De Reality Stone verscheen voor het eerst in de MCU met Thor: The Dark World, waarin de God of Thunder probeerde Malekith, de leider van de Dark Elves, te verslaan. Helaas liet dit debuut echt te wensen over voor fans van de strip. Niet alleen werd de Reality Stone nooit bij naam genoemd, maar de kleur, krachten en oorsprong zijn grotendeels veranderd - wat enige verwarring veroorzaakte over welke Infinity Stone het was ten tijde van de release van de film.
Gelukkig hebben we eindelijk onze tweede blik op de steen in Avengers: Infinity War, waar de krachten van de edelsteen aanzienlijk zijn verfijnd. Hoewel dit geweldig is vanuit het perspectief van verhalen vertellen, is het slecht nieuws voor iedereen die het opneemt tegen de Mad Titan.
We hebben eindelijk gezien wat de Reality Stone in de handen van de Thanos kan doen, en de resultaten zijn zowel angstaanjagend als verdraaid komisch. In feite is het bijna alsof Thanos alles kan doen wat hij wilde met niets anders dan de Reality Stone in zijn arsenaal.
De Reality Stone is echter niet zonder zijn nadelen. Het is misschien krachtig, maar het is ook enorm onvoorspelbaar gebleken en net zo gevaarlijk voor de wielder als voor het onderwerp.
Hier zijn 15 Crazy Fact About The Reality Stone.
15 Het werd ooit aan Thanos gegeven voor bewaring
Toen Adam Warlock de volledig geassembleerde handschoen voor zichzelf aan het einde van Infinity Gauntlet verkreeg, beval het Living Tribunal dat Warlock de stenen aan verschillende eigenaren gaf zodat ze niet konden worden gebruikt om de vernietiging van het universum te bewerkstelligen. Warlock hield de Soul Stone voor zichzelf, schonk de andere vier aan zijn vrienden - die later gezamenlijk de Infinity Watch zouden worden genoemd - en gaf de Reality Stone in het geheim aan niemand minder dan zijn tegenstander, Thanos.
Hoewel Thanos en Adam Warlock vaak op gespannen voet staan met elkaar, zorgde het geven van de Reality Stone aan de Mad Titan ervoor dat de stenen nooit samen in dezelfde kamer zouden zijn.
Warlock vermoedde ook dat Thanos op zijn minst slim genoeg was om de Reality Stone niet te gebruiken zonder de anderen de macht te geven.
14 Zijn bevoegdheden veranderden dramatisch tussen Thor: The Dark World en Infinity War
Sinds Thor: The Dark World vaak wordt genoemd als de meest middelmatige film in de MCU, zijn velen misschien de krachten vergeten die de Reality Stone (AKA the Aether) in de hele film demonstreert.
Het verhaal speelt zich af terwijl de Negen Rijken op de rand van Convergentie staan. Deze afstemming veroorzaakt anders onverklaarbare veranderingen in onze realiteit - inclusief geopende portals, veranderde natuurwetten en heel veel toevalligheden die helpen het verhaal verder te brengen.
Geen van deze veranderingen in de werkelijkheid is echter een gevolg van de Reality Stone. In plaats daarvan functioneert de Aether meer als de Power Stone in de hele film door de kracht van Malekith te vergroten en hem in omvang te laten groeien.
Hoewel Malekith van plan is de Steen te gebruiken om de Negen Rijken te verwoesten, slaagt hij er nooit in en krijgen we nooit echt enige indicatie dat de Aether de Werkelijkheidssteen is.
Daarom werden de mogelijkheden van de steen massaal herwerkt in Infinity War, waar Thanos alles doet, van kogels met bubbels verwisselen tot het reconstrueren van een vals verhaal om zijn tegenstanders te misleiden. Hoewel deze krachten mogelijk niet consistent zijn met Thor: The Dark World, zijn ze veel meer consistent met de strips en met wat je zou verwachten van de Reality Stone.
13 De verzamelaar gaf het ooit aan Thanos in ruil voor een baby
Het lot van de Collector blijft onbekend na Infinity War, omdat het enige exemplaar dat we zagen een visioen bleek te zijn, opgeroepen met dank aan de nieuwe Reality Stone van Mad Titan.
