2017 is een van de grootste en meest opwindende jaren van videogames, en dat geldt specifiek voor het racegenre. Naast een nieuwe vermelding in de Forza Motorsport-franchise, een die de nieuwste en beste console-hardware ondersteunt (de Xbox One X), is er een vervolg op Project Cars, een nieuwe Gran Turismo-game en na een jaar van de markt, EA en ontwikkelaar Ghost Games hebben de Need For Speed-serie teruggebracht met Need For Speed Payback.
Gezien de gemengde reacties op de exclusieve Gran Turismo Sport van PS4, vermoordt het vreselijke progressiesysteem Forza Motorsport 7 zich, en het niche-karakter van Project Cars 2, had Need For Speed Payback de unieke kans als een mainstream multi-platform triple-A titel om de markt echt te veroveren. Maar dat doet het niet.
Gerelateerd: Need For Speed Payback Trailer voor gameplay
Need For Speed Payback begint met een relatief sterke noot en pakt een paar van de belangrijkste kritieken op de 2015 "reboot" van de serie aan. De verhaalcampagne kan bijvoorbeeld offline worden gespeeld en het verhaal begint door spelers meteen in de actie te gooien om meerdere rijstijlen en de drie hoofdrolspelers te introduceren. Er is de drift-specialist, Mac, de ontsnappingsbestuurder, Jess, en het soort hoofdpersonage, een precisierijder genaamd Tyler.
De game verdubbelt de filmische actie en brengt een verhaal en een eenvoudig te spelen race-ervaring met zich mee die aangenaam is om naar te kijken zoals het is om te spelen. Need For Speed Payback is in wezen een interactieve Need For Speed-film en het dichtst in de buurt van een Fast and Furious-game dit jaar (gebaseerd op de eerdere films waar het natuurlijk meer auto's en agenten waren).
Het verhaal draait om een autooverval die mis is gegaan, en bemanningen van racers die vechten tegen 'The House', een organisatie die profiteert van rigging races in de fictieve versie van de game over Las Vegas. Het grootste deel van de dialoog is cringe-waardig en soms gewoon verschrikkelijk als het gaat om het "autopraatje", maar over het algemeen is het volledig bruikbaar in het verplaatsen van de speler en het geven van reden en motivatie voor de auto-actie. De game heeft ook een geweldige soundtrack die mooi speelt met de indrukwekkende visuals en geluidseffecten voor een mooie stijl die zich onderscheidt van de andere grote racers dit vakantieseizoen.
Is de behoefte aan snelheid wel goed?
Wat betreft de gameplay, rijden is snel en vergeeflijk. Van de drie grote racers dit seizoen is Need For Speed Payback het makkelijkst op te pakken en te spelen vanuit het perspectief van de rijder. Het is zeer onrealistisch, dus dit is op geen enkele manier een sim-racer en het probeert het niet te zijn. Vooral als het gaat om inconsistente AI die het soms bestraffend of onmogelijk maakt om extra uitdagingen aan te gaan.
Auto's rijden met gemak dwars door vele objecten - van lichtpalen tot hekken - en kunnen tegen muren stuiteren zonder te worden gesloopt. Draaien is responsief en breken of met de hand breken is extreem overijverig, waardoor scherpe bochten gemakkelijk te beheren zijn en het speelt goed in de stijl waar het spel voor gaat.
Spelers kunnen kiezen tussen meerdere camerahoeken van derden tijdens het rijden, of een first-person zicht op de motorkap, en de rechter joystick op de controller maakt rondkijken of zijdelings, soepel en gemakkelijker dan de andere spellen op de markt. Helaas, in tegenstelling tot de concurrentie, heeft Need For Speed Payback niet zijn auto-interieur weergegeven, dus er is geen in-car ervaring. Gezien het speltype is het echter niet nodig.
Wat betreft de structuur van het spel, terwijl verhaalbeat grotendeels de auto's en locaties dicteert, gebruikt Need For Speed Payback een checkpoint-systeem (en dingen zoals snelheidscontroles) om spelers langs de objectieve paden te leiden. Voor het rijden door deze verschillende soorten checkpoints en het kloppen van tijden, verdienen spelers een sterrenscore. Sterren verdiend leiden tot het ontgrendelen van in-game beloningen.
Anders is de wereld open. Na de tutorial en verhaalintroducties kunnen spelers de Need For Speed Payback-gamekaart openen en verkennen. Tussen de belangrijkste races en verhaalsegmenten zijn er verzamelobjecten en mini-evenementen. Het is hier waar het opwindingsniveau afneemt.
Grind and Loot Boxes Ruin Need for Speed Payback
Zodra de Need For Speed Payback-kaart begint te bevolken, komt het tempo van de gameplay tot stilstand. Er zijn veel pictogrammen die repetitieve activiteiten moeten voltooien, maar het is de belangrijkste game-progressie die het echt doodt. Spelers kunnen snel een auto van elk type krijgen (dwz snelheid versus off-road) om deel te nemen aan de hoofdraces, maar om echt te kunnen concurreren vereist het spel dat spelers het "niveau" van hun voertuig naar keuze verhogen in elke klas.
Dit kan op twee manieren: door eenvoudig een betere auto te kopen in een winkel die exponentieel meer credits (uren van je tijd) vereist dan de activiteiten van het spel uitbetalen, of door auto-upgrades ("Speed Cards") te kopen door ze te kopen of te verdienen in evenementen. Door bijvoorbeeld een race te beëindigen, verschijnen er drie omgedraaide kaarten op het scherm en kunnen spelers willekeurig een van de willekeurige beloningen kiezen in de hoop dat een stat op hun voertuig ooit zo licht stijgt. Het is willekeurig, dom en voelt volledig misplaatst. Spelers hebben geen controle over het verbeteren van de prestaties van hun voertuig en erger, het is een langzaam en niet leuk proces dat ons snel van het spel heeft uitgeschakeld.
