Van 2000 tot 2010 bracht Hollywood een groot aantal films uit - Disney wijkde een beetje af van hun gebruikelijke reeks prinsesfilms, er was een vreemde periode waarin Hollywood echt in de 19e-eeuwse magiërs verkeerde, onafhankelijke films werden steeds populairder, en, voor elke succesvolle X-Men-film was er een nieuwe Punisher gepland.
Terwijl Netflix duizenden films aanbiedt, maar slechts een handvol daarvan komt uit dit gevarieerde decennium.
Het doel van dit artikel is alleen bedoeld om te laten zien wat Netflix te bieden heeft, omdat hun nieuwe rangorde- en beoordelingssysteem niet de beste is. Sommige van deze films behoren mogelijk tot uw favorieten aller tijden, terwijl andere misschien tot uw slechtste kijkervaringen aller tijden behoren. Hoe dan ook, het is een verfrissende ervaring om terug te kijken naar de vroege jaren 2000 en nostalgisch de films te onthouden die uit de periode kwamen, waarvan vele nu binnen handbereik zijn.
Dus voordat je het volgende tv-programma in je wachtrij gaat bekijken, zijn hier de 20 onderschatte films uit de jaren 00 die je moet bekijken op Netflix.
20 De nieuwe groef van de keizer
Hoewel The Emperor's New Groove niet de meest populaire Disney-film is die er is, slaagde het er toch in om kijkers te plezieren met zijn onvergetelijke grappen. Keizer Kuzco (geuit door David Spade), een verwende tiener, wordt door zijn voormalige bestuurder in een lama veranderd, perfect geuit door Eartha Kitt.
Op zijn reis om zijn oorspronkelijke vorm terug te krijgen en zijn plaats terug te nemen in het paleis, raakt Kuzco bevriend met een dorpsbewoner genaamd Pacha (stem van John Goodman) die met tegenzin instemt om Kuzco te helpen, op basis van een afspraak dat Kuzco zijn dorp niet zal vernietigen.
Wat er gebeurt is een slapstick-komedie die verschilt van de gebruikelijke geanimeerde Disney-film, maar nog steeds veel lessen heeft om van te leren. Gedurende zijn tijd als lama leert Kuzco wat het betekent om onbaatzuchtig en nederig te zijn en ontwikkelt zich zo tot een waardige keizer.
19 De weg
The Road, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2006 van Cormac McCarthy, volgt een vader en zoon terwijl ze een post-apocalyptisch landschap doorkruisen. Tijdens hun reizen komen ze een bende kannibalen tegen, die ze ternauwernood weten te ontsnappen.
Hoewel de post-apocalyptische sfeer niet wordt verklaard, maakt het de overleving van de vader en zoon meer pijnlijk en hartverscheurend, omdat de twee moeten leren hun vertrouwen volledig op elkaar te stellen om de barre omgeving te overleven.
Viggo Mortensen, die de vader speelt, zorgt voor een aangrijpende uitvoering. Kodi Smit-McPhee (jaren voor zijn beurt als Nightcrawler in X-Men: Apocalypse), als zoon, geeft een even dwingend portret. The Road heeft ook uitstekende ondersteunende rollen van Robert Duvall, Charlize Theron en Guy Pearce.
18 Zack en Miri maken een porno
Op de een of andere manier gaat Kevin Smith's Zack en Miri Make a Porno over levenslange vrienden die besluiten om een porno te maken om geld te verdienen, en is veel realistischer dan zijn meer populaire film Chasing Amy (hoe kan een lesbisch identificerende vrouw vallen voor Ben Affleck). Raunchy komedies waren een trend in de vroege jaren 2000, en hoewel sommige slechter waren dan andere, zorgde Smith's actie achter de camera van Zack en Miri voor een beetje hart voor de film.
Deze romantische of romantische komedie voor Smith-fans houdt natuurlijk wel een beetje ordinaire beelden en praatjes in. Het is begrijpelijk dat de film op sommige punten leek op een NC-17-rating.
Ondanks het onderwerp is Zack en Miri Make a Porno waarschijnlijk Smith's commercieel meest toegankelijke film. Het bevat ook een paar goede lach.
