Onder de straten van Cheesebridge leven een groep ondeugende maar lieve monsters bekend als The Boxtrolls. Jarenlang hebben de inwoners van de stad geleefd in angst voor de wezens, maar ondanks hun groteske uiterlijk en vaak slecht gemanierd gedrag, zijn de Boxtrolls eigenlijk een liefhebbende groep van oddball-do-gooders. Jarenlang hebben de Boxtrolls liefdevol een menselijke wees, Eieren (Isaac Hempstead-Wright), opgevoed, dachten dat ze door de stedelingen verkeerd worden begrepen - dat wil zeggen totdat Eieren besluit bovengronds te wagen en oog in oog komt te staan met een van zijn eigen soort, Winnie (Elle Fanning). Zelfs wanneer bepaalde inwoners van Cheesebridge opwarmen tot The Boxtrolls, heeft lokale uitroeiaar Archibald Snatcher (Ben Kingsley) andere plannen - die beloven de rioolwonende dreiging voor eens en voor altijd uit te roeien.
Zoals aangegeven speelt Fanning de eerste echte menselijke vriend van Eggs - een eigenzinnige negenjarige met een onuitblusbare nieuwsgierigheid, (soms) verwaand houding, samen met een sterke toewijding aan haar nieuw gevonden metgezellen.
In ons interview met de jonge actrice besprak Fanning hoe het was om te volgen in de schoenen van haar oudere zus in Laika (Dakota uitte het titulaire personage in Coraline van 2009), waarom het publiek moet opwarmen tot Winnie, en zich ook moet voorbereiden om te spelen Mary Shelley in A Storm in the Stars. Bekijk hieronder de trailer van The Boxtrolls, gevolgd door ons interview met Fanning.
Screen Rant: Dus Laika Studios is een soort familiezaak voor jou - je zus deed Coraline en je hebt toen de studio bezocht. Herinner je je indrukken van het bezoeken van de studio?
Elle Fanning: Ik herinner het me nog helemaal. Ik was in shock. Omdat ik van poppenhuizen hield - ik ging toen ik heel jong was - en het was net zoals overal miniaturen. En gewoon alles zo klein en precies zien - zoals de stoffen waaruit ze dingen hebben gemaakt. En ik herinner me dat daar die ene dame was die kleine truien breide en ze had kleine breinaalden en ze zat daar gewoon en maakte de kleine wanten voor de pop - zoals de kleinste dingen die je je ooit kunt voorstellen. En het verbaasde me gewoon dat er mensen waren die dit deden. Het was gewoon ongelooflijk. En toen ze me vroegen om het te doen, dacht ik: "Ja!" omdat ik iedereen kende en ik was gewoon, ik hield van het Boxtrolls-script, ik hield van Winnie, ze is zo cool, en
Ja.
SR: Geef me je mening over Winnie. Wat sprak je aan en wat was je manier om haar te vinden en de stem voor haar te vinden?
EF: Ik had het gevoel dat ze misschien een onverwacht personage voor me was om te spelen, alleen, omdat ik het niet weet, ik heb nog nooit iemand zoals zij gespeeld. Ze heeft dit soort bratty-element en ze is een beetje verwend. Maar ik vond het leuk hoe ze er aan de buitenkant zo lief uitzag, maar aan de binnenkant houdt ze van al deze kleine groteske dingen, zoals bloed en botten, en het was gewoon leuk om met haar te spelen. Je zou echt kunnen experimenteren en alles uit gaan, en dat was leuk om op die manier een beetje dramatisch te zijn. Ik vond het leuk. En ook, ik bedoel, in het begin wanneer het publiek haar ziet, vinden ze haar misschien niet zo leuk meer - ze is een beetje verwaand. Maar daarna wint ze je en je beseft wat ze is, en ze heeft een gevoelige kant en ze probeert gewoon eieren te helpen en de aandacht van haar vader te krijgen die ze wil. En ik denk dat ze gewoon een heel goed negenjarig meisje is. Ik vind haar heel leuk.
SR: Dit is je tweede Britse accent. Is het moeilijk om een Brits accent goed te krijgen?
EF: Ja, ik heb het eerder gedaan en het is - weet je, je moet ervoor zorgen dat het goed is. Ik bedoel, als je samen met andere Engelse acteurs in de film bent, denk je: "Oh god, ik ben degene die geen Engels is, ik moet ervoor zorgen dat het - dat ik het goed doe." Dus ik bedoel, ik had wel een dialoogcoach die bij mij was en die op de set was - ik denk dat, in de stand, niet op de set - maar met mij daar en ze zou, weet je, kleine woorden perfectioneren Rechtsaf. We wilden het maken - ik denk dat Winnie een beetje poser was dan ik ooit had gedaan, want weet je, zij is de hoge elite van Cheesebridge, de stad waar ze wonen.
SR: Heb je zelf een favoriete kaas of heb je hierdoor een tijdje van kaas afgezet?
EF: (Lacht) Ik weet het! Ik weet het, we hadden het hier over. Ik zei, ik hou van cheddar en geitenkaas en burrata, daar heb ik aan gedacht. Het is zo goed. Ik hou van kaas (lacht).
SR: Ik zag net de trailer voor Young Ones, die hier heel anders van is. Vertel me daar eens over.
EF: Ja, dat is in zekere zin een futuristische western, als dat zelfs werkt. Maar ja, het is meer, het is niet zoals een, het is meer een echte toekomst die mogelijk zou kunnen gebeuren. Ik bedoel, er is geen water, het is bijna alles droog en ja, iedereen heeft geen water meer. We hebben dat gefilmd in Zuid-Afrika, in Springbok, dit kleine stadje, maar ja, dat was leuk om te doen. Daar hield ik van. We hebben dat een tijdje geleden gedaan, maar ja, ik ben blij dat het uitkomt.
SR: En je speelt ook Mary Shelley?
EF: Ja, ik hoop het! Ik bedoel, ik denk het wel, wanneer het gebeurt. Ik weet niet wanneer we het gaan filmen, maar als ze het doen, zal ik het doen.
SR: Lees je over haar of ga je terug en lees je Frankenstein?
EF: Ik moet. Ik heb het nog nooit eerder gelezen, dus ik denk dat ik al het onderzoek moet doen dat ik moet doen. Zeker.
-
