Na een enorm gigantische hype, is de langverwachte trailer voor Avengers: Infinity War hier. Helaas schiet het aanzienlijk onder die verwachtingen.
Het MCU-verhaal dat meer dan 20 films vertelde, heeft geleid tot de epische confrontatie tussen de grootste helden van de aarde en de Mad Titan, Thanos, en elke hoek van het Marvel Cinematic Universe is vertegenwoordigd, van Iron Man tot Star-Lord. Dit zou, volgens alle verhalen, het beste uur van Marvel moeten zijn, het hoogtepunt van het werk dat ze hebben gedaan, niet alleen om hun stripboekpictogrammen tot leven te brengen, maar ook om de manier waarop big-budget franchise-films worden gemaakt fundamenteel te veranderen. En hoewel de film zelf die belofte misschien nog steeds waarmaakt, voelt de trailer zelf als een teleurstelling.
Gerelateerd: Avengers Infinity War: Trailer Breakdown & Secrets
Een deel van dat element van teleurstelling is ingebouwd; dit is in wezen een teaser-trailer voor een film die maandenlang niet uitkomt, bedoeld als de vroegste hint van reguliere promotie. Het argument zou een volwaardige trailer kunnen worden gemaakt een volle zes maanden voordat de release contraproductief zou zijn, wat de gevestigde promotionele push voor films zoals deze zou ondermijnen. Maar de regels moeten echt niet van toepassing zijn op Infinity War, die zoveel ingebouwde goodwill en anticipatie heeft dat het zich gemakkelijk kan veroorloven om de promotionele sjabloon een beetje te buigen.
Wat we wel krijgen met deze trailer is frustrerend. De enige echte openbaringen hier zijn esthetisch; Het blonde haar van Black Widow, de baard van Captain America, Tony Stark's … designer-trainingspak? Er zijn meerdere foto's van mensen die onzichtbare bedreigingen tegemoet rennen en aandachtig in de verte staren. De voice-over is meestal boilerplate, en herformuleert de beoogde missie van het Avengers-initiatief, en laat Thanos een nogal clichéachtige schurk spreken. Een paar effectenopnames zien er een beetje slordig uit, wat vergeefbaar is voor een film zo ver van de theaters, hoewel het wel de herinnering oproept aan enkele van de minder voltooide VFX-momenten van de Russo Brothers in Captain America: Civil War.
Er ontbreekt hier ook iets van de Marvel-geest. In voor- en tegenspoed is de MCU bepaald door de losse, snarky energie die Robert Downey Jr. en regisseur Jon Favreau in de eerste Iron Man introduceerde en die zijn apotheose bereikte in de eerste Avengers-film van Joss Whedon. Inderdaad, de meest ongekwalificeerde successen van Marvel van de laatste tijd leunen in de komische toon terwijl ze nog steeds verhalen vertellen met echte inzetten, zoals de Guardians of the Galaxy-films en Thor: Ragnarok (zelfs als sommigen het te "leuk" vinden). De dreiging van Infinity War voelt in die context enigszins verouderd, een versie van de MCU waarvan het voelde alsof we misschien te groot waren. Niemand zegt dat een massale confrontatie met Thanos een lachfeest zou moeten zijn, maar Marvel is beroemd efficiënt geweest met hun trailers, trouwend met traditionele superheldbeelden met pittige dialoog en met knipogen. Hier is absoluut niets van te zien.
Een scherpere, maar onontkoombare kritiek: dit is beslist minder dan wat fans dit jaar op de D23 en San Diego Comic-Con werd getoond. De strijd tussen fans en exclusieve beelden van congressen is een schijnbaar eindeloze oorlog van wankele iPhone-video's en YouTube-auteursrechtaanduidingen, en het feit dat het eerste openbare aanbod objectief inferieur is aan wat voor een relatief klein aantal fans werd getoond, zal alleen maar irriteren fans verder.
Dit is duidelijk heel, heel vroeg in de promotiecyclus voor Infinity War. Er is niemand beter dan Marvel in het opbouwen van anticipatie op dit soort films, en hun track record van box office en kritische overwinningen is ongeëvenaard in de geschiedenis van het maken van grootschalige franchisefilms. Degenen die aan Kevin Feige en vrienden hebben getwijfeld, zijn keer op keer bewezen dat ze gek zijn.
Maar volgens Marvel's eigen erkenning is Infinity War iets anders. Dit is niet zomaar een andere Avengers-film, of een andere film die bedoeld is om de MCU-status quo op te schudden, zoals Civil War. Dit is het verhaal dat de hele sage naar verluidt heeft opgebouwd; een strijd met Thanos die niet alleen het lot van het universum op het spel zal zetten, maar vrijwel zeker het definitieve einde van het verhaal zal zien voor enkele van de personages die we al bijna tien jaar volgen. Het idee dat iedereen levend uit de Infinity War komt, lijkt in principe onmogelijk; een gevecht van deze omvang moet slachtoffers hebben die echt pijn doen, die gewicht geven aan wat op zijn minst het begin van het einde van de versie van de MCU is die we tot nu toe hebben gezien.
Is het oneerlijk om zoveel aan de voeten van een teaser-trailer te leggen? Misschien, maar het idee dat een trailer dat soort emotionele en viscerale bevrediging kan bieden, bestaat grotendeels omdat Marvel het zo routinematig doet. De trailer van de eerste Iron Man-film luidde een nieuw, opwindend tijdperk van superheldenfilms in. Guardians of the Galaxy, die een behoorlijk wankel vooruitzicht voelde voor een filmfranchise van $ 100 miljoen op papier, zag er meteen als een zeker ding uit toen de legendarische teaser werd uitgebracht. Het argument zou kunnen zijn dat het grootste deel van het wilde succes van Thor: Ragnarok te danken is aan zijn schitterende eerste trailer, een van de allerbeste films die ooit is gemonteerd, periode. Infinity War heeft veel meer ingebouwd publieksvertrouwen dan een van die films, en zal aanzienlijk meer verhalend zwaar werk moeten doen, omdat vrijwel iedereen in de MCU erbij betrokken zal zijn.
Gerelateerd: Avengers: Infinity War bevestigt Loki's Thor: Ragnarok verraad
En toch kan het feit dat de eerste trailer zo droog en niet-opwindend is, niet anders dan de angst opwekken dat misschien iets van deze schaal, dat in wezen geen cinematografisch precedent heeft, te groot is voor zelfs Marvel, dat de kosten om zoiets groots te maken werk op technische schaal is het verlies van de speelse, dynamische geest die deze films tot een sensatie heeft gemaakt.
Avengers: Infinity War is misschien het moment dat superheldenfilms te groot worden voor zelfs de meest betrouwbare studio van het genre, waar franchisebouw en rauwe, onvervalste spektakels narratief en thematische samenhang overtreffen. Dat is misschien te veel om aan een teleurstellende trailer te hangen, maar dat soort hoge normen zijn de prijs die Marvel moet betalen voor zijn decennium van wild succes.
