Twintig jaar geleden siste de zomerkassa zoals gewoonlijk, met een litanie van geslagen hitfilms of cultfavorieten die tot op de dag van vandaag nog steeds goed worden onthouden. Zoals vele zomerse filmseizoenen had de zomer van 1996 voor elk wat wils met een nadruk op explosieve actie en oogverblindende speciale effecten.
Laten we een reis naar het verleden maken, toen we reikhalzend uit naar een enorme buitenaardse invasie, angstaanjagend weer, klassieke acteurs uit de jaren 90, onze favoriete komieken en andere schatten wachtten terwijl we een kijkje nemen in All The Summer Blockbusters waar we twintig jaar geleden naar keken.
13 De Frighteners
The Frighteners, die eigenschappen van zowel Ghostbusters als Back to the Future deelt, is een humoristische en snel bewegende horrorfilm met Michael J. Fox als een architect die kan communiceren met geesten. Hij gebruikt deze vaardigheid om oplichting uit te voeren waar hij spoken (in werkelijkheid zijn overleden vrienden) uitroept uit zogenaamd spookhuizen. Op een dag ontmoet hij een spookachtige seriemoordenaar die de levenden achtervolgt met banden met zijn eigen verleden die hij nu moet confronteren.
Geregisseerd door Peter Jackson (ja, dat Peter Jackson, de man achter de trilogieën The Lord of the Rings en The Hobbit), en geproduceerd door Robert Zemeckis, is The Frighteners een energieke en opwindende kijkervaring met geweldige visuals en een aantal memorabele uitvoeringen. Jeffrey Combs viel op als een bizarre paranormale onderzoeker / FBI-agent die het best kan worden omschreven als Fox Mulder op crack. In de loop der jaren heeft de film een cult-aanhang gekregen van velen die werden genomen door de deugden van de film.
12 Het ambacht
Sarah (Robin Tunney) is het nieuwe tienermeisje in de stad en valt binnen bij een trio tieners (Neve Campbell, Fairuza Balk en Rachel True) die allemaal problemen hebben zoals Sarah. Het blijkt dat deze nieuwe kliek heksen zijn en Sarah begint snel zelf bovennatuurlijke krachten te ontwikkelen. Al snel begint het verbond wraak en wensvervulling uit te spreken die in het begin gunstig zijn, maar dan beginnen ze negatieve gevolgen te produceren. Het toevoegen van die problemen is een machtsstrijd die uitbarst tussen Sarah en de andere heksen.
Deze horrorfilm was een release in de vroege zomer en bleek een onverwachte slaperige hit in theaters, wat niet verwonderlijk zou zijn gezien de aantrekkelijke jonge cast, tienerkarakters die problemen hadden thuis en op school, een pakkende soundtrack en horror-attributen. Al deze ingrediënten waren perfect om tienermeisjes die zomer naar theaters te trekken die zich identificeerden met de conflicterende personages op het scherm.
11 Ontsnap uit LA
Het vervolg op de cultfavoriet Escape From New York zou de laatste samenwerking blijken te zijn tussen de beroemde regisseur / acteursteam John Carpenter Kurt Russell. Stel een paar jaar in de toekomst in een dystopische VS op het punt van oorlog, crimineel Snake Plissken (Russell) wordt door de Amerikaanse regering gedwongen aangeworven om Los Angeles te infiltreren en de dochter van de president te redden, die de afstandsbediening heeft voor een super WMD. Tegen die tijd in de toekomst is LA uiteengevallen in een keten van eilanden en een ommuurd hellegat geworden door bendes waar Plissken doorheen moet.
Voor het grootste deel is dit vervolg een virtuele hervertelling van Escape From New York. Maar het was geweldig om Russell zijn kenmerkende ooglap te zien aantrekken en met een Clint Eastwood-achtige stoere mannenstem te spreken. Carpenter zat, zoals gewoonlijk, in de neus met zijn sociale commentaar en gags in deze nachtmerrieachtige versie van LA. De film werd ook benadrukt door een aantal opmerkelijke en komische ondersteunende uitvoeringen, zoals Steve Buscemi als "Map to the Stars" Eddie en Peter Fonda als Pipeline, die Russell hielp bij het creëren van de beste surfscene ooit op film gezet.
