Chuck Liddell speelt mee in D-Day, de nieuwste actiefilm van The Asylum, de studio achter Sharknado en Z Nation. In tegenstelling tot die campy-projecten, wil D-Day zich echter presenteren als een ernstige oorlogsfilm, met historische personages en dramatiseringen van de echte schermutselingen van Operation Overlord. De film bevat ook Randy Couture, Weston Cage Coppola en productieve acteur Martin Kove.
Terwijl hij zijn rol in de film promootte, sprak Chuck Liddell met Screen Rant over zijn carrière, zowel als een Hollywood-acteur en zijn opkomst tot ster als een legendarische mixed martial arts-vechter. Hij praat over het krijgen van slagen op het scherm met Dolph Lundgren en reflecteert op zijn beroemde rivaliteit met collega-atleet (en D-Day co-ster) Randy Couture. Hij bespreekt ook zijn reputatie als The Iceman, een coole en professionele atleet die zijn passie voor vechtsporten nooit buiten de arena laat lekken.
Jij en Randy Couture zitten beide in deze film, D-Day. Je hebt helaas geen actiescènes samen, maar ik denk dat het samen genoeg is om de twee grootste MMA-sterren aller tijden in een film te zien. Was dat het idee?
Ik had daar geen deel aan, maar ik denk van wel, ja.
Ik weet dat jij de Iceman bent, je draagt geen bagage uit de ring of de achthoek, maar wat is de dynamiek, handelend met Randy, in tegenstelling tot die ene keer dat je elkaar in elkaar sloeg?
Randy en ik zijn nu vrienden! We zijn intense concurrenten en we waren al lange tijd rivalen, maar we zijn allebei met pensioen en soms hebben we samen bij Unbreakable getraind. Hij hielp me me een beetje voor te bereiden op mijn laatste gevecht. We zijn vrienden. We werken goed samen. Weet je, ik zou graag een scène met hem willen doen waarin we tegenstanders zijn, omdat het gemakkelijk is om dat weer aan te zetten.
Je zei dat hij je hielp trainen voor je laatste gevecht, en ik krijg flitsen van Rocky III, Apollo die Rocky traint voor zijn grote gevecht met Clubber Lang …
Nou, het was niet zo veel! In het begin hebben we een beetje getraind. Hij hielp me iets van mijn worstelen terug te krijgen. Ik was al een tijdje weg van worstelen. Het is een van de dingen waar ik spijt van heb, niet genoeg gaf om na acht jaar te worstelen. Ik was weg uit vechtkampen. Ik ging acht jaar zonder in vechtkampen te zijn, behalve een paar dagen hier en daar. Ik had dat meer moeten respecteren.
Dus je bent nu gestopt met vechten en ik denk dat je op dit punt in je acteercarrière misschien net zo bekend bent onder fans van actiefilms als bij sportfans. Wat is volgens jou de volgende grote acteermijlpaal voor jou? Wat is volgens jou de volgende grote stap voor je acteercarrière?
Ik denk dat ik gewoon weg moet blijven pluggen. Ik moet het een beetje drukker maken om meer films achter elkaar te doen, omdat ik denk dat dat me helpt om beter en beter te worden. Ik wil graag meer van een hoofdrol gaan spelen, meer van een volledige … Ik heb echt geen volledige hoofdrol gedaan waar ik drie of vier weken achter elkaar op sta.
Je hebt zeker je contributie betaald, ik denk dat we klaar zijn om je in zo'n rol te zien. Ik bedoel, je ziet eruit alsof je een vorkheftruck kunt pakken en naar iemand kunt gooien.
(Lacht)
Ik weet zeker dat het oud is, want je praat over hoe een MMA-gevecht verschilt van het fotograferen van een vechtscène, dus dat zal ik je niet vragen. In plaats daarvan wil ik vragen, wie zou je willen vechten in een film? Heb je persoonlijke bioscoophelden waarmee je in een fictieve setting wilt vechten?
