The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel II krijgt de remasterbehandeling PS4, met behoud van het goed gemaakte JRPG-tarief met een interessant verhaal.
Sommige genres van videogames kunnen bijzonder verdeeld zijn, en dit is nergens meer waar dan bij de JRPG. De traditionele JRPG is een echte love-it-or-hate-it-spelstijl en vindt liefde van degenen die verliefd worden op de uitgestrekte verhalen en tactische gevechten van het genre. Anderen vinden het gebrek aan directe controle en de noodzaak om iets van een karwei te grinden, vooral in combinatie met de neiging tot een lineaire verhaalstructuur.
Misschien zijn er daarom enkele pogingen gedaan om van JRPG's iets actievers te maken. Final Fantasy is nu een heel ander beest dan in de voorgaande jaren, zoals blijkt uit de verschillen in de aankomende Final Fantasy VII Remake. Veel ontwikkelaars hebben zich echter aan hun wapens gehouden en ontdekten dat - ondanks de bewering van het tegendeel - er veel mensen zijn die enthousiast zijn om via traditionele JRPG's te spelen.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Dit is waar The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel II binnenkomt. Van zijn cast van personages en mecha-actie tot zijn kunststijl en gameplay, Trails of Cold Steel II is een pure JRPG, zij het met een paar toeters en bellen hier en daar. Ontwikkelaar Falcom, een heruitgave van de PS3-titel van 2016, is robuust in zijn aanpak en biedt geen kwart voor moderne trends in de richting van een zwaardere actiefocus.
Dit is zeker een positief voor degenen die hebben gewacht op een old-school JRPG. Het is niet echt een erfenis, maar in plaats daarvan heeft Trails of Cold Steel II een zekerheid over wat het wil zijn, en doet niet veel om van het pad af te dwalen. Er zijn genoeg vinkjes om af te zetten, van zijn turn-based gevechten en vertrouwd speciaal aanvalsgebruiksysteem tot de manier waarop het verhaal interpersoonlijke relatiedrama combineert met wereldveranderende gebeurtenissen die permanent verbonden zijn met zijn moedige tienercast.
Trails of Cold Steel II speelt zich af tijdens de gebeurtenissen van de vicieuze Ereboniaanse burgeroorlog, waarbij de Noble Alliance strijdt om de controle te nemen. De helden - de overblijfselen van Klasse VII van de Thors Military Academy - worden vervolgens in het midden van dit gevecht gegooid na de dramatische gebeurtenissen van de vorige game. Die onschuld van de laatste game is niet per se verdwenen, maar de inzet hier voelt zeker aan de hoge kant.
Falcom weet echter wat werkt en verdwaalt niet ver van het pad. JRPG's verwant aan Trails of Cold Steel II kunnen gedoemd zijn te mislukken als ze het niveau van kameraadschap tussen personages niet correct krijgen, zelfs als het niet altijd realistisch (of zelfs helemaal niet) aanvoelt. Een van de grote geneugten van een traditionele JRPG is het gevoel dat de personages alles kunnen doen als ze zich omhoog trekken door de bootstraps en samenwerken voor een gemeenschappelijke oorzaak, en meestal heeft Trails van Cold Steel II dit in schoppen.
De meeste spelers hebben eerder de verschillende karaktertropen gezien, van het stoïcijnse hoofdpersonage van Rean tot een assortiment van co-sterren die variëren van fiesty tot afstandelijk. Desalniettemin is er iets boeiend aan hen, gegooid in een wereld van politieke intriges die de speler vaker wel dan niet laat raden wat er zal gebeuren. Onderweg is het een erg leuke rit.
Trails of Cold Steel II is grotendeels eenvoudige JRPG-gameplay. De speler reist met zijn groep rond, zoekt hier en daar speurtochten uit en doodt een aantal vijanden in turn-based gevechten - met zowel fysieke aanvallen, magie als krachtigere specials. Er zijn een paar extra functies in de turn-based combat, waarvan het leukste een koppelingssysteem is dat karakteraanvallen combineert met het overdrive wachtrijsysteem.
Over het algemeen is de game lineair van aard, van het ene kronkelende gebied naar het andere verslaan van tegenstanders en de vreemde spannende eindbaasstrijd aangaan - waar de bovengenoemde koppelings- en overdrive-tactieken van vitaal belang zijn. Later in het spel is er iets van een afwijking waardoor de speler een beetje meer vrijheid heeft, wat op prijs wordt gesteld, maar over het algemeen is Trails of Cold Steel II gemaakt met een weg die van gebruikers wordt verwacht. Dat is ook niet noodzakelijk een slechte zaak, hoewel degenen die gewend zijn om meer vrijheid te hebben, zelfs binnen games van een vergelijkbare stijl, het een beetje archaïsch kunnen vinden.
Afgezien van het gevecht en het zoeken, zijn er ook een handvol afleidingen. Er is natuurlijk een leuke kleine minigame voor vissen, maar er zijn ook snowboarders die de spanning verbreken. Deze elementen doen niet echt veel om de plot vooruit te helpen, maar bieden op zijn minst iets anders.
Als het gaat om het verhaal, is Trails of Cold Steel II ook indrukwekkend. Het verhaal heeft een aantal solide wendingen waar spelers misschien niet op anticiperen, hoewel het soms voelt alsof het tempo een beetje afwijkt; het spel schittert in zijn reikwijdte, maar het voelt alsof het korter en krachtiger had kunnen zijn, omdat het soms sleept, zelfs met de broodnodige turbomodus die is gestart.
Iets wat potentiële spelers in gedachten moeten houden, is dat Trails of Cold Steel II een direct vervolg is op de vorige game en er niet omheen knoeit met het in het diepe gooien van de gebruiker. Als zodanig kunnen degenen die niet bekend zijn met de vorige titel het een beetje ontmoedigend vinden. Gelukkig is er een synopsis van de vorige game via een menu-optie om gebeurtenissen uit het verleden te doorlopen, dus als iemand dit om een of andere reden zonder voorkennis oppakt, zullen ze niet te verloren zijn.
Ondanks deze optie moeten spelers waarschijnlijk voorkomen dat ze het koud hebben. Een deel van de allure van The Legend of Heroes is hoe compromisloos het is met betrekking tot zijn verhaal, en Trails of Cold Steel II is geen uitzondering. Dit is geen gewoon vervolg, maar in plaats daarvan de plot induiken, en hoewel er verwijzingen zijn om spelers op weg te helpen, is het verstandiger om eerst het originele spel te spelen.
Voor degenen die de eerste speelden, zal Trails of Cold Steel II waarschijnlijk niet teleurstellen. Er zijn geen gevangenen nodig met zijn spelsystemen of zijn verhaal, maar degenen die van een doordachte, klassieke JRPG houden, vinden hier iets om van te genieten. Soms voelt het een beetje traag, maar met een dwingende wereld is het gemakkelijk te vergeven.
The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel II is nu beschikbaar voor PS4 en is ook beschikbaar voor pc, PS3 en PS Vita. Screen Rant is voor deze review voorzien van PS4-downloadcode.
