Het lijkt erop dat het woord productief is bedacht om Samuel L. Jackson te beschrijven.
Sinds zijn eerste schermoptreden in 1972, verscheen Jackson in bijna 200 films, en het is zeldzaam dat al zijn uitvoeringen worden beschreven als "phoned in." Een getalenteerde en energieke performer, bijna alle optredens van Jackson zijn het bekijken waard. De meesten van ons herinneren hem vanwege zijn actierijke en wijze krakende rollen, maar hij heeft in de loop der jaren eigenlijk vele soorten personages gemaakt. Met zoveel om uit te kiezen, kan het een ontmoedigende hoeveelheid werk zijn om aan te pakken, maar heeft u gedekt. Lees verder voor 10 van de allerbeste.
10 Mr. Barron (Miss Peregrine's Home for Peculiar Children)
Dit lijkt misschien een vreemde keuze, omdat de film waar het vandaan komt absoluut slecht is. Toch zijn de prestaties van Jackson vooral vertederend. Gewapend met een bizar kapsel, gekleurde contactlenzen en bijlhanden, lijkt het karakter van Jackson, Mr. Barron, te veel te zijn. In mindere bijlhanden misschien, maar Jackson is een van de weinige acteurs op aarde die het allemaal zou kunnen laten werken, en dat doet het ook.
Jackson speelt zijn kenmerkende mix van dreiging en humor en past perfect in de toon van een familiefilm. De uitvoering is goed genoeg om je af te vragen waarom hij niet meer heeft gedaan.
9 PK Highsmith (The Other Guys)
Nooit bang om zijn stoere jongensbeeld te parodiëren, is geen van de komische rollen van Jackson in de buurt gekomen van het aanraken van The Other Guys. Jackson's PK Highsmith is briljant gecombineerd met Dwayne Johnson en is elke actieheld die hij ooit heeft gespeeld, tot 11. Wanneer het geluk van Jackson en Johnson op is, lanceert één regel ("Aim for the bushes") hen in een van de grappigste gags van de laatste decennium. Hoewel de hele opzet is geïnspireerd, zou het bit niet werken zonder Jackson het uit het park te slaan.
8 Mr. Señor Love Daddy (Do The Right Thing)
Mr. Señor Love Daddy, de monologerende DJ van Jackson van Do the Right Thing, staat niet echt in de film. Toch vertegenwoordigt deze voorstelling een van Sir L's beste talenten; zijn vaardigheid met een goed geplaatste camee. Van kleine rollen van voordat hij beroemd was (Goodfellas, Jurassic Park) tot bitonderdelen die zijn sterrenbeeld verruilen (Kill Bill, Out of Sight, Iron Man) Jackson weet precies hoe hij een snelle, geweldige indruk kan maken. Meneer Señor Love Daddy, wiens soulvolle peper de looptijd van Do the Right Thing onderbreekt, is misschien wel het hoogtepunt van zijn nieuwe vaardigheden.
7 Coach Carter (Coach Carter)
Te midden van zijn verschillende actiefranchises nam Jackson een pauze om dit volledig solide sportdrama te doen, nu misschien een van zijn bekendste rollen. Coach Carter valt ook op een andere manier op; het is een van de weinige films waar hij ondubbelzinnig de hoofdrol speelt.
In wezen een wensvervullende fantasie waarin Sam Jackson je basketbalcoach is, belichaamt Jackson Carter met wijsheid en gratie. Hoe formeel de film ook is, Jackson verheft het consequent tot iets meer.
6 Odell Robbie (Jackie Brown)
Als deze lijst iets bewijst, is het dat Samuel L. Jackson dol is op (en uitblinkt in) schurken spelen. Van Kingsman tot Lakeview Terrace, Jackson kan een breed scala aan kwaadaardige personages doen en het allemaal moeiteloos laten lijken. Toch is er meestal een methode voor de waanzin op het scherm van Sam Jack. De meeste van zijn slechteriken gaan over in cartoonachtige supervillanie of zijn doordrenkt met het gevoel dat zij (en Jackson) plezier hebben.
Niet zo voor Odell Robbie, de gangster die hij speelt in Jackie Brown van Tarantino. De desinteresse waarmee Odell misdaden begaat, is verontrustend en staat in schril contrast met de passie die de meeste Jackson-personages aan hun wandaden toebrengen. De scène waarin Odell 10 minuten doorbrengt waarin een vriend ruzie maakt om hem te helpen, maar zich even later omdraait en hem doodt, is legitiem huiveringwekkend. Met de mogelijke uitzondering van Frozone heeft Jackson nog nooit iemand zo koud gespeeld.
5 Stephen (Django Unchained)
Er zijn veel gecompliceerde gesprekken over Django, vooral nu ik er nu op terugkijk, maar Jackson's optreden daarin valt niet te ontkennen. Opgezadeld met een meedogenloze, gecompliceerde rol, is het een soort wonder dat hij het van de weg haalt. Afwisselend zielig en angstaanjagend, Stephen is een personage waarvan we nooit helemaal zeker weten waar we aan moeten denken. Hoewel Stephen vanaf het begin behoorlijk consequent gemeen is, laat Jackson de zelfhaat van het personage door de kieren glippen, en laat hem in een paar vluchtige momenten sympathiek worden. Stephen was een zware rij om te lopen, en Jackson liep er prachtig over.
