Het maakt niet uit hoe beroemd een superheld is, of hoe goed gefinancierd een aanpassing van een groot scherm in de bioscoop kan zijn, het is de acteur of actrice die het personage tot leven moet wekken die het tot een succes of een mislukking maakt. Met CBS 'aankomende uitstap naar DC Comics televisie, Supergirl, wisten de producenten dat het vinden van de juiste leidende dame de hoogste prioriteit was.
Ze vonden precies dat in Melissa Benoist (Glee, Whiplash), nu ingesteld om Kara Zor-El en haar Kryptoniaanse opvoeding naar het kleine scherm te brengen in het najaar van 2015. Terwijl het officiële debuut van de show bij San Diego Comic-Con snel nadert, legt Benoist uit waarom ze hoopt dat Supergirl overal een icoon voor jonge vrouwen zal worden, en richt zich op de niet-vleiende vergelijkingen met een Black Widow-schets op Saturday Night Live.
Lang voordat er officieel castingnieuws of trailers werden uitgebracht, was het duidelijk dat de Supergirl-serie mikte op een vrouwelijk publiek - iets wat in de groeiende kaskraker ontbreekt. Het ontbreekt de fans eigenlijk aan niets anders om de eerste Supergirl-trailer te vergelijken met een SNL-skit waarin de Super-spion van Scarlett Johansson haar eigen film kreeg: een cheesy romantische komedie waar Black Widow worstelde om liefde te vinden (en een baan in de mode-industrie).
De schets slaagde erin om foto's te maken van een filmgenre dat weliswaar een gemakkelijk doelwit is als het gaat om formeel filmmaken en marketing (hoewel superheldavonturen winnen). Helaas nam niet elke kijker de skit als een parodie op Hollywood, waar een grote studio met trots een superheldin stripboekfilm kon onthullen, maar besloot dat alleen een rom-com met een vrouwelijke ster kon werken. In plaats daarvan beschouwden velen het niet als speels commentaar op het Hollywood-systeem, maar als een aanklacht tegen de rom-com als geheel.
Stap in de eerste trailer van Supergirl: een luchtige, door vrouwen geleide, 'moderne' kijk op de volwassenheid van een jonge vrouw, gevormd door mensen als The Devil Wears Prada en Ugly Betty. In plaats van vast te houden aan de serieuze, melodramatische tonen van Arrow of Gotham, wilde CBS duidelijk de aandacht trekken van de (grotendeels vrouwelijke) massa's … die toevallig romantische komedies in de eerste plaats een hit maakten. Vergelijkingen werden getrokken en sommigen beslisten dat elk stripboekbezit volgens een dergelijke formule moest worden bespot - maar ster Melissa Benoist is het daar niet mee eens.
Sprekend met EW legt Benoist uit dat degenen die bij Supergirl betrokken waren net zo genoten van de SNL-schets als iedereen, maar gelooft dat wat haar serie anders maakt gewoon nog niet is gezien:
"We nemen onszelf in dat opzicht niet echt serieus. Het kamp zal er zijn. Het is een superheldenshow. Maar ik denk niet dat dit afbreuk doet aan de vrouwelijke empowerment. Uiteraard zie je Kara in haar werksfeer, het lijkt op de Black Widow-parodie, maar wat je niet ziet, is Kara die kont schopt. Er is zoveel meer in de piloot waarvan ik denk dat mensen echt verrast zullen worden. Ook is het een meisje. Supergirl, die hele discussie, het is een meisje dat uitzoekt hoe ze een vrouw kan worden. [De SNL-spoof] kwam tevoorschijn en wij vonden het allemaal zo hilarisch. Ik denk niet dat iemand van ons verwachtte dat mensen ze zouden vergelijken of naast elkaar zouden plaatsen."
"Ik wil het goede doen. Natuurlijk is dit een brede uitspraak, maar ik wil het goed doen bij vrouwen. Ik wil iemand portretteren waar ze zich mee kunnen identificeren en naar opkijken, dat is geen trite of een oppervlakkige voorstelling. Ik wil dat ze gecompliceerd en gebrekkig zijn. Ik denk dat ik gewoon wil dat alle vrouwen het gevoel hebben dat ze ook Kara en Superwoman kunnen zijn. Ik wil niet dat het campy is. Ik wil dat het geaard en menselijk is. Dat geldt voor iedereen. het maakt niet uit wat voor geslacht. Het maakt niet uit of ik vrouwen of mannen inspireer, ik wil gewoon mensen in het algemeen inspireren om hun sterke punten en hun potentieel te realiseren, en dat je de dingen kunt doen waarvan je denkt dat het onmogelijk is om te bereiken."
We hopen dat elke acteur of actrice die aan een superheldenrol is toevertrouwd, de mentaliteit van Benoist zou hebben. Trailers die zijn uitgebracht sinds het debuut hebben meer van de actiescènes getoond waar Benoist naar verwijst, en het budget van een netwerkreeks ziet er al veelbelovend uit in vergelijking met zijn tegenhangers in CW. Natuurlijk zijn het niet de speciale effecten of grootschalige actie die Arrow tot een succes hebben gemaakt en van The Flash een van de best ontvangen superhelden-tv-shows in het recente geheugen hebben gemaakt.
Dat ligt bij het creatieve team en het verantwoordelijke talent - waarvan er verschillende ook bezig zijn met het creëren van Supergirl. Hoewel Benoist geen kans heeft gehad om haar nieuwe DC TV-sterren te leren kennen (die waarschijnlijk tijdens SDCC zullen komen), is ze zich goed bewust van hoe groot een schaduw ze werpen:
"Ik heb Stephen [Amell] niet ontmoet. Grant [Gustin] Ik ken Glee. Ze zijn in Vancouver, dus ik heb niet echt veel advies gekregen, maar alles wat ik heb gekregen is steun en opwinding … De lat ligt niet voor niets bij die shows omdat er iemand is zoals Greg Berlanti, onze uitvoerend producent, en Andrew Kreisberg, die ook achter die shows bij ons staan. Ze zijn verantwoordelijk voor zoveel van het succes. heb een hele goede formule gevonden en een hele goede manier om helden met hart uit te beelden. Ik denk niet dat we dat allemaal missen in onze show. '
"Toen ik hoorde dat ik de rol kreeg, was er een mengeling van vele emoties die door me heen stroomden - opgetogenheid, opluchting, enorme vreugde en toen was er ook een enorm gevoel van verantwoordelijkheid dat onmiddellijk kwam. Ik dacht echt bij mezelf: 'Oh man, je hebt je werk voor je geregeld. ''
Zelfs als Supergirl zijn eigen identiteit vindt in een genre dat steeds drukker wordt met de seconde, worden directe vergelijkingen met Arrow of The Flash niet uitgenodigd door hun respectieve netwerken. Fans dromen er misschien van om die drie Justice League-leden hun krachten te zien bundelen - en er is altijd reden om hoop uit te houden - maar zoals Benoist volkomen duidelijk maakt, komt de oprichting van de eerste succesvolle superheldin-tv-show op de eerste plaats.
Wat vind je van de kansen van de show? Is het CBS verstandig om achter een ander publiek aan te gaan dan The Flash, Arrow en Gotham, of zou een enkele stijl een betere keuze zijn? Geluid uit in de reacties.