In de aanloop naar The Infinity Gauntlet limited series haalt Thanos ook de Reality Stone van Taneleer Tivan uit zijn verzameling ongebruikelijke relikwieën.
Hier neemt Thanos vóór zijn aankomst contact op met The Collector en stelt hij een ruil voor. De Collector stemt ermee in om vreedzaam afstand te doen van de Infinity Gem als de prijs goed is, waardoor Thanos de Runner achtervolgt - een van de oudste levende wezens in het universum en de houder van de Space Gem.
Tijdens hun interactie gebruikt Thanos zijn reeds verworven Time Gem om de Runner te verslaan, waardoor hij een oude man en uiteindelijk een baby wordt voordat hij The Collector opvolgt.
In tegenstelling tot de Collector in de MCU - die zich volledig bewust is van de oorsprong en de enorme kracht van de Infinity Stones - is de Collector in de strips echter onwetend over de mogelijkheden van de Reality Stone. Daarom ruilt hij graag het juweel in voor het ongewone kind.
Na voltooiing van de ruil verandert Thano's de Runner weer in zijn volwassen vorm, wat de Collector toch een pak slaag oplevert.
12 Het vereist verbeeldingskracht om te werken
In de strips ruilt de Collector de Reality Gem graag met Thanos, in de overtuiging dat het niets meer is dan een stuk gepolijst glas. Hij verklaart dat hij de Steen heeft bestudeerd met alle wetenschappelijke middelen die hem ter beschikking stonden, maar niet in staat was om iets speciaals te vinden over het artefact.
Het probleem met dit studiemiddel is dat de edelsteen zich niet houdt aan de natuurwetten. Zodra Thanos de edelsteen in handen heeft, toont hij een glimp van de kracht ervan aan de Collector - zijn realiteit tot het punt van volkomen onsamenhangende kromtrekken. Daarna smeekt de Collector letterlijk om Thanos om de edelsteen ver van hem weg te nemen.
Tijdens zijn tijd met de edelsteen bewijst Thanos voortdurend dat hij de verbeelding heeft om zijn krachten te gebruiken. Hij verandert de God of Thunder in glas, transformeert Wolverines metalen skelet in rubber en maakt van Nebula een zombie.
Dit bewijst niet alleen dat Thano's plezier beleeft aan zijn vernietiging (ongeacht hoe graag hij ons anders wil geloven), maar dat hij ook de verbeeldingskracht heeft om de bouwstenen van de werkelijkheid te veranderen.
Gelukkig was Infinity War niet bang om dingen een beetje raar te laten worden als het ging om het verdraaide, komische gebruik van Thanos van de Reality Gem.
11 Malekith heeft het gemaakt
Net als de mogelijkheden van elke Infinity Stone, is de oorsprong van deze artefacten ook aanzienlijk veranderd tijdens hun sprong van de pagina naar het scherm.
In de strips zijn deze edelstenen eigenlijk de overblijfselen van het oude wezen Nemesis, die - na een lang leven van eenzaamheid te hebben geleefd - besloot zichzelf uit bestaan te bestaan en onbedoeld de oneindige edelstenen in haar kielzog creëerde. In Guardians of the Galaxy vertelt de Collector ons dat de zes singulariteiten bestonden vóór de schepping zelf en dat ze na de oerknal tot geconcentreerde zaken werden gevormd.
Hoewel dit oorsprongsverhaal een stuk eenvoudiger (en veel minder grillig) is dan het verhaal dat we in de strip krijgen, leren we in Thor: The Dark World dat er nog een cruciale stap was in het maken van de Reality Stone.
Odin vertelt ons expliciet dat Malekith de ether uit zijn geconcentreerde materie heeft gesmeed om als wapen te gebruiken.
Ironisch genoeg was Malekith van plan dit wapen te gebruiken om de Negen Rijken te vernietigen en terug te brengen naar een tijd van duisternis toen de zes singulariteiten de enige dingen waren die bestonden.
Bovendien onthulde de verzamelaar dat alle oneindigheidsstenen moesten worden gesmeed uit hun eigenheid - wat betekent dat de ware oorsprong van de andere vijf stenen nog niet volledig is onderzocht.
10
Maar leek geen idee te hebben hoe het te gebruiken
Malekith was een van de oudste wezens in het Marvel Universum, geboren uit dezelfde duisternis die de singaliteit van de Reality Stone huisvestte. Daarom, nadat het universum was ontploft, smeedde Malekith de Aether in een poging om de Negen Rijken terug te brengen naar de duisternis.
