Co-maker Sherlock, Mark Gatiss, stapt opnieuw weg van Baker Street 22b om ons dit te brengen, de 100e aflevering van Doctor Who , "The Crimson Horror", waarin Vastra, Jenny en Strax een reddingsmissie leiden om de dokter te redden, evenals de rest van de wereld, van Winifred Gillyflower en haar mysterieuze Mr. Sweets.
Duw in het midden van een onbekende hachelijke situatie, in Yorkshire (niet Londen), 1883, mevrouw Vastra en Jenny, die verrast zijn om het gezicht van de dokter te zien verschijnen als het laatst opgenomen beeld in de ogen van een dode man, samen met Strax valt de 'perfecte' gemeenschap binnen, Sweetville genaamd, een plaats waar alleen de beste en slimsten mogen blijven om de ontheemde Time Lord te redden.
Terwijl het trio splitst om meer terrein te dekken, is het Jenny die een karmozijnrood 'monster' tegenkomt dat ooit de dokter werd genoemd. Nadat de dokter zijn kracht herwint en terugkeert naar normaal, gaat het team op weg om Clara te redden en de kern van de problemen in Sweetville te bereiken. Maar terwijl het team blijft zoeken naar de bron van de karmozijnrode horror, is het Ada Gillyflower, de blinde vrouw die de dokter heeft gered door hem haar "monster" huisdier te maken, die moet helpen een einde te maken aan de tirannieke plannen van haar moeder.
Op het eerste gezicht lijkt Gatiss '' The Crimson Horror 'gewoon een draai te zijn aan een typische aflevering van Doctor Who; in plaats van dat de dokter de zaak leidt, zijn het zijn vertrouwde kerels, Vastra en Jenny, met een knorrige Strax voor komische maatregelen. Hoewel de aflevering van deze week met dit element leidt, althans totdat de dokter vrij is van zijn karmozijnrode gevangenneming, is het ware doel van deze aflevering om voor het eerst op het scherm Tony Award-winnende actrice Diana Rigg te verenigen, die speelt Winifred Gillyflower, met haar dochter van actrice, Rachael Stirling, die Ada Gillyflower speelt. Na met Stirling aan een stuk te hebben gewerkt en te horen dat de twee nooit hetzelfde podium hebben gedeeld, in welke vorm dan ook, ging Gatiss deze aflevering speciaal voor hen maken.
De aflevering zelf is een leuk en intrigerend avontuur in het hart van een andere "ideale" gemeenschap waar, zoals het (altijd) blijkt, niets is wat het lijkt, vooral perfectie. Voor degenen die vanaf het begin Doctor Who hebben bekeken (in ieder geval komt de serie terug), of zijn onlangs weggevoerd naar Columbia door de videogame Bioshock: Infinite , "The Crimson Horror" voelt erg vertrouwd in zijn toon van weelde en suprematie - hoewel om de een of andere reden deze verhalen, in welke vorm dan ook, nog steeds zorgen voor een boeiende en plezierige ervaring, en de aflevering van deze week is niet anders.
Nadat het eerste mysterie is onthuld, moeten deze verhalen over gebrekkige Edens vervolgens vertrouwen op de kerndreiging en zijn tegenstander om de opwinding van het publiek tot het einde te voeden. In veel opzichten slaagt 'The Crimson Horror' er zowel in als niet in dit belangrijke element; hoewel het verhaal, evenals de personages, waaruit deze aflevering bestaat, zeer fantasierijk zijn, en de moeder / dochter-interacties tussen de muzen van Gatiss indrukwekkend en ontroerend zijn, is deze aflevering leeg, wanneer het werkelijke verhaal het moet overnemen voor de mysterie, waar het nooit van herstelt.
Zoals veel afleveringen in de tweede helft van Doctor Who seizoen 7, is er iets heel leuks maar frustrerends aan de aflevering van deze week. Gedeeltelijk is de meesterlijke omgang met degenen achter de schermen te zien; maar in het algemeen kunnen velen deze aflevering eindigen met het gevoel dat ze op de een of andere manier om een of andere reden hun plezier ervan moeten rechtvaardigen ondanks de ondergang ervan - een gevoel dat helaas terugkerend en onverbiddelijk lijkt, nu één aflevering verwijderd van de finale, waar de naam van de dokter (zogenaamd) zal worden onthuld. En dit, zo lijkt het, is waar de serie zelf op een kruispunt komt.
Als een inclusieve reis, ontdaan van alle verwachtingen van beloofde openbaringen (Clara), is de tweede helft van Doctor Who seizoen 7 daverend succesvol geweest; zowel de dokter als Clara hebben plezier en vervullen avonturen in tijd en ruimte. In de diepten van de serie en zijn fanbase, evenals publiekelijk beloofde beloften, is het gemak waarmee bekende (en verwachte) verhaalstructuur en karakterontwikkeling eenvoudigweg opzij wordt geschoven verontrustend, vooral gezien het nieuws van een nieuwe uitvoerend producent in seizoen 8.
Als showrunner Steven Moffat, die een van de meest productieve schrijvers in de branche is, in staat is om hetzelfde ongelukkige lot te bereiken door verstrikt te raken in wat het verhaal zal zijn, in plaats van wat het nu is, dat Russell T. Davies, de serie verjonger, viel in zijn laatste jaren op de serie, het toekomstige succes van Doctor Who helaas in twijfel kan komen. Als een van de meest fantasierijke schrijvers ter wereld problemen heeft om een consistente kijkervaring te bieden voor een van de meest fantasierijke televisieseries, kan er dan ooit een eenvoudige oplossing zijn? En zullen de langverwachte antwoorden uiteindelijk alles belonen die het allemaal heeft doorstaan? De tijd zal het leren.
[Poll]
-
Doctor Who keert volgende week terug met een Cyberman-gevulde aflevering, "Nightmare in Silver", door Neil Gaiman @ 8pm op BBC America.
