[Dit is een overzicht van Being Human Seizoen 4 Aflevering 9. Er zullen SPOILERS zijn.]
-
Terwijl de aflevering van Being Human van vorige week, "Rewind, Rewind", bijna voelde als een nieuw begin voor de serie als deze op zijn einde loopt, voelde de aflevering van deze week zich zeer bewust van de sterfelijkheid van Being Human, die afzwakte van de cliffhanger van vorige week met voorspelbaarheid een sprint terug naar de comfortzone van de eerste tijdlijn.
Onvermijdelijk? Waarschijnlijk, maar door dit zo snel te doen, geven de schrijvers Aidan's emotionele boog af van wraak "monster" tot Bishop's dubbelzinnige huisdier tot berouwvolle man na een handige openbaring, die zowel het karakter als deze aflevering van deugd en waarde berooft.
Over bisschop gesproken, gisteravond was hoogstwaarschijnlijk een serieomslag voor Mark Pelligrino's wonderlijk slechte vaderfiguur / bloedmonster en hij scheidde met een mix van bombast en gratie. Pellegrino is een van die acteurs die overal opduiken, maar hij had echt de kans om wortels te leggen met Being Human en hij schitterde als een goed getekend personage; vooral in latere seizoenen na de dood van het personage, toen hij als een dominante figuur in het verleden van Aidan verscheen - iemand die Aidans oude oude manieren vertegenwoordigde, en een ideaal om tegen terug te duwen.
Het is symbolisch dat het beste moment van Bishop uit de aflevering van gisteravond (hoewel zijn toespraak over het sterfbed over Aidan wegging van al het licht in zijn leven om in wezen de koning van alles en niets te worden, goed werd gespeeld en beïnvloed), vermoedelijk, hetzelfde magazijn waar hij stierf in seizoen 1. Deze keer duikt Bishop Aidan op om Ray en Josh te doden, waarbij Aidan uiteindelijk door Josh heen gaat (kan hij dat doen?) om Ray's ogen eruit te persen en hem af te zetten de catwalk. Een handeling die, nogmaals, het monsterlijke vermogen van Aidan aan Sally onthult, terwijl ook het gemak wordt getoond waarmee Bishop Aidan van een klif kan sturen.
Een ding dat Bishop Aidan niet kon duwen, was Josh vermoorden. In plaats daarvan legde Aidan schuld op zijn schouders en gaf hem een lot dat veel erger was voor zijn rol in de dood van Sally: het leven als een beanie die taartmaker draagt met de geest van Sally die matchmaker probeert te spelen voor Josh en zijn klanten.
Een op Aiden gerichte aflevering, Josh's boog is waardevol omdat hij wordt gebruikt om Sally's zoektocht naar Alana (het medium dat haar bij Donna introduceerde) en uiteindelijk Donna te vergemakkelijken. Het bloed van Josh is ook nuttig wanneer het vampiervirus zijn kop opsteekt, Aidan redt en hem de middelen geeft die nodig zijn om uit afgunst te rebelleren tegen Bishop, niet uit geweten.
Tegen het einde van de aflevering, wanneer de drie opnieuw worden geassembleerd (na de transformatieve Drive-achtige montagescène van Aidan), is het Josh wiens leven het meest evenwichtig is en Josh die het meeste te verliezen heeft wanneer hij besluit het allemaal weg te gooien in het streven naar zijn bestemming met Nora - een romantisch gebaar dat net zo goed wordt behandeld als Aidans reis naar dat moment is verpest.
Uiteindelijk doet het er echter niet toe - niet de sprong van Josh naar liefde, niet het verdriet van Aidan, of de hardnekkige drang van Sally om dingen recht te zetten (die altijd dingen fout lijken te stellen). Dat verleden brandt op en Josh, Aidan en Sally (en ook Sally, en Sally en Sally - wat is er aan de hand met alle Sally's?) Springen terug naar hun vorige heden (met een korte uitstapje dat we zullen bespreken) in een moment), waardoor alleen Sally de afdruk achterlaat van wat er is gebeurd. Het geeft de kijker ook een idee van wat er had kunnen zijn.
Misschien was het dwaas om te denken dat de show zou opgeven wat leek op een verwoest bestaan en zou voortbouwen op de nieuwe toekomst die Sally had ingebed in het bestaan? Maar hoewel dit altijd was bedoeld, lijkt het erop dat producenten een kans hebben gemist toen ze besloten om dit verblijf uiterst kort en ongebonden te maken voor Josh en Aidan's psyches (hoewel, om eerlijk te zijn, dat een beoordeling is van het landschap op dit moment, dus misschien springen ze terug of komen die herinneringen binnen en krijgen ze een gevoel van duurzaamheid).
In praktische zin contrasteert de poëtische tragedie van Aidan en de verloren liefde van Sally mooi met Josh's zoektocht naar verzoening met Nora - en hier hopen we dat de beslissing om het alternatieve tijdlijnverhaal kort te veranderen ten minste winst oplevert door Josh en Nora de verhalende ruimte te geven die ze moeten die aanzienlijke kloof sluiten op een manier die verdiend aanvoelt - maar over het algemeen "Terugspoelen, Terugspoelen" en "Te snel, te vooruit!" voel hol aan hun conclusie. Een verrassing, gezien het potentieel dat het verhaal leek te hebben.
Wat volgende week en de toekomst betreft, springt Sally vooruit naar een moment waarop Aidan schreeuwt over een groot verlies voordat Josh de nek snapt, zeker de donkerste tijdlijn vertegenwoordigt, maar op dit moment lijkt het trio terug waar ze thuishoren, alleen natuurlijk om aan te nemen dat er iets zal worden gedaan om die toekomst te stoppen, hoewel het uiterlijk van een ziekelijke Sally in de promo voor de volgende aflevering een wenkbrauw oproept.
__________________________________________
Being Human keert aanstaande maandag terug op Syfy @ 21:00