10 Dragonheart
Dennis Quaid speelde in dit fantasie-avontuur als een ridder in het oude Engeland die draken doodt. Op een missie ontmoet hij Draco (geuit door Sean Connery), die de laatste draak blijkt te zijn die bestaat. De twee sluiten een vriendschap terwijl ze oplichters jagen op goedgelovige dorpelingen en vervolgens een opstand vormen tegen een tirannieke heerser.
Dragonheart was een solide hit in de zomer van 1996 en haalde $ 115 miljoen op, hoewel het werd overschaduwd door andere blockbuster-tarieven (die we later zullen bespreken). Toch werden critici en fans betoverd door de prachtig weergegeven (voor die tijd) CG-draak die de film een Academy Award-nominatie voor speciale effecten opleverde. Wat Draco echter zo gedenkwaardig maakte, was Connery's onderscheidende stemacteur, waardoor de draak het meest opmerkelijke en nobele karakter van de film werd. De ingrijpende filmscore van Randy Edelman is sindsdien in andere filmtrailers en evenementen opgedoken en is waarschijnlijk de bekendste erfenis van Dragonheart.
9 The Cable Guy
Jim Carrey speelde de hoofdrol in deze donkere komedie geregisseerd door Ben Stiller. Pech Steve (Matthew Broderick) ontmoet op een dag "Chip" de Cable Guy, die hem een huisbezoek betaalde om de kabel te installeren. De twee sluiten een vreemde vriendschap, terwijl de Cable Guy steeds bizarer handelt en een verontrustende obsessie vertoont om Steve te helpen met zijn liefdesleven.
De Cable Guy kwam tevoorschijn tijdens het hoogtepunt van de bekendheid van Jim Carrey en was een beslist vertrek voor de cabaretier. De film had Carrey's kenmerkende overdreven capriolen, maar de donkere en verontrustende persoonlijkheid van zijn personage was een afknapper voor veel fans die de gebruikelijke luchtige Carrey-shtick wilden, terwijl anderen de verandering van tempo applaudisseerden. In veel opzichten markeerde The Cable Guy een keerpunt in de carrière van Jim Carrey, terwijl hij probeerde te ontsnappen aan zijn betrouwbaar goofy filmpersonages.
8 De klokkenluider van de Notre Dame
Gebaseerd op de klassieke roman van Victor Hugo, was dit de 34e animatiefilm van Disney en volgde de Disney gouden formule van een muzikale fantasie. Quasimodo (ingesproken door Tom Hulce) is een aardige, maar misvormde gebochelde die helpt Esmeralda, een zigeuner (ingesproken door Demi Moore), te beschermen tegen een wraakzuchtige en bevooroordeelde minister (ingesproken door Tony Jay), die haar wil vervolgen voor zogenaamd beoefenen van hekserij.
De klokkenluider van de Notre Dame wordt aangekondigd als een van Disney's meer ondergewaardeerde animatiefilms, maar was desalniettemin een succes aan de kassa toen het werd uitgebracht in de zomer van 1996. Op dit moment bevond Disney zich midden in de zogenaamde Disney Renaissance, en deze film vloog voort uit de goodwill van eerdere releases van het bedrijf in het decennium. Wat deze geanimeerde klassieker onderscheidt, zijn zijn verrassend volwassen thema's en ietwat risicovolle beslissingen over karakterontwikkeling - religieus geloof, onverdraagzaamheid, de openlijke begeerte van de schurk naar Esmeralda en Quasimodo-ervaringen met liefdesverdriet zijn allemaal drijvende krachten in de film.
