Het valt niet te ontkennen dat A Christmas Story voor veel gezinnen over de hele wereld een vakantietraditie is geworden. Voor het eerst uitgebracht in 1983, speelde de film Peter Billingsley als Ralphie; een jonge jongen die niets liever wil dan een Red Ryder BB Gun voor Kerstmis. Sinds de release van de film wordt de film beschouwd als een kerstklassieker en is het oorspronkelijke huis dat in de film wordt getoond zelfs een museum geworden. Veel mensen kijken de film elk jaar rond de feestdagen, met TBS speelt de film zelfs eenmaal per jaar 24 uur op hun station.
Tussen de betoverende verhalen, eigenzinnige personages en de algehele filmstijl, onderscheidde A Christmas Story zich in vergelijking met verschillende andere kerstfilms in dezelfde stijl. A Christmas Story heeft in de loop der jaren enkele vervolgjes gekregen, zelfs één in 1994 geregisseerd door Bob Clark zelf, maar geen van hen heeft de originele film uit de jaren 80 kunnen waarmaken. Net als andere films die als klassiekers worden beschouwd, heeft A Christmas Story veel fascinerende trivia achter de film waar veel mensen zich misschien niet van bewust zijn. Met dat in gedachten, hier zijn 25 rare feiten achter het maken van een kerstverhaal.
25 Hij zei niet Fudge
Er zijn veel iconische momenten in A Christmas Story , maar een van de meest populaire scènes is wanneer Ralphie fudge zegt. Nou, Ralphie zei niet echt fudge. Hij zei: "De koningin-moeder van [slechte] woorden." Het bleek dat acteur Peter Billingsley ook geen fudge zei.
In een interview met Buzzfeed legde Billingsley uit dat hij dit 'slechte woord' steeds opnieuw moest zeggen totdat ze de juiste beslissing namen. Hoewel mensen 12-jarigen meestal dat woord niet horen zeggen, legde Billingsley uit dat, omdat hij al op jonge leeftijd in Hollywood was, dit niet de eerste keer was dat hij het hoorde of zei.
24 Ze gaven Billingsley-spullen die ze echt niet hadden moeten hebben
Hoewel veel kindacteurs te snel moeten opgroeien, moest Billingsley iets op de set van A Christmas Story doen dat geen enkele acteur ooit zou moeten doen. Tijdens de scène waarin Ralphie op de bandieten in zijn achtertuin schiet, was Billingsley eigenlijk aan het kauwen op de echte deal.
De meeste acteurs kauwen op zwarte drop om het te laten lijken alsof ze dezelfde dingen kauwen die Cowboys deden, maar de propafdeling op A Christmas Story gaf de kindacteur iets dat ze legitiem niet zouden moeten hebben. Billingsley legde uit dat hij echt duizelig werd, begon te zweten en zijn lippen begonnen te branden op de set.
23 De film werd voornamelijk gefilmd in Cleveland en Toronto
De meeste films filmen in verschillende steden om het gewenste landschap voor foto's te krijgen, en A Christmas Story was geen uitzondering. De film zou plaatsvinden in Noord-Indiana in een stad genaamd Holman, maar de film werd voornamelijk gefilmd in Cleveland, Ohio en Toronto, Ontario.
De residentie Parker werd gefilmd in 3159 W. 11th St., Cleveland, OH 44109 nabij het centrum van Cleveland, dat sindsdien is omgebouwd tot een museum gewijd aan de film. Dat gezegd hebbende, veel van de interieurfoto's van het huis en de winkelstraat met kerstbomen zijn gefilmd in Canada.
22 Ralphie werkte samen met Flash Gordon in een verwijderde scène
Wanneer een film het bewerkingsproces doorloopt, worden veel scènes afgebroken of zelfs volledig verwijderd om een bepaalde looptijd te vervullen. Dit betekent dat de volledige visie van de filmmakers soms niet op het grote scherm komt, maar in plaats daarvan in verwijderde scènes verschijnt.
Een verwijderde scène voor A Christmas Story was een andere fantasiereeks waarin Ralphie de krachten bundelde met Flash Gordon om Ming the Merciless te verslaan. Hoewel de scène niet online te vinden is, bevat het Christmas Story Museum in Ohio scriptpagina's, evenals een afbeelding van Ralphie op de planeet Mongo in een ruimtepak met zijn BB-pistool.
21 Een kerstverhaal is gebaseerd op een boek
Vaak zijn films geen technisch originele verhalen, omdat veel ervan gebaseerd zijn op boeken. Net zoals bij superheldenfilms stripverhalen gebruiken om populaire personages aan te passen, baseerde Bob Clark A Christmas Story op een boek geschreven door Jean Shepherd.
