Shooter Seizoen 2 Premiere Review & Discussie

[Dit is een recensie van de seizoen 2-première van Shooter. Er zullen SPOILERS zijn.]

-

Gebaseerd op de mild succesvolle Mark Wahlberg-film met dezelfde naam en de veel meer gerespecteerde bronroman Point of Impact van Stephen Hunter, slaagde de serie Shooter van USA Network er grotendeels in om zijn rookie-seizoen vast te houden (als het ware). De show vormde zichzelf als een ouderwetse thriller en gaf fans van klassieke actiefilms een geruststellende en vertrouwde smaak: B-filmstijlen, een sympathieke held en veel slechteriken voor hem om op te schieten (en meestal rennen van). Dat is alles om te zeggen dat - afgezien van momenten waarop de show een aantal complexe plotwendingen probeerde - Shooter trouw bleef aan de identiteit waarmee het de kijkers aanvankelijk tijdens het eerste seizoen presenteerde.

Dus, zoals je je misschien kunt voorstellen, was de uitdaging in seizoen 2 het vinden van een manier om die stijl en het gevoel te behouden, terwijl je de ante omhoog deed en de actie intensiveerde. En op basis van wat we zagen in de seizoenspremière, 'The Hunting Party', lijkt de serie zeker op de goede weg te zijn.

In plaats van te beginnen met een uiteenzetting om ons te vertellen waar het verhaal momenteel is, koos de show ervoor om zijn publiek en zijn personages weer in de strijd te gooien en het nieuwe seizoen te openen met een actiescène met mysterieuze gewapende mannen verkleed als politieagenten die onschuldige aanwezigen aanvielen op een militaire prijsuitreiking in een feestzaal van een hotel. De chaotische scène liet verschillende burgers en een paar schurken (met dank aan onze van held, Bob Lee Swagger van Ryan Phillippe) dood voordat we zelfs een kans hadden om ons te oriënteren, eraan herinnerend dat in de wereld van Bob Lee op elk moment gevaar kan toeslaan (hoewel hij later Julie van Shantel VanSanten verzekert dat het omgaan met zo'n gebeurtenis voor niemand normaal is, zelfs voor hem).

Dit in medias res storytelling-aanpak bereikt zeker het beoogde effect, omdat we hulpeloos worden teruggezogen in het verhaal van de show, ons afvragend wat hier precies aan de hand is. Wie waren die mannen? Waren ze achter Bob Lee aan? En zo ja, waarom?

De première beantwoordt een aantal van die vragen gedeeltelijk, maar voordat ze dit doen, brengt het wat tijd door om het publiek op snelheid te brengen. Het blijkt dat het seizoen ongeveer een jaar na het einde van seizoen 1 begint, met Bob Lee vrij en vrij van de moord op de Oekraïense president, maar uiteraard in het vizier van een nieuwe tegenstander, die we in latere scènes niet alleen Bob Lee zien stalken, maar ook leden van zijn voormalige militaire eenheid een nacht vóór de aanval in het hotel. Natuurlijk zijn de identiteit van de schutter en de motivaties achter zijn acties voorlopig alleen mysteries - die zeker zullen worden opgelost als het seizoen voorbijgaat.

En dus lijkt het vanaf het begin zeker dat de verhalende formule van seizoen 1 niet is veranderd. Niet alleen is de opzet bekend (vervang eenvoudig Lon Scott van vorig seizoen door deze nieuwe schurk), maar de trope van de jager die de gejaagd wordt is opnieuw in het spel (aangezien de aflevering eindigt met een onnodige cheesy regel van Swagger waarin staat dat voor de hand liggend feit). Hoewel we volledig de dynamiek verwachten van wie precies jaagt, die heen en weer zal flippen terwijl het kat-en-muisspel tussen Swagger en zijn vijanden zich afspeelt, kunnen we ook veilig voorspellen dat de show een paar plot curveballs zal gooien om te houden publiek raden, net als vorig seizoen.

Dat wil echter niet zeggen dat het slecht is om dezelfde formule te behouden. Seizoen 1 van Shooter was tenslotte op zijn best toen het de dingen simpel hield en niet teveel probeerde te doen als het op verhaal aankwam. Hoewel het misschien niet de slimste, meest interessante of originele verhaallijn op televisie is, heeft het verhaal dat in seizoen 2 wordt gepresenteerd al goed zijn best gedaan om het publiek te betrekken met een mysterie dat overtuigend genoeg is voor kijkers om door te gaan met de show. Nu moet het gewoon leveren waar zijn publiek echt naar op zoek is: bevredigende actie aangevuld met een emotioneel karakterdrama.

En als het gaat om karakterdrama, is dat een element van de show dat Shooter dit seizoen actief lijkt te verbeteren. Niet alleen heeft de première enige tijd nodig gehad om inzicht te geven in de huidige situaties van Isaac (Omar Epps) en Memphis (Cynthia Addai-Robinson), maar het heeft ook na de aanval goed nagedacht over Julie's denkwijze, omdat ze een PTSS-achtige ervaring heeft flashback naar de gebeurtenissen van seizoen 1. Ondanks de garanties van Bob Lee om zijn gezin veilig te houden, moet ze zich, net als elke rationele persoon onder zoveel frequente dwang, afvragen of zij en haar dochter ooit het gevoel kunnen krijgen dat ze volledig zijn uit de weg. En er is geen twijfel dat deze angst enige spanning en spanning zal veroorzaken in haar relatie met Bob Lee. Onnodig te zeggen dat we geïnteresseerd zullen zijn om precies te zien hoe die angst zich manifesteert in de toekomst.

Over het geheel genomen is Shooter nog steeds solide genre-televisie met verfrissend bescheiden ambities. In plaats van de mal te doorbreken, blijft het spelen op de sterke punten die het vorig seizoen aantrekkelijk maakten. Dus hoewel de belofte om meer actie en meer opwinding te leveren er een is die we horen van vrijwel elke show als Shooter die zijn tweede seizoen binnenkomt, is er geen reden om te denken dat het niet zal leveren.

Shooter- seizoen 2 gaat aanstaande dinsdag verder met 'Remember the Alamo' @ 22:00 op USA Network.

-

Foto's: Isabella Voskmikova en Dean Buscher / USA Network