"The Walking Dead": We Are Wild Stallions

[Dit is een recensie van The Walking Dead seizoen 5, aflevering 13. Er zullen SPOILERS zijn.]

Ondanks het feit dat bijna elk personage wil, is heiligdom historisch een probleem gebleken voor The Walking Dead. Langdurig verblijf op zowel de boerderij van Hershel als de gevangenis waren, creatief gezien, problematisch voor de serie, omdat de beperkingen van het budget van de show de personages ervan weerhielden te bewegen - wat niet toevallig het element was dat het meest deed om dingen interessant te houden. Wat opvalt aan 'Forget', is de manier waarop, na slechts twee afleveringen van het kijken naar Rick en de rest van de groep hun verwachtingen over Alexandrië en de mensen daarin aanpassen, het heiligdom begint te voelen alsof het de nodige componenten heeft om niet alleen de personages voor de nabije toekomst te ondersteunen, maar ook de verhaallijn.

Nu de voorbereidende fase van de overlevenden die Alexandriërs worden voorbij is, ziet 'Forget' de eerste fase van het plan van Rick, Carol en Daryl tegen de naburige mensen in actie. Ze gaan gewoon een paar kanonnen stelen om bij de hand te houden als de dingen zo escaleren dat ze de plaats met geweld moeten innemen. En zeker, er is nog geen echt plan voorhanden, maar het trio denkt er zeker over na - wat voorlopig genoeg is om aanzienlijke spanning te genereren.

Die spanning is wat de meerderheid drijft van wat een verrassend onderhoudende en energieke aflevering is. De vraag wanneer en of dingen slecht gaan, helpt het complot voort te stuwen en blijft bepaalde leden van Rick's bemanning drijven, zoals Carol en Sasha (die een beetje harde liefde krijgt van de steeds charismatischere Deanna), maar vooral voor een deel zijn het de heimelijke acties van de drie tegen bewoners van het heiligdom die er echt in slagen de dingen in stand te houden.

Er is een mooie, fundamentele verdeling in het wereldbeeld van Deanna en haar Alexandriërs en Rick en zijn volk. Het werkt om motivatie te vestigen op een manier die een verrassende maar opwindende wending is voor de serie die ook een van de vaak herhaalde noties van de aflevering onderstreept: hoe langer iemand aan de buitenkant doorbrengt, hoe meer hij of zij daar een product van wordt milieu.

Het is een brute wereld buiten de grenzen van Alexandrië en langdurige blootstelling aan die wreedheid verandert de manier waarop een persoon denkt. Zoals 'Remember' van vorige week volkomen duidelijk maakte, maakte Rick's groep zo lang buiten sterker, beter in staat om te overleven dan de mensen achter de metalen muren. Maar dat wat Rick's mensen sterker maakte, maakte hen ook defensief, paranoïde en op het punt om dat te worden waartegen ze zich zo vaak vochten te verzetten. Ze hebben, om een ander werk te parafraseren: lang genoeg overleefd om de schurken te worden.

Dankzij het post-apocalyptische concept zijn er voor The Walking Dead maar weinig mogelijkheden geweest om zijn personages in een sfeer te plaatsen waar gezelligheid omwille van een gesprek, eten en een drankje voor volwassenen een optie is. Als gevolg hiervan wordt het door Deanna gegooide feest een nieuwe kans voor de serie om niet alleen de verschillen tussen twee groepen overlevenden te verkennen, maar ook de motivaties van de weinigen die ze ooit op gespannen voet kunnen zien.

Het is een kans om Rick en Carol te zien op een manier die volledig is verwijderd van wie ze ooit waren. Terwijl hij vasthoudt aan wat heel goed het product kan zijn van de korte affaire van Shane en Lori, zet Rick de vrouw van een andere man op de been. En zeker, Pete was vorige week nogal een eikel voor Rick, maar als de aflevering eindigt, is er een onheilspellende foto van Rick die naar zijn gestolen pistool reikt, terwijl Jessie en haar man voorbij lopen. De implicatie is: Rick heeft misschien gewoon in zijn hoofd dat de mensen in Alexandrië zwak genoeg zijn om alles voor het oprapen te nemen.

Ondertussen slaat Carol angst in het hart van een jonge, koekjeszoekende jongen door hem alle vervelende dingen te vertellen die hem zullen overkomen als hij zijn mond niet houdt over de wapens die hij haar zag optillen. Het moment is weer een gedenkwaardig moment voor Melissa McBride, omdat ze seizoen 5 tot een hoogtepunt van Carol blijft maken. Maar meer dan te zien hoe snel Carol kan veranderen van de zachtmoedige vrouw die ze was, naar de sterke, gevaarlijk pragmatische vrouw die ze nu is, biedt de dreigende uitwisseling The Walking Dead een kans om op te lichten en een moment te gebruiken met het potentieel om tonaal onverenigbaar zijn, als een middel om wat gelach te krijgen. En als seizoen 5 iets heeft laten zien, is het dat (afgezien van de eerste twee afleveringen van dit halfseizoen) de show meer op de hoogte is van de manieren waarop bepaalde toonverschuivingen een relatief eenvoudige aflevering veel zinvoller kunnen maken dan geen een dergelijke verschuiving had niet plaatsgevonden.

Tegen het einde is er nog een verschuiving, maar deze komt van een van de personages. Na de dag met Aaron te hebben doorgebracht, een nu-wild paard op te sporen dat uiteindelijk in het nauw wordt gedreven en door de ondoden wordt opgepikt, merkt Daryl dat hij zijn eigen wilde hengstachtige aard versoepelt. De metafoor is misschien een beetje dun, maar het leidt uiteindelijk tot het gevoel dat Rick, Carol en Daryl allemaal in verschillende richtingen bewegen. Het verschil is dat ze op zijn minst in beweging zijn, terwijl Michonne lijkt te overwegen het leven in Alexandrië vollediger te versoepelen, door haar kenmerkende wapen in een decoratief stuk te veranderen.

Uiteindelijk slaagt 'Forget' erin om spanning op te bouwen binnen twee sets van groepen, terwijl het nog steeds hints laat vallen dat externe krachten een factor zijn (die zombie met de "W" in zijn voorhoofd geëtst kan geen goede zaak zijn). Bovendien doet de aflevering dit alles met behoud van een gevoel van lichtheid en exploratie van karaktermotivatie die fris en vermakelijk aanvoelt. Het is het soort dingen waarvan je hoopt dat het verblijf in Alexandrië een tijdje zal duren.

The Walking Dead gaat aanstaande zondag verder met 'Spend' @ 9 / 8c op AMC. Bekijk hieronder een voorbeeld:

Foto's: Gene Page / AMC