Vanaf de allereerste aflevering heeft Mr. Robot zich gevestigd als een van de meest opwindende shows op televisie. Het verhaal van Elliot, een geïsoleerde hacker die een geheim genootschap vormt in een poging een kwaadaardig bedrijf neer te halen, het is een frisse en uitdagende show, zo niet geheel origineel. Mr. Robot staat vol met verwijzingen naar films, hetzij door citaten, visuele of muzikale hommages, of toespelingen in dialoog.
De filmreferenties in Mr. Robot werken op twee fronten. Beide zijn een eerbetoon aan de filmische invloeden op de 3-jarige maker van de show, Sam Esmail, en een weerspiegeling van de zeer reële impact die dezelfde films onvermijdelijk zouden hebben gehad op de cast van personages van de show.
Omdat de show is ingelijst door Elliot's onbetrouwbare vertelling, bestaat deze in een wereld die is geïnformeerd door zijn culturele invloeden. Welke 25-jarige man keek als tiener niet naar Fight Club of American Psycho ad nauseum? Voeg de geestelijke onbalans en wanen van Elliot toe en je hebt een fantastische, paranoia wereldwereld gecreëerd met verwijzingen naar films die hij waarschijnlijk illegaal heeft gedownload.
In plaats van af te brokkelen onder de invloeden van de verhalen die vóór de zijne kwamen, gebruikt Esmail ze meesterlijk als hulpmiddelen om het verhaal van Elliot te verrijken. Laten we eens kijken naar elke filmreferentie in Mr. Robot.
16 Back to the Future (1985)
In seizoen één arriveerde Angela bij Elliot met een aanbod om high te worden en zijn favoriete film te bekijken: Back to the Future II. We hebben ook een glimp opgevangen van een jonge Elliot en zijn vader verkleed als Marty en Doc uit dezelfde serie. De voorlaatste aflevering van seizoen twee, die de uiteenlopende verhalen van Elliot en Angela volgt, zat vol met liedjes uit de Back to the Future-soundtrack.
In seizoen twee, aflevering tien, vertelde Angela aan Elliot dat ze zichzelf inleverde voor haar betrokkenheid bij hun hackprogramma's. Ze zei gelaten: "Het is nog lang niet high worden en kijken naar Back to the Future II."
En ja hoor, de volgende keer dat we Angela zien, wordt ze wakker in een busje terwijl nummers van Back to the Future op de radio spelen. Elliot wordt herenigd met een medeplichtige waarvan hij zeker was dat hij hem had vermoord en de twee lopen samen de zonsondergang in als instrumentaal instrument van "Earth Angel", het liefdesthema van Back to the Future, speelt. Blijkt dat ze toch niet zo ver weg zijn.
15 Pulp Fiction (1994)
Seizoen één opent aflevering negen met een flashback met Elliot en zijn vader in de computerreparatiewinkel van zijn vader (die niet zo toevallig "Mr. Robot" wordt genoemd). De scène eindigt met Elliot die zijn vader vraagt om hem mee te nemen naar Pulp Fiction in theaters. Het is volkomen logisch dat Elliot en zijn vader medio jaren '90 samen naar Pulp Fiction zouden zijn gegaan en gezien wat we weten over de toekomst van Edward Alderson, is het denkbaar dat dit uitje een van Elliot's laatste gelukkige herinneringen aan zijn vader was.
Dat is de reden waarom, later in de aflevering, wanneer Elliot's jeugdvriend Angela vraagt hoe het met hem gaat nadat hij ontdekt dat hij een alternatieve persoonlijkheid heeft gemanifesteerd die op zijn overleden vader lijkt, Elliot antwoordt: "Ik denk dat ik behoorlijk ver ben." Dit is natuurlijk een rechtstreeks citaat van Pulp Fiction. Het is de droge reactie van Marsellus Wallace op het onderzoek van Butch over hoe het met hem gaat nadat hij wraak heeft genomen op de man die hem net heeft aangevallen.
Dit is een perfect voorbeeld van hoe Esmail de zeer realistische popculturele invloeden van Elliot gebruikt om zijn eigen hommages te voorspellen. Op de klassieke Esmail-manier herleeft Elliot een jeugdcultuur uit de popcultuur die aan zijn vader is gekoppeld, om samen te vatten hoe compleet de controle is. Het spreekt tot het houvast dat Edward Alderson over zijn zoon heeft, zelfs van buiten het graf.
