De populaire keten van het zeepark SeaWorld is de afgelopen weken zwaar onder vuur gekomen, nadat twee snel opeenvolgende video's vragen over de behandeling van dieren in de parken hadden opgeroepen. De eerste video toonde een kortvinvin die tijdens een van de shows op een richel in ondiep water zat en worstelde om terug in het zwembad te komen. Een andere video toonde een dolfijn die uit zijn behuizing was geslagen terwijl hij een stunt uitvoerde die bloedig op de betonnen loopbrug buiten lag.
De video's hebben zeker een plons gemaakt onder dierenliefhebbers, en een deel van de controverse stroomt over naar de filmwereld. Blackfish, een documentaire die zich richt op de behandeling van orka-walvissen in gevangenschap op SeaWorld, heeft veel geroezemoes en een aantal sterke reacties gegenereerd bij vroege vertoningen, waardoor Pixar zijn beeld van mariene natuurparken in Finding Dory, het komende vervolg op Finding Nemo.
Een medewerker van Pixar vertelde de New York Times dat het oorspronkelijke einde van Finding Dory een scène had in een zee-natuurpark vergelijkbaar met SeaWorld, maar in het licht van Blackfish en de publiciteitsnachtmerrie die daarop volgde, is het einde van Finding Dory geherstructureerd, dus dat de zoogdieren en vissen in het park de optie krijgen om te vertrekken als ze dat willen.
De film toont de terugkeer van Ellen Degeneres als de stem van de lieve maar vergeetachtige blauwe tangvis, en Variety meldt dat Diane Keaton, Eugene Levy en Ty Burrell nu ook zijn toegetreden tot de stemcast.
Naast het kleine inzicht dat dit biedt in de plot van Finding Dory, is het ook interessant gezien de manieren waarop Finding Nemo het leven van vissen in gevangenschap heeft verkend en zelfs een beetje heeft ingegaan op dierenmishandeling, specifiek in de vorm van de bron- wat betekent maar destructieve Darla, die eens per ongeluk een huisdiervis heeft vermoord door het te veel te schudden in de plastic zak.
Blackfish onderzoekt de dood van SeaWorld-trainer Dawn Brancheau, die werd gedood nadat hij was aangevallen door een orkawalvis genaamd Tilikum. De documentaire bevat interviews met mariene biologen, die beweren dat het in gevangenschap houden van orka's - die in het wild tot 100 mijl per dag zullen reizen - hun agressie aanzienlijk zal vergroten (Brancheau was niet de eerste trainer die door Tilikum werd gedood) en hun levensduur. Ex-SeaWorld-medewerkers geven ook enig inzicht in hoe de walvissen eenmaal in gevangenschap worden gevangen en behandeld, en een voormalige walvisjager die werd ingehuurd om wilde baby-orka's te vangen, valt uiteen in de documentaire en beschrijft het als "het ergste wat ik ooit heb gedaan" gedaan."
In reactie op de documentaire heeft SeaWorld een verklaring uitgegeven waarin staat dat de film 'onnauwkeurig en misleidend' is, dat deze de dood van Brancheau uitbuit en een bevooroordeeld en vertekend beeld van gebeurtenissen presenteert en SeaWorld's reputatie als een 'gerespecteerde zoölogische instelling' citeert. Regisseur Gabriela Cowperthwaite heeft gezegd dat ze het bedrijf vele malen heeft benaderd in een poging een woordvoerder voor haar documentaire te interviewen, maar SeaWorld heeft nooit gereageerd.
Blackfish is zowel krachtig als aangrijpend en scoort momenteel voor 98% op rotte tomaten. Maar kijk je liever naar de potentieel grimmige realiteit van het leven voor de orka's op SeaWorld, of ontspan je gewoon met oude vrienden in Finding Dory?
_____
Finding Dory is op 25 november 2015 in de bioscoop.
Blackfish is momenteel uit op een beperkte release.
