Michael Crichton blijft een van de meest productieve schrijvers ter wereld, zelfs jaren na zijn tragische dood aan lymfoom. Zijn boeken hebben wereldwijd meer dan 200 miljoen exemplaren verkocht en meer dan een dozijn daarvan zijn films geworden. Een van zijn populairste boekenreeksen om ook een hitfilmfranchise te worden, is Jurassic Park, gecentreerd rond gekloonde dinosaurussen die rogue uitvoeren in een themapark.
Zoals bij de meeste boek-tot-film-aanpassingen, zijn er veel verschillen. De boeken doen fantastisch werk in het verkennen van de wetenschap rond de creatie van de dinosauriërs in veel meer detail, maar ze doen het slecht in het ontwikkelen van de menselijke personages die ze terroriseren, wat resulteert in een verlies van emotionele verbinding. Bepaalde aspecten van de boeken zullen altijd superieur zijn aan de films, maar anderen werden ten goede veranderd, met succes het vastleggen van de majesteit, angst en ontzag inherent aan de franchise. Hier zijn vijf dingen die de boeken beter deden dan de films, en vijf dingen die ze slechter deden.
10 BETER DOEN: JOHN HAMMOND ALS VILLAIN INSTELLEN
Hoewel Lord Richard Attenborough geweldig werk heeft geleverd door het karakter van John Hammond tot leven te brengen, staat zijn afbeelding volledig haaks op de megalomane parkeigenaar in de boekenreeks. John Hammond is geen lieve, avunculaire figuur maar een cynische, hebzuchtige man die winst boven menselijk leven stelt.
Steven Spielberg wilde duidelijk meer menselijkheid naar Hammond brengen, en gaf al zijn meer negatieve eigenschappen aan het karakter van Donald Gennaro, de 'bloedzuigende advocaat' die wordt opgegeten terwijl hij op het toilet is door een T-Rex. Dit betekent dat Hammond, een man die God wilde spelen, gemakkelijk afstapt omdat hij zijn eigen creaties wilde exploiteren.
9 DO WORSE: MAAK TIM DE HACKER
De meeste kinderacteurs vallen in een van de twee categorieën; belachelijk schattig en onschuldig, of vroegrijp en volwassen voor hun leeftijd. De kinderen in Jurassic Park zijn beide en bieden een aantal van de beste scènes. In de roman komt niemand alleen veel van hun persoonlijkheid niet tegen, maar zijn hun kenmerken omgekeerd.
In plaats van de oudere broer of zus te zijn die een briljante hacker is, is Lex Murphy de jongere broer en zus, en Tim is de jongen die goed is met computers (hoewel hij nog steeds geobsedeerd is door dinosaurussen). Door van rol te wisselen ontstond een evenwicht tussen competente vrouwelijke personages en mannelijke personages in combinatie met Dr. Ellie Sattler.
8 BETER DOEN: DODEN VAN JOHN HAMMOND
In de boeken is John Hammond een hebzuchtige miljardair die alleen geïnteresseerd is in zijn pretpark winstgevend maken, en niet eerder sterven er mensen op zijn eiland dan is hij al plannen aan het maken om een grotere, betere te maken. Hij leert absoluut niets van zijn fouten, en in echte Jurassic Park- mode krijgt hij zijn geld voor zijn overmoed.
In de Jurassic Park- roman sterft John Hammond op een geschikte kwaadaardige manier en komt hij niet als overlevende van het eiland af. Hij is bang voor het opgenomen gebrul van een T-Rex, valt van een steile helling af en breekt zijn enkel, voordat hij wordt omringd door compys die snel werk van hem maken in zijn gewonde staat.
7 DOER SLECHTS: KARAKTERONTWIKKELING
De cast van de Jurassic Park-films had een uitdaging in handen toen ze zich inzetten voor het portretteren van Dr. Alan Grant, Dr. Ellie Sattler, Dr. Ian Malcolm en bedrijf. Michael Crichton schreef een aantal vrij saaie personages en liet het aan de acteurs over om hen persoonlijkheid en diepte te geven.
In de boeken is Dr. Alan Grant gewoon "vat-bovenlijf" met een baard, een ruig alfa mannelijk type dat intellectuelen en geliefde kinderen haat. Dr. Ellie Sattler is zijn 24-jarige student, met lange nek en blond (die niet romantisch bij hem betrokken is), en Dr. Ian Malcolm is een dreunende egghead die in monotone gelijkenissen spreekt en geen van de charme van Jeff Goldblum heeft.
