Vanavond zendt Starz de première uit van zijn nieuwste drama, Camelot. Gefactureerd als een volwassene die de legendarische exploits van koning Arthur opnieuw vertelt, doorbreekt de nieuwe serie de middeleeuwse schimmel op veel manieren - maar is het overtuigend genoeg om een bezichtiging te rechtvaardigen?
De aflevering begint wanneer de klassieke antagonist Morgan (Eva Green, Casino Royale) probeert de hal van koning Uther opnieuw binnen te gaan. Haar vader verloochent haar omdat hij zijn nieuwe koningin Igraine (Claire Forlani) heeft beschimpt. Morgan vermomt zichzelf om een feest in de hal binnen te gaan en vergiftigt Uther, en roept zijn rivaliserende koning Lot onmiddellijk op voor een alliantie om zich snel de troon toe te eigenen.
Ondertussen snelt Merlijn (Joseph Fiennes, FlashForward, Shakespeare In Love) naar het platteland. Hij vindt de zoon van een boer, Arthur (Jamie Campbell Bower, Harry Potter and the Deathly Hallows), en verzekert hem dat hij de legitieme erfgenaam is van Uther Pendragon en Igraine. Merlijn, Arthur en Arthur's broer, Kay, haasten zich naar de ruïnes van het oude Camelot, om ridders te ontmoeten die loyaal zijn aan Uther en een nieuwe machtszetel voor het land te creëren.
Camelot is het tweede stuk van Starz na Spartacus: Blood and Sand. De serie is geschreven door onder meer Michael Hirst en Thomas Malory die bekend zijn met genreverhalen als The Tudors, Elizabeth en Excalibur. De wortels van Arthur-epische verhalen zoals Le Mort d'Arthur zijn duidelijk, waarbij meer recente versies van TH White grotendeels worden genegeerd. Dat gezegd hebbende, er is veel moderniteit in de hervertelling - dit is niet de Camelot van je voorouders - en je kunt gedurende het seizoen een aantal belangrijke verschillen van de legende verwachten.
Productiewaarden zijn hoog, met uitstekende sets, kostuums en cinematografie. Het fineer van bioscoopkwaliteit verliest alleen zijn glans bij adembenemende landschapsopnamen waar de CG-kastelen en achtergronden duidelijk zichtbaar worden. Met een tv-budget, zelfs een aanzienlijk budget, zijn de visuals en sfeer lovenswaardig.
Op vrijwel dezelfde manier als Spartacus, is de piloot onverschrokken in zijn grafische geweld en seksualiteit. Om Fiennes in een vroeg interview te citeren, Camelot is geen musical. Degenen die hopen op dapperheid en ridderlijkheid zijn misschien uitgeschakeld, maar het alleen voor volwassenen karakter van de serie is verfrissend naast meer tamme gerechten zoals Merlin op Syfy.
Over Fiennes en Merlin gesproken, de niet-traditionele weergave van de tovenaar door de acteur is absoluut een hoogtepunt. Verdwenen is de oude tovenaar met de Santa-shaming-baard: Merlijn van Camelot is een jongere, meer levendige speler wiens kennis en sluwheid zijn beste wapens zijn. Fiennes speelt het personage als een kruising tussen een mentor en een politicus, terwijl hij behendig Arthur, Morgan en Igraine als stukken op een nationaal schaakbord manoeuvreert. Het karakter is fascinerend en weet je altijd te laten raden.
Even indrukwekkend is Green's Morgan. De moordende vixen kakelt of schreeuwt nooit als een Disney-villainess, maar manipuleert subtiel de krachtige mannen om haar heen terwijl ze de spreekwoordelijke dolk vasthoudt. Morgan's meedogenloze ambitie is te zien, net als meer ingetogen hints naar haar onderliggende haat. Als de piloot een indicatie heeft, zal haar plannen tegen de al even sluwe Merlin de plot van de serie vooruit rijden.
