John Carpenters filmaanpassing uit 1983 van het boek Christine van Stephen King deed recht aan het verhaal, maar veranderde de oorsprong van de titular car onderweg. In de loop van zijn lange schrijfcarrière heeft King horrorverhalen geschreven over een breed scala aan onwaarschijnlijke dingen. Graveyard Shift combineert arbeiders met een gigantisch rattenmonster. De Mangler gaat over een demonische wasmachine. Maximum Overdrive ziet vrachtwagens hun eigenaars inschakelen. Christine, het verhaal van een moorddadige Plymouth Fury uit 1958, is waarschijnlijk het beroemdste exemplaar.
Regie Christine, een bewerking van King's roman uitgebracht in hetzelfde jaar, diende als een mooie rebound voor de carrière van Carpenter, die de kans had verloren om collega King aanpassing aanpassing Firestarter te regisseren na zijn remake van The Thing gebombardeerd. The Thing wordt verder algemeen beschouwd als een van de beste sci-fi / horrorfilms ooit, maar gelukkig voor Carpenter heeft Christine er geen jaren over gedaan om aardig te worden, met positieve recensies en een respectabele kassa.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Zo vaak als het werk van King is aangepast, zijn er begrijpelijkerwijs nogal wat stinkers onder het stel. Christine wordt vaak geprezen als een van de beste, en voor het grootste deel blijft het vrij dicht bij het boek. Een grote verandering komt echter via het achtergrondverhaal van de eigenlijke auto.
Christine's oorsprong in het boek van Stephen King was compleet anders
Aan het begin van de Christine-film van John Carpenter, blijkt de titulaire Plymouth Fury schijnbaar kwaad te zijn door zijn creatie, waarbij hij een Chrysler-medewerker aanvalt en later een andere doodt. Christine's creatie gaat ook vergezeld van het George Thorogood-nummer "Bad to the Bone", dat soort dient als een themalied voor zowel de film als Christine zelf. Dit suggereert een auto die om geen enkele andere reden kwaadaardig is dan alleen maar, hoewel een van de slogan van de film "body by Plymouth, soul by Satan" ook verwijst naar een helse invloed. In het boek van Stephen King is dat echter helemaal niet het geval.
In de roman wordt onthuld dat Christine bezeten is door de overleden voormalige eigenaar van de auto, een gewelddadige man genaamd Roland D. LeBay. Christine's nieuwe eigenaar, Arnie Cunningham, begint veel van Roland's eigenschappen op zich te nemen als onderdeel van het bezit. Dit zou theoretisch ook als waar voor de film kunnen worden betoogd, zo niet expliciet vermeld, ware het niet dat Christine slachtoffers claimt voordat ze zelfs door LeBay is gekocht. Als er iets is, suggereert dit dat Christine's kwaad inherent is, en dat iedereen die haar bezit uiteindelijk naar de donkere kant zal keren. Op een zeer bizarre manier zijn de verschillen in de oorsprong van Christine tussen boek en film bijna een voorbeeld van natuur versus opvoeding.