Ik heb eigenlijk net een film gemaakt, Acceleration, waarin ik tegen Dolph Lundgren moest vechten. Ik was daarvoor al in een paar films met hem geweest, maar ik heb nog nooit een echte scène met hem gehad, of iets in de buurt van een vechtscène. We waren in een grote vechtscène in Riot, in de gevangenis, maar we waren nooit samen in dezelfde kamer. Maar ik moest eindelijk tegen hem vechten in versnelling. Dat was een moment waarop ik was, ik keek vroeger films met deze kerel in zich, en nu kan ik dat nu echt doen. Ik heb met Sylvester Stallone gewerkt, maar ik zou het absoluut niet erg vinden om met hem in een vechtscène te zijn.
Over Stallone gesproken … Ik denk dat hij dit nog niet echt heeft gezegd, maar ik heb het gevoel dat je tijdens het kijken naar zijn films kunt zien waar hij staat over dit onderwerp: er is wat gepraat over actiefilmsterren die contractuele bepalingen hebben dat ze slechts een bepaalde hoeveelheid schade kunnen aanrichten per film, of per gevecht, ze kunnen niet bebloed raken, ze kunnen officieel niet verliezen, dat soort dingen. Heb je hier een mening over, iets dat je zou willen toevoegen aan het lopende gesprek?
Dit is al lang hun zaak, dus misschien is het een van die dingen waar hun persona met mensen dat niet kan doen. Voor mij kijk ik ernaar … Ik kom uit vechten. Ik ben een atleet. Ik speel een rol. Als mijn deel een kerel is die een ** hole is die niet kan vechten en door iemand in elkaar wordt geslagen, het zij zo. Ik speel een rol. Ik speel niet mezelf. Ik denk dat sommige van die actiesterren het punt bereiken waarop, als ze in elkaar geslagen worden in één film, het is, "oh, mijn held is in elkaar geslagen." Dan, in de volgende film, is het alsof dat personage van film naar film gaat. Het is bijna hetzelfde personage dat ze spelen. Maar voor mij kijk ik naar acteren, komend uit de vechtwereld, speelt acteren een rol. Je speelt de rol die je zo goed mogelijk krijgt. Als je in elkaar geslagen wordt, word je in elkaar geslagen. Als je iedereen in elkaar slaat, geweldig! Het is gewoon wat, weet je?
Ik denk dat meer mensen er zo naar zouden moeten kijken! Je bent echt The Iceman, wat betekent dat je cool bent. Je bent cool onder druk en je bent cool buiten. Dus, veel atleten, in alle contactsporten, niet alleen MMA of boksen, degenen die openlijk over vechten gaan, deze atleten komen in de problemen. Ze beginnen gerommel op straat of zeggen anders dingen die in de problemen komen. Voor zover ik weet, heb je daar nooit problemen mee gehad. Je hebt de reputatie professioneel en fatsoenlijk te zijn. Kun je wat vertellen over je aanpak en hoe je het allemaal professioneel kunt houden?
Ik ben een relaxte persoon in het algemeen. Ik denk dat dat een ding is dat me heeft geholpen met mijn eerste acteerrollen. Als ik daar intimiderend ben, is dat acteren. Zo ben ik niet. Ik ben geen erg agressief persoon … Geloof me, ik kan het inschakelen als het moet. Ik bedoel, ik heb acht jaar in bars gewerkt en dat hielp. Ik leerde met mensen omgaan en met ze praten. Als je iets tegen me zegt dat enigszins agressief is, weet ik wat ik moet zeggen om je te kalmeren, dus we kunnen allebei gaan zitten en een biertje drinken. Maar ik weet ook wat ik moet zeggen als ik tegen je wil vechten. Ik wil geen problemen veroorzaken. Voor mij komt het meestal neer op concurrentie.
Hoezo?
Wat me opwond aan vechten was de competitie. Ik ben opgegroeid in straatgevechten, maar ik ben opgegroeid. Zoals ik het de hele tijd zeg, ben ik nooit een gevecht begonnen, maar toen ik 21, 22 was, heb ik het je ook nooit gemakkelijk gemaakt. Je weet wel? Als een of andere man iets begint, en je vertrekt met je staarten tussen je benen en de deur uit kruipt, zie je eruit als de grootste p **** ter wereld. Maar waarom zou je dat iemand aandoen? Het is het niet waard. Dus ik leerde mensen uit te geven. Het is duidelijk dat als je ziet dat iemand een pestkop tegen iemand is, je hem dat niet laat doen, maar je kunt ze manieren geven om ermee om te gaan zonder eruit te zien alsof ze … Je kunt erover praten. Vechten, veel tijd, is het gewoon niet waard.
