Niet alle games hebben enorme open-wereldverhalen nodig met meerdere zijmissies en vijanden die op de loer liggen om elke hoek. Sommige spellen vereisen alleen een goed verhaal en een prachtige omgeving om spelers bezig te houden. Dat is het geval met Lost Ember, een verborgen juweeltje van een titel die schijnbaar verloren is in een zee van AAA-releases. Maar Lost Ember schijnt met een heel eigen licht.
In Lost Ember nemen spelers de rol aan van Wolf die, zoals de naam al doet vermoeden, een wolf is. Maar Wolf heeft veel meer te bieden dan je zou denken. De game begint met Wolf die een verloren geest ontmoet op zijn reis naar de legendarische City of Light, een plek waar mensen na de dood naartoe gaan. Het verhaal onthult al snel dat Wolf ook een verloren geest is. Het doel van de game is om beide verloren zielen te vergezellen naar de Stad van het Licht en tegelijkertijd het verleden bloot te leggen dat ze allebei vergeten zijn. Maar Wolf heeft een unieke vaardigheid die haar reis speciaal maakt: ze kan andere dieren bezitten, waardoor ze het landschap kan doorkruisen op manieren die haar wolfspoten niet kunnen. Als een vogel kan ze vliegen. Als een vis kan Wolf zwemmen. Als wombat kan ze door kleine tunnels gaan. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Dit is de schoonheid van Lost Ember. In staat zijn om andere wezens met verschillende vaardigheden te bezitten, stelt haar in staat een prachtige wereld te doorkruisen en deze zelf te ontdekken. Hoewel het mogelijk is om het spel rechtdoor te spelen zonder enige afleiding, merken spelers dat ze als een kolibrie willen rondfladderen of als een vis rondzwemmen om de wereld door nieuwe ogen te zien. De wereld zelf is levendig en kleurrijk, vol verborgen items die voor de gameplay onbelangrijk zijn, maar nog steeds leuk om te vinden. Terwijl Wolf van geheugen naar geheugen reist, is het gemakkelijk om op een zijspoor te raken door alles wat er te zien is. In het hoofdverhaal onthullen Wolfs herinneringen uiteindelijk echter een bitterzoet verleden vol verlies en geweld. Hoewel het verhaal kort is, is het gemakkelijk om contact te maken met en emotioneel bevredigend te vinden.
Het meest interessante aan Lost Ember is echter dat er geen vijanden, geen bazen en geen enkele bedreiging zijn. De gameplay gaat alleen over het onthullen van herinneringen om Wolf en de verloren geest te helpen herinneren wat ze zijn vergeten. Er zijn ook geen puzzels, behalve uitzoeken welk dier Wolf kan bezitten om te komen waar ze heen moet. Die dieren zijn over het algemeen overvloedig, dus deze bezittingen worden een tweede natuur na een uur spelen. Spelers hoeven zich ook geen zorgen te maken over veel knoppenknoppen.
Lost Ember is echter niet zonder fouten. Soms is er enige vertraging waarbij Wolf enkele seconden op haar plek bevriest. Er zijn ook momenten waarop Wolf af en toe kan vastlopen, waardoor spelers worden gedwongen om opnieuw te starten vanaf een checkpoint. Deze problemen zijn echter van ondergeschikt belang en nemen niet veel weg van de pure schoonheid van het spel. Hoewel Lost Ember niet perfect is, heeft Mooneye Studios iets moois gecreëerd waarmee spelers de wereld vanuit een nieuw perspectief kunnen bekijken. En dat alleen al maakt het spelen waard.
Lost Ember is beschikbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Nintendo Switch. Screen Rant heeft voor deze beoordeling een PS4-code gekregen.