De film was gebaseerd op een boek genaamd In God We Trust: All Others Pay Cash, een verzameling verhalen van Shepherd die hij eerder in de jaren '60 en '70 op de radio had gereciteerd. Het boek werd uiteindelijk een bestseller, dus het zou geen grote verrassing moeten zijn dat regisseur Bob Clark het uiteindelijk heeft aangepast voor een film.
20 De beruchte tongscène was nep (maar is eigenlijk mogelijk)
Een van de meest iconische scènes in A Christmas Story is een moment waarop Flick, gespeeld door Scott Schwartz, zijn tong durft te steken op een bevroren vlaggenmast. Alleen was het niet alleen een uitdaging, het was een drievoudige hond, dus natuurlijk had Flick geen andere keuze dan het te doen.
Het bleek dat de kindacteur zijn tong niet echt gebruikte, omdat een menselijke tong daadwerkelijk vast kan komen te zitten aan een bevroren paal! De scène werd gefilmd door met een zuigbuis aan de tong van de acteur te trekken, maar Mythbusters bewees dat koud metaal in koude temperaturen in principe speeksel verandert in 'een soort superlijm'.
19 Jack Nicholson speelde bijna Ralphie's Dad
Veel getalenteerde acteurs maakten deel uit van A Christmas Story, waaronder Darren McGavin. De acteur speelde al bijna 40 jaar tegen de tijd dat A Christmas Story werd uitgebracht, maar zijn rol van de "Oude Man" ging bijna naar een veel jongere acteur.
18 De pootlamp werd geïnspireerd door een frisdrankadvertentie
Van alle afbeeldingen die A Christmas Story aan fans heeft gegeven, is de beenlamp misschien wel het meest iconische symbool uit de film. De lamp werd gewonnen door de "Old Man" in de originele film, maar het ontwerp voor de lamp was geïnspireerd op een verlichte Nehi Soda-advertentie.
De lamp werd voor het eerst in detail beschreven voor het korte verhaal ' My Old Man and the Lascivious Special Award That Heralded the Birth of Pop Art ', geschreven door Jean Shepherd. De lamp beschrijven is een taak, maar het creëren van een fysieke prop was een heel ander verhaal.
17 Niemand weet wanneer de film zich afspeelt
Hoewel de film in de jaren 1980 werd gemaakt, speelt de film zich eigenlijk rond de jaren 1940 af. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat de film zich in de jaren '40 afspeelt, is het exacte jaar nog onbekend. Sommige mensen denken dat het in 1941 plaatsvindt, omdat mevrouw Parker het spel Bears vs Packers noemt dat op 14 december 1941 plaatsvond. Ook de decoderpen van Orphan Annie is het Speed-O-Matic-model dat in 1940 werd uitgebracht.
De film zou echter zelfs in 1939 kunnen worden gespeeld, omdat de kalender in de keuken 1 december op een vrijdag zet.
16 Bob Clark en Jean Shepherd hebben cameeën
Tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat films beroemdhedencamees inwerpen. Zowat elke superheldenfilm heeft verschillende celebrity-cameeën, maar in de jaren 80 was het iets minder gebruikelijk. Dat gezegd hebbende, A Christmas Story bevat niet alleen een cameo van regisseur Bob Clark, maar ook van schrijver Jean Shepherd.
Shepherd is de verteller van de film, maar hij verschijnt ook in het warenhuis als Randy en Ralphie wachten om de kerstman te zien. Clark verschijnt ook in de film als de buurman Zweed, die naar buiten komt om de beenlamp van Mr. Parker te bekijken.
15 De sneeuw is gemaakt van zeep en schuim
Het zou geen grote verrassing moeten zijn dat films vaak nepsneeuw gebruiken om winterwonderland te creëren. Niet alleen is nepsneeuw gemakkelijker te controleren dan echte sneeuw, maar het is meestal ook gemakkelijker voor de acteurs, omdat ze niet bevriezen tijdens het leveren van hun lijnen.
Op de set van A Christmas Story , tijdens de scène waar de kinderen de moffen tegenkomen, werden zeepkrullen en brandweerschuim gebruikt voor de sneeuw. Hoewel dit de acteurs waarschijnlijk warmer heeft gemaakt, hebben verschillende acteurs verklaard dat het de set ongelooflijk glad heeft gemaakt.
