Volgens Matt Beisner, specialist in hondengedrag, eigenaar van LA's THE ZEN DOG en ster van Nat Geo WILD's zesdelige serie Dog: Impossible bestaat er niet zoiets als een slechte hond. Beisner brengt zijn unieke benadering van het rehabiliteren van agressieve hoektanden naar het diergerichte kabelnetwerk voor een nieuwe serie die laat zien hoe inzicht in wat de reactie van een hond op bepaalde stimuli veroorzaakt, en het corrigeren van menselijk gedrag rond het betreffende dier, kan leiden tot dramatische verbeteringen in hondengedrag. Ondertussen zorgt het kijken naar deze transformaties tijdens een aflevering voor een emotioneel beinvloedende kijkervaring die ook voor alle hondenliefhebbers veel voldoening geeft.
Beisner en zijn bemanning bij THE ZEN DOG gaan een aantal schijnbaar onmogelijke uitdagingen aan (natch) en helpen honden en hun eigenaren met alles van jaloezie en angst tot overdreven agressief gedrag tegenover andere honden en zelfs mensen. Elke aflevering stuurt Beisner en enkele van zijn collega's naar de huizen van hondenbezitters die voor hun dieren zorgen, maar een muur hebben geraakt met betrekking tot het omgaan met of corrigeren van de agressiviteit van hun hond. Het resultaat is een boeiende nieuwe serie die kijkers de kans biedt om een aantal geavanceerde benaderingen te bekijken met betrekking tot ongewenst en onveilig hondengedrag.
Meer: Carnival Row Review: Amazon's Victorian Fantasy wil je volgende genre-obsessie zijn
Beisner sprak onlangs met Screen Rant om te bespreken hoe zijn Zen-benadering tot honden tot stand kwam en waarom hij gelooft in de mantra van "Er bestaat niet zoiets als een slechte hond." Screen Rant presenteert ook graag een exclusieve clip van Dog: Impossible die de technieken van Beisner illustreert en hoe verrassend effectief ze kunnen zijn. Bekijk een exclusieve clip hierboven en Screen Rant's interview met Matt Beisner hieronder:
Hoe heb je deze vaardigheden en technieken ontwikkeld met betrekking tot het omgaan met agressieve honden?
Toen ik een kind was, werd ik op Halloween gebeten door een hond. Ik was geweldig geweest met honden, tot dat moment met honden geleefd. Maar toen was ik bang voor de komende 30 jaar, en snel vooruit toen ik bij een vriendin ging intrekken die op dat moment een kleine puppy had die ze had gered, die in de show te zien was: een zwarte terriër, Kingston. Kingston was agressief en ik was op dat moment aan het ontgiften, en ik was een beetje thuisgebonden, dus ik zat vast met deze kleine agressieve hond en moest wat dingen uitzoeken. En dat was het begin van de eerste hoeksteen van de oprichting van THE ZEN DOG, dat was, als ik probeer een andere hond te helpen, ik eigenlijk mezelf ga helpen, en dat is hoe dat begon.
Mijn beloning voor het helpen van Kingston was dat mijn toenmalige vriendin haar vrienden en hun agressieve honden mijn kant op stuurde, en dus werd ik beloond met agressievere honden. Het bleef maar komen en ik probeerde veel van de andere, meer conventionele benaderingen, van aversieve training tot positieve traktatietraining. Ongeveer vijf jaar geleden hadden mijn vrouw, Brooklin (die niet de ex-vriendin is) en ik een hond uit het asiel geadopteerd wiens gedrag echt geweldig was, maar toen ze brak, zou ze gaan doden, en het was de eerste keer dat ik een hond van dichtbij gezien die al het gewenste gedrag kon vertonen, maar nog steeds niet consistent was met wie de hond was. En geen van de conventionele methoden die er waren, en geen van mijn collega's, kon echt definitieve verandering aanbrengen met deze hond. En ik raakte eigenlijk een muur en was klaar om te stoppen.
