Sense8 Christmas Special: The Gang´s All Back for The Holidays

De onwaarschijnlijke aard van Sense8 - A Christmas Special is ook een groot deel van de charme van het twee uur durende evenement. De verhalende en logistiek ambitieuze serie van de Wachowskis heeft geen nieuwe aflevering gehad sinds de eerste 12 van seizoen 1 begin juni 2015 zijn gedaald. En met Netflix blijkbaar de productie een brede ligplaats geven - dat wil zeggen, bijna twee jaar tussen de seizoenen - komt eraan terug voor een bijna verrassing (of op zijn minst verrassend) Kerstspecial is een interessante manier om kijkers eraan te herinneren dat Sense8 nog steeds een ding is, en interesse wekt voor het lang aanstaande tweede seizoen, dat in mei valt (je weet wel, voor het geval je dat tijdens de trailer van de Kerstspecial niet hebt gevangen).

Het is ook interessant op te merken dat het nieuwe seizoen volgend voorjaar slechts 10 afleveringen biedt, in plaats van de 12 die door de eerste worden aangeboden. De special, die dan twee uur lang is, vult effectief de leemte op die is achtergelaten door die "afwezige" afleveringen, waardoor de serie in totaal 24 (23 technisch) in totaal is, ondanks een technisch verkort tweede uitje. Wat dat betekent voor Sense8 - A Christmas Special zou het effectief uit de gebruikelijke frivoliteit van dergelijke dingen kunnen verwijderen en het in een andere categorie kunnen stuwen. Met andere woorden, de vraag is: is Sense8 - A Christmas Special precies dat of is het echt een voortzetting van het eerste seizoen - waardoor het alleen in naam een vakantiespecial is?

Gezien de vage en mogelijk succesvolle marketingtactieken van Netflix met The OA, is het niet zo verrassend om een twee uur durende special te gebruiken om een serie met een gepassioneerde fanbase maanden voorafgaand aan de première te promoten. Het blijkt echter dat Sense8 - A Christmas Special allebei is: een flagrante herinnering dat seizoen 2 niet is vergeten en een noodzakelijke voortzetting van de serie. Het is tenslotte lang geleden dat ieders favoriete cluster van psychisch verbonden personages voor het laatst op het scherm werd gezien. Dus de aanwijzing als een special is iets van een verkeerde benaming, omdat het evenement zijn thematische aard niet onderstreept in de mate van, laten we zeggen, een Doctor Who Christmas-special of een ander televisie-evenement bedoeld om een product voor de feestdagen op de markt te brengen.

In plaats daarvan is dit alleen de serie die zijn weg vindt, het publiek opnieuw kennis laat maken met zijn unieke ensemble-cast en hen herinnert aan de ongewone krachten die ze samenbrachten en de onsmakelijke elementen die ze uit elkaar scheurden. In dat opzicht kondigt de special zich niet als zodanig aan. Het idee van de vakantie wordt pas gepresenteerd nadat bijna 90 minuten voorbij zijn gegaan, wat eigenlijk in het voordeel van het evenement als geheel werkt. Zoals zoveel series in het recente geheugen, heeft Sense8 seizoen 1 zichzelf meer als een proof of concept dan iets anders gevormd. De flitsende bewerking, met alle logistieke uitdagingen van het plannen en rangschikken van de acteurs in en rond verschillende wereldwijde locaties - vaak alleen om een korte scène te maken met een persoon die met een andere interactie heeft - was de echte ster van de show, een herinnering aan hoe de serie was ambitieus en hoe groot de Wachowskis '- samen met J. Michael Straczynski - denken zou kunnen zijn bij het vormgeven van hun verhaal over een groep vreemden die onverklaarbaar verbonden zijn door krachten die ze niet kunnen begrijpen maar die ze toch willen accepteren. Dus toen het eerste seizoen eindigde, begon het ogenschijnlijk aan het einde van een zeer lange - soms te lange - introductie, een verhaal over de oorsprong van dit gloednieuwe cluster dat op de wereld werd gebracht.