6 BETER DOEN: INTRODUCEER HENRY WU VEEL VROEGER
In de Jurassic World- films is Dr. Henry Wu, hoofd onderzoek en klonen, een centrale antagonist geworden met duivelse bedoelingen. In zekere zin vertegenwoordigt hij het archetype van John Hammond uit de boeken, met weinig respect voor het menselijk leven bij het nastreven van wetenschappelijke doorbraken.
In Jurassic Park heeft hij niet veel meer dan een camee, terwijl hij in het boek verantwoordelijk is voor het doorbreken van al het ingewikkelde wetenschappelijke jargon. Hij heeft veel meer achtergrondverhalen gegeven, van zijn lange carrière bij Hammond tot het vallen en opstaan van hun experimenten, die allemaal een nuttige context in de films zouden zijn geweest.
5 DO WORSE: ACTIE EN OPSCHORTING
Hoewel niemand kan ontkennen dat Michael Crichton een aantal verbazingwekkende concepten in de wereld van science fiction heeft geïntroduceerd met zijn Jurassic Park- boeken, springen ze niet altijd van de pagina. Dit is te danken aan zijn droge proza, dat lange verklarende paragrafen van wetenschappelijk jargon verkiest boven actie, spanning en karakterontwikkeling.
De films waren veel geschikter als medium voor het vastleggen van de dramatische spanning en spanning van bezoekers die gevangen zaten in een themapark vol zwervende dinosaurussen. Het schrijven van Crichton zou een schoon, duidelijk beeld van de actie kunnen produceren, terwijl competente regisseurs het vertaalden van klinisch en saai naar opwindend en dynamisch.
4 BETER DOEN: ROBERT MULDOON
Hoewel hij een ondersteunend personage was in Jurassic Park , had Robert Muldoon een veel grotere rol in de boeken (ja meervoud!). In de film was de volleerde Game Warden uit Kenia verantwoordelijk voor alle dinosaurussen in het park, met name de velociraptors. Hij wordt gedood aan het einde van de film (maar niet voordat hij zijn onsterfelijke zin zegt: 'Clever Girl'), terwijl hij in de boeken overleeft door in een pijp te klimmen waar de roofvogels niet bij kunnen.
Beide versies van Muldoon zijn eerlijk gezegd episch; boek Muldoon heeft een stuursnor, een raketwerper en een alcoholprobleem. Movie Muldoon heeft een Brits accent, een hoog intellect en een geweldig paar benen. Maar de boeken deden Muldoon gelijk door hem niet alleen te laten overleven, maar ook roofvogels op te blazen met een bazooka.
3 DOER SLECHTS: ONTDEK DAT DE DINOSAURUREN FOKKEN
Film is een medium dat visueel dezelfde verhaallijn bevat als boeken met het geschreven woord dat het beschrijft. In de roman van Jurassic Park ontdekt Dr. Ian Malcom dat de dinosauriërs zelfstandig in het park broeden en het tijdens de eerste rondleiding door het park naar Hammond en de anderen brengen.
In de film is het Dr. Alan Grant die dit ontdekt omdat hij een nest van onlangs uitgekomen eieren tegenkomt terwijl hij samen met Hammond's kleinkinderen in het park is gestrand. De blik op zijn gezicht en angst in zijn ogen vertellen je alles wat je moet weten; de dinosauriërs hebben de controle teruggenomen van de mens, en nu vermenigvuldigen ze zich.
2 BETER DOEN: ONTDEK DE WETENSCHAP
Vanwege de aard van film, moeten vaak stukjes kerninformatie visueel worden verkend of worden uitgedrukt via een paar lijnen van de verklarende dialoog. Dit is om het tempo in beweging te houden, wanneer grote stortplaatsen van achtergrondverhaal of context scènes zouden doen slepen. Het is ook de reden waarom kijkers misschien meer in de war raken, vooral met enkele van de wetenschappelijk rijke concepten in de boeken van Michael Crichton.
Als je meer wilt weten over de wetenschap die hij in Jurassic Park heeft geïntroduceerd , kun je beter zijn romans lezen. Hij behaalde zijn medische graad aan Harvard, en zijn boeken worden vaak geprezen voor hun nauwgezet wetenschappelijk onderzoek. Hoewel de wetenschap in Jurassic Park fictief is, is deze gebaseerd op echte principes.
