Vandaag heb ik een pilot-screening bekeken die niet slecht was op één, maar op twee niveaus:
1. De show zelf was slecht.
2. Erger nog, het "grote beeld" -concept dat werd uitgezonden was verschrikkelijk.
De show was voorlopig getiteld Soulmates en draaide om het concept van reïncarnatie. Op het eerste gezicht zou je kunnen denken "Hé, dat is een werkbaar idee voor een tv-serie.", Maar oh mijn uitvoering was verschrikkelijk.
De show gaat over een hypnotherapeut (vrouwelijk, aantrekkelijk) die een klant aanneemt die er griezelig bekend uitziet. Ze hypnotiseert hem en als het voorbij is, gedraagt hij zich alsof hij wacht op haar om te beginnen. Vreemde reactie, en het verwart haar, maar we horen niet meer waarom waarom voor de rest van de aflevering. Ze droomt over beiden samen tijdens de Tweede Wereldoorlog, net voor het bombardement op Pearl Harbor. Ik weet dat het toen was vanwege deze gouden dialoog:
"Kom op, zelfs Tojo zou nooit een belangrijke militaire basis aanvallen op een zondag."
En nee, dat verzin ik niet.
Uiteindelijk komen ze bij elkaar, maar hij blijkt een mysterie te zijn, verpakt in een enimga. Natuurlijk, nadat ze een tijdje samen zijn geweest, mijmert ze dat hij niet langer haar patiënt zou moeten zijn (duh), maar met een heel mild argument overtuigt hij haar dat he, het is oké, hij zal het niemand vertellen. Tijdens de volgende sessie bekent hij dat hij een man heeft vermoord, maar herinnert zich niets als hij eruit komt en weet niet dat hij dat heeft gezegd.
Later volgt ze hem en stuit op een aantal ultra high-tech graven waar een beveiligingsman een mes in haar keel stopt en vraagt waarom ze daar is (grappig dat ze de deur naar deze zeer gevoelige locatie niet op slot hadden). Romantische interesse loopt op en verspreidt de situatie met een of ander zwak verhaal naar zijn cohorten over haar die hem op zijn verjaardag verrast. Het was stom, geloof me.
Ze is in de war, vertrekt naar Hawaii om weg te komen van dingen en komt een man tegen op het vliegveld die ook in haar droom zat. Oh, geweldige toevalligheden zijn er in overvloed in dit juweeltje. Ze stapt dan in een taxi met een chauffeur die natuurlijk verbonden is met de bediening van haar vriendje.
Blijkt dat ze een reïncarnatie-expert tegenkomt in haar hotel (ik wist niet dat er zoiets bestond als reïncarnatie-experts) en hij neemt haar mee door enkele oefeningen waarbij ze meer aan haar vorige leven herinnert. Het lijkt erop dat haar vriend de moord heeft gepleegd in de periode waar ze over droomde, en de man die hij vermoordde was haar (op dat moment) verloofde, die toevallig de schoenenverkoper is die ze tegenkwam op de luchthaven die niet echt een schoenenverkoper is ….
Laten we even ingaan op enkele van de openlijke slechtheid die hier wordt weergegeven … De vorige levens van deze drie mensen waren slechts 60 jaar geleden. Voor mij is dat VEEL te dicht bij de huidige tijd voor een reïncarnatie verhaal. Moet ik zelfs vermelden dat deze drie mensen er precies hetzelfde uitzagen als in hun vorige leven? Nette truc dat, gezien verschillende ouders en zo. Typische low-end tv-series missen logica. Dan was er de muziek … het voelde alsof het uit een slechte middag soap werd getrokken.
Maar ik bewaar het beste voor het laatst, wat toevallig overeenkomt met item nummer twee hierboven … De show was extreem schokkerig en abrupt in bewerking. Scènes eindigden bijna in het midden van zinnen (althans zo voelde het). Mijn veronderstelling was dat ze een drama van een uur duurden en het tot 30 minuten bewerkten voor de pilotpresentatie.
Wrongo! Het blijkt dat studio's het concept van een half uur durende dramaserie laten zweven en ik ben hier om je te vertellen dat dit een slecht idee is. Er is gewoon niet genoeg tijd om een verhaal vooruit te brengen en je hebt het gevoel dat je gehaast bent. Het was erg verwarrend en het voelde alsof ze probeerden 10 pond aardappelen in een zak van 5 pond te proppen.
In mijn subtiele stijl heb ik mijn stem en mening over het geheel uitgebracht, en blijkbaar deelde de meerderheid van de aanwezigen mijn mening. Hopelijk is dit een serie, en een concept dat zal worden gedood voordat het de ether bereikt.
