In de wereld van Harry Potter is de Patronus-charme een van de krachtigste hulpmiddelen in het arsenaal van een tovenaar. Het kan worden gebruikt om de griezelige, zielzuigende dementors af te weren en neemt de vorm aan van iets zinvols voor de tovenaar die het werpt.
Nu weten we allemaal dat Sneep's Patronus een hinde was omdat hij nog steeds verliefd was op Lily Potter, wiens Patronus ook een hinde was. Er zijn echter tal van interessante Patronus-details JK Rowling en de producenten van de Harry Potter-films die je misschien hebt gemist. Bekijk onze onderstaande lijst om enkele hiervan te ontdekken.
10 Ze kunnen als schild worden gebruikt
Beneden in de rechtszaal aan de onderkant van het Ministry Of Magic tijdens The Deathly Hallows Part 1, ziet Dolores Umbridge (terug in een regeringsrol na de gebeurtenissen van The Order Of The Phoenix … boe …) een soort van produceren gloeiend schild dat de kamer scheidt van een laag dementors die bovenaan drijven. We kunnen alleen maar aannemen dat dit dementerende middel in feite een variant van haar Patronus is, omdat haar kat tegelijkertijd naast haar zit. Dit impliceert (irritant) dat Umbridge toch een zeer krachtige heks is, maar roept ook de vraag op waarom deze techniek niet vaker in de serie voorkomt.
9 Ze kunnen worden gebruikt om berichten te verzenden
Hoewel er een paar inconsistenties zijn tussen het boek en de film (in het boek is de Patronus van Kingsley Shacklebolt een coole kleine lynx), is het duidelijk dat Patronuses ook kunnen worden gebruikt om berichten te verzenden.
Slechts een paar scènes na de rechtszaalscène in The Deathly Hallows Part 1, zien we Kingsley's Patronus iedereen laten weten dat het Ministry of Magic is gevallen. Blijkbaar is deze nette kleine truc bedacht door Dumbledore, en hoewel hij en McGonagall niet bang zijn om het te gebruiken, zien we het niet bijzonder vaak. Het is waarschijnlijk gereserveerd voor uitzonderlijk begaafde heksen en tovenaars.
8 Een patroon kan veranderen
Hoewel we het niet in de films zien, is het waar dat de vorm van een Patronus wordt beïnvloed door het leven en de persoonlijkheid van een bepaalde heks of tovenaar. Wanneer Sneep en Perkamentus over Lily spreken, zijn vraag van "na al die tijd?" lijkt te suggereren dat als Sneep verliefd was geworden op Lily, zijn Patronus misschien niet langer een doe is. JK Rowling heeft dit zelf bevestigd, suggererend dat eeuwige liefde de vorm van een Patronus kan veranderen. Tonks 'wordt een wolf nadat ze bijvoorbeeld Lupin ontmoet.
7 krachtige tovenaars kunnen meerdere patronussen oproepen
Ondanks haar leeftijd was Minerva McGonagall een van de sterkste en krachtigste personages in het hele Harry Potter-verhaal. In het boek The Deathly Hallows zien we haar de hierboven genoemde communicatietechniek gebruiken, behalve deze keer, ze doet het drie keer tegelijkertijd.
Het gebeurt heel snel en wordt in principe nooit meer getoond, maar dit is een serieus indrukwekkende prestatie van magie, gezien het ons zo gemakkelijk voorbij kan laten gaan. Perkamentus kan het zeker lukken, maar hoeveel jaar van magische training heb je nodig om zoiets complexs te leren?
6 "Expecto Patronum" betekent eigenlijk iets
Naarmate de films voorbijgaan, raakt het publiek gewend aan een aantal behoorlijk vreemde uitdrukkingen waar over wordt gegooid. Natuurlijk, zo nu en dan worden de complexe, cool klinkende spreuken zoals "Avada Kedavra" overschaduwd door wat minder coole spreuken ('eet naaktslakken', ik kijk naar je …) maar de meeste spreuken komen eigenlijk uit Latijns. 'Expecto Patronum' betekent letterlijk 'ik wacht op mijn voogd'. Dit is behoorlijk toepasselijk, aangezien de hele spreuk in feite een bewaker op zichzelf is. Het is duidelijk dat dit soort dingen nooit in de films wordt uitgelegd, maar dieper kijken geeft een goed inzicht in het denkproces van Rowling bij het maken van de serie.
