Gedurende een groot deel van seizoen 3 heeft Falling Skies een probleem gehad met het opbouwen en waarmaken van de spanning die werd gegenereerd door de komst van een andere buitenaardse race in de laatste momenten van seizoen 2. Veel van dit had te maken met de sprong vooruit in de tijd tijdens de première, een beweging die het kennismakingsstadium van de human / Volm-alliantie heeft geschud naar een reeks snelle, verklarende verklaringen die de focus van het seizoen hebben gevestigd op een wankele mix van de belofte van een superwapen en een bijna seizoen - lang spel van raden-de-mol.
Dat wil niet zeggen dat beide verhaallijnen niet succesvol waren; in feite slaagden beide erin om de verhaallijnen op een efficiënte manier naar hun respectieve conclusies te rijden, maar in het algemeen, in hun gehaaste poging om de bestemming te bereiken, voelde veel van Falling Skies seizoen 3 alsof het de reis over het hoofd zag (of niet gaar).
Veel van de reacties op wat er in de loop van het seizoen is gebeurd, hebben te maken met de verwachtingen die aan het einde van vorig seizoen werden gesteld. Afgezien van de verrassende, baanbrekende komst van de Volm, introduceerde de finale ook een potentieel verwoestende dramatische uitdaging in de onthulling dat Hal Mason onder controle was van Karen (en de Espheni) via de zilveren wormen die onlangs een grote zijn geworden (kosteneffectief) onderdeel van de afbeelding van de serie van het voortdurende conflict tussen de mens en de binnendringende buitenaardse kracht.
De seizoenspremière maakte het zelfs zo dat het leek alsof Hal degene was die Vice President Arthur Manchester had vermoord, wat verschillende interessante dramatische mogelijkheden bood. Aanvankelijk was dit alles goed en wel, aangezien zowel een potentiële karakterboog voor Hal als een mysteriesubplot voor het seizoen waarin de vice-president kon worden vermoord als een vroege en krachtige demonstratie van hoe hoog de inzet zou zijn. En toch, naarmate het verhaal vorderde, in plaats van aanzienlijke angst en druk te genereren met betrekking tot Karen's strijd om Hal te beheersen en alle narratieve mogelijkheden die daaruit zouden kunnen voortvloeien, werd het een kortstondige uitbreiding van die Hal / Maggie-romantiek, en een nog kortere confrontatie tussen Hal en zijn vader. Dit versnelde tempo van wat een belangrijk en dramatisch deel van het algehele verhaal van het seizoen had kunnen zijn, eindigde ogenschijnlijk onder het tapijt geveegd en gekalkt als een onaangenaam feit van het leven voor de personages en een gemiste kans voor het verhaal.
Zoals het er nu uitziet, is het haastige tempo van de belangrijkste momenten en het schuwen van dramatische spanning voorafgaand aan hun komst ook een samenvatting van wat er gebeurt in de finale van seizoen 3 'Brazilië'. De aflevering begint met het veelbesproken Volm-superwapen dat naar het beoogde doel wordt getransporteerd, en terwijl de openingsmomenten op slimme wijze twee afzonderlijke locaties verweven - dat wil zeggen, Weaver en Pope die een trein recht in een Espheni-hinderlaag rijden, terwijl Tom, Cochise en het superwapen verschijnen om op een van de treinwagons te zitten - de schittering van de onthulling is op zijn best tijdelijk, omdat de aanval van Tom op de Espheni-toren die het energienet aandrijft neerkomt op een paar momenten van vrees en een korte schermutseling waarbij twee buitenaardse vliegtuigen betrokken zijn.
De lokvogel onder leiding van Weaver en Pope doet zeker veel uit om uit te leggen waarom de aanval op de toren slechts een paar kleine en gemakkelijk verzonden vijanden onder ogen zag, maar het plaatsen van een kleine verbale of visuele patch over een potentieel plotgat voordat het te merkbaar wordt, moet niet een vervanging zijn voor werkelijk boeiende en gedreven dramatische verhalen. Bovendien, nu het totaal van hun troepen met succes op aarde is geland, was het raamwerk van de aflevering duidelijk ontworpen om de plannen van de Volm om de mensheid naar Brazilië te verschepen te introduceren, in plaats van zich te concentreren op de grotere kwestie van het conflict tussen Espheni en de mens. En terwijl de voortdurende aanwezigheid van de Volm en hun verwarring met betrekking tot de onwil van de mensheid om het gevecht uit te zitten, een interessante uitdaging vormt voor de toekomst van de serie, de daadwerkelijke levering van de openbaring - samen met Tom herenigd met Anne en zijn snel volwassen worden en ogenschijnlijk krachtige dochter Alexis - voelt als een meer boeiend verhaal werd verdoezeld om de sprint van het seizoen tot het einde beter tegemoet te komen.
Omdat Falling Skies van plan is David Eick binnen te halen als de nieuwe showrunner voor seizoen 4 (ter vervanging van de uitgaande Remi Aubuchon), voelt 'Brazilië' meer als een poging om de lei schoon te vegen en voor te bereiden op die overgang dan een echt belangrijk hoofdstuk in de Falling Skies saga. En na meer dan een seizoen van verzet in Charleston, is de suggestie dat Tom, Weaver en de rest van de Tweede Mis opnieuw de weg kunnen inslaan een goed teken voor de verhaallijn die voor ons ligt.
De meer succesvolle of inventieve afleveringen dit seizoen - namelijk 'Search and Recover' en 'Strange Brew' - gaven een glimp van wat de serie kan wanneer de verhaallijn buiten de grenzen van een enkele ruimte opereert. Met een beetje geluk zal seizoen 4 profiteren van dat besef en de toekomstige verhaallijnen zullen niet zo beperkt en claustrofobisch aanvoelen.
_____
Falling Skies keert terug voor seizoen 4 in de zomer van 2014 op TNT.
Foto's: James Dittiger / TNT
