Black Panther is een geweldig MCU-superheldavontuur dat rijke verhalende substantie soepel combineert met puur popcorn-entertainment.
De 18e film in het Marvel Cinematic Universe en de laatste stap op de bochtige reis naar Avengers: Infinity War, geeft Black Panther de titulaire superheld van Chadwick Boseman een kans om te schitteren in zijn eigen solo-film, na zijn MCU-debuut in Captain America: Civil War. Ryan Coogler werkt hier achter de camera als cowriter en regisseur, die met succes de gevestigde MCU-superheldenfilmsjabloon met een persoonlijk tintje en directiegevoeligheid op Black Panther inboezemt, net zoals hij deed op de Rocky spin-off / revival Creed drie jaar geleden. Gecombineerd met een cast en setting die baanbrekend zijn voor representatie in de wereld van blockbuster-filmmaken, resulteren de inspanningen van Coogler en zijn crew in een van de sterkste toevoegingen aan de MCU tot nu toe. Black Panther is een geweldig MCU-superheldavontuur dat rijke verhalende substantie soepel combineert met puur popcorn-entertainment.
Black Panther pakt direct na de gebeurtenissen van de burgeroorlog op, terwijl T'Challa (Boseman) zich opmaakt om naar de troon van Wakanda te stijgen, na de dood van zijn vader King T'Chaka (John Kani). T'Challa wordt echter niet eerder Koning genoemd dan de oude vijand van het land, Ulysses Klaue (Andy Serkis), komt uit de schaduwen, breekt in een Brits museum en steelt een zeldzaam Wakandan-artefact gemaakt van Vibranium: het sterkste metaal op aarde en het kostbare mineraal dat de sleutel tot de vele geheimen van Wakanda bevat - van de geavanceerde technologie van het land tot het ondoordringbare pantser van Black Panther en het zeldzame kruid dat hem zijn bovenmenselijke vaardigheden biedt.
T'Challa werkt dus samen met Okoye (Danai Guirra), het hoofd van de Dora Milaje aka. de persoonlijke lijfwachten van de Black Panther en zijn voormalige geliefde werden Wakandan geheim agent Nakia (Lupita Nyong'o), om Klaue op te sporen en de wapenhandelaar op de zwarte markt voor eens en voor altijd te stoppen. Het blijkt echter dat Klaue niet veel meer is dan het masker dat door een veel gevaarlijkere vijand wordt gedragen - een Eric "Killmonger" Stevens (Michael B. Jordan), een vastberaden man met een mysterieus verleden die grote plannen heeft die niet alleen T bedreigen 'Challa regeert als koning, maar de toekomst van Wakanda zelf.
Black Panther, geschreven door Coogler en Joe Robert Cole (een veteraan van het vroegere eigen schrijversprogramma van Marvel Studios), combineert veel van de beste elementen uit eerdere MCU-films, waaronder: het Shakespearean koninklijke familiedrama van de Thor-films, de politieke thriller elementen van Civil War en Captain America: The Winter Soldier, en zelfs de sci-fi tech-aspecten van de Iron Man-films. In combinatie met rijke wereldbouw die het lange verborgen land van Wakanda tot leven brengt op het grote scherm, laat Black Panther nieuw leven in bekende MCU plot en karaktertropen, zonder het glimmende spektakel en de speelse humor die Marvel Studios misloopt films staan bekend om. Black Panther bouwt op dezelfde manier voort op Thor: Ragnarok's subtextuele verkenning van het kolonialisme door te onderzoeken hoe de westerse kolonisatie en slavernij van Afrika vandaag nog steeds kabbelende effecten hebben, door de lens van de op aarde gebaseerde MCU.
De karakterboog van T'Challa in Black Panther wordt verder geïnformeerd door zorgen over mondiaal isolationisme en hoe het verlies van cultureel erfgoed mensen beïnvloedt, zoals hier aan de orde wordt gesteld met betrekking tot Wakanda en zijn plaats in de grotere MCU. Terwijl Boseman opnieuw een goede prestatie levert in de rol van de conflicterende en nieuw gekroonde Wakandan-koning / superheld, is dit de zeldzame gelegenheid waar een MCU-filmantagonist de hoofdrolspeler overtreft. Jordan's Eric "Killmonger" Stevens is zonder meer de meest meeslepende en sympathieke Marvel Studios-filmbaddie sinds Loki (en misschien wel de beste MCU-antiheld tot nu toe), dankzij een combinatie van slim schrijven en een boeiende uitvoering door Jordan. Na hun samenwerking op Fruitvale Station en Creed is Black Panther in deze zin een verder bewijs van de status van Jordan en Coogler als een krachtig acteur / regisseerteam.