We stopten een groep mensen, mijn collega's, en ik zei: 'Kan ik bij jou stage lopen. Ik zit in een impasse. Ik haal kak op, wat je ook maar moet doen, maar er is hier iets dat ik niet weet te hanteren, 'en Brooklin zei tegen mij:' Misschien ben je de mentor die je zoekt en heb je om dingen anders te gaan zien. ' Rond die tijd las ik een fascinerend boek genaamd The Crooked Cucumber, dat is de biografie van een boeddhistische monnik genaamd Shunryu Suzuki en Suzuki een van de voorgangers in het boeddhisme in Californië. Suzuki werd door zijn boeddhistische beoefenaars en door de monniken in Japan beschouwd als een dolt, en een absoluut falen omdat hij zo feilbaar was.
Dat sprak me aan omdat ik zo feilbaar was en ik zo'n verkeerd leven had. En ik zag dat we in feite een nieuwe manier van werken moesten creëren, en dus dat is een soort gedetailleerd en verpakt antwoord dat ik je tot nu toe kan geven, en ik begon dingen te bouwen. Testen, dingen proberen, en dan zou ik het brengen aan de toonaangevende mensen in mijn branche, Dr. Ian Dunbar en Ken Mccort en Nicole Wilde, en mensen die meesters zijn in wat ze doen, en ik zou zeggen: 'Wat doe je? denk aan dit ding dat ik aan het doen ben. Het vereist geen traktaties of bevelen of dwang of angst, en het lijkt te werken, "en ze zeiden:" Ja, je bent op de goede weg, en wat je doet is geavanceerd. " Dus dat is wat de manier is geworden van THE ZEN DOG.
Heb je het moeilijk of een uitdaging gevonden om mensen en hondeneigenaren aan boord te krijgen met jouw methoden? Komen ze naar je toe omdat ze weten hoe effectief je methoden zijn, of moet je nog steeds wat je nieuwkomers doet een beetje verkopen?
Wat ik niet wist, was dat er een grove onderbetaalde niche was in het rijk van agressieve honden, omdat de meeste mensen, tegen de tijd dat ze ons bereiken, al een, twee, drie, vier andere trainers hebben gezien die gebruikten veel van de traditionele methoden, en het is eigenlijk geen moeilijke verkoop. Deze achtergestelde niche is eigenlijk het middelpunt van iets geworden. Ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren, en dus tegen de tijd dat mensen bij ons komen, weten ze min of meer waar ze voor gaan. Ze zijn in ieder geval niet helemaal nieuw in de wereld van hondentraining zoals die er nu uitziet.
Ik focus op lesgeven in plaats van training. Het is een andere manier van denken en het spreekt zeker tot de aanpak. Ik denk dat het moment dat een uitdaging is voor de mens thuis is, ik ga liever eerst thuis werken, dat is het moment waarop [hondeneigenaren] beseffen, A) dat het echt zo simpel is, en B) dat ze ' opnieuw moeten veranderen. Maar wat er in die eerste thuissessie steeds weer gebeurt, zien ze iets wonderbaarlijks. Ze zien een echte ingrijpende verandering en dan hebben ze hun aha-moment, en ze beseffen dat ze veranderen niet alleen niet zo heel veel is, het is meteen impactvol, en wat hier mogelijk is, is transformatie voor zowel de hond als de mens. En dan is het zoals alles, het is mond-tot-mondreclame.
Vindt u dat agressieve honden de neigingen ontwikkelen die ze vertonen vanwege verschillende prikkels uit het milieu, en misschien ook de acties van hun eigenaren, of ze opzettelijk zijn of in de meeste gevallen onbedoeld?
Ik zie agressie van vier plaatsen komen. Eén, hersenontwikkeling. Het primaire venster van hersenontwikkeling voor honden is twee tot tien weken oud, en dat is neurowetenschap. Twee, subliminale angst triggers. Elke hond is vatbaar voor een van de 13 subliminale angsttriggers, en de angsttriggers, helaas voor honden, vallen onder de dingen die allemaal deel uitmaken van het dagelijkse leven. Mannen, vreemden, geluiden, rare dingen, kinderen, speelgoed, botten en eten, over de bovenkant van het hoofd aangeraakt worden, dat soort dingen. Dus subliminale angst triggers is er één, hersenontwikkeling is een ander.