14 Dr. Strangelove (1964)
De films van Stanley Kubrick zijn de duidelijkste algehele stilistische invloed op Mr. Robot. Esmail's zelfverzekerde framing, opvallende bezuinigingen en gewaagd gebruik van muziek zijn het bewijs positief dat de show een dankbaarheid verschuldigd is aan Kubrick. Mr. Robot betaalt die schuld op de enige manier die het kan - door ongebreidelde hommages.
De poster die reclame maakt voor de 'End of the World'-party die fsociety na hun succesvolle hack gooit, is een voor de hand liggende schreeuw naar de poster voor Dr. Strangelove van Kubrick of: How I Learn to Stop Worried and Love the Bomb. Bij nader inzien is zelfs een gekrabbelde ondertiteling zichtbaar op de poster: "Of hoe ik stopte met zorgen te maken en de maatschappij liefhad". De referentie hier is meer oppervlakte-niveau dan de andere Kubrick-hommages op deze lijst. Kubricks apocalyptische zwarte komedie heeft een paar elementen gemeen met Mr. Robot - het fatalisme en de scherpe kritiek op de overheid - maar deze poster maakt echt deel uit van Esmail's bredere erkenning van de invloed die Kubrick op de show heeft gehad.
13 The Girl With The Dragon Tattoo (2012)
Tijdens de spionmissie van Darlene en Angela in seizoen twee, aflevering zes, draagt Darlene een blonde pruik met stompe pony, oversized zonnebril en een crèmekleurige outfit. Ze vermomt zich als een rijke vrouw van het UES-type om een hotel binnen te sluipen en een uitkijkpunt te krijgen. De vermomming is ongelooflijk vergelijkbaar met degene die Lisbeth Salander draagt in de Amerikaanse aanpassing van The Girl with the Dragon Tattoo, wanneer ze de gehackte bankcodes van een corrupt bedrijf gebruikt om ze te beroven. Dit is een ideale vermomming voor de revolutionair ingestelde, anti-gevestigde Darlene. Met haar grungy stijl, slechte houding en liefde voor hacken is Lisbeth Salander volkomen logisch als een personage dat Darlene zou willen nabootsen.
De wereld van Salander is ook doordrenkt met hetzelfde sluipende gevoel van paranoia als die van Darlene. Hun steden zijn schijnbaar leeg, maar gevuld met nieuwsgierige blikken. Ze voelen zich voortdurend in gevaar en alleen, ondanks de inspanningen van hun omgeving. Bovendien hebben ze allebei zin in wraak. Salander en Darlene zijn echte geestverwanten.
12 Pump Up The Volume (1990)
Meer een grapje van binnenuit dan een echte referentie, seizoen twee, aflevering drie van Mr. Robot bevat een shout-out naar een vroege uitvoering door Mr. Robot zelf, Christian Slater. In onze inleiding tot FBI-agent Dom DiPierro zien we haar online chatten met iemand die het begrip "happyhardonhenry" hanteert. Dit is een schuine verwijzing naar "Happy Harry Hard-On", het pseudoniem van Slater's tiener shock-jockey-personage in de dramedy van 1990, Pump Up The Volume.
In de film speelt Slater Mark Hunter, een middelbare scholier die geïsoleerd en gefrustreerd is van de status-quo en ervoor kiest om anoniem contact op te nemen via een piratenradiostation. Hij neemt de naam 'Happy Harry Hard-On' aan en gebruikt zijn uitlaatklep om te proberen de machthebbers te verdrijven - in zijn geval de directeur en de leraren - totdat hij eindelijk wordt ontdekt en gearresteerd. Dus behalve dat het een sluwe verwijzing is naar Slater's tiener heartthrob-dagen, zijn de boodschap en held van de film eigenlijk opmerkelijk vergelijkbaar met die van Mr. Robot.
11 The Third Man (1949)
In de seriespiloot rijden Mr. Robot en Elliot een leeg reuzenrad in een verlaten Coney Island. Tijdens de rit geeft Mr. Robot Elliot het veld: sluit je aan bij fsociety in zijn poging om de wereld te redden door het grootste conglomeraat te hacken, terwijl hij tegelijkertijd wraak neemt op het bedrijf dat zijn vader heeft vergiftigd. Of niet. Het is niet bepaald het meest veelbelovende veld, maar Esmail speelt zich af in de krappe auto van een bewegend reuzenrad, waardoor het visuele dynamiek krijgt en spanning wordt toegevoegd. Bovendien is het een filmreferentie.
