Game of Thrones seizoen 8 is een van de meest controversiële tv-evenementen ooit geworden, maar als de finale dreigt, is het eerlijk om te zeggen dat de speling een beetje te veel wordt. Het fantasiedrama van HBO heeft George RR Martin's A Song of Ice & Fire-serie genomen en omgezet in een van de grootste popcultuureigenschappen ter wereld, met de nieuwste aflevering die oogverblindende 18, 4 miljoen paar oogbollen oplevert. Helaas zijn niet al die kijkers blij.
De klachten begonnen pas echt na aflevering 3, "De lange nacht", waarin de nachtkoning, opgericht in de afgelopen seizoenen als de grote slechterik, werd gedood door Arya Stark. Dit plotselinge einde aan de White Walker-dreiging door toedoen van een personage dat nooit goed verbonden was met de fan-geliefde Azor Ahai-profetie kwam uit het niets, wat leidde tot eerlijke kreten van gehaaste verhaallijnen en onnodige shock. Maar de echte problemen volgden, met de laatste oorlog tussen Queens Cersei en Daenerys die met een minimale set-up naar zijn hoogtepunt reed. Toen, in aflevering 5, "The Bells", Daenerys plotseling haar veronderstelde bestemming omarmde om de Mad Queen te worden, King's Landing verwoestend en zichzelf als de laatste schurk met minder dan twee uur verhaal te gaan, draaiden de hoofden rond.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Nu, tot eer van de tegenstanders, zijn er enkele duidelijke problemen met Game of Thrones seizoen 8. Met slechts zes afleveringen lang, zelfs met de laatste vier verlengd tot anderhalf uur, is het veel te kort om alles te dekken het verhaal dat overbleef, en de oplossing van de schrijver was om afzonderlijke afleveringen te maken hebben met de seizoenenwaarde van de plot. Dit berooft op zijn beurt de meeste karakterbeslissingen van een duidelijke lijn, waardoor spelveranderende beslissingen willekeurig aanvoelen.
Dit is echter nauwelijks een nieuw fenomeen. Game of Thrones werkt sinds het begin van seizoen 7 met een verminderd aantal afleveringen en een sneller tempo, en hoewel de kritiek minder luidruchtig was, deed het het voorlaatste jaar aanzienlijk meer pijn: achteraf gezien is seizoen 7 niet alleen rommelig, afleidingen zoals " Beyond The Wall 'had een minimale impact op het grotere geheel. Met dat in gedachten, was seizoen 8 er altijd tegen, en is het zo goed mogelijk beland: kritiek op duisternis opzij, de richting van het laatste seizoen van Game of Thrones is de beste van de show, en geen van de cast laat beperkt screentime verzwakken hun uitvoeringen. Het verhoogde tempo is een andere vorm van verhalen vertellen dan voorheen, ongetwijfeld een zwakkere, maar het doet nog steeds zijn best om te werken.
Het probleem met het spel van tronen Seizoen 8 Terugslag
In dat kader levert seizoen 8 van Game of Thrones wat lang is beloofd. Hoewel dat een teleurstelling is in het licht van wat de show ooit was, iets dat is verergerd door massale rewatch-cultuur, is het niet helemaal een excuus hoeveel mensen het hebben afgehandeld.
Beginnend als ronde teleurstelling, groeide de Game of Thrones-weerslag naar meer vitriolic. Memes die David Benioff riep voor zijn gehavende excuus voor de dood van Rhaegal de draak (blijkbaar was Dany de ijzervloot vergeten, ondanks een scène waarin haar vooraf werd verteld dat ze over hun opmars waren verteld) veranderde al snel van bespotten in echte vijandigheid tegen de showrunners. Out-of-context video's van de cast die mogelijk spijt tonen, zijn getransformeerd van humoristisch naar bewijs van rot. In navolging van "The Bells" werd de bevestiging van Disney CEO Bob Iger dat Benioff en Weiss de volgende Star Wars-film zouden maken in 2022 stuit, en vanaf dit moment heeft het schrijven van een petitie om Game of Thrones seizoen 8 te remaken 800.000 handtekeningen.
