Nu Heroes officieel is geannuleerd, probeert ABC de leegte van de televisie voor een superheldendrama te vullen met No Ordinary Family. No Ordinary Family, gecentreerd rond een subtiel familiedrama, vertelt het verhaal van de familie Powell die na op vakantie te zijn gegaan en een vliegtuigcrash hebben overleefd, zich realiseren dat ze bepaalde vaardigheden hebben verworven.
In een poging de 18-24-markt aan te boren terwijl ze hun huidige publiek tevreden stellen, combineert ABC een verhaallijn over superhelden met een familiedrama - iets waar het netwerk specifiek om bekend staat. Aangezien de filmindustrie nu sterk afhankelijk is van superheldenfilms om een groot publiek te winnen, probeert televisie hetzelfde
en hopelijk leren van de fouten uit eerdere series van hetzelfde genre.
Zal ABC kunnen slagen waar anderen hebben gefaald?
Preview (met dank aan ABC)
De familie Powell moet leren omgaan met de superkrachten die ze op mysterieuze wijze hebben verworven na de crash van hun vliegtuig in de Amazone. Jim ontdekt dat hij de kracht van superkracht heeft en onmiddellijk een nieuw gevoel van doel en empowerment voelt. Met de hulp van zijn beste vriend en vertrouweling, George, richt hij zich op het worden van een held. Stephanie worstelt om haar gezinsleven in evenwicht te brengen met 80 uur per week werken als een bekroonde wetenschapper, en nadat ze de kracht van snelheid heeft ontwikkeld, kan ze nu moeiteloos haar dagelijkse taken uitvoeren. Stephanie, altijd de wetenschapper, stelt het fenomeen onmiddellijk in vraag en met behulp van haar labtechnologie, Katie, beginnen ze het mysterie achter de krachten te onderzoeken. Voor de 16-jarige Daphne wordt ze telepathisch en hoort ze de hoop, dromen, angsten en vreugden van anderen, of ze nu om geeft of niet. En de 14-jarige JJ worstelt voortdurend om zijn ouders en leraren tevreden te stellen terwijl hij worstelt met een leerstoornis en slechte cijfers. Maar hij merkt plotseling dat zijn mentale vaardigheden zijn versterkt tot een super geniaal niveau.
Recensie
Voor een serie als No Ordinary Family is er geen manier om dit soort shows te presenteren zonder de vergelijking met Heroes. Hoewel het in het begin een eerlijke vergelijking is, probeert No Ordinary Family zich van dergelijke parallellen te scheiden door een typisch superheldenverhaal te combineren met een familiedrama. Toegegeven, op het eerste gezicht lijkt dit niet een interessant vooruitzicht, omdat kijkers gewend zijn geraakt aan goedkope trucs van het netwerk dat probeert het huidige milieu te verzilveren.
Gelukkig heeft No Ordinary Family een perfect evenwicht gevonden tussen deze twee genres. Hoewel, ik kan niet ontkennen dat het superheld-aspect van deze serie het meest interessant is. Dat gezegd hebbende, de familiedrama is niet zo zwaar en heeft vaak ook te maken met de kant van de superheld. Dus zelfs als je geen fan bent van familie samenzijn, stuwt elke scène van die aard min of meer het verhaal naar de volgende superheldprestatie.
Natuurlijk werkt niet elk aspect van de verhaallijn van de superheld - namelijk de oorsprong van de krachten van het gezin. Hoewel, tot eer van de producenten, ze proberen snel verder te gaan dan de verschrikkelijk bedachte oorsprong van de macht en tegen de tijd dat de piloot de 7 minuten bereikt, is de familie klaar om hun reis te beginnen om hun krachten te ontdekken.
Elk van de verworven krachten houdt rechtstreeks verband met de zwakke punten in elk leven van het personage. Jim Powell, die ongelukkig is met de richting waarin het leven gaat, krijgt superkracht. Stephanie Powell worstelt met het bijhouden van haar hectische schema en onvermogen om quality time met haar familie door te brengen. Daphne Powell, niet in staat om de verwachtingen van de mensen om haar heen te begrijpen, wordt telepathisch. JJ Powell, het jongste lid van de familie die moeite heeft om eenvoudige rekenkunde te begrijpen, wordt superintelligent.