Het enige echte nadeel van de cast lijkt Bower's weergave van Arthur te zijn. Bleek, mager en behoeftig, de 'jongen die koning zou zijn' lijkt heel erg de eerste te zijn. Peter Mooney, die Arthur's adoptiebroer Kay speelt, zou mijn keuze zijn geweest voor de rol in de cast van Camelot. Ik zal echter nog niet over het personage schrijven - het verhaal gaat over Arthur die koning wordt, en een bescheiden begin kan Bower mogelijk enkele indrukwekkende momenten in latere afleveringen opleveren.
Arthur is de spreekwoordelijke vis uit het water, fluctuerend tussen momenten van overweldigende angst en dappere moed. Zijn afwijzing ter plaatse van koning Lot illustreert dit perfect: hij heeft een sterke wil om te vechten wanneer hij wordt uitgedaagd, maar naïef genoeg om de gevolgen van zijn acties niet te begrijpen. Arthur zal ongetwijfeld het personage zijn met de meeste ontwikkeling, en het zal interessant zijn om te zien hoe hij overgaat van een groene eiser naar een waardige opvolger.
Het algehele schrijven en leveren is solide zonder buitengewoon te zijn. De soms vermoeiende dialoog van Spartacus is vervangen door meer natuurlijke lijnen, hoewel ze, gezien de middeleeuwse setting, nog steeds met een ouderwets tempo worden afgeleverd. Verwacht dat deze nog meer zullen verbeteren naarmate de cast en crew hun ritme vinden.
Een element dat ik fascinerend vond, was het gebruik van magie, of liever het ontbreken daarvan. In Camelot is magie een zwaar en belastend proces: het gebruik ervan zorgt voor een onmiddellijke en krachtige afvoer van alle betrokken partijen. Dus hoewel hier en daar wat tovenarij te zien is, verwacht niet dat dit het verhaal zal sturen. Het is een moedige zet voor de schrijvers, die een weg hebben afgesloten naar enkele gemakkelijke plotresoluties, en ik ben erg blij om te zien dat het op zo'n manier wordt behandeld.
Dramatische bogen worden snel in beweging gezet in de piloot. Het essentiële conflict tussen Morgan, Arthur en Merlin is overtuigend genoeg, maar er is ook de meer genuanceerde onrust in de familie van Arthur, die nog steeds in shock is nadat hij de waarheid over zijn koninklijke afkomst heeft leren kennen. We zien ook een extreem korte (en onthullende) glimp van Tamsin Egerton als Guinevere. Zonder iets te bederven, laat de conclusie van de eerste aflevering kijkers hongerig naar meer ontwikkeling en resolutie.
De interpretatie van dergelijke bekende karakters is verfrissend. De protagonisten zijn verre van perfect, terwijl de antagonisten gemotiveerd zijn door begrijpelijke grieven. Kortom, deze personages zijn veel geloofwaardiger dan hun romantische tegenhangers, maar blijven interessanter dan andere moderne herdachten, zoals de 2004 filmversie van King Arthur. Het verhaal zal ongetwijfeld een aantal fundamentele verschuivingen meebrengen (bijna moet het zijn, met bronmateriaal dat zo platgetreden is) en ik ben benieuwd wat ze zullen zijn.
Camelot zal zowel fans van klassieke Arthur-verhalen als eerdere dramatische uitjes van Starz bevallen. Degenen die hopen op een episch maar tam verhaal hoeven niet van toepassing te zijn: breng de kinderen naar bed voordat ze gaan kijken. De première is solide en ik ben benieuwd naar de wijzigingen die zijn aangebracht in de geliefde verhalen van Arthur, Merlin, Morgan en Guinevere.
In een interessante convergentie staat Camelot mogelijk tegenover zijn eigen usurper aan de horizon. Het komende middeleeuwse epos van HBO, Game of Thrones, zal in iets meer dan twee weken in première gaan.
Camelot gaat vrijdagavond om 22.00 uur in première op Starz.