Een centrale scène in het film noir meesterwerk van Carol Reed The Third Man speelt zich af op een reuzenrad. Hoofdpersoon Martins (Joseph Cotton) en antagonist Lime (Orson Welles) hebben een beladen discussie over moraliteit terwijl ze een rondje draaien op Wiener Riesenrad, het beroemde Weense reuzenrad. Martins heeft ontdekt dat Lime verdunde penicilline op de zwarte markt verkoopt, en niet dat het kinderen ernstig schaadt, zolang hij maar geld kan verdienen. Na het proberen Martins te intimideren, biedt Lime hem een baan om zijn stilte te kopen, in tegenstelling tot E Corp die Angela inhuurt in een poging om te voorkomen dat ze het bedrijf aanklaagt voor de onrechtmatige dood van haar moeder.
10 The Shawshank Redemption (1994)
Mr.'s seizoen twee “twist” onthulde dat Elliot het seizoen in de gevangenis had doorgebracht voor een hack die niets te maken had met het neerhalen van fsociety. We hadden al verschillende afleveringen doorgebracht met Elliot's Seinfeld-liefhebbende vriend Leon, die Elliot elke dag ontmoette voor de lunch en hem in contact bracht met Adderall toen Elliot wakker moest blijven. Het blijkt dat Leon in werkelijkheid een medeveroordeelde was die door de Chinese hackergroep The Dark Army was aangeworven om Elliot te beschermen terwijl hij in de gevangenis zat.
We zien de eerste ontmoeting van Elliot en Leon, waar Leon zegt: "Je bent de enige schuldige man in de hele pen." Leon geeft Elliot vervolgens een aantal praktische adviezen over de overlevende gevangenis en maakt het af met: ' Ik ben hier om je te voorzien van alles wat je nodig hebt. Ik kan vrijwel alles vinden en ik bedoel alles. Rook, pillen, harde sh—
”
Deze hele speech is een verwijzing naar een speech gegeven door Red (Morgan Freeman) aan Andy (Tim Robbins) in The Shawshank Redemption. Red, die zichzelf de 'enige schuldige man in Shawshank' noemt, raakt bevriend met Andy en informeert hem dat Red 'de man is die het voor je kan krijgen. Sigaretten, een zak reefer, als dat jouw ding is
.”
Net als Red heeft Leon aangetoond dat hij een betrouwbare bondgenoot is, zelfs met een handvol een bende die de Elliot aanviel. Maar bovenal is dit een knipoog naar de film die waarschijnlijk Elliot's indruk van het leven in de gevangenis zou hebben gevormd.
9 Eyes Wide Shut (1999)
Nadat fsociety de creditcardrecords van het grootste conglomeraat ter wereld met succes heeft gecorrumpeerd, wordt het geld een beetje krap. Krediet is verleden tijd, en degenen die hun spaargeld niet hebben verloren, overleven met een toelage van $ 50 per dag contant geld opnemen bij de bank. Dure restaurants accepteren nu alleen contant geld, waardoor ze nog exclusiever zijn dan voorheen, en het is in zo'n restaurant dat Corp CEO Phillip Price Angela meeneemt om twee van de mannen te ontmoeten die samenspannen om het lek van giftig afval dat haar moeder heeft gedood, te verhullen.
Het restaurant heet Fidelio's, een verwijzing naar het wachtwoord van het exclusieve geheim van Stanley Kubrick's Eyes Wide Shut. De opnamen van de bijna lege Fidelio's in Mr. Robot vergroten het gevoel van onbehagen Angela voelt zich gemanipuleerd om de mensen te ontmoeten die verantwoordelijk zijn voor de dood van haar moeder. We hebben enkele opnamen gezien van een masker-dragende dinerclub in de serie, dus de Kubrick-film is een duidelijk referentiepunt voor Esmail.
Bovendien is het wachtwoord van Eyes Wide Shut een verwijzing naar Beethovens opera Fidelio, het verhaal van een vrouw die zichzelf vermomt en de vijand infiltreert om haar man te redden, niet in tegenstelling tot Angela, die E Corp infiltreert om gerechtigheid voor haar moeder te krijgen.