Hoewel de machtscorrelaties aanvankelijk een beetje tongzuchtig aanvoelen, helpen de nieuwe vaardigheden van de personages echt om hun individuele verhaallijnen vooruit te helpen, terwijl ze een natuurlijk gevoel van realiteit geven wanneer de personages hun verbeterde behendigheid verkennen. In veel opzichten vertegenwoordigt No Ordinary family wat de typische persoon zou proberen als hij / zij superkrachten zou ontvangen.
Zoals elk geweldig verhaal over superhelden, komt de intrige niet alleen voort uit de vaardigheden van elk personage, maar ook uit hun zwakke punten. Zoals fans van Heroes eerder hebben gezien, kunnen overgedreven personages (Sylar) eerst vermakelijk zijn, maar uiteindelijk worden die gewogen persoonlijkheden oud omdat het bijna onmogelijk is om de rijke karakterontwikkeling te bieden waarnaar kijkers nu op zoek zijn.
Daarmee ontdekken we al snel dat Jim Powell lang niet zo sterk of onoverwinnelijk is als hij oorspronkelijk dacht. Natuurlijk, hij kan 11.000 pond optillen en een kwart mijl in elke richting springen, maar nadat de bescheiden politie-schetsartiest maanlicht begint te beginnen als echte superheld, begint de waarheid als een schot op de achterkant van het hoofd hem dwingt om te roepen voor hulp. Wat Stephanie betreft, hoewel ze 485 mijl per uur kan rennen, verbrandt dit veel calorieën. Dus in zekere zin moet ze zichzelf voortdurend voeden, anders zal het gebruik van haar krachten haar snel doden. Er zijn nog geen zwakke punten geopenbaard aan de krachten van de kinderen.
Verfrissend beschermen de leden van de nieuw gesynchroniseerde 'geen gewone familie' hun capaciteiten niet tegen de mensen om hen heen. Hoewel ze verre van 'geschreeuw van de daken' zijn, nemen ze geselecteerde leden van hun binnenste cirkel (zoals iedereen zou doen) vertrouwen in een poging om de ware omvang van hun macht beter te begrijpen. Jim heeft zijn beste vriend, die hem uiteindelijk een geheim hol bouwt (met wifi) en Stephanie heeft haar assistent die, hoewel ze nauwkeurige berekeningen van haar snelheid biedt, ook kan helpen bij het ontdekken waarom dit hen overkomt.
Zoals bij elke serie superhelden, is er altijd een twist - een antagonist op zich. Daarin ontdekken we dat de Powell's niet de enige zijn met capaciteiten. Het is echter niet zoals Heroes, waar iedereen superkrachten heeft, maar we maken kort kennis met een nieuw personage met de mogelijkheden van Nightcrawler van de X-Men. Hoewel zijn uiterlijk helaas kort is, dient hij om Jim te informeren dat "er iets aan de hand is".
In de oorspronkelijke pilot voor deze serie eindigt de aflevering kort daarna, maar bij het bekijken van de voltooide, definitieve luchtversie, lijkt het erop dat ze een "interessante" sub-plot hebben aangepakt. Naarmate de aflevering ten einde loopt, ontdekken we dat het Nightcrawler-achtige personage werkt voor Stephanie's baas, Dr. Dayton King. Op een bepaald niveau begrijp ik dat ze proberen kijkers te boeien en te laten afstemmen, maar deze laatste scène voelt goedkoop en de "verbazingwekkende openbaring" is volledig ingewikkeld.
In zekere zin kunnen veel aspecten van No Ordinary Family als ingewikkeld worden beschouwd, maar ze nemen de kernelementen van de serie niet weg. Zeker, Stephanie Powell die een wetenschapper op hoog niveau is, is een beetje "op de neus" omdat de familie superkrachten krijgt, maar het is slechts een element van de serie. Hoewel ik met het nieuw geïntroduceerde einde en subplot niet zeker weet of ik me net zo sterk voel voor No Ordinary Family als ik ooit deed.
Laatste gedachten
Met een extreem getalenteerde cast, onderhoudende verhaal-arc en realistische karakterontwikkeling, hebben No Ordinary Family en ABC bereikt wat NBC en Heroes de afgelopen 3 jaar niet hebben kunnen doen - een vermakelijk superhelddrama produceren dat kijkers in week zullen afstemmen -na week. Hoewel, met het pas ontdekte einde en sub-plot, ik ben niet zeker of die intrige zal duren.
-
Geen gewone familie wordt dinsdag om 20.00 uur uitgezonden op ABC
Volg mij op Twitter @anthonyocasio
Volg Screen Rant op Twitter @screenrant
