Chicago is een technisch goed gemaakte film die alles wat verrot is in de menselijke geest verheerlijkt.
Ik heb eindelijk Chicago op dvd gezien.
Naar mijn mening is het feit dat dit een aantal Academy Awards heeft gewonnen (inclusief Best Picture) de meest effectieve aanklacht tegen Hollywood die ik kan bedenken … maar ik dwaal af.
Als ik niet van plan was geweest om deze film te beoordelen, zou ik hem ongeveer 15 minuten hebben uitgeschakeld. Ik zat me af te vragen voor wie ik precies zou moeten rooten … Roxie (Renee Zellweger)? Dat was de dichtstbijzijnde persoon die ik kon bedenken en ze paste zeker niet in de rekening. Ik bedoel, in eerste instantie zeker … newbie met grote ogen in de grote stad die het probeert te maken in show biz (dat verhaal nooit eerder gehoord), schiet een beledigende kerel neer die gewoon in haar broek wilde komen.
Ach, maar dan … haar man die geen idee had dat ze de rap had genomen en dacht dat ze een inbreker had neergeschoten. Terwijl hij daar zit te bekennen, dwaalt haar geest af naar een muzikale toneelversie van wat er voor haar gebeurt, met haar als de ster (natuurlijk). Vergeet niet dat haar man zich op een granaat voor haar werpt. Hij komt er al snel achter dat ze met de man sliep en Roxie beschuldigt hem van ontrouw.
Ze gaat naar de gevangenis en bevindt zich onderaan de totempaal. Huurt de beroemde advocaat (Richard Gere), wordt beroemd in de kranten en behandelt Velma (Catherine Zeta-Jones) op dezelfde manier als zij (Roxie) werd behandeld, die rot was toen de tafels werden omgedraaid.
Gewoon een heel sympathiek personage.
Haar man probeert haar te steunen door voor de advocaat te betalen en te denken dat hij de vader van haar kind is, ook al hadden ze al vele maanden geen seks meer gehad dan de wiskunde zou hebben gedaan. In dit alles wordt alles wat er gebeurt omgezet in een egoïstische fantasie van haar kant.
Is ze onschuldig? Nee. Wordt ze verkeerd begrepen? Nee. Is ze een egoïstische, zelf betrokken sociopaat? Ja.
In mijn gedachten is het vrij duidelijk waarom deze film een (positieve) zenuw sloeg bij de Academie: daar draait het allemaal om. Roem en succes ten koste van alles, moraliteit en ethiek … wat zijn dat? Gewoon struikelblokken om te overwinnen om te krijgen wat ze willen. Het draait allemaal om mij, mij, mij en de hel met jou.
Het spijtige is dat ze uiteindelijk krijgt wat ze wil, en in feite wordt verheerlijkt voor hoe ze daar is aangekomen.
Dit zijn de mensen die morele uitspraken doen tegen de huidige regering en protesteren tegen de oorlog. Het zal wel. Je woord draagt zoveel gewicht.
Zeker, het was goed gefotografeerd en als een musical op film slaagde het op zijn minst tot op zekere hoogte. Ongeveer 3/4 van de weg begon ik snel vooruit te spoelen door de muzikale sequenties. Maar wat dan nog? Ik weet zeker dat iemand daar een technisch goed gemaakte film kan maken die pedofielen verheerlijkt, maar zou dat het nog steeds een Best Picture Award waardig maken? Oh wacht, Roman Polanski kreeg de beste regisseur voor The Pianist, dus ik veronderstel dat zo'n film waarschijnlijk een prijs zou krijgen. Naysayers zouden gewoon "gesloten-minded", "ongeïnformeerd" worden genoemd, of oh ja hun favoriet: "Bigots".
Tot slot, gezien de inhoud van deze film: dun versluierde seksualiteit, moord, ontrouw, enz., Ik was verbluft om te zien dat het als PG-13 werd beoordeeld. Ja, geweldige dingen om je tiener te laten kijken.