7 Gum
Een van Arnold Schwarzeneggers laatste grote actiestukken is de A-List-ster die een Amerikaanse maarschalk speelt die in het Getuigenbeschermingsprogramma werkt. Zijn specialiteit is het "wissen" van getuigen door hun dood te vervalsen om hen beter tegen schade te beschermen. Vanessa Williams speelde mee als leidinggevende bij een defensiebedrijf dat zich bezighoudt met de zwarte markt. Gewapend met bewijs dat haar bazen zou aanklagen, gaat Williams karakter op de vlucht met de maarschalk, die wordt omlijst door schurkenstaten in de regering, terwijl ze haar moordenaars ontwijken en het bewijs beschermen.
Als dit klinkt als jouw typische actiegaren uit de jaren 90, zullen we geen ruzie maken. Hoewel Eraser misschien bekend klinkt, was het een opwindende actiefilm met een paar ongelooflijke momenten, geholpen door geweldig stuntwerk en de gemakkelijke bravoure van Schwarzenegger. Met andere woorden, het leerboek zomerrecept voor succes aan de kassa. Wat kan een bioscoopbezoeker (en filmbestuurders) nog meer vragen in een popcornfilm?
6 fenomeen
Afgezien van de slam dunk carrière boost die in 1994 de Pulp Fiction was, was John Travolta hot op het comeback-parcours tijdens deze periode en vervolgde hij zijn kassucces met Fenomeen. Travolta speelde George Malley, een niet al te heldere, aardige vent uit een kleine stad die enorm verhoogde mentale vermogens ontwikkelt na het tegenkomen van vreemde lichten in de lucht (de film verklaart nooit expliciet dat de lichten buitenaards van aard zijn). Daarna begint George bovenmenselijke intelligentie te vertonen en ontwikkelt uiteindelijk telekinese. George begint zijn nieuwe lokale bekendheid te leren kennen, maar met de hulp van goede vrienden en een nieuwe liefde is George in staat om anderen te blijven helpen en het leven van de mensen om hem heen te verbeteren.
Phenomenon was een nogal ontroerende en introspectieve film die een gevoel van verwondering opriep. Dankzij het goed geschreven script van Gerald Di Pego en vooral de rustige en gevoelige uitvoering van Travolta, sloeg Phenomenon die zomer in 1996 een snaar toe met een publiek dat op zoek was naar een echte feel-good film.
5 De gekke professor
Een van de grappigste films van Eddie Murphy tijdens zijn bloeitijd midden jaren 90 was een remake van de komische klassieker van Jerry Lewis. Visagiste Rick Baker won een welverdiende Academy Award voor het maken van het overtuigende dikke pak dat Murphy droeg in deze film over een wetenschapper met overgewicht die een formule voor gewichtsverlies bedenkt die hem tot een dunne en irritante damesman maakt. De hoogtepunten van The Nutty Professor zijn het uiterlijk van Dave Chappelle als een beledigingstrip en Eddie Murphy die verschillende leden van de familie van het hoofdpersonage spelen die allemaal op hun eigen manier verschillend en hilarisch waren.
Afgezien van de aanstekelijke lach en de bijbehorende attributen van Jekyll en Hyde, had The Nutty Professor eigenlijk een serieuze ondertoon over de obsessie van de samenleving met lichaamsbeeld, omgaan met zelfacceptatie, en dat geluk alleen echt in jezelf te vinden is. Tot zijn eer ging de film nooit overboord met deze berichten, die de grappen passend onderbouwden.
4 De rots
Nicolas Cage en Sean Connery schitteren in deze actiefilm van Michael Bay, een van de sterkste uitjes van de regisseur tot nu toe. Een FBI-agent (Cage) rekruteert een gevangene (Connery), die ooit uit Alcatraz is ontsnapt, om de oude gevangenis binnen te sluipen en hem te helpen schurkenstaten te stoppen die zich daar bevinden, die raketten met dodelijk zenuwgas in San Francisco willen lanceren.
