Ik ging naar 27 verschillende films en reisde 39 keer naar de bioscoop in de afgelopen drie weken in de Search For Stubs- wedstrijd. We zien bijna elke film als bloggers, maar niet elke film.
Het beste en slechtste deel van deze wedstrijd dwong mezelf om elke film met een grote theatrale release te zien.
Het lijkt misschien de gemakkelijkste klus ter wereld om films te bekijken en te bekijken. Het is en het is het niet. Het zou zonde zijn om te klagen over zo'n geweldig voordeel dat gratis vertoningen van theatraal uitgebrachte films bevat. Maar als je er te veel gaat, gaan ze samen. Het wordt moeilijk om de film objectief te beoordelen, omdat je nog steeds fuming na de ramp van een eerdere screening of ontzag voor een briljante.
Ik wil absoluut niet elke film bekijken die ik de afgelopen drie weken heb gezien - maar ik zou graag een paar korte gedachten over elk willen geven - in het belang van het rechtvaardigen om een film als Prom te zien. Overweeg deze beoordelingen op Twitter-formaat en LET OP - de volgende beoordelingen zijn uitsluitend mijn mening en weerspiegelen niet die van Screen Rant. Oh, en het aantal naast sommige films vertegenwoordigt het aantal keren dat ik het tijdens de wedstrijd heb vertoond.
Thor - Marvel blijft comedy en legende naadloos combineren in de nieuwste stripfilm. Het heeft zijn fouten, zoals flagrant misbruik van gekantelde hoeken, actiescènes die soms te kort aanvoelen, en een algehele donkere look die de 3D-ervaring schaadt. Maar over het algemeen is Thor een grappig, aantrekkelijk, opwindend en nieuw product dat aanvoelt als een opluchting van de huidige reeks vervolg- en remakes. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
25-jarig jubileum Top Gun - AMC-theaters gaven de gelegenheid om Top Gun op het grote scherm te zien en ik zou het niet missen. Goose sterft nog steeds, de tanden van Tom Cruise staan nog steeds niet in het midden, de zon gaat nog steeds onder en de film is nog steeds geweldig. Top Gun is als een versie uit de jaren 80 van de actiefilms waar we tegenwoordig van houden, zoals Fast Five - films die gewoon leuk vinden om te entertainen.
Fast Five (3) - Alles over Fast Five is een kaskraker. Toen ik vorig jaar de set bezocht, vertelde ik iedereen dat dit potentieel had om de beste in de franchise te zijn en door de meeste accounts, dat is waar. De actie is groter en de hits zijn harder en The Rock is alles wat we wilden dat hij was sinds zijn crossover van worstelen. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER
Prom - De beste manier om Prom te beschrijven is om het 10 dingen te noemen die ik haat aan jou 2 - als Disney het met groentje filmmakers heeft gemaakt.
Memphis - Het was een unieke ervaring om een Broadway-musical in een bioscoop te zien. De eerste 30 minuten bieden geweldige details achter de schermen die de presentatie van meerdere camera's die volgen verbeteren. De musical zelf is behoorlijk intens en is misschien niet voor iedereen geschikt - kwesties als racisme en muziek verkennen als één samenhangende eenheid.
Hoodwinked Too: Hood vs. Evil - De slechtste film uitgebracht in het recente geheugen.
Water voor olifanten (3) - Een totale verrassing. Ik wist niet wat ik kon verwachten toen ik naar Water For Elephants ging. Christoph Waltz schittert opnieuw als een betoverende en angstaanjagende schurk. De cinematografie is adembenemend en het verhaal is net zo hartverscheurend als hartverwarmend. Als je van klassieke romances houdt, zul je hier waarschijnlijk van genieten.
Tyler Perry's Madea's Big Happy Family - Ik had nog nooit eerder een Tyler Perry-film gezien en moet zeggen dat hoewel 90% ervan niet te bekijken was, Madea op dit moment overkomt als een van de grappigste personages op het scherm - en de ervaring bijna de moeite waard maakte.