Alleen al de petitie is een grove stap van Game of Thrones fandom, ook al is het getekend als een grap. Een jammerlijk misverstand over consumentenbezit, de recente druk van massagroepen om petities te vormen die zich verzetten tegen hun favoriete verhalen, reflecteert meer op degenen die klagen dan op de kunst die ze bekritiseren. Het is waarschijnlijk geworteld in Mass Effect 3, dat zijn tijdelijke belofte bij de release niet kon waarmaken, maar na veel druk een gratis DLC-extensie kreeg. De logica is dat, als EA van alle bedrijven de knie buigt voor boze klanten, dat zeker HBO / Lucasfilm / Warner Bros. et al zullen doen. Als dat niet lukt, is er een veronderstelling dat het publiek tegen iets laat stemmen terwijl het er nog voor betaalt.
Game Of Thrones Fandom herhaalt Star Wars (maar nog meer gebroken)
Wat meer onthullend is, is echter de extreme reacties is de Star Wars-kant van dingen vanwege hoe het herinnert aan de laatste keer dat geekcultuur de spreekwoordelijke gekke fans werd. Rian Johnson's Star Wars: The Last Jedi verdeelde beslist het publiek, waarbij zijn verwachting-ondermijnende, zelfanalytische Aflevering VIII een controversiële verkenning van de saga presenteert die helemaal zal worden besproken tot en met The Rise of Skywalker in december en daarna. Game of Thrones seizoen 8 heeft veel kwaliteiten gemeen met The Last Jedi: beide waren in korte tijd bezig met veel verhalen; beide hadden beperkingen opgelegd door eerdere vermeldingen; en ze bloeiden op een schokkend publiek met onverwachte wendingen. Zelfs Rian Johnson wees hierop door de dood van de Night King te vergelijken met die van Snoke.
Wat in die gevallen echter het meest interessant is, is hoe beide sterk worden geïnformeerd door scheve en overdreven versterkte perspectieven. Een ding dat in de context van The Last Jedi onderbelicht is, is hoe het probeerde een beroep te doen op een fandom dat varieert van casual tot obsessief met tientallen unieke gezichtspunten over wat het speciaal maakt; het zou onmogelijk zijn om iedereen te plezieren. De film van Johnson had objectief perfect kunnen zijn en ergerde nog steeds iemand die een rechtstreeks vervolg op The Force Awakens verwachtte.
De fandom van Game of Thrones is nog meer gebroken. Hoe het publiek werkt is in de loop van de show meerdere keren veranderd, vooral toen Jon Snow aan het einde van seizoen 5 werd vermoord; dit was het punt waarop Benioff & Weiss Martin goed hadden ingehaald (het was in sommige andere gebieden al ingehaald), en plotseling begonnen de ongelijksoortige fandoms elkaar te kruisen. 'S Nachts werd de mythologie van de show ingehaald door de boeken'; lore-agnostische tv-kijkers wisten van valonqars en, zodra de al lang bestaande theorie R + L = J was bevestigd, werden plotseling veel op boeken gebaseerde ideeën als showspoilers genomen (zelfs als ze dat niet waren).
Dat zorgt voor geweldige discussies met fans, maar betekent ook dat zoveel van wat er wordt gespeculeerd niet relevant is voor het verhaal; Jaime liefhebbende Cersei is net zo geschikt voor de versie van de show als het zou zijn dat hij haar in de rug steekt. Dit gaat de plotverwachtingen te boven en speelt ook in hoeveel voorspeld het verhaal zou worden verteld. Niets daarvan is om het vertellen van seizoenen 7 en 8 te verdedigen, maar dat, in het bijzonder in hun kloof van twee jaar, hoe Game of Thrones werd gezien en wat kon worden opgeblazen tot een schaal die verre van de realiteit was; de boeken zijn uitgestrekt en dicht, de serie nu bombastisch en vooruitstrevend.
Nogmaals, dat is teleurstellend. Game of Thrones heeft door de aard van het medium veel George RR Martin's A Song of Ice & Fire afgezwakt. Maar hoewel een deel daarvan zeker te wijten is aan de showrunners die een aantal vreemde keuzes maken, gaat veel ervan veel verder dan hen; naar de natuur-tv en de fandom die ze creëerden. Vitriol zonder doel bereikt op dit punt niets.
Game of Thrones eindigt deze zondag om 21.00 uur op HBO.