Onder de andere opvallende punten in Black Panther zijn de vrouwen in het leven van T'Challa, vooral de personages van Okoye en Nakia, samen met T'Challa's technisch geniale jongere zus Shuri (Letitia Wright). Alle drie de spelers zijn goed ontwikkeld, gevoed door hun respectieve ideologieën en doelen, en gewapend met verschillende persoonlijkheden die des te meer tot hun recht komen dankzij de uitvoeringen achter hen (met name Wright's Shuri lijkt voorbestemd om een favoriet bij fans te worden). Er zijn teveel andere ondersteunende spelers in Black Panther om allemaal even helder te schijnen, maar het ensemble van de film is over de hele linie ijzersterk - van belangrijke spelers in het verhaal zoals Get Out's Daniel Kaluuya als W'Kabi (vertrouweling van T'Challa) en bondgenoot) en Winston Duke als M'Baku (de krachtige leider van Wakanda's bergstam, de Jabari), voor de Wakandan-ouderen zoals Angela Basset's Ramonda (T'Challa's moeder) en Forest Whitaker's Zuri (bewaker van de Heart-Shaped Herb). Voormalige Hobbit-trilogiekostars Serkis en Martin Freeman leveren hier eveneens hun bekering af, als herhaling van hun rollen als Klaue en Everett Ross uit eerdere MCU-films.
Black Panther levert verder de goederen als het gaat om vakmanschap, van de prachtig veelkleurige outfits van kostuumontwerper Ruth E. Carter (Selma) tot de prachtige Afrofuturism atheïstisch van de overkoepelende film, zoals vastgelegd door de vaak boeiende cinematografie van Rachel Morrison. De actiescènes en vechtscènes in de eerste twee acts van de film zijn even indrukwekkend in hun enscenering en nemen visuele aanwijzingen van bronnen zoals Coogler's eigen geaarde boksscènes in Creed, evenals vele James Bond-films tijdens een reeks nachtclubs van zoiets als Skyfall. De derde act van Black Panther is minder indrukwekkend in vergelijking, omdat de actie van de film vastloopt in CGI-overbelasting en de plotbeats de emotionele resonantie van eerdere momenten missen, hetzij omdat ze gehaast zijn of een beetje te conventioneel (opnieuw: voorspelbaar). Gelukkig herstelt de film zich tijdens zijn aangrijpende laatste momenten en brengt de verschillende verhalende en thematische draden tot een bevredigende conclusie.
Alles bij elkaar genomen is Black Panther zowel een van de beste MCU-films tot nu toe als een keerpunt voor grote tentpalen, als het gaat om raciale en culturele weergave op het scherm. Hoewel de film de mal van Marvel Studios niet volledig doorbreekt en een aantal van dezelfde kleinere problemen heeft als MCU-afleveringen uit het verleden (bijv. Enkele dubieuze kleurgradaties, humor die het drama ondermijnt), is Black Panther eersteklas blockbuster-filmmaken die glad spektakel combineert met verhalende substantie. Zowel casual bioscoopbezoekers als hardcore MCU-fans kunnen waarderen wat Coogler en zijn medewerkers hier hebben geleverd, dankzij de relatief zelfstandige positie van de film in de grotere franchise. Dat gezegd hebbende, puur als een inleiding op Infinity War, moet Black Panther het publiek enthousiast laten om te zien wat er gebeurt als Thanos op aarde komt … en Wakanda.
TRAILER
Black Panther speelt nu landelijk in Amerikaanse theaters. Het is 134 minuten lang en heeft de classificatie PG-13 voor langdurige sequenties van actiegeweld en een kort onbeleefd gebaar.
Wil je over Black Panther praten zonder de Marvel Cinematic Universe-film voor anderen te bederven? Ga door naar onze Black Panther-spoilersdiscussie!