Dit was de tweede film van regisseur Michael Bay, en de kinetische pacing en viscerale sensaties van The Rock hielpen hem om een actiedirecteur te worden. Deze vroege Bay-film vertoonde elementen van wat zijn kenmerkende hyperregisseurstijl zou worden, zonder het gebruik van een wankele camera. The Rock barstte met veel overdreven beelden, gespannen vechtscènes en plotgaten, maar het was leuk om te zien, en geloof het of niet, het is nog steeds een van de betere films van Bay.
3 Missie: onmogelijk
IMF-agent Ethan Hunt (Tom Cruise) begon twintig jaar geleden met de eerste Mission: Impossible-film in de super-spionnenbusiness. Geregisseerd door Brian De Palma, Mission: Impossible was een remake / vervolg op de tv-show uit de jaren 60 van de spion. Aan het begin van de film wordt het veldteam van Hunt gedood tijdens een missie in het buitenland, en Hunt gaat op de vlucht met een groep schandelijke agenten om erachter te komen wie zijn mensen heeft vermoord en hem heeft opgezet.
Hunts debuut gooide hem gewoon in de actie en maakte de weg vrij voor modernere versies van spionnen, zoals te zien bij Jason Bourne en de Daniel Craig-versie van James Bond. Wat spionagefilms in het algemeen betreft, verhoogde Mission: Impossible de spanning op het gebied van spanning, explosies, intriges en stuntwerk. Velen herinneren zich nog steeds een van de meest iconische scènes van de film (glimp hierboven) waar Hunt subtiel aan draden hangt terwijl hij het CIA-hoofdkwartier infiltreert om een computerschijf op te halen. Dat was eigenlijk slechts een van de vele nagelbijtende stunts die in de film werden gezien en die een gevierde actiefranchise startte die onlangs zijn benen opnieuw bevestigde met zijn nieuwste inzending, vorig jaar Mission: Impossible - Rogue Nation.
2 Twister
Helen Hunt maakte de grote sprong van tv naar filmsterrendom met deze Jan de Bont-rampenfilm over tornado's. Ze speelde een meteoroloog die geobsedeerd was door twisters nadat ze zag hoe haar vader werd gedood tijdens een storm in haar jeugd. Samen met haar ex-echtgenoot (Bill Paxton) moet ze het fenomeen bestormen om deze doohickey-sensoren vrij te geven om stormen beter te kunnen volgen.
Toegegeven licht op plot en karakter, werd Twister meer genoteerd voor het gebruik van effectieve vroege CGI-effecten die opvallen voor zijn tijd. Veel theaterbezoekers herinneren zich het beroemde moment in de film tijdens één storm, waarbij een koe door een bijzonder vervelende tornado in de lucht werd rondgegooid. Twister verrast als de op een na grootste film van 1996 met een totale cume van bijna $ 500 miljoen, hoewel de box office-race uiteindelijk niet zo dichtbij was.
1 Onafhankelijkheidsdag
Deze moderne versie van het epische buitenaardse invasieverhaal speelde Will Smith, Jeff Goldblum, Bill Pullman en een enorme groep mensen die een wanhopige strijd voeren tegen buitenaardse indringers die op onze planeet aankomen in gigantische moederschepen. Het duurde niet lang voordat de vervelende beestjes onze steden en militaire troepen decimeren, en het is aan een verspreide groep mensen, variërend van een Amerikaanse president tot een gewasstofdoek om terug te vechten.
Moviegoers konden in die zomer niet genoeg krijgen van alle verbluffende epische beelden die eindelijk een grootschalige buitenaardse aanval op aarde vertoonden, terwijl de film wereldwijd een verbazingwekkend totaal van $ 817 miljoen opleverde. Ondanks zijn verhalende tekortkomingen en gekunstelde theatrices, was Independence Day geweldig popcornplezier en heeft het een toegewijde aanhang die blij zou moeten zijn met de heropleving van deze zomer, zelfs als de ster van de show niet terugkeert voor het plezier.
---
Jaagt een van deze films je geheugen op en maakt je weemoedig voor die vervlogen zomer van 1996? Welke andere films nemen je mee terug naar die periode? Laat het ons horen in de reacties.
