Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles is de nieuwste geanimeerde reboot, maar helaas is het misschien de zwakste incarnatie tot nu toe. De Teenage Mutant Ninja Turtles debuteerde in stripvorm in 1984. De personages lopen, pratende schildpadden die in de riolen van New York wonen, en werden getraind in vechtsporten door een antropomorfe rat genaamd Splinter. De strip is gemaakt door Kevin Eastman en Peter Laird, maar hoewel het oorspronkelijk begon als een parodie op zanderige superheldenstrips zoals de Daredevil-run van Frank Miller, werd het al snel een weggelopen succes.
Dit is te danken aan het succes van de animatieserie Teenage Mutant Ninja Turtles die in première ging in 1987. De cartoon verzachtte de duisternis van de strip en toonde de kleurrijke avonturen van de titelpersonages en hun gevechten tegen The Shredder en verschillende andere vijanden. De populariteit van de cartoon en de merchandise leidde tot de live-actiefilm uit 1990, die twee vervolgpunten voortbracht. De franchise is sindsdien teruggekeerd in verschillende incarnaties, waaronder de door Michael Bay geproduceerde Teenage Mutant Ninja Turtles-film uit 2014 en het vervolg op 2016.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
De franchise heeft in de loop der jaren ook enkele geanimeerde incarnaties gehad, waarbij de Teenage Mutant Ninja Turtles-show van 2003 werd geprezen om zijn (enigszins) donkerdere aanpak, en de 2012-versie - die stemwerk van Jason Biggs en Sean Astin (Stranger Things) omvatte - werd ook goed ontvangen. De nieuwste update van het concept is 2018's Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles, wat een meer humoristische Teen Titans Go is! stijlbenadering van de franchise.
Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles heeft een geweldige introductiereeks, kleurrijke animatie en snel bewegende actie, maar het is de meest teleurstellende geanimeerde incarnatie tot nu toe. Een groot probleem is de karakterisering - of het gebrek daaraan. Het is moeilijk om een van de centrale vier helden uit elkaar te houden, omdat ze allemaal een vergelijkbare persoonlijkheid hebben. De show verandert de dynamiek met Raphael als teamleider en Splinter als een veel minder serieuze mentor, maar de niet aflatende focus op gekke of meta-humor en racen naar de volgende actiescène maken het iets van een vermoeiende horloge.
Dat gezegd hebbende, Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles is ontworpen voor kinderen, dus in dat opzicht kan het leuk zijn. Het is absoluut verdeeld oude fans, waarvan sommige worden afgeschrikt door de animatiestijl, constante gags en verwisselbare persona's van de personages. Zelfs met getalenteerde stemacteurs zoals Ben Schwartz (Parks & Rec), mist het gewoon de charme die gepaard ging met eerdere geanimeerde shows op basis van de franchise. Het heeft echter het potentieel om te verbeteren, dus hopelijk kan Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles seizoen 2 enkele van de kritieken behandelen die op de show zijn gericht.
