De Twin Towers verschijnen nog steeds in één shot van Sam Raimi's Spider-Man. De marketing voor de allereerste Spider-Man-film begon in 2001, en de eerste teaser-trailer werd gezien als een van de meest succesvolle stukjes visuele marketing sinds Terminator 2. Het bevatte een verbluffend setstuk waarin de wall-crawler had gebouwd een web tussen de Twin Towers om boeven te vangen die ontsnappen in een helikopter, een van de meest creatieve toepassingen van de architectuur van New York in de filmgeschiedenis.
Deze trailer was in de zomer van 2001, slechts vier maanden vóór de tragedie van 11 september 2001, toen de Twin Towers vielen en de skyline van New York - en de wereld - voor altijd veranderde. Sony trok onmiddellijk aan de teaser, samen met de eerste poster waarop de torens in Spider-Man's ogen werden weerspiegeld. De Marvel-film was verre van de enige aankomende release om dit probleem het hoofd te bieden; Men in Black II sneed scènes met de Twin Towers, terwijl Zoolander ze digitaal wist. Op het kleine scherm werd zelfs Power Rangers getroffen. Maar de kwestie was vooral aangrijpend voor Spider-Man van Sam Raimi, die New York City bijna als een op zichzelf staand personage behandelde. Sony probeerde elke verwijzing naar de Twin Towers in de film zelf te verwijderen en er werden nieuwe scènes toegevoegd die de eenheid van New York benadrukten bij tegenslagen.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Ondanks alle inspanningen van Sony waren ze niet helemaal succesvol; er is een korte scène in Spider-Man waar de Twin Towers zichtbaar zijn, weerspiegeld in de ooglenzen van het masker van Spider-Man. Het komt aan het einde van een uitgebreide montage die de reactie van New York op de nieuwe held toont, met als hoogtepunt Spider-Man die zich aan de muur vastklampt en naar zijn stad staart. Het is dezelfde opname die wordt getoond aan het einde van die eerste teaser-trailer, waar Spider-Man oorspronkelijk naar het web keek dat hij had gemaakt.
Door de complexiteit van het visuele effect (de camera zoomt uit op de weerspiegeling van de torens in de ooglens van Spider-Man) is het waarschijnlijk moeilijker geweest om dit moment van iconografie in een noodzakelijke opname digitaal te wissen. Het kan ook zijn dat de redactie de hoofdscène heeft geschrobd en de reflectie gewoon niet heeft overwogen.
Er is een merkwaardig ethisch debat over de vraag of studio's zoals Sony het juiste deden om de Twin Towers uit hun films te wissen. 9/11 liet de Verenigde Staten pijn lijden en dat het jaren duurde voordat het land zijn collectieve trauma en verdriet had verwerkt. Deze gehaaste beslissing voelt alsof het de eerste fase van dit verdriet vertegenwoordigt, ontkenning. Dat is niet noodzakelijk een slechte zaak; een zekere mate van escapisme is immers nuttig. Sommige films zoals Kissing Jessica Stein en Sidewalks uit New York kozen er echter voor om de Twin Towers niet te verwijderen, en ze werden niet bekritiseerd om dit te doen; er zijn zelfs verhalen over mensen die in de bioscopen juichen toen ze ze zagen.
Het is echter zo toepasselijk dat de verhalen van de Twin Towers en de eerste Spider-Man-film met elkaar verweven zijn. Peter Parker vindt het heerlijk om zichzelf 'Your Friendly Neighborhood Spider-Man' te noemen, en 9/11 schudde die buurt door en door. Gezien door de lens van de tijd, draagt die korte glimp van de Twin Towers een emotioneel gewicht dat het nooit had kunnen zijn. Het voelt alsof Spider-Man naar de geest van de tragedie uit het verleden kijkt, besluit het niet te laten herhalen en voegt nieuwe ontroering toe aan zijn credo dat met grote kracht grote verantwoordelijkheid met zich meebrengt.