14 De film inspireerde The Wonder Years
Hoewel A Christmas Story een paar impopulaire vervolgjes kreeg, inspireerde het gedeeltelijk een populair tv-programma: The Wonder Years . Dit wordt duidelijk wanneer kijkers zich richten op het coming-of-age-thema, evenals het verhaal dat in de show wordt gebruikt.
De show draaide rond Kevin Arnold (Fred Savage), die verhalen vertelde over het opgroeien in de jaren '60 en '70, wat gemakkelijk vergelijkbaar is met Ralphie die het verhaal vertelt over die kerst in de jaren '40. Peter Billingsley speelde zelfs Micky Spiegel in de laatste twee afleveringen van de show.
13 Peter Billingsley was het eerste kind dat auditie deed voor Ralphie
Bij het maken van een film is casten een van de belangrijkste stappen tijdens de ontwikkeling van een film. Als een film een castingbeslissing verkeerd heeft, kan deze vaak de hele film verzwakken, maar gelukkig koos Bob Clark voor Peter Billingsley voor Ralphie.
Clark ging blijkbaar door duizenden kinderacteurs, om vervolgens terug te keren naar de eerste jongen die auditie deed voor Ralphie. Clark vond niet dat hij de allereerste acteur moest inhuren die auditie deed, maar hij verspilde veel tijd door auditie te doen bij zoveel andere acteurs.
12 Het karakter Scut Farkus was niet in het boek
Hoewel veel elementen uit de roman In God We Trust van Jean Shepherd : All Others Pay Cash het tot een kerstverhaal maakten, was Scut Farkus helemaal niet aanwezig in het boek. Farkus (Zack Ward) is een van de gemutsen die de kinderen in de film aanvalt, maar hij wordt ook vergezeld door Grover Dill (Yano Anaya).
Terwijl Grover een personage was in het boek van Shepherd, was Scut Farkus speciaal ontworpen voor de film.
11 De reacties van de acteur op de zangers waren echt
Hoewel A Christmas Story veel hartverwarmende scènes en goede familieboodschappen heeft, wordt het einde van de film eigenlijk als nogal aanstootgevend beschouwd. In een van de laatste scènes van de film gaat de familie naar een restaurant waar een kersteend naar hun tafel wordt gebracht.
De scène bevat een groep mannen die "Jingle Bells" zingen op een zeer stereotiepe manier, die ongelooflijk aanstootgevend klinkt. Ondanks dat feit gebeurde de scène nog steeds en de reacties van de acteurs op het zingen waren oprecht, omdat Bob Clark niemand vertelde dat de mannen tijdens de film gingen zingen.
10 Billingsley moet meerdere rekwisieten meenemen
Er zijn verschillende gelegenheden geweest waarbij acteurs rekwisieten mogen meenemen uit filmsets waaraan ze hebben gewerkt. Hoewel er verschillende rekwisieten uit A Christmas Story zijn die fans graag zouden willen hebben, mocht acteur Peter Billingsley eigenlijk drie items mee naar huis nemen.
Deze items omvatten het beroemde Red Ryder BB-pistool, het beschamende roze konijnenpak en de gebroken bril van Ralphie. Wat dit nog interessanter maakt, is dat de gebroken bril die Billingsley mee naar huis nam niet echt een prop was, het waren zijn eigen bril die brak op de set.
9 De film had een heel klein budget
Hoewel Bob Clark een succesvolle regisseur was tegen de tijd dat A Christmas Story werd uitgebracht, had de film nog steeds een ongelooflijk klein budget. De film kreeg een budget van ongeveer $ 3.300.000, die niet eens werd gemaakt tijdens het openingsweekend.
De film verdiende slechts $ 2.072.473 toen het werd geopend, maar eindigde met een binnenlands totaal bruto van $ 19.294.144. Omdat de film een klein budget had, had de film heel weinig speciale effecten, wat betekent dat de scène waarin de bandiet vonken van achter hem vertoont, echt was.
8 Wil Wheaton en Sean Astin deden auditie voor de rol van Ralphie
Hoewel Peter Billingsley voor altijd bekend zal staan als Ralphie van A Christmas Story , waren er verschillende andere acteurs die auditie deden voor de rol. Regisseur Bob Clark heeft naar verluidt meer dan 1.000 kinderen auditie gedaan voor het personage, waaronder Wil Wheaton en Sean Astin.
Wheaton staat bekend om zijn rol in de film Stand By Me, evenals het tv-programma Star Trek: The Next Generation. Astin daarentegen staat bekend om zijn rol in Richard Donner's The Goonies, evenals zijn rol van Sam in de Lord of the Rings- trilogie . Hoewel beide waarschijnlijk goed in de rol zouden zijn geweest, kan niemand Billingsley als Ralphie vervangen.