4 Elia-prijs (onbreekbaar en alleen onbreekbaar)
Over gecompliceerde uitvoeringen gesproken, een deel van Jackson's meest ingetogen werk is te vinden in 2000's Unbreakable. Voor een groot deel van de film is Elijah Price iets van een enigma, maar Jackson maakt dat mysterie altijd boeiend.
Price lijdt aan een slopende botziekte en heeft duidelijk veel jeugdtrauma, en hij zit zo strak in elkaar dat het lijkt alsof het elk moment kan wegvloeien. Als het eindelijk lukt, resulteert de onthulling van wat die pijn heeft veroorzaakt in de beste draai van M. Night Shyamalan ooit en sluit een geweldige film af. Jackson is op zijn beurt fantastisch als een personage dat nooit meer kwetsbaar wil lijken.
3 Marquis Warren (The Hateful Eight)
Marquis Warren, de gemene, wreed gewelddadige premiejager in het centrum van The Hateful Eight, is misschien wel de beste uitvoering van Samuel L van de 21ste eeuw. Warren is niet voor niets zo gek vanaf het eerste beeld van de film, en die woede is hypnotiserend. Warren ziet misselijkheid en het is een bewijs van Jackson's talenten dat hij zo boeiend blijft. Een deel van wat Warren's woede zo memorabel maakt, is misschien dat Jackson het doordrenkt met een bijna kinderlijke vreugde. Hij lacht als iemand die zoveel heeft meegemaakt dat het terecht grappig is geworden. Het is de lach van iemand die volledig is losgekoppeld van zijn eigen menselijkheid.
Als de Hateful Eight de microkosmos van Tarantino van de moderne Amerikaanse samenleving is, is Warren een levende, ademende herinnering aan zijn wreedheden. Dienend als zowel dader als slachtoffer van brutaal, gruwelijk geweld, zijn dit personage en deze uitvoering onmogelijk te vergeten.
2 Mitch Hennessy (The Long Kiss Goodnight)
Veel van Jackson's beste personages de krachtigste, slimste en engste jongens in de kamer. Een van zijn mooiste is echter een stoere vent die niet altijd alles onder controle heeft. The Long Kiss Goodnight oefent voor een vergelijkbare rol in Captain Marvel en laat Jackson zijn imago van perfecte 90's cool zien. Sammy J's gelikte privéoog vindt zichzelf gekoppeld aan Gina Davis 'geheugenverlies moeder in de voorsteden, terwijl ze haar verleden probeert te ontrafelen. De buitenkant van Davis is echter niet alles wat het lijkt, en haar mysterieuze geheugenverlies begint plaats te maken voor Jason Bourne-achtige spionagevaardigheden.
Het feit dat de film zo goed is, heeft zeker invloed op deze keuze, maar Jackson haalt het meeste uit de rol en heeft duidelijk veel plezier. De film zou niet half zo goed zijn zonder de gruwelijke reactieopnames van Jackson, die elke scène van hyperviolence tot nieuwe hoogten brengen. Hij slaagt er ook in om een rustig personagemoment tegen het einde van de film te verkopen, wanneer zijn personage een verrassend humanistische keuze maakt. Voor zo'n geweldige carrière in het spelen van badasses, is het verfrissend om te zien hoe Jackson de achterbank naar iemand anders neemt. De man zelf is het daar zelfs mee eens.
1 Jules Winnfield (Pulp Fiction)
Wat anders zou het kunnen zijn? In de rol die zijn carrière zou bepalen, speelt Jackson Jules Winnfield, de hamburger-liefhebbende huurmoordenaar die centraal staat in veel van de hoofdstukken van de film. Hoewel alles is gezegd over zijn andere twee scènes, is de laatste reeks van Jackson in de film misschien zijn beste. Uren na een dramatische geloofscrisis bevindt Winnfield zich midden in een gespannen overval. In een poging kalm te blijven, spreekt Jules de verschillende partijen tot een vreedzame oplossing en laat ze daarbij een spel spelen.
Door een bijbelvers te reciteren, laat Jules de man die hem probeerde te beroven in wezen de ware aard van Jules raden. Is hij een goede man, gedwongen om kwaad te doen in een slechte wereld? Of is hij een slechte man die zijn best doet om zijn wegen te veranderen? Uiteindelijk is het een spel dat Jackson met zijn publiek speelt in bijna elke rol. Wat is de ware aard van zijn karakter, en op welke manier vechten ze ertegen? Zoals bij alle geweldige acteurs, is het antwoord met Jackson altijd in beweging.
VOLGENDE: Pulp Fiction: Jules '10 meest gearticuleerde citaten