17 Coraline
Voordat Neil Gaiman's American Gods werd aangepast voor tv-schermen en uitgezonden op Stars, was er Coraline.
Als een verfilming van de gelijknamige roman uit 2002 van Gaiman, volgt Coraline een vroegrijp en avontuurlijk jong meisje dat zich in een idyllische parallelle wereld bevindt.
In eerste instantie lijkt het een droom die uitkomt, maar Caroline ontdekt al snel dat de nieuwe wereld eigenlijk donker en sinister is, in de geest van "het gras is niet altijd groener aan de andere kant". Regisseur Henry Selick, wiens eerdere eer onder meer The Nightmare Before Christmas omvat, brengt het angstaanjagende verhaal van Gaiman tot leven met inspirerende stop-motionanimatie.
Om de een of andere reden vonden volwassenen Coraline eng, terwijl jonge kinderen genoten van het verhaal en de ervaring. We veronderstellen dat het allemaal komt neer op hoe je het concept van escapisme versus realiteit bekijkt.
16 Hot Fuzz
Hot Fuzz, de tweede film in de Three Flavors Cornetto-trilogie, vindt schrijver en acteur Simon Pegg bij het spelen van de Londense agent Nicholas Angel, terwijl hij wordt overgeplaatst van een stad naar een klein Engels dorp en gepaard gaat met een stuntelige partner Danny Butterman, gespeeld door Nick Frost.
Angel komt er al snel achter dat de bewoners van het rustige Engelse dorp niet precies zijn wat ze lijken. Hot Fuzz, samen met de andere films in de trilogie, richt zich op het onderliggende verhaal van vriendschap en kameraadschap, terwijl Nicholas zijn nieuwe partner leert waarderen en ze beginnen samen te werken om het mysterie rond de stad op te lossen.
Hot Fuzz, evenals de trilogie als geheel, is een schatkamer van hilarisch slimme one-liners en heeft een leuke mix van belachelijk geweld, op een goede manier.
15 Over het heelal
In navolging van de recente golf van filmmuziek in de vroege jaren 2000, was Across the Universe een beetje anders dan de rest. Chicago en Rent waren bijvoorbeeld gebaseerd op populaire Broadway-musicals en Moulin Rouge was een combinatie van originele nummers en populaire favorieten. Alle nummers in Across the Universe waren echter allemaal van The Beatles.
Across the Universe speelt zich af tussen de tumultueuze jaren 1960 en volgt Jude, gespeeld door Jim Sturgess, een tiener die hij op zoek gaat naar zijn vader. Onderweg ontmoet hij Lucy, gespeeld door Evan Rachel Wood, en een hele reeks andere excentrieke personages die allemaal op eigen reis zijn.
In tegenstelling tot de voorgaande filmmuzikanten, heeft Across the Universe het voordeel dat ze werd geregisseerd door Broadway-veteraan Julie Taymor, die absoluut een unieke kijk op het muzikale muzikale formaat heeft.
14 The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning
Is The Texas Chain Saw Massacre: The Beginning zo erg dat het eigenlijk goed is of gewoon slecht? Jij kunt de rechter zijn.
De film speelt zich enkele jaren voorafgaand aan de remake van 2003 van The Texas Chain Saw Massacre af en vertelt de oorsprong van Leatherface en zijn eerste moorden. Twee broers (één is Matt Bomer voor de bekendheid van White Collar en Magic Mike) en hun vriendinnen reizen door het land als ze een motorrijder tegenkomen die een pistool op hen trekt.
Een crash volgt en de gewonde broers en vrouwen komen de griezelige Sheriff Hoyt tegen, perfect gespeeld door R. Lee Ermey. De jonge koppels komen er al snel achter dat de sheriff niet zo vriendelijk is als hij lijkt, en zijn gezin ook niet. Leatherface verschijnt en het martelen van de tieners verandert al snel in een bloedbad.
Misschien probeerde The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning te concurreren met de populariteit van de Saw-films in die tijd, maar het ging van milde horror in de remake van 2003 naar gruwelijkheid van het slachthuis in de prequel.