Diary of a Wimpy Kid: Rodrick Rules - De franchise gaat verder, maar er is weinig entertainmentwaarde voor mensen zonder gezin. De ondersteunende personages van deze film zijn zo onheilspellend dat hun komedie bijna ondraaglijk is, maar deze franchise heeft gediend als een potentieel lanceringsvoertuig voor een paar carrières in stand-up comedy bij duikbars.
Insidious - De derde act van deze angstaanjagende film maakt een anders voorspelbare film goed. Zodra de geestenjagers de film binnenkomen, vult alles zich met het leven en voegt het een broodnodige stoot toe. Over het algemeen zorgden de belachelijke muziek en de slechte bewerking voor een film die geen reis naar het theater waard is.
The Conspirator - Een langzame, saaie, biopic die te hard probeert te preken over moderne politieke ongelijkheden in plaats van de impact van grote gebeurtenissen in hun eigen tijd te onderzoeken. Toch dient het zijn doel en ziet het er prachtig uit. De verlichting verdient een eigen prijs en nam al mijn aandacht weg van de saaie actie die het verlichtte.
Uwe Hoogheid (2) - Met een met sterren bezaaide comedy cast en een budget van $ 50 miljoen kon Universal nog steeds niet genoeg lachen om een klassieke komedie veilig te stellen. Toch voelde het alsof het verondersteld was te zijn. Danny McBride en James Franco voelen zich zo comfortabel bij elkaar dat hun chemie op een natuurlijke manier vloeit, maar ze hebben gewoon niet de juiste film gekozen om ze te delen. Aan de andere kant maakte de aanwezigheid van Natalie Portman en Zooey Deschanel het allemaal de moeite waard. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
African Cats (2) - African Cats is een van de beste natuurdocumentaires die ik ooit heb gezien. Hoewel Planet Earth ongeëvenaard is in zijn enorme omvang, vond DisneyNature wijselijk een verhaal dat net zo intrigerend was als elk ander verhaal dat door een studio werd gecreëerd. De leeuwen en cheeta's in deze documentaire worden gepresenteerd met gratie en woede, zo ontzagwekkend dat het zelfs de man met 's werelds kleinste blaas verhindert om 90 minuten op zijn stoel te blijven zitten.
Rio - De animatiefilm zag er niet geweldig uit toen de trailers voor het eerst werden uitgebracht en verbeterde niet veel bij het bekijken van de definitieve versie. Rio is bezaaid met clichés en een oninteressante verhaallijn, maar ziet er mooi uit maar mist de emotionele klap die het zijn kijkers wanhopig oplegt. Als het alleen de donzige substantie had omarmd, had het een leuke, feel-good film kunnen zijn.
Scream 4 (3) - Hayden Panettiere keert terug naar het grote scherm en ziet er beter uit dan ooit. De opening 10 minuten zijn hilarisch. Dat zijn alle complimenten die ik kan bedenken. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Adjustment Bureau (2) - De score van Thomas Newman kopt een verrassend grote aanpassing van dit verhaal van Philip K. Dick. Ik ben geneigd te genieten van de meeste van zijn aanpassingen, maar tijdens de promotiecampagne leek hier iets te ontbreken. Toch ging er geen enkele scène voorbij in het theater die ik niet leuk vond. Matt Damon en Emily Blunt delen een schitterend charisma op het scherm en de film biedt die zeldzame gelegenheid om na te denken over je eigen leven in de context van het fictieve verhaal. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Cedar Rapids - De indie-komediescène is er een die zelden genoeg kijkers krijgt. Cedar Rapids is een ander voorbeeld van een verborgen juweeltje dat hopelijk een tweede wind zal krijgen op homevideo. De trailer presenteerde een film over een rivaliteit, maar het bleek veel meer een buddy-komedie te zijn dan ik had verwacht, aangevoerd door de altijd hilarische Ed Helms en John C. Reilly.