Hij werd eenmaal verslagen door Thor's grootvader, koning Bor, en opnieuw door Thor zelf ongeveer 5000 jaar later. In beide gevallen was het minder de macht van de Asgardians en meer de incompetentie van Malekith die leidde tot de nederlaag van de Vervloekte.
Voor iemand die duizenden jaren oud is en de maker van de Aether, zou je denken dat Malekith op zijn minst het meesterschap zou beheersen over het wapen dat hij smeedde. Malekith maakt geen gebruik van een van de realiteitsvervormende krachten die dit juweeltje bezit.
In plaats van de Steen te gebruiken om de natuurwetten in zijn voordeel te veranderen, gebruikt hij hem gewoon om zijn kracht te versterken en energiestoten op Thor te schieten - wat nauwelijks de beste manier is om een god te verslaan.
Dit is wat Malektih een van de minst interessante schurken in de MCU maakt, en toevallig ook de prestaties van acteur Christopher Eccleston verspilt.
9 Het kan de krachten van andere stenen dupliceren
In de strips zijn Thanos en de volledig geassembleerde Infinity Gauntlet volkomen niet te stoppen - zelfs meer dan de versie die we in Infinity War hebben gekregen. In feite is de enige reden dat Thanos in de strips wordt verslagen, is dat zijn onderbewustzijn weet dat hij dergelijke macht niet waard is, en hij uiteindelijk zijn eigen plan saboteert om voor altijd de overhand te krijgen.
Gelukkig lijken er veel beperkingen te zijn gesteld aan de krachten van de Gauntlet, en als geheel heeft de MCU het tot nu toe beter gedaan met de mogelijkheden van de Infinity Stones. Elke steen gloeit bijvoorbeeld wanneer zijn krachten in gebruik zijn, en elk van hun vermogenssets verschilt duidelijk van elkaar.
Deze lijnen zijn meer dan een beetje wazig in de strips, waar de Infinity Gauntlet schijnbaar elke taak kan voltooien die Thanos wenst - wat betekent dat de individuele krachten van elk juweel enigszins niet te onderscheiden zijn zodra de Gauntlet volledig is geassembleerd.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat "realiteit" een soort allesomvattend woord is.
Tenslotte vallen de concepten macht, ruimte, tijd, geest en mogelijk zelfs ziel niet allemaal onder de paraplu van de werkelijkheid?
Dit is waarom in de strips de Reality Stone de krachten van veel van de andere Stones kan dupliceren, waardoor sommigen geloven dat het gemakkelijk de krachtigste edelsteen is.
8 Het is de enige steen die een vloeibare vorm aanneemt
Hoewel het een leuke touch was om de kracht van de Reality Stone te zien voordat we zelfs wisten dat Thanos het in Infinity War had bereikt, is het enige nadeel van deze opeenvolging van gebeurtenissen dat we niet de kans kregen om te zien hoe de Aether daadwerkelijk vast werd in de Reality Stone.
Sinds de introductie in de MCU is de Aether altijd in vloeibare vorm getoond (behalve de visie die Thor heeft in Age of Ultron).
Het stroomt vrij door de ruimte, bijna alsof het een eigen geest heeft. Malekith gebruikt de Aether ook als een wapen op zichzelf - hij vuurt naar Thor en het volume van de vloeistof lijkt zich naar believen uit te breiden. Wanneer het niet in gebruik is, wordt de vloeibare Aether opgeslagen tussen twee stenen blokken die het inactief lijken te maken.
Dit is opvallend anders dan alles wat we hebben gezien van de andere vijf Stones, hoewel de vloeibare vorm perfect aansluit op de eigenschappen die de Reality Stone bevat.
Net als vloeistof zelf, kan de Steen de natuurwetten buigen en hervormen naar de wensen van zijn wielder. Hoewel dit eerst een beetje verwarrend was bij het zien van Thor: The Dark World (waar de woorden "Reality Stone" helemaal niet worden gebruikt), zijn de vloeibare eigenschappen nu volkomen logisch na het zien van wat de Stone daadwerkelijk kan bereiken.