Het proof of concept werkte. Zelfs als het ongelijk was of volledig mislukte, was het gemakkelijk om dergelijke tekortkomingen over het hoofd te zien vanwege hoe heerlijk serieus de serie was en hoe volledig hij in zijn eigen bizarre verhaal kocht en, belangrijker, de berichten die het niet zo subtiel probeerde over te brengen. Misschien nog meer dan bij elk ander project dat ze hebben geleid, zit Sense8 boordevol bekende Wachowski-thema's van eenheid en menselijkheid - een gedeelde band die anders ongelijksoortige individuen verbindt met een wereld die schijnbaar de bedoeling heeft hen te onderdrukken omdat ze anders zijn.

Dus terwijl de kerstspecial van start gaat, is het leuk om te zien dat Sense8 zijn contact niet heeft verloren. Het is nog steeds zo bewonderenswaardig als altijd en zijn ambities zijn even indrukwekkend, maar zijn slechte gewoonten zijn ook nog steeds centraal. Het meeste heeft te maken met het tempo ervan. De show houdt van zijn personages, en dat is een groot deel van de aantrekkingskracht van Sense8 omdat het heel gemakkelijk is om emotioneel naar de verschillende threads te worden gezogen - Lito die in de pers wordt uitgezonden en vervolgens zijn moeder bezoekt met Kerstmis is zo'n voorbeeld - maar op een zeker punt, de gevangenschap van Sun, de status van Nomi als voortvluchtige en het nu bloeiende Van Damme busbedrijf (onder andere) voelen een beetje tangentieel wanneer Mr. Whispers er nog steeds is (niet) op jacht naar het cluster. Er moet een evenwicht worden gevonden, een die tijd heeft voor persoonlijke avonturen en orgieën (omdat dat slechts een deel is van de verschillende persoonlijkheid van de show), maar een die ook een overkoepelende verhaallijn met een gevoel van exigency kan beheren.

Daartoe is Mr. Whispers dat

iets. Hij is een bedreiging, maar een vage, want Will lijkt alleen aangetast door zijn aanwezigheid wanneer de serie de spanning moet opvoeren. De verschijning van de schurk in de kerstspecial voelt meer als een opfriscursus over wie hij is, omdat hij zo'n relatief kleine rol speelde in het eerste seizoen. En toch blijft de dreiging die Mr. Whispers vertegenwoordigt in de marge van een verhaal dat soms te diffuus aanvoelt voor zijn eigen bestwil, omdat het te leuk is om je over te geven aan de verschillende individuele karakterbogen.

Maar alle karakterbogen zijn niet gelijk gemaakt. In seizoen 1 voelde Tina Desai's Kala Dandekar als een vreemde sensatie, omdat haar draad dezelfde urgentie miste als sommige van de anderen. Het was een vreemde verkenning van keuzevrijheid en klassenstructuur die niet zo overtuigend was als, laten we zeggen, de benarde toestand van Doona Bae's Sun - of haar vermogen om de vloer te dweilen met zowat iedereen die de groep tegenkomt. De Kerstspecial besteedt dan ook meer aandacht aan Kala, en vanwege de wil of geen relatie die ze met Wolfgang heeft, krijgt hij ook de extra schermtijd. De verhuizing loont op verschillende manieren, maar het voordeel is vooral voor Wolfgang, die zich in een ontluikende oorlog tussen Duitse misdaadheren bevindt. Ondertussen wordt Kala's huwelijk met Rajan meestal voer voor een whiplash-inducerende tonale verschuiving van een existentiële verkenning van de connectiviteit van alle dingen naar een fallusbrekende sekskomedie.

Er is meer aan de horizon, Will's strijd met Mr. Whispers en de groeiende eenheid van het cluster wordt in grotere mate getoond, wat suggereert dat seizoen 2 meer van de vastberadenheid zal hebben dat seizoen 1 ontbrak. Dat zal het verhaal van de show zeker helpen dichter bij het grootse ontwerp te komen. Misschien helpt dat ook de plezierig vreemde verschuivingen, onhandige komedie en soms stroperige dialoog die net zo goed deel uitmaken van wat Sense8 zo bijzonder maakt als de ambitieuze structuur. De show draagt zijn hart en zijn tekortkomingen op zijn mouw. Dat soort kwetsbaarheid en gebrek aan cynisme komen niet vaak voor, veel minder op de schaal van zoiets. Met Sense8 bereiken de Lana en Lilly Wachowski misschien niet de popculturele hoogten die ze met The Matrix hebben bereikt, maar met deze oprechte, imperfecte show hebben ze duidelijk andere doelen in gedachten.

Sense8 - A Christmas Special is nu beschikbaar op Netflix.