13 De Prestige
In 2006 hadden The Illusionist, Scoop en The Prestige allemaal een focus op toneelmagiërs, maar de meest indrukwekkende en bedrieglijke van de drie was de laatste. Schrijver en regisseur Christopher Nolan was in minder dan 10 jaar van korte films naar onafhankelijke films en grote films overgestapt.
Het kenmerk van zijn films zijn de slim uitgevoerde twist-eindes, en The Prestige, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1995, is geen uitzondering.
Twee rivaliserende magiërs, gespeeld door Hugh Jackman en Christian Bale, brengen het grootste deel van de film door met elkaar proberen op te scheppen met uitgebreide shows van showmanship. Tegen het einde, blijf je achter je hoofd zitten en vraag je je af hoe Jackman en Bale hun respectievelijke trucs hebben uitgehaald.
Net als bij andere films van Nolan, zijn er nog steeds online discussies over de aanwijzingen die verspreid waren over The Prestige en die hebben geleid tot het einde van de draai.
12 Elizabethtown
Elizabethtown is misschien niet het beste werk van Cameron Crowe - de AV Club bedacht zelfs de term "Manic Pixie Dream Girl" als gevolg van het karakter van Kirsten Dunst - maar het is tenminste geen Aloha.
Elizabethtown volgt Orlando Bloom als Drew, een vertrapte ontwerper voor een schoenenbedrijf wiens nieuwste ontwerp een kostbare tekortkoming heeft. Net als hij op het punt staat zelfmoord te plegen, krijgt hij een telefoontje van zijn zus waarin hij wordt verteld dat zijn vader net is overleden.
Terwijl Drew naar zijn thuisstaat Kentucky vliegt, ontmoet hij Claire van Kirsten Dunst, een behulpzame stewardess, en een onvermijdelijke relatie ontstaat. Elizabethtown heeft zeker zijn charmes: een schilderachtige omgeving, een ietwat disfunctionele familietoon en een eigentijdse soundtrack.
Drew is niet bepaald een Lloyd Dobler of een William Miller, maar hij heeft nog steeds zijn eigen aantrekkingskracht.
11 vrijdag na de volgende
De Friday-serie bevat Ice Cube als Craig, een man is onlangs ontslagen uit zijn baan en besluit de buurtpestkop te confronteren. In het vervolg, aanstaande vrijdag, hoort Craig van de plannen van de pestkop om uit de gevangenis te breken, dus gaat hij onderduiken, maar op de een of andere manier weet hij hem toch te vinden.
In de derde film van de serie, Friday After Next, worden Craig en zijn neef beroofd van hun kerstcadeaus en huren ze geld door een man vermomd als Santa Claus. Craig en zijn neef proberen een plan te bedenken om het huurgeld goed te maken zodat ze niet worden uitgezet.
Friday After Next bleek de minst succesvolle van de serie, maar dat heeft Ice Cube er niet van weerhouden aan te kondigen dat hij een vierde aflevering in de serie maakt, getiteld Last Friday.
10 De Manchurische kandidaat
Voordat Hollywood het een goed idee vond om films die jonger waren dan 20 jaar opnieuw te maken, leek het in de jaren zestig op inspiratie.
De Manchurian Candidate, gebaseerd op de roman uit 1959 en de film uit 1962, speelt Denzel Washington in perfecte paranoïde vorm als Bennett - een oorlogsveteraan en voormalig commandant die begint in te zien dat niet alles er op lijkt.
Tijdens de Golfoorlog kwamen twee leden van Bennett's eenheid om en de rest werd gered door sergeant Raymond (Liev Schreiber). Enkele jaren later ontmoet Bennett een van de leden van zijn eenheid die visioenen heeft gehad over de oorlog.
Raymond is nu een congreslid en is snel op weg om kandidaat te worden voor vice-president. Bennett staat echter op het punt uit te zoeken wat er precies tijdens de oorlog is gebeurd en hoe het allemaal teruggaat naar Raymond.
Bekijk The Manchurian Candidate voor Washington maar blijf voor Meryl Streep, die een geweldige prestatie levert in haar ondersteunende rol als moeder en poppenspeler van Raymond van Schreiber.