7 Mensen kunnen het hanteren
Tijdens het bestuderen van de Convergentie in Thor: The Dark World, wordt Jane Foster in een portaal getrokken dat haar rechtstreeks naar de veilige schuilplaats van de Aether brengt - die vrijwel zeker diep onder het oppervlak op Svartalheim, de thuisbasis van de Dark Elves, ligt. De Aether fuseert met Jane, verleent haar meer macht en wekt vervolgens Malekith uit zijn 5000-jarige slaap.
Dit is in tegenstelling tot wat we komen leren in Guardians of the Galaxy, waar de Collector verklaart dat de Infinity Stones alleen kunnen worden gebruikt door wezens met een ongelooflijke kracht.
We krijgen zelfs Eson the Searcher te zien, een hemelse die de Power Stone op zijn staf zwaait en deze gebruikt om een hele planeet te decimeren.
Later in Guardians leren we dat de enige reden dat Peter Quill de Power Stone kon vasthouden, is omdat hij half Hemels is.
Het vermogen van de Reality Stone om door mensen te worden verkregen zonder hen onmiddellijk te doden, is een ander facet dat deze Stone onderscheidt van veel van de anderen. Hoewel de Aether zeker meer controle over Jane heeft dan zij erover in The Dark World, kan men het niet helpen, maar vraag me af wat deze Steen zou kunnen doen in de handen van iemand als Doctor Strange.
6 Het heeft de andere stenen nodig om zijn kracht te stabiliseren
We hebben al gezegd dat de Dark Elf Malekith weinig controle leek te hebben over de Aether, ondanks degene die verantwoordelijk was voor het creëren ervan. Buiten het versterken van de krachten van de schurk, is zijn enige andere geplande gebruik van de Aether het gebruiken van materie in donkere materie.
Dit is waarschijnlijk het gevolg van slecht schrijven, vooral gezien het feit dat Malekith tot op heden een van de platste MCU-schurken is. Hij was echt alleen daar om Thor in actie te brengen. Het is ook mogelijk dat dit de enige krachten waren die uit de Aether konden worden opgeroepen zonder dat Malekith de andere Infinity Stones bij de hand had.
In de strips vertrouwt Adam Warlock Thanos toe om de Reality Stone te bewaken - heel goed wetende dat de Mad Titan nog steeds niet gek genoeg is om te proberen de Reality Stone te gebruiken zonder de handschoen en de andere edelstenen.
Dit werd ook weerspiegeld in Infinity War, waar Thanos besluit de Power and Space Stone te verkrijgen voordat hij de Reality Stone achtervolgt. Deze stenen konden ongetwijfeld helpen bij het stabiliseren en richten van de kracht van de Reality Stone, waardoor Thanos totale controle heeft over de anders onvoorspelbare Aether.
5 Het heeft een eigen mening
Een andere reden dat de Reality Stone de andere Stones nodig heeft om te functioneren - buiten zijn onhandelbare krachten - is omdat de Stone een eigen geest lijkt te hebben. Vooral in het Marvel Cinematic Universe.
Wanneer Jane de Aether tegenkomt, hecht deze zich actief aan haar. Wanneer haar lichaam wordt bedreigd door externe krachten, haalt de Aether uit - niet in tegenstelling tot de Symbiotes die ook in andere Marvel-strips voorkomen. De Aether is zelfs krachtig genoeg om Asgardians rond te gooien zonder dat iedereen daartoe wordt geïnstrueerd.
Dit geeft de Reality Stone een opvallend sinistere kwaliteit. Het bevat niet alleen destructieve krachten, het wil ook daadwerkelijk worden gebruikt.
Het verlaat Jane zelfs vrij wanneer een veel machtiger wezen, Malekith, op het toneel verschijnt.
Hoewel we nog moeten zien dat een van de andere Stenen net zo sentimenteel is, is in de strips bekend dat de Stones en de volledig geassembleerde handschoen zichzelf beschermen. Iron Man en een aantal andere helden hebben geprobeerd de Stones te laten verdwijnen en ze hebben allemaal jammerlijk gefaald.
In dit geval zijn de stenen overblijfselen van het oude wezen Nemesis, wat helpt verklaren waarom ze allemaal een eigen geest lijken te hebben gedurende hun hele tijd in de strips.