Broncode (3) - Duidelijk geïnspireerd door Alfred Hitchcock, heeft de tweede film van Duncan Jones bewezen dat hij een waardige regisseur is om naar te kijken. Jake Gyllenhaal speelt met veel plezier een personage gevangen in een bizar maar meeslepend mysterie en houdt de film stromend temidden van het potentieel voor herhaling. Zodra de wendingen beginnen te draaien, haakt de film je vast en laat je niet los - tot een verwarrende laatste scène. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Battle: Los Angeles (2) - Een van de vele buitenaardse invasiefilms van het jaar raakte theaters met net zoveel testosteron als de andere zwaargewichten die de zomerlei lanceren. Het enige verschil is dat het acteren twee keer zo slecht was. Maar al het slechte acteerwerk ter wereld kon de entertainmentwaarde van de epische rampenfilm die Los Angeles aan flarden scheurde, niet schaden. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Vertrouwen - de schokkende kijk van David Schwimmer op de impact van verkrachting is maar al te reëel. Clive Owen speelt de rol van verwoeste vader feilloos en verdient er ongebreidelde lof voor. De beurt van Schwimmer als regisseur is nog niet voorbij, maar hopelijk kan hij meer luchtig materiaal zoeken.
Hanna - Saoirse Ronan speelt in een van de meest unieke films van het jaar tot nu toe. De score van de Chemical Brothers is net zo origineel als de stijl van de film zelf. Het verhaal is niet zo nieuw als sommigen misschien denken - maar de manier waarop het wordt benaderd is onvoorspelbaar, prachtig en sfeervol. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Rango - Gore Verbinski en Johnny Depp zijn herenigd, maar het product is heel anders dan de Pirates of the Caribbean. De off-beat komische stijl is niet veel veranderd, maar Rango is net zo een western als de klassiekers die inspireerden. Zoals veel animatiefilms, omarmt het zijn vermogen om de popcultuur te bespotten en toch te vertellen dat een verhaal alleen kan worden bereikt door middel van animatie. Over animatie gesproken, de door ILM ontworpen wereld wordt prachtig weergegeven. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Born To Be Wild 3D - De korte documentaire geeft een kijkje in twee inspirerende verhalen die maar weinigen kennen. Het mooie van goede documentaires is het griezelige vermogen om het onbekende in zijn ware vorm te presenteren. Zet een geweldige 3D-camera in de mix en Born To Be Wild is een geweldig gebruik van technologie om een verhaal te vertellen over twee dierenliefhebbers die het goed deden zonder enige technologie.
Onbegrensd (2) - Bradley Cooper komt in het gezicht van Robert De Niro in een van de meest memorabele scène van het jaar tot nu toe. Die scène sloot ook een film af die zeer vermakelijk en beslist fris was. Ik verliet de theaters wanhopig naar NZT evenveel als meer films van regisseur Neil Burger. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Arthur (2) - Russell Brand verandert niets van zijn typische merk van ordinaire komedie en ik zou het op geen enkele andere manier willen. Hij is een hilarische cabaretier, maar bevond zich in een film die soms vroegtijdig werd gesleept. Helen Mirren is een geweldig personage en Greta Gerwig kan worden toegevoegd aan de lijst van eigenzinnige toonaangevende dames zoals Zooey Deschanel die tegenwoordig romantische komedies lijken te koppen. De tweede bezichtiging was veel moeilijker om naar te kijken dan de eerste, maar het had nog steeds een paar waardige punchlines en verdiende zijn plaats tussen de komedies van begin 2011. Je kunt onze volledige review bekijken - HIER.
Hop - Wanneer een studio een film maakt rond een vakantie, maken ze zelden een memorabele film. Slechts enkele kerstfilms en een of twee Halloween-verhalen zijn klassiekers geworden. Hop is een ander ellendig voorbeeld van merchandising met cash cow-vakanties. Het gerecycleerde verhaal was in alle opzichten een agent en de acteurs leken alsof ze op zoek waren naar een salaris. De filmindustrie zou beter af zijn geweest zonder Hop.
Soul Surfer - Het formule verhaal was misschien wel de meest inspirerende film van het jaar tot nu toe, maar in plaats daarvan was het hilarisch slecht. Op bijna alle mogelijke manieren miste deze film zijn kans om een krachtig waargebeurd verhaal te delen. Toen ik het voor het eerst hoorde op ESPN, was ik tot tranen geroerd. Toen ik Soul Surfer voor het eerst op het grote scherm zag, schaamde ik me.
Deel uw mening over de films die ik de afgelopen drie weken heb gezien in de commentaren hieronder.