7 Ralphie zegt dat hij 28 keer een rode Ryder BB Gun wil
Iedereen die A Christmas Story heeft gezien, weet precies wat Ralphie voor Kerstmis wil. Ralphie wilde een officiële Red Ryder, karabijnactie, tweehonderd geschoten bereik luchtgeweer, maar iedereen vertelt hem dat hij zichzelf zal verwonden.
Het is vrij moeilijk om te vergeten wat Ralphie voor Kerstmis wil, omdat het BB-pistool zo'n belangrijk onderdeel van het verhaal is en het feit dat Ralphie zegt dat hij het in totaal 28 keer wil! Ralphie krijgt natuurlijk zijn wens vervuld met Kerstmis, maar hij verwondt zichzelf ook tijdens het proces. Gelukkig redde die grote bril zijn gezichtsvermogen.
6 locals ingevuld als extra's
Meestal, wanneer films in ontwikkeling zijn, zullen ze een uitgebreid castingproces beginnen om de juiste acteurs voor de rollen in de film te vinden. Soms zal een film beroemde acteurs doorgeven en in plaats daarvan gewone mensen casten. In het geval van A Christmas Story werden verschillende minder belangrijke personages ingevuld met lokale extra's.
In de scène waar Ralphie en Randy wachten om Santa te ontmoeten, ontmoet Ralphie een raar kind dat een grote bril draagt. De jongen was gewoon een extraatje, maar Bob Clark besloot hem in de film te plaatsen omdat hij er vreemd uitzag. Santa, zijn elfen en de boze heks van het Westen waren ook allemaal lokale extra's.
5 De schrijver van de film zou vaak proberen te regisseren
Regisseurs zijn meestal niet de enige persoon op set om hun ideeën in de film te zetten. Vaak hebben regisseurs pushback door andere bemanningsleden die niet denken dat er iets goed gaat. Voor A Christmas Story heeft Bob Clark ongetwijfeld fantastisch werk geleverd bij het regisseren van de film, maar schrijver Jean Shepherd heeft ook vele malen geprobeerd de acteurs te regisseren.
In een interview met Variety legde Billingsley uit dat zowel Shepherd als Clark een specifieke visie voor de film hadden en dat Shepherd hem vaak zou proberen te regisseren nadat Clark was weggelopen.
4 Bob Clark dacht aan de film tijdens het ophalen van een date
Filmmakers hebben vaak vreemde inspiratie voor de reden waarom ze een film maken, maar Bob Clark dacht eigenlijk aan A Christmas Story terwijl hij een date aan het ophalen was. Hoewel de film gebaseerd was op het boek In God We Trust van Jean Shepherd : All Others Pay Cash, dacht hij eigenlijk aan het filmidee toen hij een van Shepherd's verhalen op de radio hoorde.
In 1968, toen Clark zijn date ging ophalen, raakte hij zo gefascineerd door het verhaal van Shepherd dat hij door het blok bleef rijden totdat het verhaal voorbij was, waardoor zijn date op hem wachtte.
3 Het succes van Porky's liet een kerstverhaal maken
Hoewel A Christmas Story een hartverwarmend verhaal is waar de hele familie van kan genieten, was de vorige film van Bob Clark dat niet. Twee jaar voorafgaand aan de release van A Christmas Story had Clark de ranzige komedie uitgebracht genaamd Porky's .
Hoewel Porky's nu wordt gezien als een aanstootgevende film die vrouwen objectiveert, was de film een enorm succes in de jaren '80. De film verdiende veel geld aan de kassa en er wordt algemeen aangenomen dat A Christmas Story niet het groene licht zou hebben gekregen als het niet voor het succes van Porky was .
2 Een tweede fantasiescène met Black Bart Was Cut
Veel scènes in A Christmas Story worden met liefde herinnerd, maar onder deze scènes bevindt zich de fantasiereeks. In de scene redt Ralphie zijn familie van de outlaw, Black Bart en zijn bandieten. Hij gebruikt zijn vertrouwde pistool "Old Blue" om de bandieten te verslaan, maar Bart komt weg en zegt dat hij terug zal zijn.
Blijkbaar is Bart echt teruggekomen, alleen heeft het de definitieve film niet gehaald. Er werd verondersteld dat er een tweede fantasieserie rond Black Bart draaide, maar net als die verwijderde scène met Flash Gordon hebben fans het nooit te zien gekregen.