Het derde dat we zien is gewoon algemeen gebrek aan socialisatie. Honden die niet zijn blootgesteld aan de wereld. En dan is het vierde, dat duidelijk is in elk huis waar ik inga, de eigenaar, de menselijke impact. Vooral overmatige of ongepaste genegenheid.
In de eerste aflevering is er een pug met de naam Moneypenny, waarin je het idee van die ongepaste of buitensporige genegenheid en de behoefte om te socialiseren naar voren bracht. Ik heb gefaald om honden die ik in het verleden heb gehad, goed te socialiseren. Kun je uitleggen hoe belangrijk het is voor hondenbezitters om hun dieren te socialiseren en wat het echt de gemakkelijkste manier is om dat te doen?
Ik heb in het verleden ook gefaald in het socialiseren van mijn honden en ik heb ontdekt dat als we kunnen … Zie het op deze manier: als we denken aan een hond zoals ons kind, en ik denk aan honden als familie, niet onze kinderen, maar als we denken aan een hond als ons kind en we homeschool het kind, wat een geweldige ervaring voor kinderen en ouders kan zijn. Als we het kind homeschoolen, maar het kind komt de wereld niet in en moet het toepassen en putten uit en leren en sociale vaardigheden integreren, dan zal er ongewenst gedrag zijn dat direct verband houdt met het onvermogen om te socialiseren.
Dus vanuit het perspectief van een hond is juiste socialisatie de sleutel. Een wetenschapper zei jaren geleden tegen mij dat het hem drie jaar kostte om twintig minuten hondenspel in een hondenpark te bestuderen, dus er zijn duidelijk subtiliteiten en ingewikkeldheden in hoe honden spelen die ver buiten ons liggen, maar de realiteit is dat er vrij eenvoudig is dingen die we kunnen doen waar we honden laten spelen, rennen op hoge niveaus van adrenaline, onderzoeken en bij geschikte honden zijn die dingen niet persoonlijk opvatten, die goede grenzen stellen. Honden die hen niet leren dat echt mondig en toothy en impulsief gezond is. Honden leren elkaar. Dat is wat er gebeurt.
Dus als u uw hond naar een plaats brengt waar hij uw hond met 50 andere honden in stopt, krijgt uw hond misschien niet de neiging om "slecht" te zijn, maar dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat de hond comfortabel kan integreren of socialiseren. Maar als we beginnen met een één-op-één of een één-op-twee of een één-op-drie, waarbij we hun exponentiële veranderingen voor de bezoekende hond respecteren met elke toegevoegde hond, en we geven die tijd, wat dan we zien keer op keer dat de hond daadwerkelijk een zelfvertrouwen krijgt. Het vertrouwt niet op ons om situaties aan te kunnen. Het wordt eigenlijk betrouwbaar. Het neemt zelf goede beslissingen.
En het vertrouwen dat daaruit voortkomt en de veiligheid die daaruit voortkomt, speelt een belangrijke rol in het dagelijkse leven dat we niet eens hoeven aan te pakken.
Hoe de serie tot stand is gekomen en hoe je deze zo hebt gebouwd dat je vaardigheden worden getoond en wat je project doet en hoe het helpt?
Het keerpunt was … we werken met veel verschillende klanten en sommigen van hen zijn beroemdheden, en we respecteren de privacy daarop. Lena Dunham was een van onze klanten en ze ging naar buiten over ons dat we haar hadden geholpen met haar hond Lamby, die sindsdien is geadopteerd door een voormalige medewerker van ons, en toen ze naar buiten ging, hadden we deze rustige sociale ervaring, en de wonder werd openbaar. Binnen een paar uur namen mensen persoonlijk contact met me op over de mogelijkheid om een show te verkennen.