9 Mona Lisa Smile
De vroege tot midden 2000s zagen een gestage stroom van vrouwelijke fronted drama's - van de Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood in 2002 tot The Sisterhood of the Travelling Pants in 2005. Tussen deze releases was Mona Lisa Smile in 2003 Terwijl Ya-Ya Sisterhood te maken had met familiale vrouwelijke relaties en Reizende broeken met vrouwelijke vriendschappen, had Mona Lisa Smile het hele scala aan vrouwelijke problemen.
Stel in de jaren 1950, de film speelde Julia Roberts als een UCLA afgestudeerde student in de kunstgeschiedenis, die een onderwijspositie aanneemt aan een conservatieve hogeschool voor vrouwelijke vrije kunsten in Massachusetts. De studenten van Roberts omvatten een whos-who van populaire jonge actrices waaronder Julia Stiles, Kirsten Dunst en Maggie Gyllenhaal.
Wat volgt is een les over hoe het was om een vrouw te zijn in de jaren 1950 - een opleiding volgen, een huisvrouw worden, of besluiten om tegen het graan in te gaan en een geheel ander pad te volgen.
Mona Lisa Smile is niet zonder zijn clichés, maar het is een leuke uitstap in de bioscoop uit begin 2000.
8 Bad Boys II
Zoals veel films van Michael Bay, mist Bad Boys II plot en drive maar bevat het een overschot aan explosies.
Acht jaar na de gebeurtenissen in de eerste film van Boys Boys komen Martin Lawrence en Will Smith weer samen als detective Marcus en Mike van de Miami Police Department.
Deze keer onderzoeken de detectives echter een beweging van extreem krachtige ecstasy die naar Miami komt. Helaas gaat de inval op vermeende distributeurs mis voor het duo en vragen ze zich af of ze partners moeten blijven.
Hoewel het niet de beste film van begin 2000 is, heeft het wel momenten. Er is echt geen buddy-copfilm, dramatisch of anderszins, met twee zwarte mannelijke hoofdrolspelers sinds White Chicks.
Voor al zijn gruizigheid, bombastisch geweld en explosies is Bad Boys II een veel betere optie dan het alternatief.
7 Kwetsbaarheid
De religieuze thriller Frailty werd uitgebracht onder de aanval van religieuze horrorfilms die rond het nieuwe millennium uitkwamen. Het regiedebuut van wijlen Bill Paxton is niet zo gek of zinloos als Stigmata en End of Days, en is daarentegen veel psychischer.
Bill Paxton speelt, naast regie, Dad Meiks die voor zijn twee jonge zonen zorgt nadat zijn vrouw stierf. Op een nacht maakt Meiks zijn twee jonge zonen wakker en laat hen weten dat hun familie door God is opgeroepen om als mensen vermomde demonen te doden. De zonen gaan samen met de goddelijke plicht van hun vader, maar de oudste zoon, gespeeld door Matthew McConaughey in het heden, heeft zijn twijfels.
Hoewel de film werd geprezen als een van de beste rollen van Paxton, bewees het ook hoe bekwaam hij was als regisseur, wat betekent dat Frailty absoluut een bezichtiging verdient.
6 De punisher
De Punisher-film uit 2004 is slecht, zo erg zelfs dat hij een magere 29% heeft op Rotten Tomatoes. Hoewel het vermeldenswaard moet zijn dat het niet de slechtst beoordeelde stripboekfilm in de jaren 2000 is, heeft Catwoman deze prestigieuze titel.
Het is moeilijk te achterhalen waarom de kritische massa The Punisher haatte - het kan de grimmigheid, het acteren of een combinatie van beide zijn geweest. Thomas Jane speelt de hoofdrol als Frank Castle, een voormalige FBI-agent die burgerwacht werd nadat zijn familie op brute wijze is vermoord door de minions van misdaadheer Howard Saint (John Travolta).
Om een onbekende reden lijkt de productiewaarde van de film op het uiterlijk in het begin van de jaren negentig en moet worden opgemerkt dat deze aanpassing van The Punisher lijkt op de versie van 1989. Het gedateerde gevoel van de film en de actie zijn reden genoeg om wat popcorn te pakken en opnieuw te bekijken.
Nadat je door The Punisher hebt geleden, kun je het vergelijken met Jon Bernthal's weergave van de Punisher in Daredevil van Netflix.
