Doctor Who springt in geschiedenis voor een karakterles

Doctor Who springt in geschiedenis voor een karakterles
Doctor Who springt in geschiedenis voor een karakterles

Video: 167th Knowledge Seekers Workshop April 13, 2017 2024, Mei

Video: 167th Knowledge Seekers Workshop April 13, 2017 2024, Mei
Anonim

[Dit is een recensie van Doctor Who seizoen 9, aflevering 5. Er zullen SPOILERS zijn.]

-

Image

Gedurende het grootste deel van seizoen 9, heeft Doctor Who zich beziggehouden met de gevolgen van het knutselen van de Doctor met de tijd en betrokken raken bij het leven van de mensen die hij tegenkomt. Vanaf de seizoenspremière heeft bijna elke aflevering op de een of andere manier te maken gehad met het afwegen van de levens van een tegen de levens van velen. Keer op keer is het teruggekomen op wat de dokter wel en niet kan doen als een Time Lord, evenals een soms koud pragmatisme waarin één leven verloren kan gaan om ervoor te zorgen dat velen veilig blijven. Dat werd duidelijk gemaakt tijdens de 'Before the Flood' van vorige week, waarin de dokter werd gezien als 'het toestaan' van de dood van één persoon om een ​​theorie te bewijzen die uiteindelijk velen zou redden.

Dit past allemaal in de uitgeklede maar toch gecompliceerde weergave van de dokter van Peter Capaldi. Hij is (of is geweest) "donkerder" en soms emotioneel afgelegen, en als gevolg daarvan heeft hij zich misschien eerder meer gevoeld als de alien dan als de man met wie het personage wordt beschouwd. Wat interessant is, is hoe Capaldi-Who's kenmerken en neiging tot rationaliteit op grote schaal zijn metgezel ook dit seizoen heeft gekleurd. Clara is niet immuun voor de manier van denken van de dokter; ze ziet hoe hij altijd een plan heeft en hoe dingen in het algemeen in hun voordeel werken. Als zodanig is ze begonnen het 'veel opwegen tegen de weinige' ethos aan te nemen dat zoveel beslissingen van de Time Lord in de afgelopen afleveringen heeft gedreven.

Wat 'The Girl Who Died' doet, is dan de schijnbaar onfeilbare beslissingsvaardigheden van de dokter nemen en suggereren dat dingen misschien niet gaan zoals ze zouden moeten zijn. Een van de dingen die Doctor onvervuld kunnen zijn, is het gevoel dat er weinig consequenties zijn of dat het tempo waarmee het conflict van een aflevering wordt opgelost, vaak te gehaast is. Wanneer verhalen te maken hebben met tijdreizen en dingen als Sonic Zonnebrillen en personages die altijd een plan hebben, kan er voor iedereen een overweldigend gevoel van lichtheid zijn. Er is geen probleem waar de dokter uiteindelijk niet uit kan komen. Voor het grootste deel is dat prima. Dat is wie de dokter is. Maar er zijn elementen, zelfs in zijn plannen, die niet werken zoals ze zouden moeten, en dat is waar het echt interessante deel van het verhaal van deze kleine zich bevindt. Terwijl de dood van O'Donnell vorige week als een onderdeel van zijn algemene strategie kon worden beschouwd, was deze week echter de dood van Ashildre van Maisie Williams zeker niet.

Image

Wat de aflevering interessant maakt, is niet dat de dokter een manier bedenkt om een ​​jong meisje uit de ijzige handen van de dood te rukken. Het is eerder het grotere, onzichtbare gevolg van dit feit en, mogelijk intrigerend, de reden achter de actie van de dokter - ie woede en verdriet. Met andere woorden, deze externe arts nam een ​​beslissing die voornamelijk was gebaseerd op zijn emotionele reactie en het was misschien niet de juiste keuze. Maar het was zeker een interessante, zoals we zien wanneer een ronddraaiend shot van Ashildre de tijd laat voorbijgaan zonder dat ze een dag ouder is geworden. Echt, het maakt echter niet uit of de dokter het fout had of goed had (hoewel het hem interessanter maakt als hij het fout had). In plaats daarvan is het belangrijk dat de arts een beslissing nam die niet gebaseerd was op een pragmatisch gevoel van het grotere goed, maar op zijn eigen persoonlijke verlangen. En daaruit vloeit niet alleen het plezier voort van het onderzoeken van de consequenties van de actie van de dokter, maar ook de gevolgen van het feit dat zijn emoties de keuze die hij heeft gemaakt kunnen dicteren.

'The Girl Who Died' bestaat grotendeels uit een onbeduidend complot waarbij een Vikingdorp wordt aangevallen door buitenaardse wezens, het Mire genaamd. Het verhaal wordt meestal gegeven aan humor, omdat de hele deal van de aliens is om krijgers te oogsten en hun agressiviteit en testosteron in een smakelijke drank te veranderen. En een deel van het oogstproces verschijnt in de lucht boven het dorp, als een drijvend hoofd onder het mom van Odin - dat des te hilarischer wordt gemaakt door zijn gelijkenis met de zonnebaby van Teletubbies.

Image

En toch slagen Stephen Moffat en co-schrijver Jamie Mathieson erin om de dunne lijn tussen humor en ernst te bewandelen door de duidelijk niet strijdbare Vikings-trein te hebben om Not Odin en de rest van de technologisch geavanceerde Mire te verslaan. De grappen maken goed gebruik van een bepaalde tijdsprong die het tempo van het verhaal snel in beweging houdt, terwijl ook wordt onderstreept hoe nijpend de situatie is. Maar gezien hoe de aflevering ook opzettelijk zijn eigen historisch onnauwkeurige weergave van Vikingen in het algemeen onderstreept, leidt het het publiek ertoe om alleen aandacht te schenken aan de twee meest interessante bewegende delen van het verhaal: de dokter en Ashildre.

Er is ook een onderstroom van trots die door een groot deel van de aflevering loopt. Het is een element dat de ultieme nederlaag van het Mire kleurt door toedoen van verschillende ongewapende mannen en een grote houten pop. Het informeert ook over de wens van de Vikingen om met eer te sterven en zelfs de noodlottige beslissing van de dokter om Ashildre nieuw leven in te blazen, en veroordeelt haar daarmee tot een oneindig leven. Die hint van trots maakt de Vikingen en de aliens voorspelbaar op een manier die voorziet in de algemene behoeften van het verhaal. Maar het brengt de dokter ook in een gebied dat nog niet met Capaldi is onderzocht. Er is interesse om hem onvolmaakt te zien om redenen die verder gaan dan het lange spel en in plaats daarvan dienen voor de onmiddellijke emotionele behoeften van het personage in het hier en nu.

Meer nog, de aflevering eindigt niet zozeer op een cliffhanger, maar de belofte van meer. Meer tijd met Ashildre, maar in een andere tijd waarin de gevolgen van de acties van de dokter duidelijker worden gemaakt, en hopelijk ook zijn begrip van waarom hij ze heeft gemaakt.

-

Doctor Who gaat aanstaande zaterdag verder met 'The Woman who Lived' @ 9pm op BBC America. Bekijk hieronder een voorbeeld:

Foto's: BBC Worldwide Limited