8 One Flew Over the Cuckoo's Nest (1975)
Als iets het visitekaartje van Mr. Robot wordt, kunnen het wendingen zijn die vanaf een mijl afstand te zien zijn. Was er een enkele kijker die niet voorspelde dat Elliot op de een of andere manier was geïnstitutionaliseerd tijdens zijn vreemd routinematige dagen die hij volledig had verwijderd van de centrale actie van het seizoen? Om welke reden dan ook, Esmail wachtte af met de onthulling dat Elliot het hele seizoen in de gevangenis heeft gezeten tot het einde van de zesde aflevering. De uitvoering van de onthulling was briljant gedaan, met een langzame, slimme cameratransitie van het kantoor van de therapeut van Elliot naar zijn gevangeniscel ingesteld op de themamuziek van One Flew Over the Cuckoo's Nest van Miloš Forman.
Waarschijnlijk de meest bekende film over het leven in een psychiatrische inrichting, speelt de klassieke film uit 1975 Jack Nicholson als een onterecht toegewijde man die een revolutie begint onder de mishandelde patiënten. In tegenstelling tot Elliot is Nicholson's McMurphy ervan overtuigd dat hij de enige verstandige man is die mensen omgeeft die zijn hulp nodig hebben. Door het thema van de film te gebruiken boven de onthulling dat Elliot 'altijd doet alsof' hij de hele tijd vrij is om de gevangenis te overleven, en liegt tegen de kijkers in het proces, erkent Esmail subtiel de ernstige mentale stoornis van zijn hoofdpersoon. Het is een huiveringwekkende knipoog van de showrunner.
7 Hackers (1995)
Terwijl Elliot in een goedkoop motel aan het ontgiften is van morfine en de surrealistische droomsequentie van het seizoen ingroeit, kijken zijn fsociety teamgenoten Mobley en Romero naar de film Hackers op een waardeloze tv. Een goedkope, pre-Millennium-versie van cybercultuur, de film is absoluut een product van zijn tijd en is verschrikkelijk verouderd. Het weerspiegelt hackers niet nauwkeurig zoals Mr. Robot dat probeert, maar het heeft zeker invloed gehad op de manier waarop de gemiddelde persoon ze heeft waargenomen.
Toen Hackers werd uitgebracht, was internet nog steeds een heel bijzonder ding. We weten dat Edward Alderson rond die tijd de Mr. Robot-winkel bezat, dus Elliot werd blootgesteld aan de tools van de hackershandel. Het is heel goed denkbaar dat hij, als pre-tiener die het verlies van zijn vader leed, sterk in verband stond met het idee van hacken, zoals gepresenteerd in deze film, evenveel als hij het vandaag zou bespotten. Esmail erkent zoals altijd de films die hem hebben gevormd en die ook Elliot zouden hebben gevormd.
6 The Parallax View (1974)
In Mr. Robot hebben de regeringen van de wereld niet echt de controle. We zien dat het hoofd van het Donkere Leger, Whiterose, de Chinese minister van Financiën is en dat het megaconglomeraat E Corp zijn hand heeft in elk overheidsorgaan in de Verenigde Staten. In een scène uit seizoen twee gaat Phillip Price, CEO van E Corp, naar Washington om te pleiten voor een redding van zijn failliete bedrijf door de regering, maar een panel van regeringsdunkers weigert. Prijsmonologen over het geringe vertrouwen dat mensen hebben in de Amerikaanse regering, en maakt duidelijk dat hij geen nee gaat accepteren als de score van The Parallax View opzwelt.
The Parallax View van Alan J. Pakula, een politieke thriller die grotendeels is vergeten in de nasleep van zijn meer succesvolle All The President's Men, gaat over een verslaggever die een samenzwering probeert te ontrafelen waarin een groot bedrijf, Parallax, de moorden coördineert politici. De griezelige score versterkt het gevoel van paranoia en fatalisme van de film en het doet hetzelfde in Mr. Robot, met de toegevoegde indruk dat het gebruik ervan laf voorspelt door Price.
5 V For Vendetta (2006)
De maskers gedragen door fsociety, hoewel niet identiek, zijn een duidelijke verwijzing naar het masker dat V in Vendetta draagt. De bewerking van de Wachowskis van de klassieke grafische roman van Alan Moore gaat over een burgerwacht die een revolutie teweegbrengt in een dystopie. Klinkt bekend? Terwijl de anti-regeringsactiviteiten van V de steun van het publiek krijgen, zetten ze dezelfde maskers op en trotseren ze hun onderdrukkende regering. In het echte leven zijn de V-maskers overgenomen door de vormloze activistengroep Anonymous, die ze gebruikt om hun anonimiteit te beschermen in "IRL" -protesten terwijl ze iedereen hacken waarmee ze online umbrage nemen.