Er was een artikel waarvan ik dacht dat het goed geschreven was in The Cut, dat ging over wat we doen en hoe en waarom we het doen. En toen had ik het ongelooflijke fortuin om in contact te komen met en te werken met High Noon Entertainment en mijn managementteam, Harriet Sternberg, en toen belandden we bij Nat Geo WILD.
Dus toen we echt begonnen met filmen, was de feedback die ik kreeg van mijn uitvoerend producent, zowel bij High Noon als bij Geo WILD, dat we ons vrij snel aan elkaar hebben aangepast, gezien de eerste seizoenen. En eigenlijk was de bemanning, iedereen met wie ik samenwerkte, echt geweldig en bescheiden, het woord dat in me opkomt omdat ik tegen hen zei: 'Luister, we moeten elke dag een veiligheidsbijeenkomst hebben. We weten niet hoe het deze honden gaat beïnvloeden om camera's binnen te brengen en vreemde mensen en zo. "Ik zei:" Als je ons voorbeeld volgt, ikzelf en mijn hoofdtrainer, Stef DiOrio. Als je ons voorbeeld volgt, kunnen we magie vastleggen, maar als je niet naar ons luistert, zoals ik zou zeggen tegen iedereen die bij THE ZEN DOG werkt. Als je niet naar ons luistert, komt dit niet goed uit voor de hond en kan er iemand gewond raken. '
En dus bedachten we dat vrij snel en ik moest gewoon doen wat ik doe. Ik denk dat een groot deel van de vreugde in de show was dat ik weet dat ik hier ben … Ik heb dit doel om honden te helpen en deze show geeft ons een platform om mensen wereldwijd hoop te bieden, ongeacht of ze dieren zijn of niet -liefhebbers of hondenbezitters. Weet je, iedereen kan betrekking hebben op: 'Ik heb iets waar ik niet mee kan doorbreken of waar ik niet omheen kan of ik ben geëtiketteerd of ben verbannen of voel me hopeloos.' Iedereen kan zich daar op een bepaald niveau mee verhouden, en deze show spreekt daar in het diepst van. Ik kon niet opgewondener zijn om er deel van uit te maken.
En toen keek ik vroeg naar enkele van de ruwe bezuinigingen en ik kromp ineen alsof ik niet wist wat er ging gebeuren en ik huilde alsof ik niet wist hoe het werkte. Dus wat ik heb gezien, is gewoon prachtig gedaan.
Een van de dingen waar je tijdens de afleveringen op terugkeert, is het idee dat er geen slechte honden zijn. Kun je uitleggen hoe belangrijk het is voor mensen die kijken om te begrijpen wat dat idee betekent en hoe ze dat kunnen toepassen?
Ja, en pas het op zichzelf en op mensen toe. Ik werd beschouwd als een slechte hond en ik had een staat van dienst om het te bewijzen, en zoals ik al zei, 90 procent van agressie is gebaseerd op angst en het grootste deel van mijn agressie is gewoon uit angst geboren. Dus het begon met mijn ervaring, dat ik eigenlijk kon transformeren van wie ik dacht dat ik was naar wie ik echt ben. Dat parlays in de honden en in een notendop, er zijn geen slechte honden. Als we bereid zijn om vanuit die mindset te werken, dan houdt het ons onmiddellijk in overweging. Ik weet niet dat er iets met deze hond is dat zijn leven zou kunnen veranderen, en als ik bereid ben om daar te werken, maak ik ruimte voor een wonder.
En als we bereid zijn om dat met een hond te doen, wat ik voor mezelf heb gevonden als ik aan dieren begin te denken, denk ik nu aan dieren op manieren die ik nooit eerder deed, en natuurlijk moet ik denken aan mensen in op die manier omdat ik mensen probeer te helpen de honden te helpen die naar me toe zijn gekomen voor hulp. En dus is het rimpeleffect dat ik bereid ben een hond anders te zien omdat mijn leven veranderd was, onmetelijk is, en dat is iets dat het gesprek kan veranderen.
Hond: Onmogelijke premières maandag 2 september @ 21:00 op Nat Geo WILD.