5 Er is een schattig verband tussen de patronussen van Ron en Hermione
Van Jack Russell's is bekend dat ze otters achterna zitten. Ron is in principe verliefd op Hermione vanaf de eerste keer dat hij haar in de gaten houdt, het duurt even voordat Hermione wederkerig is.
Je kunt zien waar we hiermee naartoe gaan. Ron's Patronus neemt de vorm aan van een Jack Russell, en Hermione's is een otter. Niemand geeft hier ooit commentaar op, maar het is een heel mooie, subtiele knik die iedereen laat zien dat ze echt voor elkaar bestemd waren. En in zekere zin dat ze het allebei diep van binnen wisten voordat ze er ooit iets aan deden.
4 Ze kunnen overeenkomen met Animagi-formulieren
De enige twee animagi die we in de serie zien, werpen een Patronus-draai in exact hetzelfde dier als hun Patronus. Minerva McGonagall is in haar kattenvorm de eerste keer dat we haar ooit zien, en haar kat Patronus helpt haar later op verschillende manieren in de serie. James Potter kan in een hert veranderen wanneer hij met weerwolf Lupin wil rondhangen, en zijn Patronus (zoals die van Harry) is een hert. Het is niet duidelijk of de twee intrinsiek met elkaar zijn verbonden of dat de Patronus die vorm aanneemt omdat de Animagus zo'n groot deel is van de persoonlijkheid van het personage, maar het is een coole subtiliteit waarover toch niet echt wordt gesproken.
3 U kunt uw eigen patroon bewerken
Een tovenaar kan ervoor kiezen om een lichamelijke Patronus of een onlichamelijke Patronus te werpen. De eerste is de meest voorkomende en meest krachtige, in de vorm van een dier en in staat om dementors met gemak af te weren. Wanneer Harry voor het eerst begint, zul je merken dat hij eigenlijk gewoon een vel witte mist is; dit is onlichamelijk. Het is gemakkelijker en veel minder sterk, maar kan ook de identiteit van een tovenaar verbergen. Lupin gebruikt bijvoorbeeld dezelfde techniek in de trein naar Hogwarts, omdat hij niet wil dat bepaalde twijfelachtige details over zijn levensstijl algemeen bekend worden (hoest weerwolfhoest).
2 Een tovenaar moet 'waardig' zijn voor een patroon
Hoewel het idee dat alleen "good guys" een Patronus kunnen casten niet waar is, zijn er een paar beperkingen die bepaalde mensen ervan weerhouden ze te casten. Je zult merken dat we nooit een dooddoener een Patronus zien uitwerpen. Nou, Sneep, maar daar komen we nog op.
Dat komt omdat, zoals onthuld in het Harry Potter-spel Wonderbook: Book Of Spells, de meeste van hen zullen worden opgegeten door maden die uit het einde van hun toverstok komen. Ja. Als we dit eerder wisten, hadden we misschien een paar dingen kunnen bedenken over de relatie van Snape. Hij is tenslotte de enige doodeter die een Patronus kan casten.
1 Ze nemen veel vaardigheid
Nou, we weten dit allemaal, maar de mate waarin het waar is lijkt een beetje over het hoofd te worden gezien. Terwijl we het grootste deel van de Harry Potter-serie doorbrengen met het volgen van zeer krachtige tovenaars en heksen zoals Dumbledore en McGonagall, die een Patronus kunnen oproepen alsof het niets is, krijgen we niet echt te zien hoe moeilijk het is voor alle anderen. Hermione kan het natuurlijk snel oppakken, maar we zien Ron hier net zo mee worstelen als de rest van zijn studies. Kijk op dezelfde manier hoe lang het Dumbledore's leger heeft geduurd om het onder de knie te krijgen. Dat kostte veel lessen.