In de realiteit van Mr. Robot zijn de maskers een eerbetoon aan The Careful Massacre of the Bourgeoisie, een fictieve horrorfilm waarop Elliot en Darlene als kinderen geobsedeerd waren. Elliot herinnert zich niet dat hij de maskers had geïntroduceerd als het publieke gezicht van fsociety, maar hij (als Mr. Robot) moet dit hebben gedaan om te bewijzen hoe ingebakken filmische invloeden zijn in Elliot's wereldbeeld.
4 American Psycho (2000)
De eerste montage van seizoen één, aflevering drie, stelt ons voor aan een jonge, professionele professional. Hij praat tegen zichzelf in een spiegel, hij traint, hij slaat zichzelf herhaaldelijk in het gezicht. Weet je, gewoon normale jongensdingen. Tyrell Wellick leek het alsof hij alles bij elkaar had toen Elliot hem ontmoette in de piloot, maar deze scène, die sterk doet denken aan de montage van de 'ochtendroutine' van Patrick Bateman uit de Amerikaanse psycho van Mary Harron, is onze eerste aanwijzing dat Tyrell niet alles is wat hij lijkt.
Die indruk wordt alleen versterkt door een latere scène, waarin Tyrell voorzichtig latexhandschoenen aantrekt en vervolgens een dakloze man betaalt om Tyrell wat spanning te laten loslaten door hem brutaal te slaan. Net als Patrick Bateman is Tyrell een rijke blanke man met een zachte kantoorbaan. Hij plukt de vruchten en speelt volgens de moordende regels van de 1%, maar vindt uiteindelijk dat het leven verstikkend en hol is. Tyrell komt later in het seizoen goed uit voor deze moordenaar, wanneer hij de vrouw van een professionele rivaal wurgt. Hij is misschien geen Amerikaan, maar hij is zeker een psychopaat.
3 The Shining (1980)
Hier komen we bij het stralende voorbeeld van de invloed van Kubrick op Mr. Robot. Elliot's droomleven aan het begin van seizoen twee is somber en donker, visueel onderbroken door incidentele uitbarstingen van de kleuren rood en blauw. Hij neemt Adderall om wakker te blijven (vermoedelijk om te voorkomen dat Mr. Robot het overneemt) en krabbelt verwoed en herhaaldelijk in een notitieboekje. Terwijl zijn geest begint te glinsteren door gebrek aan slaap en misbruik door Adderall, hallucineert Elliot in de hal van het huis van zijn moeder drie meisjes in blauwe en rode jurken die fsociety-maskers dragen.
Dit is natuurlijk een verwijzing naar de tweeling die door de gang van het Overlook Hotel in The Shining spookt en Danny smeekt om met hen te spelen, en het is zo expliciet dat het alleen kan bestaan als een "bedankje". Esmail neemt voortdurend shout-outs op naar de films die het uiterlijk en de stijl van Mr. Robot hebben gevormd - doorspekt in de hele serie zijn ook enkele sluwe verwijzingen naar Kubrick's Lolita - maar dit is de meest flagrante tot nu toe.
2 Eervolle vermelding: sitcoms uit de jaren 90 (en ALF)
Hoewel het niet echt een filmreferentie is, is seizoen zes, aflevering zes, een echte grabbelton van tv-referenties uit de jaren '90, omdat Elliot ongeveer 20 minuten van de aflevering besteedt in een cheesy droomcombinatie in sitcom-stijl. De traditionele Mr. Robot-titelkaart wordt vervangen door een Full House-achtige openingskredietreeks, gepresenteerd als onderdeel van "What's Up Wednesdays" op USA Network. De vierde muurbrekende verwijzing naar het netwerk dat Mr. Robot uitzendt, maakt deel uit van het verhalende doel van de droomreeks; in het echte leven wordt Elliot zwaar geslagen en Mr. Robot heeft hem in deze droom gestuurd om hem tegen de pijn te beschermen.
Ondanks de beste inspanningen van Mr. Robot, begint de duisternis van de echte wereld door te glippen in Elliot's toevluchtsoord. De Alderson familie road trip is ingesteld op een lachspoor dat huilt over toevallig fysiek misbruik door de moeder van Elliot, en Tyrell Wellick, de man die Elliot al dan niet heeft gedood, is vastgebonden in de kofferbak van hun auto. De Aldersons houden een supermarkt op, gewoon omdat ze kunnen, en dan verschijnt ALF, gewoon omdat hij kan. Het is een volledig surrealistische en uiterst verontrustende demonstratie van hoe giftig Elliot's jeugdherinneringen eigenlijk zijn.