Dat is een manier om te leven, toch? Begin niets, maar laat niets beginnen.
Het grappige, de meeste echt goede vechters die ik ken, als je ze daar ziet, krijgen ze geen ruzie. Ze pesten mensen niet. Degenen die dat doen, proberen iets te bewijzen.
Rechtsaf? Ik woon in New York City, ik heb dat soort macho-aandacht vaak in bars en dergelijke gezien.
Ja. Nou, ik ben opgegroeid met leren … Ik maakte me nooit zorgen over het vechten tegen mensen. Ik heb me nooit zorgen gemaakt of ik je in elkaar kon slaan of niet. Kan me niet schelen. Het maakt mij niet uit. Als je iets doet waar ik je moet stoppen, moet ik proberen je te stoppen, of je me nu kunt verslaan of niet. Ik heb niets te bewijzen. Het maakt me niet beter dan jij. Ik zou het liever niet hoeven te doen. Maar als je me maakt, zal ik het doen.
Ik weet dat je dit hier en daar hebt afgewogen, maar op dit moment is het tegenovergestelde van je coole aanpak Conor McGregor. Ik weet dat het een beetje is afgekoeld sinds zijn 'vermeende pensioen', zoals ik het graag noem, maar hij is misschien wel beruchter voor zijn mannen buiten de sport dan zijn reputatie als atleet. Heb je advies dat je hem zou geven over hoe cool het is? Zoals: "Kom op, wat ben je aan het doen, man?"
Weet je, het is een van die dingen, kijk eens, man. Wat probeer je te doen? Mensen om hem heen moeten ook helpen. Breng hem onder controle. Als hij zo begint te worden, haal hem dan weg, haal hem uit die situatie. Hij maakt slechte keuzes. Het is wat het is. Hij is een geweldige jager. Ik heb hem ontmoet en hij was een respectvolle man. Ik heb met hem gesproken, hij is een krijgskunstenaar. Weet je, het is net als: "Waarom doe je dat?" Maar ik denk dat hij het snel te pakken zal krijgen.
Het doet me eigenlijk een beetje denken aan Elvis, die zo'n grote groep mannen om zich heen had, en het enige dat nodig was, was een van hen om te zeggen: "Hé man, kunnen we relaxen, Tom Parker ontslaan en een salade eten?"
Ja. Ik bedoel, hij sloeg nog steeds een man die op zijn stoel zit. Zoals, kom op, het is niet zoals hij … Kom op, je bent geen misdadiger meer. Misschien is dat waar hij mee is opgegroeid, maar het is oké, zo ben je niet meer. Misschien kun je hem uitlachen. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar misschien kun je hem uitlachen, hem uitlachen, alsof iemand kan spreken en gaan: "Hé, oké, stoere vent, laten we gaan" en verder gaan. Mijn trainer deed dat altijd! Ze proberen me te bedriegen. Hij is hysterisch!
Nu je met pensioen bent, denk je dat je in de toekomst meer met de sport wilt doen? Reageren, mentoring, tv, dat soort dingen?
Alle bovenstaande. Ik wil bij de sport blijven. Ik doe de rest van mijn leven iets aan deze sport. Ik hou van gemengde vechtsporten. Ik kijk er graag naar. Ik help graag. Ik geniet echt van het werken met jongens die op hoog niveau vechters zijn en hen wat dingen leren. Een van mijn favoriete dingen is een man iets leren dat hij in de ring gebruikt om te winnen in een gevecht. Ik kan gaan: "Dat heb ik hem geleerd." In feite, tijdens zijn laatste gevecht, ging dit kind - hij is geen kind meer - naar me toe en zei: "Herinner je die beweging die je me liet zien? Dat werkt elke keer. Het heeft me enorm geholpen, dank je." Dat maakt me zo blij.
D-Day releases On Digital en On Demand vanaf 13 september.