4 Het zuigt het leven uit zijn gastheer
Wanneer Jane Foster wordt vervoerd naar de geheime schuilplaats van de Aether, waarschuwt Heimdall Thor dat hij de astrofysicus niet kan zien. Nadat Jane is doordrenkt met de Aether en is teruggekeerd naar de aarde, duikt Thor in om haar voor het eerst naar Asgard te brengen met de hoop dat ze kan worden genezen. Helaas konden zelfs de Asgardische artsen niets doen om de ether uit haar lichaam te verwijderen.
In tegenstelling tot de andere Stones, die eenvoudigweg hun krachten uitstralen, gedraagt de Reality Stone zich als een parasitaire levensvorm; het hecht zich aan een gastheer en haalt er energie uit.
In feite wordt Malekith gewekt uit zijn 5000-jarige slaap onmiddellijk nadat de Aether zich bij Jane heeft aangesloten - mogelijk implicerend dat de Aether meestal machteloos is zonder een levensvorm waaraan hij zich kan hechten.
Bovendien onttrekt de Reality Stone Jane aan haar macht en krijgt ze te horen dat als het niet snel uit haar lichaam wordt verwijderd, ze uiteindelijk zal worden vernietigd. Dit negatieve neveneffect is waarschijnlijk alleen van toepassing op sterfelijke dragers, omdat de krachten van Malekith alleen toenemen als hij de ether uit Jane's lichaam haalt.
We zien absoluut ook niet de Reality Stone die zijn tol eist van Thano, vooral niet als hij de andere vijf stenen vasthoudt.
3 Thanos heeft een duplicaat gemaakt
Adam Warlock is de belangrijkste persoon met betrekking tot de Infinity Stones die nog niet in de MCU is verschenen. Na Thanos 'tijd met de Gauntlet in de strips, wordt Warlock een tijdje de wielder van de gouden handschoen. Warlock omvat hier ook The Magus - die de levende belichaming is van zijn slechte kant.
In tegenstelling tot Thanos, die eigenlijk zijn deel van de verlossende eigenschappen heeft, is de Magus een wezen van puur kwaad dat geen moment aarzelt om het universum te vernietigen. Dus werkt de Mad Titan samen met Warlock en de andere zware slagmensen om het plan van de Magus te dwarsbomen.
De dingen lijken exponentieel slechter te groeien wanneer de Magus de volledig geassembleerde handschoen bereikt en de eeuwigheid laat de edelstenen weer eensgezind werken. De Magus lijkt almacht te hebben bereikt en verslaat Doctor Doom en Quasar met gemak.
De Reality Stone is echter geopenbaard als een nep gebouwd door Thanos.
Hoewel de Magus misschien een wezen van puur kwaad was, had hij niet de intelligentie om de krachten van de handschoen volledig te begrijpen, vooral die welke door de Reality Stone werden verleend. Daarom wist Thanos dat hij de kans zou krijgen om in te grijpen wanneer de Magus dronken werd van zijn eerste smaak van ware macht.
2 Het is gemaakt van duisternis
In Thor: The Dark World beschrijft Odin de oorsprong van de Reality Stone en vertelt ons dat 'lang vóór de geboorte van het licht er duisternis was; en uit die duisternis kwamen de Dark Elves. ' Hij gaat verder met te zeggen dat "hun leider, Malekith, een wapen heeft gemaakt uit die duisternis, en het heette de Aether."
Hoewel dit misschien niet meer dan een handig sprookje klinkt, hebben deze ideeën wel enige grond in de wetenschappelijke theorie.
Veel wetenschappers hebben gespeculeerd dat voordat het universum ontstond, de natuurwetten zoals we die begrijpen niet zouden hebben bestaan. Met andere woorden, de aard van die realiteit zou ongetwijfeld chaotisch zijn geweest - wat verklaart waarom de kracht van de Aether zo onvoorspelbaar is.
Net als het universum dat begint met de oerknal, bestaat er ook het idee dat het zou kunnen eindigen met de Big Crunch - waarbij hypothetisch het universum zou worden teruggekaatst van zijn expansie en op zichzelf zou instorten.
In zekere zin is dit precies wat Malekith probeert te bereiken; hij wil de Negen Rijken in perfecte afstemming. Dan kan de Aether gemakkelijker materie terug transformeren in donkere materie en het universum terugbrengen naar de duisternis vanaf het moment dat het kwam.
