Screen Rant's Vic Holtreman beoordelingen Bruidsmeisjes
Nou, hel. Ik heb een kuikenfilm gevonden waar ik van hield en mijn vrouw zou ongetwijfeld een hekel aan hebben. Ga figuur.
Dat zou je eerste hint moeten zijn dat bruidsmeisjes zeker niet voor iedereen zijn - maar als je een fan bent van echt daar, vulgaire komedies in Apatow-stijl deze film zou je grappige bot enorm moeten bevredigen.
Meteen vanaf de eerste regel (die zonder enige twijfel boven elke eerste regel van de dialoog staat die ik ooit in een film heb gehoord) is het duidelijk waar je voor in bent. Bruidsmeisjes is het verhaal van Annie (Kristen Wiig), een aantrekkelijke vrouw van midden dertig die een zakelijke mislukking heeft doorgemaakt en geen man kan vinden die haar zal waarderen en haar goed zal behandelen. Ze lijkt op een zelfvernietigend pad te zijn - aangetrokken tot mannen (nou ja, in de film, EEN man) die haar volledig als een seksobject gebruikt. Ze probeert krachtig de relatie te rationaliseren, maar in haar hart weet ze dat de man (John Hamm) gewoon een rijke eikel en een gebruiker is.
Ondertussen is Annie's beste vriend sinds haar jeugd, Lillian (Maya Rudolph) net verloofd. Lillian wil dat Annie haar bruidsmeisje wordt, inclusief het plannen van het douche- en vrijgezellenfeest. Annie is natuurlijk blij voor haar vriend, maar de situatie dient alleen om haar eigen, momenteel slechte levenssituatie te benadrukken.
De vlieg in de zalf hier is de zeer aantrekkelijke, rijke en evenwichtige Helen (Rose Byrne) die de uitdrukkelijke route heeft genomen om de nieuwste beste vriend van Lillian ooit te zijn. Het drijvende verhaal is Annie's pogingen om de controle over de pre-bruiloft festiviteiten te houden terwijl Helen probeert "behulpzaam" te zijn - terwijl ze Annie's plannen ondermijnt.
Voor de rit zijn er een groep dames die elk hun eigen persoonlijkheden en problemen hebben - een is een gefrustreerde moeder en vrouw die haar smerige, terugsprekende tienerjongens beschrijft in ondraaglijke "overdreven" details. Een andere is een naïef jonggehuwde met grote ogen (uiteraard zijn deze twee later in de film voor een diepgaand hart tot hart gecombineerd). Maar de vrouw die wegloopt met de film is Megan, het norse, overgewicht lid van de groep. Ze wordt hilarisch gespeeld door Melissa McCarthy met een nuchtere ernst die op de een of andere manier werkt, zelfs als ze doet en schandalige dingen zegt.
Kristin Wiig (die ik nog nooit heb gezien in een aflevering van Saturday Night Live) bracht meer over met haar gezichtsuitdrukkingen dan sommige bekendere actrices lijken te kunnen beheren met een paragraaf van dialoog. Ze is zo vertederend - en hoewel je weet dat dingen niet voor haar zullen werken tot het einde van de film (kom op, je wist dat, toch?), Juich je voor haar gedurende de hele reis. De "aardige vent" die haar probeert te bereiken, wordt gespeeld door Chris O'Dowd, die ik herkende in het Britse tv-programma The IT Crowd (hysterisch grappige show, vooral als je een soort computerfanaat bent).
Bruidsmeisjes hebben een combinatie van komedie-type komedie, vrouwelijke buddy flick, en ja, hart, waarvan ik niet kan zeggen dat ik deze combinatie eerder heb gezien. Is het vulgair, grof en grof - oh ja. De scène na het restaurant waar de groep voedselvergiftiging krijgt, is iets dat je zou verwachten in een road-tripfilm op de universiteit - maar het is zo schokkend schandalig dat je uit nervositeit lacht als niets anders (dat of je zult zijn) volledig geëxtrapoleerd en beledigd).
Het ding aan deze film is dat de meeste personages gewoon zo verdomd aardig zijn. Ik vind dat in een beweging leuk - mensen waar ik voor kan rooten zijn grappig en hebben een goed hart. Het is niet voor iedereen, maar bruidsmeisjes zitten gewoon vol ongemakkelijke goedheid waardoor ik hardop lachte in de hele film en het publiek zo lachte dat het soms moeilijk was om een dialoog te maken tijdens de film. Ik denk niet dat ik zo hard en zo veel heb gelachen tijdens een comedy sinds The Hangover van vorig jaar.
Bekijk een heel tamme trailer voor bruidsmeisjes:
-
[Poll]
