, besloot uiteindelijk om alleen een baby te krijgen als alleenstaande moeder. Frasiers vader Martin Crane hertrouwde en vond een nieuw leven toen hij dacht dat zijn heup dit zou voorkomen. De cast van Cheers bleef in wezen hetzelfde in hun houding van het eerste seizoen tot het laatste.
7 CHEERS: THEMA SONG
Een van de meest direct herkenbare themaliedjes in de televisiegeschiedenis, het Cheers-nummer (en titelcredits) is een van de bekendste van alle andere sit-coms. Net als het themalied van Happy Days bracht het publiek een goed humeur. Het werd geschreven door een paar componisten van muziektheaters die bekendheid verwierven voor het nummer "People Like Us" van Preppies.
Het themalied van Frasier speelt vreemd aan het einde van elke aflevering, en in plaats van te worden geschreven en gezongen door een componist van muziektheater (wat veel logischer zou zijn), bevat het Kelsey Grammatica "Tossed Salad and Scrambled Eggs" als een bluesy muzikant die hoort bij Cheers.
6 FRASIER: VANDAAGT VANDAAG
Een van de grootste verschillen tussen de series is de tijdsperiode waarin ze zijn ingesteld. Proost vindt meestal plaats in de jaren 80 en tegen de tijd dat het eindigde in '93 maakte het geen gebruik van technologische vooruitgang zoals mobiele telefoons of e-mail. Zelfs de filmkwaliteit, het kleurenpalet en de verlichting van de serie maken het nu gedateerd.
Frasier daarentegen marcheerde gestaag naar het nieuwe millennium, omarmde de snel veranderende technologie, en was zelfs getuige van een verandering in mode waardoor de kasten van de hoofdpersonen vandaag bijna trendy leken. De nadruk op geestelijke gezondheid lijkt ook relevant in de meer gewetensvolle wereld van vandaag.
5 CHEERS: NORM
Hoewel Cheers veel geweldige persoonlijkheden had, was geen van hen zo geweldig als Norm Peterson. Vanaf het moment dat Norm de gewoonte binnenwandelt, "Norm" waar iedereen hem unaniem mee begroet, bereidt hij one-liners voor in elke aflevering die "Normismen" in de popcultuur zijn geworden.
Coach vroeg bijvoorbeeld ooit of hij Norm een biertje kon trekken. Norm antwoordde met: "Nee bedankt, ik weet al hoe ze eruit zien. Schenk me gewoon een biertje in." Carla's sarcasme was grappig, Woody's gekheid was vertederend, Cliff's betweterige charme was goed om te lachen, maar Norm was verreweg de beste weergave van een klassieke barfly.
4 FRASIER: NILES
Wie had ooit gedacht dat de jongere broer waarvan niemand wist dat Frasier hem zou overtreffen? Het kon niet worden geholpen, omdat Niles elke neurose was die Frasier tot elf was geworden. Hij was de 18t Ouverture van Frasier's Jazz Suite Waltz No. 2.
Van zijn obsessie met het afvegen van meubels tot zijn eindeloze verzameling Hugo Boss-stropdassen en opwinding over liefdadigheidsfuncties met een thema, hij kreeg de beste excentriciteiten en veel van de beste dialogen. Toen Frasier hem vertelde dat hij zijn hoofd voor hem zou scheren, antwoordde Niles koel: "Een gebaar dat met elk voorbijgaand jaar minder belangrijk wordt."
3 JUIST: SOLID DE HELE SERIE
Afgezien van een ietwat ruig eerste seizoen (hoewel weinig eerste seizoenen perfect zijn), had Cheers een solide run voor alle elf seizoenen. Zelfs door Sam's on-opnieuw-uit-opnieuw relatie met Diane, en vervolgens zijn on-opnieuw-uit-opnieuw relatie met Rebecca, draaide de show rond in het liefdesverhaal zonder belemmering.
Frasier had een sterk eerste seizoen en had een winning streak tot ongeveer het zevende toen het de sleden raakte en leek niet te weten wat te doen in seizoen 8, toen het een decennium in de ether naderde. Het eindigde eindelijk in zijn laatste elfde seizoen en eindigde sterk.
2 FRASIER: MEER SETS
Hoewel de twee hoofdsets in Frasier bestonden uit het interieur van zijn appartement en het KACL-station, bevatte het andere instellingen om de serie te laten lijken alsof het deel uitmaakte van een bruisende metropool. Een van de andere gebruikte hoofdsets was Cafe Nervosa, een frequente coffeeshop voor de personages, evenals een litanie van restaurants, theaters en dergelijke.
Proost bestond voornamelijk uit de bar set. De serie is vernoemd naar een balk, dus niemand heeft hem verlaten. Er was weinig behoefte om het ergens anders naartoe te brengen, aangezien de personages naar de bar kwamen om te ontsnappen aan de beproevingen en beproevingen van hun werkleven, thuisleven en romantische leven (hoewel die hen soms volgden).
1 CHEERS: GROOT ENSEMBLE CAST
Een van de dingen die Cheers vanaf het begin aantrekkelijk maakte, was zijn grote ensemble cast. Het omvatte barpersoneel en barbezoekers, waarbij elk personage een eigen persoonlijkheid, achtergrondverhaal en gevoel voor humor had. Zelfs de twee barflies Norm en Cliff waren totaal verschillend van elkaar in hun humor en persoonlijk perspectief.
Op Frasier was de cast kleiner en hechter, met bepaalde karakters overlappend. Het grootste verschil in karakterarchetypen was tussen Frasier en zijn vader, met variaties van hun persoonlijkheden gevonden in Niles en Roz.