5 Woedebeheersing
Het is niet verrassend dat Anger Management niet de best beoordeelde film is van de carrières van Jack Nicholson of Adam Sandler. Roger Ebert heeft zelfs gezegd: “het concept is geïnspireerd. De uitvoering is zwak. ' Dit is echter geen reden om deze film niet opnieuw te bekijken, want de film heeft een paar goede grappen die je aan het lachen zullen houden.
Het karakter van Sandler, Dave, verliest zijn geduld nadat hij te maken heeft gehad met een vervelende passagier op een vlucht en wordt vervolgens veroordeeld tot het volgen van lessen woedebeheersing. Tot grote ergernis van Dave is zijn nieuwe therapeut, gespeeld door Nicholson, dezelfde vervelende passagier van de vlucht. Wat volgt is een soort slapstick-komedie met Woody Harrelson, Marisa Tomei en een grappig duet van 'I Feel Pretty' van West Side Story.
Anger Management is waarschijnlijk de beste film uit de carrière van Adam Sandler die op Netflix wordt aangeboden (tot nu toe).
4 Wakker worden
Richard Linklater's film Waking Life uit 2001 valt ergens tussen Eternal Sunshine of the Spotless Mind, MTV's Liquid Television en de documentaire The Nightmare.
De film volgt een naamloze jongeman die een soort droom doormaakt en verschillende mensen ontmoet. De mensen die de jongeman ontmoet variëren van restaurantbezoekers tot geleerden. Gesprekken zijn gefilmd in documentaire-stijl, waarbij de jongeman soms tussenbeide komt, maar vooral gericht is op luisteren, terwijl de persoon met wie hij momenteel spreekt alles bespreekt, van lucide dromen en existentialisme.
Waking Life bevat ook een herhaling van enkele van Linklater's meest bekende personages Jesse (Ethan Hawke) en Celine (Julie Delpy) van Before Sunrise, Before Sunset en Before Midnight.
Zoals de meeste - zo niet alle - films van Linklater, biedt Waking Life tot nadenken stemmende discussies over het bestaan en de bijbehorende discussies.
3 Amélie
Amélie is een grillige film over een jonge Parijse serveerster (Audrey Tautou) met een wilde verbeelding, die, na het grootste deel van haar leven naar huis te hebben geschoold door haar teruggetrokken vader, besluit haar leven te wijden aan het gelukkig maken van andere mensen. Terwijl ze door de stad reist om stiekem mensen in nood te helpen, vindt ze iets dat ze het minst verwacht: liefde.
Tautou, die vooral televisiewerk had gedaan vóór de release van Amélie, werd een internationale ster na de release. Samen met Tautou's sterrendraai, werd de fantasievolle kwaliteit van de film ondersteund door CGI en een combinatie van visueel verbluffende cinematografie en een memorabele originele score.
Net als Memento verwierf Amélie kritiek en verdiende hij verschillende Academy Award-nominaties voor de 74e prijsuitreiking, waaronder Best Original Screenplay.
Deze veelgeprezen en geliefde film verdient zeker een nieuwe kijk.
2 Atlantis: The Lost Empire
Geanimeerde speelfilms van Disney liepen tot het begin van de jaren 2000 niet te veel af van de verhaallijnen van de magische prinses en de pratende dieren. Een jaar voor Lilo & Stitch bracht Disney Atlantis: The Lost Empire uit - de eerste geanimeerde science-fiction speelfilm die door de studio werd uitgebracht.
Hoewel Atlantis zich onder de slechtst beoordeelde Disney-animatiefilms bevindt, wordt het door veel fans ook als een onderschatte klassieker beschouwd. Met een stemcast met Michael J. Fox en Leonard Nimoy volgt het verhaal cartograaf en taalkundige Milo die ervan overtuigd is dat de verloren stad Atlantis echt bestaat. Hij werkt samen met een groep ontdekkingsreizigers op zoek naar het legendarische koninkrijk.
Een cartograaf op zoek naar een verloren eiland lijkt misschien niet zo interessant voor jonge kinderen, maar Atlantis: The Lost Empire heeft een publiek weten te vinden na zijn theatrale release vanwege zijn levendige beelden, en is zeker een tweede blik op Netflix waard.
