Toen George Lucas het verhaal van Luke Skywalker, Darth Vader, en de ongelooflijke Star Wars van zijn nu tien jaar durende filmserie bedacht, bewees hij dat alles mogelijk was voor een nieuwe generatie filmmakers. Hoewel die regisseurs misschien niet dezelfde hoogten hebben bereikt, weerhield dat hen er niet van om hun hoed voor Lucas en zijn galactische helden in hun eigen films te zetten.
Hier is onze lijst met de beste Star Wars-paaseieren in andere films.
Sluiten ontmoetingen van de derde soort
De vriendschap gedeeld tussen George Lucas en Steven Spielberg heeft in de loop der jaren geleid tot meer dan een paar samenwerkingen, met name bij het vormgeven van de Indiana Jones-serie. Maar dat weerhield Spielberg niet om hulde te brengen aan de hitfranchise van zijn vriend in zijn buitenaards mysterie, Close Encounters of the Third Kind. De buitenaardse schepen die aankomen om contact met mensen te maken, worden niet expliciet uit het Star Wars-universum gehaald, maar een nadere beschouwing van het moederschip toont een vertrouwde vorm aan de onderkant. Ja, dat is een onmiskenbare R2-eenheid ondersteboven vastgemaakt, gemodelleerd naar de geliefde droid-mascotte van de Melkweg ver, ver weg.
Apocalyps nu
Apocalypse Now wordt herinnerd als het monumentale verhaal van Francis Ford Coppola over duisternis en afkomst in de Vietnamoorlog, maar zo is het niet begonnen. Oorspronkelijk was het George Lucas die van plan was de film te regisseren, terwijl zijn goede vriend Coppola uitvoerend produceerde. Tegen de tijd dat het paar groot genoeg was geworden om de film te laten gebeuren, filmde Lucas Star Wars en maakte hij Harrison Ford een begrip nadat hij hem jaren eerder zijn grote schermpauze in American Graffiti had gegeven. Coppola nam Apocalypse over, maar vond een kleine rol voor Ford om passend te spelen, genoemd naar hun gemeenschappelijke vriend. Om de verwijzing duidelijk te maken, wordt Ford's 'kolonel Lucas' in de werkelijke scène gewoon "Luke" genoemd.
Indiana Jones
De Star Wars-paaseieren in de Indiana Jones-films zijn goed gedocumenteerd, variërend van duidelijk tot bijna onmogelijk om te vangen. De meest geciteerde referenties zijn de staartnummers van het vliegtuig in Raiders of the Lost Ark die verwijzen naar zowel Obi-Wan Kenobi als C-3PO, en de nachtclub van Shanghai genoemd naar de Jedi Master van Luke Skywalker in Temple of Doom. De heiroglyfen met R2 en 3PO zijn moeilijker te herkennen en de chemicaliën in The Last Crusade verwijzen naar de carbonietcocon van Han Solo. Maar niet elke knik is zo duidelijk: de offergave lavakuil in Temple of Doom maakt bijvoorbeeld precies hetzelfde geluid als het ontsteken van het lichtzwaard van Darth Vader.
Onafhankelijkheidsdag
Fans zien misschien niet teveel parallellen tussen Roland Emmerich's Independence Day en de Star Wars-saga, maar dat betekent niet dat de regisseur en de crew geen grote fans waren van de serie van George Lucas. Wanneer de buitenaardse indringers voor het eerst worden gedetecteerd door aardwetenschappers, is het gemakkelijk om de computermonitor te missen met een model van de "Deep Space Satellite Satellite Devlin" - genoemd naar de co-schrijver en producent van de film, Dean Devlin - en die lijkt op een verkleinde versie van het Death Star-superwapen. Maar het is niet het enige paasei in de film. Een klein model is misschien moeilijk te herkennen, maar wanneer de film verschuift naar de ondergrondse laboratoria van Area 51, is de hangar met het gevangen buitenaardse ruimteschip zo duidelijk gemarkeerd dat fans zich kunnen afvragen hoe ze de enorme "R" en "2" hebben gemist de muren van de faciliteit.
Star Trek
De strijd tussen Star Wars en Star Trek heeft plaatsgevonden sinds de jaren zeventig, waarbij fans fel discussiëren over welke franchise oppermachtig is. Maar toen regisseur JJ Abrams de Trek-serie overnam voor zijn reboot in 2009, injecteerde hij de franchise met een groot schermspektakel dat typisch wordt geassocieerd met de ruimteopera van George Lucas. Om zijn liefde voor Star Wars duidelijk te maken jaren voordat hij het roer van Aflevering VII overnam, nam Abrams R2-D2 op in zijn eigen universum, zichtbaar tussen het wrak van een enorme vloot schepen. R2 is slechts een seconde zichtbaar en is duidelijk het paasei voor elke regisseur.
Star Trek Into Darkness
Om er zeker van te zijn dat fans de verbindingen tussen Trek en Wars duidelijk maakten, volgde Abrams zijn reboot met nog een R2-eenheid. Deze keer roept de droid de Enterprise naar huis en kan hij voor nog minder tijd een glimp opvangen, terwijl hij uit het schip vliegt tijdens een explosieve decompressie. Gezien het drama dat in beide franchises te zien is, lijkt dit gewoon weer een nieuwe werkdag voor je gemiddelde R2.
Marvel's fase 2
Hoewel het technisch gezien het middelste hoofdstuk is van een geplande trilogie, wordt The Empire Strikes Back nog steeds erkend als een van de beste filmverhalen in de geschiedenis, die door veel fans als een nog betere film wordt beschouwd dan het origineel. Dus toen Marvel Studios besloot om hetzelfde niveau van succes na te streven met "Phase 2" van hun gedeelde filmuniversum, besloten ze dat een studio-breed eerbetoon in orde was. Empire's klimatologische strijd zag Luke Skywalker zijn hand verliezen aan het lichtzwaard van Darth Vader - wat betekent dat elke fase 2 Marvel-film moest volgen.
Eerst kwam Iron Man 3, waarin de slechterik van de film zijn ledemaat verliest dankzij een Stark-mes. Het werd gevolgd door Loki die Thor's hand in The Dark World afsneed, hoewel het een illusie bleek te zijn. Captain America's Winter Soldier heeft een kunstmatige arm en zowel Groot als Nebula krijgen dezelfde behandeling in Guardians of the Galaxy. Voeg een paar verloren ledematen toe in The Avengers: Age of Ultron, en het is moeilijk om te weten of Luke Skywalker trots, gevleid … of walgelijk zou zijn.
